Ellie Nora'nın yüzünü parçalarken kameranın göstermesini yeğlerdim. Brutalizm tam olmalı

Karakter gelişimini ben beğendim. Oyunun başında Abby'den nefret etmişken sonunda Ellie onu öldürmesin diye tuşlara istemeyerek bastım dövüşürken. Demek ki karakter bir yerden bir yere gelmiş benim gözümde. Ellie'nin intikam işini abartmasını sevmedim. Karşılıklı oturup iki kelam etseler, ikisi de birbirini anlayacak. Hak verecek. Ama nefret gözlerini kör etti.

Bir de en başta intikam işine sıcak bakmayan Tommy'nin yaşanan onca şeyden sonra Ellie'yi intikama teşvik etmesi biraz mantıksız geldi.

Sen öyle oyunla ilgili şeyler yazınca ben oyunu bitirdin diye düşündüm valla kusura bakma. Umarım okumaman gereken bir yer okumamışsındır.

Tommy o evet. Abby zaten oyunda Ellie'nin peşinde değil ki. Arkadaşlarını Tommy'nin öldürdüğünü düşünüyor. Sniperlı bölümde Tommy, Manny'i vuruyor çünkü her şey orada başlıyor zaten.

Meslea Abby’ye o kadar uyuz olmuştumki ona rağmen son sahnede bilerek Dodge yapmadım ellie ile, bi kaç tane de o yesin haketti şimdi dedim. Neil Druckman hedefine ulaştı yani adam oyuncuya karakterlerde ki psikolojiyi geçirdi diye düşünüyorum

oyunu oynayıp bitirdim. ekşi'de yazılanları okuduktan sonra burada da negatifliğe boğulacağımı sandım ama sanırım beğenenler çoğunlukta burada.

insanların neden beğenmediğini anlayabiliyorum. ilk oyunda verilen tüm duyguların yokedilmesinin bu kadar kısa sürmesi ve devamında bambaşka hislerle oynanan neredeyse mekanikler dışında ilk oyunla alakasız bir oyun olmuş bu.

ben gerçekten beğendim. nefret ve mutsuzluğu çok içten bir şekilde hissettim ve ending credits bölümünde un çuvalı gibi hareketsiz tepkisiz kaldım uzun bir süre. wayfaring stranger'da troy baker'ın sesini duyana dek. orda da iyice çöktüm.

oyunda en ufak bir karakter gelişimi yok ve hikayenin ilerleyişi karakterleri ileriye değil geriye götürüyor adeta. kaotikleştiriyor, akıl sağlığıyla oynuyor insanların.

siyahla beyazın olmadığı komple griden oluşan güzel bir dünya yaratılmış. sevdiğimiz insanların kötü, sevmediğimiz insanların iyi yanları zorla gözümüze sokulmuş. empati yapmamız için ellerinden geleni yapmışlar adamlar ve başarmışlar da.

mutlu son bekleyen, tekrar ellie ve joel arasındaki bağı hissetmek isteyenler birinci oyunu tekrar oynayabilirler. nefret ve çaresizlik için ise adres burada. naughty dog'un bence bu süreçte yaptığı tek hata joel'la trailer'da false advertising yapmaları onun dışında senaryo veya oyun hakkında bu kadar yerin dibine sokulmayı hakettiklerini düşünmüyorum.

ben güzel zaman geçirdim. eyvallah.

Sebepsiz yere peşine takılmıyor ki hocam. Ameliyat odasına girdiği zaman onları asili halde görüyor. Onları kurtardıktan sonra da rüyasında babasının gülümsediğini gösteriyor (Abby babasi icin hayatını mahvettigini hatırlatmakta fayda var. Yanı babası abby icin her şey demekti). Abby’yi sevmezsen/hak vermezsen oyunun sonu saçma olmaz mi ? Adamlar bu yolu tercih etmiş BENCE güzel de olmuş.