Televizyonla büyürken milyoner film yıldızı ya da rock yıldızı olacağımıza inandık, ama olamayacağız. Bunu yavaş yavaş öğreniyoruz ve o yüzden çok kızgınız, hem de çok. -Fight Club |
Kardeşim çok sıkıştıktan sonra tuvaletini yaptığında da mı mutlu olmuyorsun? |
Kızların kokuya ( parfüme) dikkat ettiğini,hoşlarına gittiğini biliyorum hocam. Zara çok iyi bu koku konusunda bence. Zaranın parfümleri hem ucuzdu en son,hemde kaliteli. Zira depresyona girmeden önce her gün banyo yapan bir insandım. İ***** diye sevgilim vardı Samsun'da. Birbirimize karşılıklı sorular sorup (bir nevi oyun gibi) itiraflar ediyorduk, bertaraf ediyorduk daha doğrusu. Bana "bebek gibi kokuyorsun, bebek kokulu" dediğini hatırlıyorum.Neyse parfüm deyince eski günleri hatırladım birden. Felsefeyle uğraşmak insana karamsarlıktan başka birşey getirmiyor bence. Cehalet mutluluktur demişler.Eskiden daha mutluydum inançlıyken. Şimdi herşey boş geliyor bana. Boşuna yaşıyormuş gibi... Anlamı yok hiçbirşeyin. |
Herkese merhabalar. Üniversite 2.sınıf öğrencisiyim.Samsun'luyum,İzmir'e okumaya geldik,kısacası gurbetteyim.Okula zorla gidiyorum,hiç sevemedim. Kendi branş hocamı hele hiç sevmiyorum. Sıkıntılı bir hoca. Çoğu hoca gibi bu da bir tane eleman belirledi gözüne (o kişi benim) ve bana kafayı taktı,ne desem batıyor adama. Derste soru soruyor, ben arkada sessiz, sakin dersi dinliyorum. Hop geliyor,direkt bana "Bora sen ne diyorsun bu işe diyor? " Cevap veriyorum,bildiğim kadarıyla "Bu kadar egoist olma, birşey bilmiyorsan bilmiyorum de,iddia etme" falan diyor.Ne desem batıyor herife. Bir şey de diyemiyorum, desem ters düşüp, dersten kalacam. Okul bitmeyecek, belki de dalacam adama,bir anlık öfkeyle okul yanacak. Her ders böyle geçiyor genelde. Neyse okuldan bahsetmeyecektim ama okul hayatım dahi( bir de İzmir gibi bir şehirdeyim) her şey bombok geçiyor. 60 kişilik sınıfta 4 tane kız var zaten. Ortam yok,birşey yok. Baktım olmuyor, bakmadım. Kız işlerini kovaladım (oldum olası hiç gülmedi yüzüm kız işlerinde) konuştuğum kızların ya sevgilisi oldu ya da arayı bulamadık. Öğrenci evinde kalıyorum, kaldığım oda karanlık,hava almıyor, rutubet var. Ve de çok küçük. Küp gibi bir odanın içinde kaybolup, gidiyorum resmen. 7x24 karanlık. Adeta vampir hayatı yaşıyorum, evi de sevmiyorum. Ev arkadaşlarım fena çocuk değiller ama onlarla da anlaşamamazlık oluyor.Evin içinde hayalet gibiyim zaten.Bir anlaşamamazlık olursa şayet arkadaşlardan ötürü oluyor zaten. Kapımı tıklatıyorlar,içimden diyorum "yine birşeyi beğenmedi,birşey diyecek vesaire vesaire".. Vizeler,finaller desen ayrı dert. Okula imza için gidiyordum, bir dersten 4 devamsızlık yaptım, kredisi de yüksek. 90 AA ile geçeceğim dersten, devamsızlık yüzünden kalacam. Millete bakıyorum,hep gülüyorlar. Kafelerde falan takılıp,hayatı yaşıyorlar. Gam yok,dert yok gibi gözüküyor. Hayatı resmen seyirci gibi izliyorum. Dışarı çıkıyorum, çok güzel kızlar var hakikaten. Yanlarında da sahipleri var. Alayının sevgilisi var anasını satayım. Olmayanlar da zaten bizi bulmaz. Şansızım bu konuda. Çevremdekiler yakışıklı çocuk der, fiziğimde iyidir, besyo okuyorum zaten. Ama yok abi olmuyor. Çok uğraştım ama pes ettim artık. Eksik kalsın. Bir de bu işi kafaya takarsam yandım zaten. Ailemin tek çocuğuyum, ailemi çok severim, iyi insanlardır. Hayatımı, varolmamı sürdürmemin tek nedeni ailem.Ben intihar edersem, çok büyük bencillik etmiş olurum. Benim arkamdan gelirler onlar da. Onlar olmasa çoktan gitmiştim bu gezegenden. Sonsuz uykuya çoktan yatmıştım. Monotonluktan da sıkıldım.Her gün aynı terane.Her gün aynı bok. Değiştirmeye çalıştım ama bu kapitalist düzende işe yaramıyor. Okula git, eve gel,arada dışarı çık,playstation oyna, arada kafeye git. Tek yaptığım iş bu. Geceleri zaten uyuyamıyorum, imsomnia hastasıyım. Düşün,düşün,düşün,düşün.... Felsefeye nerden sardıysam zaten kafayı yedim. Ateistim. Her gün olmayan şeylere sövmekten ben bıktım artık. Hayatta beni yaşatacak hiçbirşey yok, hiçbir gaye yok. Optimist olayım diyorum,kurtulayım bu peşimistlikten ama yok abi olmuyor. Yapım böyle. Kabul ettim artık. Herşey çok sıkıcı.Benim tek derdim varolmak sanırım. Yakında bu işkenceye son vericem,Mehmet pişkin gibi olmaktan korkuyordum ama sanırım sonum o adamla aynı olacak. Okuyanlara teşekkür ederim, içimi dökmüş oldum az da olsa. Daha da yazacaktım ama pek okuyan olmaz diye kısa kesiyorum. |
nikimi eleştirme küstahlığını göstererek kendi kişiliğini zaten açık ediyorsun burası önemli. hayattaki genel duygu durumunu değiştirmek için hayata bakış açısının, tavırların değişmesi gerekir. tavırların değişmesi için düşüncelerin değişmesi bunun için de kişinin kendisine öz eleştiri yapması, eleştiri kabul etmesi zorunludur. Sen özel bir insan değilsin ki ateist olmanla gurur duyasın. ateistlik diğer anlamda bilgi çağının getirdiği bir popüler kültür akımıdır. sen çok bilgili bir insan değilsin ki hocanla tartışmaya giresin ki hatta gayet yüzeysel biri olduğun her mesajından anlaşılıyor. ve sen en nihayetinde sıradan, bilgisiz ve görgüsüz birisin, yani klasik türk gencisin. bunu bir kafana yerleştirerek tedavi sürecine destek ol.
|
çözümü veriyorum: 1- kız bulacaksın önce git pahalı bir parfüm al (o kadar paran vardırr inşzeus) sonra beğendiğin kızın whatsapını öğrenip adam gibi konuşacaksın gerisi kendiliğinden gelir hergün sevişeceksin 2- spor yapacaksın, her gün sağlam akıl sağlam vücutta bulunurr 3- felsefeeye devam edeceksin ne kadar ince detaylı düşünürsen çevreyi ve kendinii o kadar iyi tanırsın daima analitik ol o hocan olacak adamında ağzının payını verirsin yeri geldiğinde..... aklını başına al DEDİĞİM HER ŞEYİ YAPACAKSIN şimdi bana söz ver bekliyorum ..... |
Evrim ile ateizm ne alaka ![]() ![]() Yav arkadaş şaka mısınız ? ![]() |
Nietzsche'nin bir lafı vardır. "Ümit, işkenceyi uzatır" diye. |
benim ne olduğumu nasıl tahmin edebiliyorsun, nasıl sınıflandırabiliyorsun? hemen herşeyin bir anda olabileceğini düşünüyorsun, olayları dışsal nedenlere bağlıyorsun (kapitalizm, hocan vs), bununla uğraştığını düzeltemediğini düşünüyorsun... bu işlere ömrünü veren insanlar düzeltemiyor, kaç yıl çalıştın da düzeltemedin? yine kendi jenerasyonunun narsist, çok bilmiş özelliğini yansıtıyorsun. zaman kaybısın, başka bir şey değil. |
Mutlu olmak istiyor musun? Evet. Dinin senin mutluluğunu artıracağını düşünüyor musun? Anladığım kadarıyla evet. O halde dine inanmak istiyorsundur. Ve dine inanmak istiyorsan, inanırsın. Kendini kandırmak olarak görme bunu, değil de zaten. Emin ol yaşayan dinlerden her hangi birinin yanlış olduğunu mantıksal olarak kesin manada kanıtlayan bir şey yok. Kafana yatmıyor olabilir, yatır o zaman. Eğer dine inanmak istiyorsan kafana yatar. Sadece olaylara yüzeysel bakmamak gerekir kanımca. Ha yok ille de dine inanamam ben, gerçeği (!) göz göre göre inkar edemem dersen, gerçek denen şeyin genelde çok büyük bir yalan olduğunu unutma. Ha ben şahsen sırf mutlu olmak için inanmıyorum dine. Ama senin yerinde olsam ne yapardım diye düşünmeye çalışıyorum, aklıma böyle şeyler geliyor. |
