Arama butonu
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir
67
Cevap
3941
Tıklama
22
Öne Çıkarma
sizin de hep iç sıkıntınız var mı
H
7 yıl
Yarbay

Bende de var bu

Hayatım boyunca tek bir antidepresanin yarisini içtim bir daha da icmedim

Antidepresandan degil yani

Muhtemelen benim gibi zor bir hayatin oldu cok fazla korktun ezildin hirpalandin bu yuzden yeni bardaga koyulmus kola gibi surekli tepkime halindesin hep tetiktesin kafanin icinde bir ses sunu tekrarliyor=tehlike var tehlike var...



< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
genel müdür yönetici 50 kişi falan. tamamen farklı bakıyoruz hayata belliki. söylediğin çok tipik ve tartışmaya açık bir durum. insanların yaşadıklarını küç...
Yoruma Git
Yorumun Devamı Mazotçu - 7 yıl +7
Bu gece gibi bazı geceler benim de içime anlamsız bir sıkıntı düşüyor, uyuyamıyorum.
Yoruma Git
CliffordLeeBurtonn - 7 yıl +6
Annem 2 teyzem depresyon hastasi genetik yatkinlik diye birsey var hicbirsey yapasim gelmiyor boş vaktim varken, bos vaktim olmayıncada yapmak istedigim seyleri yapmak istiyorum tuhaf.
Yoruma Git
EnergyHill - 7 yıl +3
M
7 yıl
Yüzbaşı
Konu Sahibi

her an kötü bir şey olacak duygusu.



antidepresanları 8 yıldır kullandım ve bıraktıgım için olabilecegini düşünüyorum başka ilaca geçtim çünkü.

inanılmaz bir iç sıkıntısı ve boşluk hali.

seratonin seviyelerim yerlerde hiçbir şey mutlu etmiyor. hiçbir şey heyecanlandırmıyor.

rahatça uyuşmuş şarkısındaki gibiyim üstüne hiçbir şeyden zevk alamıyorum. anti depresanı bıraktığım için mi. her şey bana batıyor. her an iç sıkıntısı var.

DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.

Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.

Üye Ol Şimdi Değil



M
7 yıl
Yarbay

Koşabilirsin.


Ayrıca: ... Kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur.



< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
M
7 yıl
Yüzbaşı
Konu Sahibi

genel müdür yönetici 50 kişi falan. tamamen farklı bakıyoruz hayata belliki. söylediğin çok tipik ve tartışmaya açık bir durum. insanların yaşadıklarını küçümseyemezsin hem de böylesine acımasız bir sistemde bu bakış açısıyla üstüne kendini gerçekleştirecek özgürlükte ve maddi yeterlilikte bir kitleyi örnek göstererek. ne kaybettiysek şükürden kaybettik özellikle kapital hiyerarşik düzenin şükürcülüğü en tehlikelisi. ben sadece insanlarla dert paylaşmak için konu açtım belliki rahatsız olmuşsun.


kimsede stres ölçer yok dışarıdan genel kaideyle stresli mutsuz üretken görünen birisi ruh ve bilinç katında çok daha iyi durumda da olabilir. ki benim beynim hiç iyi durumda değil.

insanların yasadıgı problemleri bahane olarak görmekten vazgeçin.


Bu mesaja 1 cevap geldi.

Bu mesajda bahsedilenler: @sioux
C
7 yıl
Teğmen

Bu gece gibi bazı geceler benim de içime anlamsız bir sıkıntı düşüyor, uyuyamıyorum.



E
7 yıl
Yarbay

Annem 2 teyzem depresyon hastasi genetik yatkinlik diye birsey var hicbirsey yapasim gelmiyor boş vaktim varken, bos vaktim olmayıncada yapmak istedigim seyleri yapmak istiyorum tuhaf.



< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

R
7 yıl
Teğmen

antideprasan kullana kullana hem vucudun hem beynın zarar görmüş.
hiç kullanmaman dileğiyle...



< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
R
7 yıl
Teğmen

hocam bu ilaç bağımlılığının uyuşturucudan farkı yok.
çok geç olmadan bırakmaya çalış.
Allah yardımcın olsun...



< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.

Bu mesajda bahsedilenler: @Mazotçu
V
7 yıl
Teğmen

Hem de yatağa düşürecek kadar fena halde.
Hiç böyle bir hafta hasta yattığım olmamıştı. Ne yapsam iyileşemiyorum ve sorun fiziksel değil ruhsal biraz da gün çok karanlık geliyor işsizlik amaçsızlık..

Kendimi geliştirecek şeylere hevesim kalmadı okuduğum kitaba izlediğim diziye veremiyorum kendimi kafam susmuyor bir türlü bu bilmiyorum çok ağır sanki ruhsuz gibiyim duygusuz ne olsa şaşırmıyorum tepkim yok zevk alamıyorum depresyon olduğunu adım gibi biliyorum ama ilaç kullanmayacağım



< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
F
7 yıl
Binbaşı

quote:

Orijinalden alıntı: WaxKitten

Sadece ara sıra, arttığı zamanlar da oluyor ama genelde gece oluyor ve etkisi artıyor. Uyunabiliyorsa sabaha azalmış, geçmiş oluyor.
Şunlara daha bakmadım ama başkalarının da yaşadığını görmek ferahlatabilir
https://eksisozluk.com/ic-sikintisi--219579
https://eksisozluk.com/tarifsiz-ic-sikintisi--1155210


Edit: şimdi hatırladım bu gece şu iki konuya bakmıştım bayadır olmuyordu mesajları okudukça içim parçalandı boğazım düğümlendi

https://forum.donanimhaber.com/ailenize-ve-sevdiklerinize-kanser-oldugunuzu-net-bir-sekilde-nasil-soyleyebilirsiniz--117712914
(son durumu belli değil)
ve
https://forum.donanimhaber.com/cakma-zippo-nickli-uyemiz-vefat-etmistir--83885836
https://forum.donanimhaber.com/inanmadilar-bana--56231872
Enes arkadasimizin konusunu bilmiyordum, hepsini okudum. Yasamayi haketmeyenlerimiz var ve hakedenler yasayamiyor. Ne kadar da aci. Berbat bir dunyadayiz cok berbat.



< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

W
7 yıl
Yüzbaşı

Sadece ara sıra, arttığı zamanlar da oluyor ama genelde gece oluyor ve etkisi artıyor. Uyunabiliyorsa sabaha azalmış, geçmiş oluyor.
Şunlara daha bakmadım ama başkalarının da yaşadığını görmek ferahlatabilir
https://eksisozluk.com/ic-sikintisi--219579
https://eksisozluk.com/tarifsiz-ic-sikintisi--1155210


Edit: şimdi hatırladım bu gece şu iki konuya bakmıştım bayadır olmuyordu mesajları okudukça içim parçalandı boğazım düğümlendi

https://forum.donanimhaber.com/ailenize-ve-sevdiklerinize-kanser-oldugunuzu-net-bir-sekilde-nasil-soyleyebilirsiniz--117712914
(son durumu belli değil)
ve
https://forum.donanimhaber.com/cakma-zippo-nickli-uyemiz-vefat-etmistir--83885836
https://forum.donanimhaber.com/inanmadilar-bana--56231872





< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi WaxKitten -- 4 Şubat 2019; 9:32:43 >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
K
7 yıl
Yarbay

İlaçları ve diğer eksikliğini duyduğunda aynı şeyi hissettiğin şeyleri bırak. Kendini yapmak istemediğin ve sana faydası olacağını düşündüğün şeylere zorla emin ol iyi gelecektir. Özellikle spor yapmanı tavsiye ederim. Fitness salonuna gidip aynadan fotoğraflarını çek demiyorum evde şınav mekik falan çeksen veya bahçeye çıkıp bikaç tur yürüsen-koşsan bile yeterli olacaktır. Sporun kesinlikle sakinleştirici ve o anki ruh halimizi düzelten bir etkisi olduğuna inanıyorum.



Y
7 yıl
Yarbay

Maymunlar uzerinde deney yapmislar, bir sure ecstasy hapi kullandirip sonra biraktirmislar ve 10 sene boyunca incelemisler. Baslarda mutluluk hormonu hic salgilanamiyorken 10 yil sonra uyusturucunun etkisi ciddi miktarda azalmasina ragmen hala tam olarak ilk haline donmemis beyinleri, hala ilacin etkisi suruyormus. Ecstasy de benzer sekilde mutluluk hormonu pompalayip insani bir an cok mutlu eden, ama birakinca vucudun kendi basina bunu urettigi sisteme zarar verdigi icin eskisinden daha mutsuz eden bir uyusturucu.

Tabi ki antidepresan boyle bir uyusturucu kadar sert degildir, ama yine de, teknik bilgiye sahip olmamama ragmen, kimse beni bunlarin benzer bir etkisi olmadigina inandiramaz, cunku calisma mantigi ayni. Beyin belli bir hormondan zaten disaridan geliyor diye kendisi salgilamayi azaltmaya meyilli.





< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Yirikalische -- 4 Şubat 2019; 12:17:36 >

< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
M
7 yıl
Çavuş

Günlük minimum 20dk mindfulness walk yap. Yani kafa toplama yürüyüşü. Bir hafta sonra faydadasını göreceksin emin ol. Parkur sessiz sakin doğal olursa çok iyi olur. Bilimsel deneylere konu olmuştur ve günlük yürüyüşün serotonin seviyesini artırdığı ve depresyonu azalttığı ispatlanmıştır. Geçmiş olsun.



< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.

Bu mesajda bahsedilenler: @Mazotçu
C
7 yıl
Yüzbaşı

Hocam bunaldığın zaman yapılacak en iyi şey galiba o an bulunduğun yeri değiştirmek, dışarı çıkmak. Bir de arayıp sohbet edebileceğin kim varsa aileden, arkadaşlarından arayıp sohbet etmek. Bazen de iş ortamı çok bunaltıyor 4-5 günlüğüne başka bir şehire gitmek bayağı iyi geliyor. Uyku düzeni, gündüz hiç bir işin olmasa dahi gün ışığı için dışarı çıkmak vs önemli, gıdanın da payı var biraz. Bunlar yardımcı olabilecek şeyler. Durumunun farkında olman güzel. Sağlıcakla.



E
7 yıl
Yarbay

Bir dönem kız arkadaşımla yaşadığım problemler yüzünden anksiyete ve iç sıkıntısı geçiriyordum, daha sonra doktora gidip anlattım ve aslında paylaşamadığım için böyle bir sıkıntı içerisine düştüğümü gördüm. Üzerinden yıllar geçti şu anda çalışıyorum ve aynı durumu yaşıyorum bu sefer de işteki problemlerimi ve geçim sıkıntımı dışa vuramadığım, paylaşamadığım için içime sıkıntılar basıyor fakat geçen senelere göre farkı ne yapmam gerektiğini ve nasıl davranmam gerektiğini biliyorum.

Kendimden yola çıkarak, her insan az çok sıkıntı içindedir, bunu paylaşmak ve içinden çıkarıp atmak insanı rahatlatır.



J
7 yıl
Yüzbaşı

Sıkıntı denen şey beyinde olan bir olay yani sen bilincinin beyninle farkındasın kimsin, nerelisin farkında olduğun benliğin aslında kafanın içindeki beyinde. Sıkıntı denen şey de bu beynin içinde bunun farkında olarak kendi beyninizi hackleyebilirseniz bu beladan kurtulabilirsiniz. Herkesin beyni farklı işliyor bunla nasıl başa çıkılacağını kendiniz öğrenmeniz lazım ama ben kendi adıma söyliyim benim başetme yöntemim hep 60 yıllık ömrüm var sonra ölüp gidicem bunu dert etmeye değer mi bunu söyleyerek başlıyor tüm bu hack işlemi sonra farklı coping yöntemleri ile ilaç falan kullanmadan gayet gamsız yaşıyorum. İlaçlar sadece kendi beyniyle başedemeyenler için bir yöntem.



H
7 yıl
Yarbay

quote:

Orijinalden alıntı: kingofpotatoes

Aşırı zor bir hayatım da olmadı ama durum bu maalesef. :/

Alıntıları Göster
Allah yardımcımız olsun kardesim

Nazi kampindan cikip hayat dolu olanda var

Sumuklu bir kiz bakmiyor diye hergun foruma konu acip aglayan da

Göreceli bu isler



< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
T
7 yıl
Yarbay

İç sıkıntı demeyelim de biraz yalnızlık diyelim buna.

< Resime gitmek için tıklayın >


Belki on binlerce kez destek veren oldum. Yani sonuç olarak hep yapabileceğim bir şey vardı hepte yaptım. Pişman filan değilim aksine memnunum bu durumdan dolayı gücüm yetiyor ki başkasına bir şekilde yardımcı olabiliyorum. Bu iyi bir şey bana göre.

Ama insan olmamın doğası gereği bazen de el uzatanın yerinde olmam gerekiyor. İşte o noktada yalnızlık başlıyor. Çünkü benim çevremde ben zorda kaldığım zaman bana destek olmaya gücü yetecek kimse yok. Kısacası kimse beni teselli edemez. Kimse beni teselli edemeyeceği için bazen yalnız kaldığımı düşünüyorum.

Yaşamak için zor yolu seçtim. Normalde normal olması gereken her şeyi benimsedim. Tabi şimdi yazıldığı zaman yada dile getirildiği zaman " ne var bunda zaten bunlar olması gerekenler " diye düşünüyor genelde insanlar ama ben hem gözlem yeteneği oldukça iyi biriyim hem de hayatım boyunca o kadar çeşitli ortamları tecrübe ettim ki ciddi ciddi acaba göremediğim bir çeşit kaldı mı tecrübe etmediğim bir olay kaldı mı diye düşündüğüm oluyor bazen. Gözlem yeteneği ve çeşitlilik birleşince elde ettiğim tecrübeye dayanarak şunu söyleyebilirim ki "Normal olanı benimsemek ve icara etmek normal olsa da gerçek hayatta büyük oranda bu yaşanmıyor"

Yani demek istediğim birisi size ben normalde olması gerekenleri yapıyorum diyorsa anlayın ki o insan zor yoldan ilerliyor. İlk anda düşündüğünüz gibi " ne var bunda bu zaten olması gereken değil mi " diye düşünmemek gerek.

Öncelikle insanları ikiye böldüm. İyi ve kötü olarak. Nitelikleri de ikiye böldüm iyi ve kötü olarak. İyi ne varsa hepsini prensip haline getirdim ve sonra bir kapalı kutu gibi bunların dışında hiç bir şeyi kabullenmedim. Normal insan doğasında sadece siyah ve beyaz olmaz. İnsan hayatı genellikle gri tonlarını tercih eder.

Mesela suça karşısındır. Ama ailenden biri suç işlediği zaman bunu bir şeylerin arkasına tıkıştırıp onu korumaya çalışırsın çünkü kardeşindir. Bu gridir. Bende bu gri bulunmaz kardeşim bile olsa idam ipini kendim çekerim bunu prensip edindim.

Böyle olunca da hayat çok zor oldu. Çok zor bir hayat olunca çevrendeki insanları filtrelemeye başlıyorsun. Senin prensiplerine uyanlar ve uymayanlar. Çünkü hayatında senin prensiplerine uygun olmayanlara bir yer varsa bu gri demektir. Ama benim zaten en başından kendim için oluşturduğum yaşam tarzında griye yer yok. Bu iki yüzlülük olacağı için buna uymayan herkesi dışladım.

Buda yalnızlık demek.

Daha sonra olaylara bakış açımda bu hayat felsefesinden nasibini aldı. Olaylara bakış açım nedenlere ve etkileyen faktörlere bahane gözü ile bakmaya başladı. Örnek vermek gerekirse Türkiye deki en yaygın konu. Atatürk'ü sevenler ve sevmeyenler mesela. Ben Atatürk konusunu ele aldığım zaman vatanı kurdu duygusal bağlamda sevmemiz ve minnet duymamız gerken kişi diye düşünmüyorum. Olaya bakış açım farklı bir duruma evrildi. Şu şekilde ele alıyorum. Kendi idealleri olan bir asker. İdealleri uğruna bir devrim gerçekleştirdi ve başarılı oldu. Başarılı olduğu için kahraman. Devrim başarısız olsaydı en büyük hain ilan edilecekti. Klasik bir sonuç tarihte binlercesi var. Griye yer olmayınca durum bu oluyor. Olaya sadece siyah veya beyaz olarak bakıyorsun.

Tarihi olaylarda tüm devrimcilere ve devrim girişiminde bulunup başarısız olanlar için ortada olan iki sonucu ele alıyorsun biri beyaz diğeri siyah. Y aöyle olacaktı yada böyle olacaktı diyorsun ve konu senin için kapanıyor. Geri kalan söylenen her şey benim için bahaneler dizisi olarak görünmeye başlıyor.

Tabi bu fikir bu ülke içinde zehir gibi. Dile getirdiğim an büyük kitlelerin düşmanlığı kazanılıyor. Çünkü sonuçta milli kahramandan söz ediyoruz. Nasıl bu kadar basite indirgenebilir.

Buda başka bir yalnızlık çeşidi.


Kısacası ben bir çok eylemde yalnızım Bu herkesin bildiği çeşit bir yalnızlık değil. Etrafında insanlar olması ile sevgilin olması ile ailen olması ile çözülebilecek bir şey değil.





< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Treth -- 7 Şubat 2019; 6:28:22 >
Bu mesaja 2 cevap geldi.
C
7 yıl
Yarbay

bu dediğinizi ben bir zamanlar yaptım :)
sorunlarla başa çıkamayacağımı anladığım bir dönemde ,ya ilaç yada alkol diye düşündüm ve alkolü seçtim
gerçi ben 1 defa alkolü çok kolay bıraka bildiğim için birazda ona güvendim

ancak bir işe yaradığını söyleyemem ,aksine ayıldıktan sonra daha kötü sonuçları oluyor
sonrasında alkolü tekrar bıraktım ve yıllardır hiç içmedim

sonrasında yine sıkıntılı bir dönemde antideprasan kullanmaya mecbur bıraktılar ama ondan da bir yarar görmedim

yani her şey dönüp dolaşıp senin iradene kalıyor ,mümkün olduğunca kendi çözümünü bulmaya çalışacaksın
hatta bir defasında doktor sordu ,bir değişiklik hissediyor musun diye ,hayır deyince kızdı bağırdı nasıl fark etmez yahu diye :)
sonunda aynen şunu dedi ;

kardeşim birazda kendin uğraşacaksın ,gerekirse şartlarını yaşantını değiştireceksin
biz doktora çare olsun diye gidiyoruz ,o akıl veriyor
yahu biz o dediklerini yapacak şartlar bulsak zaten değiştireceğiz :)


Bu mesaja 1 cevap geldi.

Bu mesajda bahsedilenler: @Keira-