Zormuş.Aile dışında benim hayatımda üç aşağı beş yukarı aynı.Valla 12 senedir hastayım.İnternetin altını üstüne getirdim daha derdime çare bulamadım.Söylenilen çareleri yapmak için de güç lazım.O da ben de kalmadı.Şehirin bir ucundan diğerine söve söve koşmak istiyorum.Böyle hayatın ta içine edeyim.Geberip gitmek istiyorum artık.Bu öyle bir çukur ki kaldıkça ruhunu emiyor.Acele et.Kalan gücünle kendini kurtarmaya çalış.Sonra benim gibi aynı yerde uluya uluya dönersin. |
tam aynı durumda olmasakta seni cok iyi anlıyorum, cok fena dipteyim 4-5 senedir bende, hic bisey yapasım yok, hic birseyden zevk almıyorum, üniversiteyi zorla okuyorum, hic birseye motivasyonum yok, arkadasım yok gibi birsey benimde, inanılmaz yalnız hissediyorum, herkes cok yapmacık geliyor kimseyle iletisim kurmak dahi istemiyorum. Hic bir umudum yok hayattan. Beklentimde yok. Ölmekten korkuyorum. Ama acı cekerek ölmekten. Hic birsey hissetmeden varlığımı silebilme secenegim olsa direk kabul ederim. Senle farkımız benim bir seyler yapmaya imaknım var. Maddi durumumuz cok kotu degil fakat ben hic birsey yapmak istemiyorum, isteyemiyorum. Etrafımdaki samimi arkadas gruplarını yada sevgilileri gorunce kıskanıyorum. Sokağa dahi cıkmak istemiyorum. Hayatım kıskanmak ve üzülmek üzerine devam ediyor. Durmadan bu iki döngü icindeyim. Uyandığımda inanılmaz mutsuz uyanıyorum, yatarken kafamdaki kıskanclık duygularıyla uyuyorum |
ilk önce ne olursa olsun işe girmelisiniz, sevip sevmenize bakmadan girmelisiniz. Para kazanmanız şart. Ardından parayla ayrı bir eve çıkmanız gerek. ondan sonra bir bilgisayar alıp kendinizi geliştirmeye başlayabilirsiniz. sonrasında da İstanbul'a taşınıp iş aramak falan diye devam edersiniz. ama böyle hayıflanarak devam ederseniz intihardan başka yol bırakmıyorsunuz kendinize. |
Angarya bir işte çalışmamı söyleyenlere cevabım şimdiden yazmayın.Benim yedi sülalem hep o işlerde çalıştı.Ailemde okumuş tek biri bile yok.Soyadim meydancı zaten.Bugune kadar berber,bakkal,lokanta böyle yerlerde hep çalıştım zaten. |
Lütfen öne çıkarın. |
Daha kötüleri var ya.Şükret ya.Onlar senin annen baban ya.Bütün suç sende ya. |
|
İmkanım olsa bilime hizmet etmek isterdim.Iyi bir üniversitede fizik,matematik,felsefe tarzı bölüm okuyup yurtdışına gitmek isterdim. |
akraban falan yokmu yardımcı olabilecek |
Böyle durumlarda mesleğini eline alman gerekiyor.Ya okulu bitirip atanacaksın yada memlekette iş bakıcaksın.Olmazsa uzman erbaşlık dene.En azından 6-7 sene çalışıp daha sonra maddi manevi hayatına bakarsın.Gerekirse tekrar okursun. |
Okuduğum bölümden utanıyorum.Asker olmak istemiyorum.Kafamda bir meslek yok.Özel bir yeteneğim hiç yok. |
|
hocam bir işe girip evden taşınmayı-kaçmayı düşündün mü hiç? o evden kurtulup yeni bir hayata başlangıç yapabilirsin bence |
İşe girmek derken,kendimi geliştirebileceğim,geleceğim dünyasında olan (malum endüstri 4.0) bir meslekte uzmanlaşmak isterim.Ama öyle bir iş,Çehov hikayelerinde ve Nbc filmlerinde anlatılan taşradan kat be kat daha taşra olan seferihisar denilen tanrının unuttuğu lanet olası kasabada yok.Angarya bir işe hiç işe gitmek istemiyorum.Keşke ortaokula bu bilinçle dönüp,iyi bir lisede okuyup,temel bilim (fizik,matematik,felsefe) okusaydım.Okudugum lisede buranın en iyi lisesi ve sadece 90 kişiden 16'si üniversite kazandı.En iyi yeri kazanan deü inşaat düşünün seviye nasıl yerlerde..Okudugum bölüme gelince,ne kadar istihdamı ve ataması olsun (zaten o yüzden yazdirdilar) ben okumak istemiyorum.Dört yıl teknolojinin,temel bilimlerin bu kadar hızlı geliştiği bir çağda,60 tane varoş çocuğuyla,vasıfsız hocalardan saçma sapan bilimden ve gelecekten uzak dersler (ıstatistik,felsefe,inkilap,Türk dili) görüp zaten boşa harcanmış,19 yıla 4 yıl daha eklemek istemiyorum.Yapmam gereken tek şey intihar edip oksijeni boş yere harcamamak olmalı.Ama bir türlü ölüm korkusundan yapamıyorum.Şuan elimde olan üç kuruşla durmadan bira içip,geleceğimi kara kara düşünüyorum. |
Sana tavsiyem askere gitmen, hem 12 ay askerlik yapar kafa dinlersin, hemde askerde 6. aydan sonraki alacağın asgari ücret kadarki maaşı biriktirirsin, seni askerden gelince bir süre idare eder.Askerlik yapınca iş bulmanda kolay olur. |
Polis veya zabıta ol |
Siz mi beni anlamıyorsunuz,ben mı kendimi anlatamadim.Neyse tek çare olarak intihar kaldı.Zaten bir üçüncü dünya ülkesinde yaşayan,vasıfsız,eğitimsiz,düşük iqlu biriyim.Ölsem kimse önemsemez,kimsesizler mezarlığına defnederler.Ya ben bu yaşadığım hayatı anlayamadım ya da bu hayatın gerçekten bir anlamı yoktu.Yanlis hayat doğru yaşanmaz. |
Ben ne yapayım?Yalvarıyorum.Akıl verin!Lütfen..
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Prefrontal kortekssiz -- 10 Haziran 2020; 10:49:32 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >