Hangi adabı biliyoruz ki? Sağlam adam hasta olur ülkemizde. |
iyi de yürüyen merdivende de sabit duruyorsun asansörde de ![]() |
hehe ben durdum bu gün biri yol istedi. ama aklıma gelmemişti yanımda birisi vardı, birlikteydik. |
Omuz atın geçin böylelerine. Sakın kenara çekilmeyin |
Özellikle de Ankara'da kaldırımlarda yürümek acayip zor. İstanbul'da yine birazcık bu durum aşılmış gibi. |
e izin istemek çok mu zor? benim gibi dalmış olabilir, aklı başka yerde olabilir. |
Bu olaydan dolayı omuz atmışlığım çoktur kızlara falan azıcık çekerim eğer kendisi de hamle yapmazsa omuz yer her şey karşılıklı |
Katılıyorum hemşehrim ve adaşım. Kızılay'a ne zaman gitsem rahat birkaç tanesini tokatlamak istiyorum. Bundan sonra ben çekilmeyi düşünmüyorum, gerekirse koycam omzu uzasın yere. Dönüp bakmam bile. |
utanmazlar bir de sen kaldırımdan inene kadar gözle taciz ediyolar. bunu en son geçen hafta türbanlı bi kadın yapmıştı. 3 kişi kaldırımı tamamen doldurmus sekilde geliyolar, yapışık üçüzlerdi sanırım başka bi açıklama gelmiyo aklıma |
Bir değişik versiyon araba sürerken görüyorum.Kaldırım var ama nedense yolun ortasında gitmekte ısrar ediyorlar.Kışın anlıyorum buzlu oluyor yolda tuzlanınca daha rahat oluyor. |
Çok tehlikeli durum. Kaldırımda yan bakma omuz çarpma hikayesinden birbirini öldüren insanlar var. Dikkat etmek lazım. Sabiha havalarına girmek için sıra bekliyordum 2 goril geldi çarpıp one geçtiler. Bu tipler her yerde var. |
Neyi biliyor ki onu bilsin |
Bide şey var "kaldırımın ortasında öylece beklemem lazım yoksa olmaz biyerim şişer" |
Türkiye'de kaldırımda yürümek bile bir adaba ve racona dayandığı için omuzunu ilk çeken daha az erkek oluyor. |
Ya araçların yayalara olan saygısına ne demeli? |
Bunun benzer bir şeklini ilköğretim öğrencileriyle yaşadım. Kaldırımdan evime doğru yürürken 4 lü yürüyen çocuklara denk geldim, yol vermelerini bekleyerek devam ettim ve yol vermediler... bende aynı şekilde çarparak yanlarından geçtim. Asıl olay buradan sonra yaşanıyor. Çarpışmadan 1 dk sonra kafamın yanından bir taş sıyırarak önüme düştü, hemen kaldırımdaki diger öğrenciler uzaklaşmış olan çarptığım çocuğu gösterdiler, uzaktan bana küfür ediyor bacaksız. Yorumu size bırakıyorum. |
ben de yol vermiyorum genelde direk omuzu çakıyorum ve yere yığıyorum. boyum 193 ve kaslıyım. bunu yapmak hakkım. ![]() |
Sen hiç olmazsa üzerinde yürüyecek kaldırım bulmuşsun ona şükret. Varsın yol vermesinler. Bizim burada arabalar park ederek kaldırımı işgal ettiklerinden biz yürüyecek kaldırım bulamıyoruz hocam. 3 kişinin yan yana yürüyüp karşıdan gelene yol vermemesi bencillik diyelim, Koskoca arabayı kalkıp kaldırıma park edip bunu normal görenlere ne demeli? Bizim buralar dediğim de İzmir birde. İnsanların daha hoş görülü olduğuna, toplum kurallarına daha çok dikkat edildiğini düşündükleri yer. Yürüyen merdivenlerde solda bekleyenler, bir arkadaşını gördüğünde zınk diye önünde durup yolda muhabbete başlamak. işlek cadde de sağa çekip yük, yolcu indirmek, beklemek, arkasındaki araç artık kornayla ana avrat saydırırken sanki o tepki kendisine değilmiş gibi aracın içinde oturup telefonu ile meşgul olmak. Bunlar gün içerisinde çok sık karşılaştığım durumlar. |
He tamam medeniyetin beşiği ingiltere’den İngilizce mesaj da geldi. Artık mecburuz, sağda durmaya. |
Bence asli sebeplerden birisi öğretmen kalitesindeki muazzam düşüş.
Ben çocukluğumdaki öğretmen profili ile şuanki öğretmen profilini kıyaslayınca arada muazzam bir kalite farkı gözlemliyorum.
Benim ilkokul öğretmenim +40 yaşlarında idealist bayan bir öğretmendi, özel bir okuldu. Hayattaki pekçok şeyle ilgili temelimi, anlama kabileyetimi, okuma alışkanlığımı, algımı bu öğretmenime borçluyum.
Birde kardeşimin yahu yakın akrabamın çocuklarının öğretmenlerine bakıyorum, yani adamla konuşurken bile bir profil eksikliği bir aidiyet problemi hissediyorsunuz. Şu an pekçok öğretmen adı altındaki kişi aslında öğretmenin karakter ve ideallerine sahip değiller. Pekçoğu garanti meslek, kadroculuk ayağına zamanında okumuş etmiş insanlar. Pekçoğu öğretmenlik değil memurluk yapıyor, içlerinde çocuk sevgisi, şevkat, meslek aşkı, idealler, eline nesil emanet edilmiş bir sorumluluk bilinci yok. Hal böyle oluncada onların elinden çıkan eserlerde eğer ailelerinin çabası yoksa vasat oluyor.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Xreleave -- 18 Ekim 2017; 16:11:25 >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle