19 yaşındayım.Seferihisarda yaşıyorum.Koü denilen sözde üniversite gerçekte ise üniversite adı altında bina yığınında okul öncesi öğretmenliği denen boş bölümde okuyordum.Gecmiste bir intihar girişimim oldu.Eylul 2019'da İzmirden İzmite gelip okula başladım.Bir ay doğru düzgün bir şey yemedim.Mide kanaması geçirdim.Kocaeli devlet hastanesi psikiyatrınin tavsiyesi üzerine depresif ve somatik belirtiler (taşikardi,g.agrisi,n.darligi) dolayısıyla kaydımı dondurdum ve İzmire dönüp iki ay deü psikiyatri servisinde majör depresif bozukluk tedavisi gördüm.Kötü bir aliskanligim yok.Annem babam eğitimsiz,vasıfsız kişiler.Babam şuan ufak bir sucu bayiinde çalışıyor.Annem ise huzur evinde temizlikçinin yapıyor,karantinada.Lustral 100 mg kullanıyorum.Kitap okuyorum.İşte popüler bilim kitapları,Rus klasikleri vs.Gerci bu aralar odaklanamadigimdan okuyamıyorum.B12,demir,d vitamini eksikliğim var,dengesiz beslemekten.Arkadaşım yok.Çok yalnızım.Annem babam çok fakir.Gün geliyor yemeye ekmek bulamıyoruz.Babam sürekli bana küfür ve beddua ediyor.Bıçak çekiyor.Kendisi şizoaffektif bozukluk hastası,suan ilaç kullanmıyor.Kac yasina geldin git evden diyor.Polisi arayacağım diyorum.Sen deli ilacı kullanıyorsun sana mı inanacaklar bana mı diyor.Geçenlerde ortada hiçbir şey yokken boynumu kırmaya çalıştı,kafama bardakla vurdu.Polisi aradım hastaneye gidip darp raporu aldım.Kafama vurduktan sonra kolunu ısırmıştım,birde gidip utanmadan darp raporu aldı!Komisere ortada hiçbir şey yokken gelip kolunu ısırdığımı,küfür ve beddua ettiğimi,bıçak cektigimi,hastanede yatmış bir akıl hastası olduğumu söyledi.Depresyon herkesin başına gelebilecek bir seyken,şizoaffektif bozukluğun çok nadir ve ciddi olduğunu bilmeyecek kadar cahildir kendisi. Polis ikimizinde ifadesini alıp serbest bıraktı.Cahil ailemden ve tüm insanlardan nefret ediyorum.Her şey çok kötü ve kasvetli geliyor.Yaşamak bir eziyet gibi.Intihar etmeyi düşünüyorum.Son birkaç aydır benliğimi ele geçiren ölüm korkusu olmasa çoktan etmiştim bile.Dini bir inancımda yok.Ya o kötü üniversitenin önemsiz bölümünde okuyup mutsuz olacağım ya da burada alakasız bir işte çalışıp yarın işsiz kalacağım yine mutsuz olacağım.Sürekli ağlıyorum.Tanidigim biri yok.Cepte para yok,Maddi,manevi imkanım yok.Gidecek yerim yok,büyük ihtimal uzaklaştırma alacağım evden nereye gideceğim?Kimsenin de umrunda falan değilim?
Ben ne yapayım?Yalvarıyorum.Akıl verin!Lütfen..
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
Teknoloji Haberleri
Ben ne yapayım?Yalvarıyorum.Akıl verin!Lütfen..
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Prefrontal kortekssiz -- 10 Haziran 2020; 10:49:32 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >