Teknoloji Haberleri
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir, 1 mobil kullanıcı
12
Cevap 544
Tıklama 0
Öne Çıkarma
Cevap 544
Tıklama 0
Öne Çıkarma
1. sayfa
-
İnsanları 'EN' Olmaya Programlamak
| Bir konuda en iyi olarak bundan mutlu olmak... |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ömer -- 27 Ekim 2009; 0:20:03 >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
|
sizi bilmem ama "en" olmak iyidir.... "bir iş yapılıyorsa adam gibi yapılmalı" mantıgıyla zaten istemeden en oluyorsun.... birde kişisel egomun arızalı olmasından dolayı insanların bende üstün olmasına katlanamıyorum özelliklede haketmiyorlarsa  |
Bu mesaja 2 cevap geldi.
| Vasat olmak seni mutlu ediyosa ol, muhtemelen öylesindir de vasat olmayı savunduguna göre. |
|
Hangi konu olduğuna göre değişir. Tıp okuyorum, en iyi hekim olursam çok sevinirim açıkcası. Ama mesela en yakışıklı erkek olursam çok da umursayacağımı sanmıyorum. Veya en iyi araba kullanırsam... |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi metalheadjm -- 27 Ekim 2009; 0:33:04 >
|
Bense bir konuda en iyi olmaya odaklanmaktansa "mutluluğa" odaklanma taraftarıyım. Elbette kişi en iyi olmakla mutlu olacaksa buyursun olsun ancak değilse en iyi olmak yerine mutlu olmak için efor sarf etsin. Melih Arat'an size bir hikaye paylaşmak istiyorum: Nurhan'ın ailesi, Nurhan'ın bütün becerilerinin ortaya çıkmasını istiyordu. İlkokul ikinci sınıfta Nurhan'ı bir mandolin kursuna gönderdiler. Nurhan mandolin ile ikinci ayın sonunda ünlü "Love Story" filminin şarkısını çalabiliyordu. Ailesi Nurhan'ın bu performansına hayran olmuştu. Annesi bir arkadaşını ziyaret ettiğinde, arkadaşının kızının kendi kategorisinde yüzme madalyası aldığını öğrendi. Eşiyle görüşerek Nurhan'ı da bir yüzme programına yazdırdı. Üç ay sonra Nurhan küçük bir yarışmada ikinci oldu. Annesi-babası yine çok mutluydu. Bu arada babası bir dergide evde bir hayvan beslemenin çocuklarda sosyal becerileri geliştirdiğini okudu. Nurhan ile evcil hayvanların satıldığı bir dükkana gittiler; Nurhan'a beğendiği bir köpeği aldılar. Ona "Köpük" adını verdiler. İlk başta Köpük'e bakmak çok zor oldu. Çünkü hayvana evde nereye dışkılayacağını öğretemediler. Köpük bir insan gibi sözden anlamıyordu. Bir gün evdeki halıya katı dışkısını yapınca, annesi babasına "Bu hayvanı getirmesini bildiğin gibi, pisliğini temizlemesini de biliyor olmalısın." dedi. Babası da Nurhan'a "Kızım, Köpük'ü senin sorumluluk duygunu geliştirmesi için aldık; sen temizlemelisin." dedi. Nurhan, hiç sitem etmeden halıyı temizlemeye başladı. Nurhan, her sabah erkenden ve akşamda okuldan gelince köpeği gezdiriyordu. Ancak köpeği gezdirmek için sabah oldukça erken kalkıyordu. Aksi takdirde okula yetişemiyordu. Bu arada mandolin çalışması gerekiyordu. Öğretmeni bir sürü ödev veriyordu. Her gün yarım saat çalışması gerekiyordu. Nurhan çok çalışkandı ve ödevini yapmak için çok çabalıyordu. Bu arada hem okulun derslerini yetiştirmek, hem mandolin çalışmak, hem de köpeği gezdirmek Nurhan'ın tüm zamanını alıyordu. Hafta sonu da yüzmeye gidiyordu. Derken okuldan bir yazı geldi. Okulda hafta sonu öğleden sonraları, küçük bir ücret karşılığı takviye ders verilecekti. Nurhan'ın anne-babası da "Aman kızımız geri kalmasın" diyerek bu derslere de kayıt yaptırdılar. Böylece Cumartesi sabahları, Nurhan önce köpeği gezdiriyor, ardından yüzmeye gidiyor; sonra da okulun takviye derslerine gidiyordu; dönünce de köpeğini gezdiriyordu. İlkokul dördüncü sınıfa geldiğinde sınıf arkadaşlarından bir tanesi olan Mahir, kendi şehirlerinde satranç şampiyonu olmuştu. Mahir'in başarısı tüm okulda konuşuluyordu. Bütün sınıf arkadaşları, Mahir ile aynı sınıfta olmaktan gurur duyuyordu. Nurhan, Mahir'in en az kendisi kadar meşgul olduğunu biliyordu. Kendisi de çok meşguldü ama ne müzikte kayda değer bir başarısı vardı. Ne de yüzme de şehir çapında bir başarı elde etmişti. Köpük'e de yeterince zaman ayıramıyordu. Onu her sabah ve akşam gezdiriyordu; ama evdeyken müzikle uğraştığı için ya da ders çalıştığı için onunla tam ilgilenemiyordu. Bir teneffüste Mahir'in yanına gitti ve satrançtaki başarısının sırrını sordu. Mahir de "Basit bir numaram var. Yaptığım işe bir hayvan gibi yaklaşıyorum." dedi. Nurhan bu cevaba çok şaşırdı, "nasıl yani?" dedi. "Çok basit. Hayvanların bir numarası vardır. İki tane değil. Örneğin, kaplumbağanın evi sırtındadır. Köpekler çok iyi koku alır. Baykuşlar gece görebilirler. Yarasalar sonar sistemiyle ilerler. Çitalar çok hızlıdır. Kaplanlarda çok yırtıcıdır. Zürafaların boyu da çok uzun. Filler çok büyüktür. Ama bu saydıklarımın hiçbiri iki işi aynı anda yapmazlar. Örneğin Baykuş hem gece görüp hem de yılan gibi sokmaz. Filler çok büyüktür ama Çitalar gibi hızlı koşmazlar. Kaplumbağaların evi sırtındadır ama köpekbalığı gibi yırtıcı dişleri yoktur. Köpekler çok iyi koku alır; ama kirpi gibi dikenleri yoktur." "Bütün bunların senin satranç başarınla ne ilgisi var?" "Ben bir tek satrançla uğraşıyorum. Babam bana tenis de oynamamı önerdi; aynı zamanda ata binmemi de ve bir yabancı dil kursuna gitmemi de. Ekonomik durumumuz da bütün bu kursları karşılamaya müsait. Açıkçası benim de ilgimi çeken konularda kurslardı bunlar. Ama hayvanları başarılı kılan tek bir iş yapmaları. Ben de tek bir işe kafayı takarsam, bunda başarılı olabileceğime inandım. İlkokul birinci sınıftan beri satranç oynuyorum. Oyunu zevkle oynuyorum ve daha uzun yıllar, belki de dünya şampiyonu oluncaya kadar sürdürmeyi düşünüyorum. Ama eğer ikinci bir işe elimi atsam başarısız olurdum. Başarılı olmak için komik ama hayvan gibi davranmak lazım. İnsan gibi olunca çok cephede savaşıp kaybediyoruz. Hani konudan konuya atlayanlara derler ya 'Maymun iştahlı', bu söz gerçeği yansıtmıyor; asıl 'insan iştahlı' demek lazım. Çünkü sıradan bir insan odaklanmayı bilmiyor." Bu hikayede yine en iyi olmak vurgulanmış. Yazara göre Nurhan başarısız ve mutsuz ancak Mahirse mutlu ve başarılı. Nurhan büyüdüğünü düşünelim. Evlensin anne olsun. Çocuğuna eğitimi veren ilk kişi annedir. Nurhan bir konuda uzman değil ancak evcil hayvan, yüzme ve mandolin konusunda hatrı sayılır derece bir deneyimi mevcut. Bu anne çocuğuna bu konuda temel eğitim verebilecek durumda. Yani Mahir'e göre bir avantajı var. Mahir'inde Nurhan'a göre farklı bir avantajı var. Örneklerde en iyisi olmak faktörüne odaklanılmış. Belki Nurhan bir dalda uzman olmak değilde birçok konuda orta dereceli olmaktan mutlu ise? Neden bu sorgulanmıyor? |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
|
@OnurJAM, Sanırım kendimi yanlış ifade ettim. İşin özünde "Vasat olalım!" demiyorum zaten bunun "En iyisi olun!" dan hiçbir farkı yok. Kendimden örnek vereyim: Anasınıfdan beri satranç eğitimi alıyor. 7.sınıfta İstanbul dördüncüsü olmuştum. Koleje gittiğim için haftasonları kulüp etkinleri vardı. Orada satranç eğitimi alıyordum. Sonra satrançtan sıkılıp Tenis'e merak sardım. Hem hocam hem ailem karşı çıktı. Satrançta iyi olduğumu ona devam etmek gerektiğini bana dikte ettiler. Oysa ben Tenis oynamak istiyordum. Neyse rest çekip bildiğimi yaptım ve tenis öğrendim. Şu an ne tenis ne de satranç konusunda uzman değilim. Hiçbir başarım yok. En iyisi değilim ama çok mutluyum. Neden mi? İstediğim zaman sınıftakilerle ya da gruptakilerle tenis oynuyorum veya kütüphanede saatlerce satranç oynuyorum. Her iki konuda da orta dereceli olduğuma çok memnunum. Şimdi ailemi dinleyip satrança devam etseydim tenis öğrenemeyecektim çünkü lisede şehir dışındaki bir anadolu öğretmen lisesine gittim orada beden eğitimi diye bir şey yoktu. |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Bence hatırlanmak için değil, mutlu olmak için yaşıyoruz; en iyi olmaya çalışmak da eninde sonunda en iyisi olduktan sonra mutlu olmak için. Eğer vasat olarak mutlu olunulabiliyorsa bu işi becerebilen kişi çok şanslıdır, insanların o kadar kazanmak için uğraştığı mutluluğa çaba harcamadan ulaşabiliyordur çünkü. |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Mutlu olmak için ekstradan bir şey yapmaya gerek yok ki. Mutluluk bir durumdur. Bir ruh halidir. Sen kendine hangi gazı verirsen (mutluluk, hüzün, vs...) o moda girersin. Bir konuda en iyisi olmak (en iyi kavramı biraz belirsiz burada, kime göre, neye göre) bence olması gerekendir. Ya da en azından en iyiler arasında olmak... Bir konuda en iyi olduğunda mutluluk o kanaldan gaz olarak akacaktır sana. |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
|
İsteyerek yapmadığın bir şey için en iyisi olamaz bir insan sanırım, isteyerek yaptığın bir alanda en iyisi olmakta zaten beraberinde mutluluğu getirir o kişi için bence. Diğer konularda da en azından ufak bir fikir sahibi olacak kadar bilgi sahibi olmak hiç fena olmaz .. |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
Muse - Butterflies and Hurricanes size gelsin öyleyse.  |
1. sayfa
DH Mobil uygulaması ile devam edin.
Mobil tarayıcınız ile mümkün olanların yanı sıra, birçok yeni ve faydalı özelliğe erişin.
Gizle ve güncelleme çıkana kadar tekrar gösterme.
"çok çok iyi bir back vokaldir aslında.
ülkemizde back vokal işine sürdürülebilir bir kariyer olarak bakılabilseydi dünyaca ünlü kaliteli isimlerin on milyonlar satan albümlerinde sesini dinliyor olabilirdik. gerçekten ana sesi tamamlayıcı 2. ses verebilmekte müziğe müthiş bir derinlik katabilmektedir.
hayranları, sunduğu "eh işte" bir şarkıcı ve "vasat" bir oyuncu performansıyla yetinecekler artık. belki "ne iş olsa yaparım" kariyerine "gelecek vadeden fotoğrafçı"'yı da ekler, uzak doğuda çektiği ağlayan çocuk resmiyle hüzünleniriz falan..."
Bu iki yorum da bize bir konuda en iyisi olmaması öğütlüyor. Özlem Tekin örnek verilmiş. Daha iyisi olmak varken iken vasat olmayı tercih etmiş. Yazar haklı olabilir belki daha iyi olacaktı. Ama neden mutluluk durumumuz sorulmuyor? Yani illa daha iyisi olunca mı mutlu olacağız? Özlem Tekin belki vasat şarkıcı olmaktan ve dünyaca ünlü geri vokal olmamaktan ötürü çok ama çok mutlu? Bunun hiç bir değeri yok mu şimdi? Kimse bize nasıl mutlu olursun diye sormuyor. Öyle bir sistem kurmuşlar ki insanlarımız nasıl mutlu olacaklarını düşünmeden bunun yerine dahasını istiyorlar; daha büyük bir eve, daha fazla para, daha fazla kariyer...
Sizce basit ama mutlu olmak mı yoksa bir konuda en iyi olmak mı?