7 yaşındaydım.Adapazarı Erenköy'de oturuyorduk.Babam tayini çıktığı için ankaradaydı.annemle ben yakalandık depreme.
Uyandım, gardrop devrilmişti.Üstünden atladık, kapıya doğru giderken yine devrilen dolapların üstünden atlayarak geçtik.Karşı komşumuzdan bize de ışık tutmasını istedik, tutmadı kaçtı.Apar topar bi valiz alıp aşağı, karşıdaki tarlaya indik.Güneş sitesinde yıkılan apartmanlar vardı.Tüm blokların 1.katı çökmüştü.Bekledik bekledik bekledik, gece uyumadım.Gün ağarınca derme çatma yerler yapılmaya başlandı.İlk gece kurtarma çalışması olmadı sanırım.
Sonraki sabah beyaz bir torosla ekmek dağıtıldığını hatırlıyorum.öğleden sonra da babam geldi zaten.bi kaç gün arabada, sokakta, tarlada, sağda solda yattık.Kaç gün aç kaldığımı hatırlamıyorum.Yediğimi hatırladığım tek şey ekmek arası domates.
Etrafı da turladım tabi meraklıyım.Her evin açık kalan camları kırıktı depremin etkisiyle.Çöken evlerden çıkarılan yaralıları ölüleri hatırlıyorum.Herkesin maskeyle gezdiğini de hatırlıyorum.Bizde yoktu.Birkaç gün içinde de memlekete gittik zaten.. Ceset kokusuna gelirsek eğer; yarısı kolonun kirişin altında kalıpta çıkmayan cesetler kesilip alınıyordu bazı yerlerde.Bir tanıdığımız da bu şekilde vefat etti.Son sözleri; çabuk bir iğne yapın bana dayanamıyorum olmuş... Yavaşça sesi azalmış, yüzü sararmış ve vefat etmiş kendisi.Bunu o sırada enkaza girip başında bekleyen arkadaşı anlattı bize de..
Depremi ic anadolunun kucuk ilinde yasadik. Ablam kucaginda indirdi 5.kattan net hatirliyorum simdi merdivenleri atlayarak insen o kadar kisa suremez yada bana oyle geldi. İstanbuldaki dayima sonradan ulasabildik, Kocaelideki halamin evinin bir bolumu yikilmis sonradan ulastik. 2 ay once kocaelideydim seka parkin oralarda denizin dibindeki diregi gordum off off Allah bir daha yasatmasin.
Kemal abi onceki mesajlarinida hatirliyorum, bizi biraz daha aydinlatabilir misin. Ben dogal olmadigini dusunuyorum okuduklarim ve duyduklarim kadariyla ama sizinde fikirleriniz vardir elbet.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi pi10 -- 16 Ağustos 2014; 1:01:30 >
İstanbuldaydık 10 yaşında idim . babamı kaybettim depremde.
Hocam Başınız Sağolsun ilk olarak o depremi yaşayan herkezede geçmiş olsun diyorum. Tekirdağda çok şiddetli olmadı Allaha şükür 4 yaşımdaydım Annem beni aldığı gibi dışarı çıktık o gece mahallece dışarıda uyuduk zor günlerdi kimileri için.
O gün annemin içinde bi sıkıntı vardı hadi dedi fuara gidelim. annem babam abim ben gittik. bi lahmacuncuda oturduk. Kısa boylu üzerinde askılı atlet tarzı tshirt olan bir kadın 3-4 yaşlarındaki çocuğunu dövüyordu. Çocuk anne diye ağladıkça vuruyordu.Sonra birileri geldi yanına galiba burasını pek hatırlamıyorum ama o kadın o sahne film gibi aklımda hala. Sonra gökyüzü dikkatimizi çekti. sitenin turuncusuna yakın parlak bir renkteydi sanki yıldızlar silinmiş gibiydi gökten safi turuncuydu ve çok yakındı. Elimi uzatsam deyecek gibiydim gökyüzüne. Ben depremde uyuyordum hissetmedim depremi. Çıktık dışarıya. Hava aydınlanınca anlaşıldı durum. O kokuyu gökyüzünü ve o kadını asla unutamam. Umarım birdaha bu acıyı yaşamayız
Ben İzmirde Oturuyorum Ozamanlar 5 Yaşındayım Bizede Bi telefon geldi deprem oldu diye bizim sülalenin baba tarafı orada oturan baya var Bizi aradılar işte Bizden baya kişi ölmüş depremde zaten sonra alayi izmire geldi kalanlardan toplu bizim akrabalarda yattılar Çok kötü günlerdi inşallah bidaha olmaz..
Bende yazayim Tam olarak hatirlamiyorum cok kucuktum hatirladigim annem kucagina almisti beni depremden sonra babam gitmisti dayimla gelmislerdi sonra arabayla almislardi bizi o gece arabada yatmistik ondan sonrada 2 gun okulun bahcesinde sonra geri donmustuk yer istanbul
17 yasindaydim ickiliydim galiba gec geldim eve yattim yataga bi ses duydum pat pat pat diye irkildim o sirada basladi yatakta ziplatti resmen hemen pesine elektrikler gitti indik asagiya bi hafta disar da yattik sonra arkadaslarla toplandik yardim malzemesi hazirladik bindik minubuse duzceye o kadar agir bi koku vardi ki zor nefes aliyoduk binalar filam heryer harabeye donmus cok kotu bi manzaraydi Allah bir daha yasatmasin
Bende yazıyım hatırladığım kadar.Deprem olduğu zaman 3.5 yaşındaydım 2 ay sonra doğum günümdü.E o zamanlar odam felan yoktu 2+1 evdeydik.Kalorifer neredee oturma odası ve yatak odasında doba olurdu.Annem babam yatakta yatarlardı bende sobanın yanında yer yatağına yatardım. Annem - (Babamın adı).. (Babamın Adı) Babam + Hıığh.. Noldu? O sırada babamın sesine uyandım noluyo anne baba dicektim Gümbürtü indi Ben korktum ağlamaya başladım.Babam kucağına aldı hemen sonra kapının yanındaki askılıktan annem bir iki ceket felan kapabildiğini kaptı çıktık.Merdivenden inerken duvardaki çatlakları görüyor, iyice canım sıkılıyordu.Kalanını hatırlamıyorum ama bi arabada yatmıştık akrabanındı heralde.
darıca gebze kocaeli'ndeydik. 11 yaşındaydım. oturdugumuz eve taşınalı bi hafta olmamıştı, boya badana yeni bitmiş. deprem anında 3. kattan aşağı babamın beline sarılı gözlerim kapalı indim. çığlıklar uğultular eşliğinde. dışarı çıktık marmara denizi tarafı aydınlıktı. akrabalarla buluşup uyduruktan bi çadır kurup geceyi orada geçirdik. sabah oldu, eşya/erzak için eve girmemiz gerekti, gittik ki bina yarılmış, merdivenler falan yok. 3 kata balkondan girdik. sanki evi birisi çalkalamış. bi kaç parça kıyafet ve değerli eşyaları alıp çıktık. zaten 12 blokluk sitenin 8 binası yıkılmış. geri kalanı ağır hasar. sonra depremzede kampı vs. anlatsak roman olur.
o günlere dair tek pişmanlığımız yeni taşındığımız kiralık evi bir sene sonra almak üzere anlaşmıştık, depremde ağır hasar olunca ev sahibi yarı fiyattan daha az bi rakam teklif etti, depremin korkusundan almadık. şimdi o evlerin fiyatını soramıyorsun. sonra ankaraya taşındık. deprem riski en az olan bölgelerden diye.
ilginç tarafı biz daha önce de düzce'de oturuyorduk. 17 ağustos'tan sonraki düzce depreminde bizim o oturduğumuz 5 katlı bina da yerle bir olmuş, sonra yerine anıt park yapmışlar.
Depremi ic anadolunun kucuk ilinde yasadik. Ablam kucaginda indirdi 5.kattan net hatirliyorum simdi merdivenleri atlayarak insen o kadar kisa suremez yada bana oyle geldi. İstanbuldaki dayima sonradan ulasabildik, Kocaelideki halamin evinin bir bolumu yikilmis sonradan ulastik. 2 ay once kocaelideydim seka parkin oralarda denizin dibindeki diregi gordum off off Allah bir daha yasatmasin.
Kemal abi onceki mesajlarinida hatirliyorum, bizi biraz daha aydinlatabilir misin. Ben dogal olmadigini dusunuyorum okuduklarim ve duyduklarim kadariyla ama sizinde fikirleriniz vardir elbet.
daha ilk gün bu depremde doğal olmayan bir şeyler olduğunu iddia edenlerdendim,sonrasında Yalova ya yapıldığı söylenilen doğalgaz deposu aklıma geldi ve patlama gördüğünü söyleyenler ile deniz içinde yanan ağları da görünce kuşkum daha çok arttı
öncelikle bu depo ne durumda bunu bilen birisine rastlasak o zaman bu seçenek ciddi veya değil diyebileceğiz
benim şahsi düşüncem ,deprem başladığında bir kıvılcımın bu depoyu patlatması nedeniyle deprem şiddetinin artmış olabileceği yönde
ama dediğim gibi ispatlama imkanım olmadığı için sadece iddia olarak kalıyor
ancak yanlış hatırlamıyorsam yanan balık ağları hakkında kimse tatmin edici bir cevap veremedi ,sadece bu bile kuşku duymaya yetecek bir durumdur diye düşünüyorum
birde ben bu durumu ileri ki bir tarihte birileri açıklar diye düşünmüştüm ama hala açıklayan olmadı
benim şimdiye kadar gördüğüm en dehşet bir olaydı ve Allah bir daha yaşatmasın,o günden sonra tüm Türkiye nin psikolojisi bozulmuştu ,yani gerçekten korkunç bir durum yaşandı
hala kaç kişinin öldüğü bile bilinmeyen bir durumu düşünün
dozer enkaza bir dalıyor ,kol-bacak-kafa gibi insan organı kopup geliyor diye anlatanlar vardı ,tabi birde bu vahim durumda dahi yağmacılığa gelip ölülerin bileğini kesip altınlarını çalan hayvandan daha aşağı olanları da gözünüze getirirseniz ,vahşet ki ne vahşet
17 yasindaydim ickiliydim galiba gec geldim eve yattim yataga bi ses duydum pat pat pat diye irkildim o sirada basladi yatakta ziplatti resmen hemen pesine elektrikler gitti indik asagiya bi hafta disar da yattik sonra arkadaslarla toplandik yardim malzemesi hazirladik bindik minubuse duzceye o kadar agir bi koku vardi ki zor nefes aliyoduk binalar filam heryer harabeye donmus cok kotu bi manzaraydi Allah bir daha yasatmasin
Ne kokusu hocam nasil bu kokuydu?
Ölü kokusu.Anlatılmaz o koku.Ama normalde bir sokakta bir köpek ölse 1 haftaya o sokaktan geçilmeyecek derecede kokar.Bir de yüzlerce insan cesedinin enkazlar altındaki halini düşünün.Ağustos ayının ortasındaki sıcakta hemde.
10 yaşındaydım. Herşeyi son detayına kadar net hatırlıyorum özellikle babamla durduğumuz anları hayatım boyunca zihnimden silemem.
çok sıcak vardı. O gece diğer gecelerden hakikaten çok farklıydı. O saatler geldiğinde daha deprem olmadan. Babamın tekbir ve kelimei şehadet getirdiğini hatırlıyorum . Fakat işin anlaşılmayan kısmı daha deprem olmamıştı. Ben yarı uyanıktım herşeyi duyuyordum. Babamın söylediklerine anlam veremiyodum. Camdan cama koşuyodu. Korktuğunu hissetmiştim.
Derken o uğultu sonra başımı kaldırdım gökyüzünden aşşağıya inen şimşekler görüyodum deprem başlamıştı. Annem hemen uyandı 2 kardeşimi aldı kız kardeşim en büyük olmasına rağmen ağlıyodu abimle ben gayet sakindik.
Hayatım boyunca unutamayacağım şey babamın gözlerindeki korkuydu. Ben babamı hiç öyle görmemiştim. Korkuyodu vr çaresiz görünüyodu. Sallantı bizi duvardan duvara bilardo topu gibi vuruyodu.
Evin duvarları puding gibiydi. Dalga dalga sallanıyodu. O an heralde kıyamet kopacak dedim. Onduyduğum uğultununda sura üfürüldüğü düşüncesindeydim çocukluk işte daha derin bilemiyorsun.
sağ salim dışarı atrık kendimizi. Ben donlayım babam atletle . Ayakkabı yok.
unutamadığım 1 şey daha var binamızdaki yatalak teyze ve depremden sonra bize anlattıkları.
Rabbim bir daha böyle felaketler göstermesin. Öylesüne kötü bir durumki. Burada en ufak bi gülümseme bile zoruna gidiyor insanın.