Bu bölüm de efe aydalın konu ile ilgili bir videosu var onu izle, hiç bir kötü durum sonsuza dek sürmez. Çok gerilmişsin bence profesyonel yardım alabilirsin. O cafelerde gördüğün çocukların da hayatları güllük gülistanlık gitmiyordur sürekli emin ol, yapman gereken şey yılmadan bulunduğun ortamdan kurtulmak olmalı, bunu ancak hayattayken başarabilirsin |
Uçamazsan koş,koşamazsan yürü,yürüyemezsen, sürün. Ama ne yaparsan yap ilerlemek zorundasın. Borakurtman.... Kendime geldim arkadaşlar, toparlıyorum yavaştan. Mesaj atan(olumlu şekilde) herkese teşekkürler. |
Kim ateyiz yaptı seni. Anlat bakalım. Nasıl becerdin ateyiz olmayı? Dök içini, rahatla. |
"baktım olmuyor, bakmadım" şu sözünü dövme yaptırasım geldi hocam |
2 mala vur geçer... |
senin birine duyarlıı davranman için onun başbakanın evladımı olması gerekio? beş para etmez düşüncelerini al gözümün önünden toz ol..... |
Ben de saninle neredeyse aynı durumdayım kardeşim. bu hayatta mutlu olmak diye bişey var mı bilmiyorum. hayatı tiyatro izler gibi seyrediyorum. diğer insanlar yaşıyor ben ise sadece izliyorum. bu durumun ne kadar can sıkıcı olduğunu biliyorum. seni anlıyorum. Lakin yapacak bişey yok Tanrı bile bana şartları bu kadar sağlayabiliyor. Gerçi sen Tanrı'ya inanmıyorsun ona da saygı duyuyorum. Yaşamanın amacını anlayamıyorum. Belki dünyadaki iyiliğe irademin küçücük bir katkısı vardır. belki sırf onun için yaşatılıyorumdur. Ben kızları götüren, lüx arabalara binen, tüm gün kafelerde eğlenen insanları görünce onlar adına mutlu oluyorum kesinlikle kıskanmıyorum. Hatta onları mutlu görünce bir yandan ben de mutlu oluyorum. Lakin kendimin hakettiğim gibi bir hayat yaşayamadığımı düşününce üzülüyorum. Lakin elden ne gelir. intihar kurtuluştur benim için. fakat bana o cesareti verecek kadar kötü bişey yaşamak ta istemiyorum. kumtorbamın çengeli argon kaynaklı o çengeli her gördüğümde acaba yapabilir miyim? diye düşünüyorum. ama " henüz herşey o kadar da kötü değil" diyorum. ama hiçbirşey iyiye gitmiyor. sanki ümitsizce herşeyin daha kötüye gitmesini bekliyor gibiyim. ne yazık ki :( |
Bu dünyada gozunun gorduğu her şey satılıktır. Bazen gozunun gormediği şeyler de. Bizi depresif kılan ederimizin yüksek olduğuna inanmak zorunda kalırken birisinin kendine iyi bak kimse senin için bunu yapmaz demesiyle irkilme halimiz olmalı. |
Diğer konulara olan yorumlarını biliyorum, her şeye din denen naneyi yazıyorsun hemen.
Bu kadar arap sevici olma.Şeriat iyi birşey değil. Evet oyu gelince göreceksin merak etme.
Ha merak etmişsin, nasıl ateist olduğumu.
Felsefe kitapları okuyarak,cumaları namaza oturduğumda, "Bora napıyorsun? :), cidden komiksin. İnip kalkıyorsun,farkında mısın? Sesini duyan yok,iç sesinle konuşup meditasyon yapmaya çalışıyorsun) diyerek ve de evrimi ve hayatı sorgulayarak ve daha nice şeyleri düşünerek ateist oldum.
İyi günler.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 4 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @kingman29