Teknoloji Haberleri
Uyandım, gardrop devrilmişti.Üstünden atladık, kapıya doğru giderken yine devrilen dolapların üstünden atlayarak geçtik.Karşı komşumuzdan bize de ışık tutmasını istedik, tutmadı kaçtı.Apar topar bi valiz alıp aşağı, karşıdaki tarlaya indik.Güneş sitesinde yıkılan apartmanlar vardı.Tüm blokların 1.katı çökmüştü.Bekledik bekledik bekledik, gece uyumadım.Gün ağarınca derme çatma yerler yapılmaya başlandı.İlk gece kurtarma çalışması olmadı sanırım.
Sonraki sabah beyaz bir torosla ekmek dağıtıldığını hatırlıyorum.öğleden sonra da babam geldi zaten.bi kaç gün arabada, sokakta, tarlada, sağda solda yattık.Kaç gün aç kaldığımı hatırlamıyorum.Yediğimi hatırladığım tek şey ekmek arası domates.
Etrafı da turladım tabi meraklıyım.Her evin açık kalan camları kırıktı depremin etkisiyle.Çöken evlerden çıkarılan yaralıları ölüleri hatırlıyorum.Herkesin maskeyle gezdiğini de hatırlıyorum.Bizde yoktu.Birkaç gün içinde de memlekete gittik zaten..
Ceset kokusuna gelirsek eğer; yarısı kolonun kirişin altında kalıpta çıkmayan cesetler kesilip alınıyordu bazı yerlerde.Bir tanıdığımız da bu şekilde vefat etti.Son sözleri; çabuk bir iğne yapın bana dayanamıyorum olmuş... Yavaşça sesi azalmış, yüzü sararmış ve vefat etmiş kendisi.Bunu o sırada enkaza girip başında bekleyen arkadaşı anlattı bize de..
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Kemal abi onceki mesajlarinida hatirliyorum, bizi biraz daha aydinlatabilir misin. Ben dogal olmadigini dusunuyorum okuduklarim ve duyduklarim kadariyla ama sizinde fikirleriniz vardir elbet.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi pi10 -- 16 Ağustos 2014; 1:01:30 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @kemal1414
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Hocam Başınız Sağolsun ilk olarak o depremi yaşayan herkezede geçmiş olsun diyorum. Tekirdağda çok şiddetli olmadı Allaha şükür 4 yaşımdaydım Annem beni aldığı gibi dışarı çıktık o gece mahallece dışarıda uyuduk zor günlerdi kimileri için.
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Of of of! İbretlik ayar
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 3 cevap geldi. Cevapları Gizle
bizim ev mesela çok dandiktir ama 2 depremdede bişe olmadı (kartal)
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bizi aradılar işte Bizden baya kişi ölmüş depremde zaten sonra alayi izmire geldi kalanlardan toplu bizim akrabalarda yattılar Çok kötü günlerdi inşallah bidaha olmaz..
Bu mesajda bahsedilenler: @Djarum Black-
Tam olarak hatirlamiyorum cok kucuktum hatirladigim annem kucagina almisti beni depremden sonra babam gitmisti dayimla gelmislerdi sonra arabayla almislardi bizi o gece arabada yatmistik ondan sonrada 2 gun okulun bahcesinde sonra geri donmustuk yer istanbul
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Ne kokusu hocam nasil bu kokuydu?
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Annem - (Babamın adı).. (Babamın Adı)
Babam + Hıığh.. Noldu?
O sırada babamın sesine uyandım noluyo anne baba dicektim Gümbürtü indi Ben korktum ağlamaya başladım.Babam kucağına aldı hemen sonra kapının yanındaki askılıktan annem bir iki ceket felan kapabildiğini kaptı çıktık.Merdivenden inerken duvardaki çatlakları görüyor, iyice canım sıkılıyordu.Kalanını hatırlamıyorum ama bi arabada yatmıştık akrabanındı heralde.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
deprem anında 3. kattan aşağı babamın beline sarılı gözlerim kapalı indim. çığlıklar uğultular eşliğinde. dışarı çıktık marmara denizi tarafı aydınlıktı. akrabalarla buluşup uyduruktan bi çadır kurup geceyi orada geçirdik. sabah oldu, eşya/erzak için eve girmemiz gerekti, gittik ki bina yarılmış, merdivenler falan yok. 3 kata balkondan girdik. sanki evi birisi çalkalamış. bi kaç parça kıyafet ve değerli eşyaları alıp çıktık. zaten 12 blokluk sitenin 8 binası yıkılmış. geri kalanı ağır hasar. sonra depremzede kampı vs. anlatsak roman olur.
o günlere dair tek pişmanlığımız yeni taşındığımız kiralık evi bir sene sonra almak üzere anlaşmıştık, depremde ağır hasar olunca ev sahibi yarı fiyattan daha az bi rakam teklif etti, depremin korkusundan almadık. şimdi o evlerin fiyatını soramıyorsun.
sonra ankaraya taşındık. deprem riski en az olan bölgelerden diye.
ilginç tarafı biz daha önce de düzce'de oturuyorduk. 17 ağustos'tan sonraki düzce depreminde bizim o oturduğumuz 5 katlı bina da yerle bir olmuş, sonra yerine anıt park yapmışlar.
daha ilk gün bu depremde doğal olmayan bir şeyler olduğunu iddia edenlerdendim,sonrasında Yalova ya yapıldığı söylenilen doğalgaz deposu aklıma geldi ve patlama gördüğünü söyleyenler ile deniz içinde yanan ağları da görünce kuşkum daha çok arttı
öncelikle bu depo ne durumda bunu bilen birisine rastlasak o zaman bu seçenek ciddi veya değil diyebileceğiz
benim şahsi düşüncem ,deprem başladığında bir kıvılcımın bu depoyu patlatması nedeniyle deprem şiddetinin artmış olabileceği yönde
ama dediğim gibi ispatlama imkanım olmadığı için sadece iddia olarak kalıyor
ancak yanlış hatırlamıyorsam yanan balık ağları hakkında kimse tatmin edici bir cevap veremedi ,sadece bu bile kuşku duymaya yetecek bir durumdur diye düşünüyorum
birde ben bu durumu ileri ki bir tarihte birileri açıklar diye düşünmüştüm ama hala açıklayan olmadı
benim şimdiye kadar gördüğüm en dehşet bir olaydı ve Allah bir daha yaşatmasın,o günden sonra tüm Türkiye nin psikolojisi bozulmuştu ,yani gerçekten korkunç bir durum yaşandı
hala kaç kişinin öldüğü bile bilinmeyen bir durumu düşünün
dozer enkaza bir dalıyor ,kol-bacak-kafa gibi insan organı kopup geliyor diye anlatanlar vardı ,tabi birde bu vahim durumda dahi yağmacılığa gelip ölülerin bileğini kesip altınlarını çalan hayvandan daha aşağı olanları da gözünüze getirirseniz ,vahşet ki ne vahşet
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Ölü kokusu.Anlatılmaz o koku.Ama normalde bir sokakta bir köpek ölse 1 haftaya o sokaktan geçilmeyecek derecede kokar.Bir de yüzlerce insan cesedinin enkazlar altındaki halini düşünün.Ağustos ayının ortasındaki sıcakta hemde.
çok sıcak vardı. O gece diğer gecelerden hakikaten çok farklıydı. O saatler geldiğinde daha deprem olmadan. Babamın tekbir ve kelimei şehadet getirdiğini hatırlıyorum . Fakat işin anlaşılmayan kısmı daha deprem olmamıştı. Ben yarı uyanıktım herşeyi duyuyordum. Babamın söylediklerine anlam veremiyodum. Camdan cama koşuyodu. Korktuğunu hissetmiştim.
Derken o uğultu sonra başımı kaldırdım gökyüzünden aşşağıya inen şimşekler görüyodum deprem başlamıştı. Annem hemen uyandı 2 kardeşimi aldı kız kardeşim en büyük olmasına rağmen ağlıyodu abimle ben gayet sakindik.
Hayatım boyunca unutamayacağım şey babamın gözlerindeki korkuydu. Ben babamı hiç öyle görmemiştim. Korkuyodu vr çaresiz görünüyodu. Sallantı bizi duvardan duvara bilardo topu gibi vuruyodu.
Evin duvarları puding gibiydi. Dalga dalga sallanıyodu. O an heralde kıyamet kopacak dedim. Onduyduğum uğultununda sura üfürüldüğü düşüncesindeydim çocukluk işte daha derin bilemiyorsun.
sağ salim dışarı atrık kendimizi. Ben donlayım babam atletle . Ayakkabı yok.
unutamadığım 1 şey daha var binamızdaki yatalak teyze ve depremden sonra bize anlattıkları.
Rabbim bir daha böyle felaketler göstermesin. Öylesüne kötü bir durumki. Burada en ufak bi gülümseme bile zoruna gidiyor insanın.
İstanbul şişlideydim . Hiç yıkım olmadı.
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >