Teknoloji Haberleri
Bu konudaki kullanıcılar: 2 misafir
443
Cevap 38023
Tıklama 1
Öne Çıkarma
Cevap 38023
Tıklama 1
Öne Çıkarma
-
Cevap: 1999 Depremi yaşayanlar anlatsın (21. sayfa)
| Ozaman bi kiz arkadasim vardi ailesi uyuyunca disari cikicakti gizli gizli bende onun yanina gidiyordum yuruyerek.istanbul bahcesehirde oluyor olay.Biraz vaktim vardi bizim apartmandan cikinca biraz yyrup bi banka oturdum bi sigara yaktim.kisa bir sure sonra deprem basladi.o geceye ait unutamadigim birsey varsa hava sicakti herkesin camlari acikti deprem baslayinca cigliklari unutamiyorum.deprem daha devam ederken bizim apartmana girip yangin alarmina bastim ve giris katindaki bizim eve dogru yoneltim annemle babam kapiyi acmis cikiyorlardi onlarla geri ciktik apartmandan.Benim oturdugum yerde bina yikilmadi hic ama kotu gunlerdi bir daha yasamak nasip olmasin |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
| Hocam sen avcılar da mı oturyon bizim burda kalkan dere camisinin yıkılmıştı minaresi |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesajda bahsedilenler: @Yalnızlık Senfonisi
nasıldı kardeşim biraz açarmısın |
Bu mesaja 2 cevap geldi.
bizim apartman 40 yıllık dedem sağlam yapar ama yıkılırsa gg  bu depremin merkezi istanbul değildi. istanbul merkezli olursa çok ağır olur.. |
HAARP'ı araştır. Forumdaki ilgili konu:http://forum.donanimhaber.com/fb.asp?m=47605651 |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Vay be Kanım dondu Ben o zaman 1 yaşındaydım hatırlamıyorum bişi ama arkasında HAARP olduğunu düşünmeye başladım şuan o turuncu gökyüzü , yıldızlar ve yükselen ışık ta çok dikkatimi çekti keşke videolu görüntüsü falan olsaydı |
| Beylikdüzü yakuplu da oturuyordum halada aynı yerdeyim. Depremi burda yaşadık. Anlatılamayacak kadar kötüydü. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
| hor |
| oxzx |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
|
Ağustos ayıydı babam o zamanlar bir fabrika da şeflik pozisyonuna yükselmiş ve ilk defa doğru dürüst düzenli bir maaşın ve senelik iznin avantajını değerlendirmek üzere ailece Avşa adasına tatile gitmiştik.Avsa adası bilmeyenler için söyleyeyim marmara denizinde bir adadir. Bir gece oncesiydi... Babam annem kızkardeşim ve ben bir pansiyon da kalıyorduk. Pansiyonun sahipleriyle öyle bir kaynasmistikki her akşam mangallar yapıyor cerezler yiyor gecelerimiz muhabbetle geçiyordu. 16 ağustos gecesiydi . Yine mangal yapmıştı babam. Bütün bir aile ve pansiyonun sahipleri hep beraber yiyorduk. Yemek bitince muhabbet başladı .hatirladigim kadarıyla çok sıcak bir geceydi . Hani bir tabir vardı ya ; Muhabbetin dibine vurmak . O gece olan şey buydu. Bu şekilde ballandirarak anlatmak değil niyetim . O zamanlar 4ten 5. Sınıfa geçmiş küçük bir çocuk olmama rağmen sabah karşılaşacağım olaydan sonra hep o gecenin kahkahalarinin burukluğunu yasamisimdir. Muhabbet esnasında ortaya bir laf attım. Küçük bir çocuk olmama rağmen zeki ve bir o kadar da ne konuştuğunu bilen biri olduğum için her zaman konuştugum insanlar beni dikkate alırdı.Dedim ki : ya gecende çıkmış bir profesörün biri 10 temmuzda istanbul da büyük bir deprem olacak taş taş üstünde kalmayacak ... Ya olabilir mi böyle birşey ...Sen kimsin ... bak bugün ayın kaçı ... Şimdi sesi çıkmıyor ...Allahın işine karisilir mi ... Ama küçük bir çocuk gibi değil rakibini ezmis biri gibi bu olayla dalga geçiyor kahkahalarla gülüyordum. Babam lar da bu konu üzerine birçok şey söylediler muhabbet annemi babamı pansiyon sahiplerini falan içine çekmişti. Herkes o profesörün sözleriyle dalga geçiyor aynı zamanda böyle bir depremin olabileceğine ihtimal vermiyordu . Oysa sadece bir kaç saat uzaktaydik. Ama nerden bilebilirdik. Sonra onca muhabbetten sonra herkesi bir yorgunluk havası sarmıştı. Esnemeler vs. Sonra herkes odasına geçti. Biz de bize verilen odamıza geçtik ailecek. Uyuduk. Sonrası kabus gibi... Sessizliği bozan annemin durtmeleri oldu. Oğlum kalk kalk ! "Ya anne bırak beni uyucam " ...annem devam etti kalk oğlum deprem oldu ! "Ya anne ruya mi gördün yoksa dün konustuklarimizn etkisinde mi kaldın ?"annem en son dayanamadı tuttuğu gibi ensemden beni ayağa kaldırdı . Kalk diyorum sana deprem oldu ! Ben afalladim . Hemen dışarı çıktık . Marmara denizinin ortasında bu küçücük ada ahalisiyle hep beraber disardaydi. Ama gozler tek bir yere bakıyordu . Gökyüzüne ... Yildizlar o kadar coktu ki ... Bir ara anneme de bunu söyledim o da zaten göğe bakıyor aynı şeyi söylüyordu . Ve elektrikler kesik değildi . Kimileri özellikle bu tezi savunmuş . Karanlıkta daha çok beliren yıldızlar vs. ... Aradan bir iki saat geçti . Televizyonlara koştuk. İlk haberler belki habercilik sektörünün abartisi belki onların da uğradığı şokun etkisi ki ibare aynen su şekilde "taş taş üstünde kalmadı " ilk dakikalar 100-200-400-500 diye giden olu sayısı öğleden sonra bini aşmıştı. Sonraki günler binlerce binlerce ölü... Gördüğüm en çarpıcı görüntü bana ahir zamanın bir alametini isaret ediyordu o zamanlar bunu anlamadan da şimdi bütün taşlar yerine oturuyordu : Cenaze namazı bile kilinmadan koca çukurlar açılarak kepcelerle gömülen cesetler, ölüler...toprağın aralarından uzanan kol ayak görüntüleri ... Asla kalbimde böyle bir his tasimadim ama bir hayvanın bile haketmediği bir sekilde gömülen , tabiri caizse gömülüp unutulmaya , yerin altında saklanilmaya çalışılan ölüler , deprem kurbanları ... Tatilimiz çok kısa sürdü avşa adasında . 5 gün . 6. Günün sabahında bulduğumuz bir vapurla kendimizi tekirdaga oradan da istanbula attık. Babaannemlere o iki günün sonunda zor bela telefondan erisebildik. Onlar istanbul da olduklarından sıkıntı yoktu. Sonra nice söylentiler, nice mucizeler ,birçok hikaye . Ve bunlar başkalarının dedikleri gibi sadece söylenti olabilecek şeyler değildi . Çünkü sadece depremden birkaç gün sonra böyle şeyler her tarafta söyleniyordu. Uydurma şeylerin en azından belli bir zaman sonra ortaya çıkacağını düşünüyorum ama o zamanlar anılan birçok şey sadece bir kişiden değil birçok kişiden duyduklarimizdi. Beni en çok düşündüren de gölcük orduevindeki olanlardı. O dönem depremin bir intikam olacağı kimsenin aklından geçmiyordu. Çünkü ister bana kızın isterseniz yanlı düşündüğümü söyleyin o zamanlar böyle bir algı yoktu. Zamanın hükümetiyle ordu arasında simdilerde olduğu gibi bir boşluk ya da zitlasma yoktu. Askeriyenin her zaman halk nezdinde güvenoyu tazeledigi , halkın gözünde en güvenilir kurum olduğu yıllardı. Yani insanların askerle bir alıp veremediği en azından aralarında bir sıkıntının olmadığı zamanlardı. Gelelim o konuya ... Orduevi izlediğim haberlerde gözüme en çok ilişen şeydi . Eğer bir bina yerle yeksan oldu denecekse bu bina orduevi olurdu ancak . Gerçekten yerle yeksan (aynı hizaya) gelmişti . Denize batmisti. Ve o dalgıçlar . O söylenenler . Şimdi elde kanıt namına hiçbirşey yok bunu belirteyim . Ama hiçbir kanıt fotoğraf , kayit görüntü belge veya ifade olmaması zaten bu konuya ayrı bir delil. Birseyler ortulmeye çalışıldı. Benim bildiğim o gece ısrail ve amerika asıllı subayların denizin dibine battığı ve suretlerinin çok farklı he geldiği. Dalgiclarin kafayı yediği. Neticede neredeyse hiçbir yabancı subay o enkazdan kurtulamadı (çok garip ) . Cesetleri de hiçbir şekilde ekrana getirilmedi su ya da bu şekilde. O gece sunu yapmışlar bunu yapmışlar .. bu konuda siyasi veya ideolojik hiçbir açıklama yapmicam. Ama şundan eminim . Kesinlikle Rabbimin gücüne gidecek birşey oldu. Ha depremin nedeni bu muydu ? Hayır bu son raddesiydi. Nasıl Yani? Gayretullaha dokunan bardağı taşıran son damlaydi . Ne yaptılar kim bilir bilemem ? O dönem bu ayrıntılar çok dillendirilemedi. Bunu bilen az sayıda insan da ya sustu ya kafayı yedi . Çünkü Allah buna izin veremezdi . O zaman imtihanin sırrına gölge düşecek , hakikat ayan beyan ortaya çıkarsa insinsanın bu konuyla imtihanı bir anlam ifade etmeyecekti. Düşünsenize karşınızda Allahın gazabına uğramış bir kulin o halini görseniz naparsiniz ? En basitiyle ya kafayı her ya da kafanızı secdeden kaldirmazsiniz. Ki zaten kendince birçok şey yaşayan vatandaşın çoğu o gecenin ardından namaz bilmeyenleri dahi camileri doldurdular çoğu bayan kapandı ve Günlerce Allaha dua ile yalvardilar . Bu sadece kendilerince yasadiklari şok un etkisiyle yapmaya çalıştıkları . Dediğim olayı yaşayanların vereceği tepkiyi ölçmek imkansız. Bazıları da su soruyu sormuş peki ölen çocuklar bebekler ...onlarda mi bu büyük gunahin bedelini ödediler ? Onlara cevaben sunu diyorum : Sizce o yerin dibine batıp o gazaba uğrayan ile enkaz altında ruhunu teslim etmiş insanların hali bir midir ? Ki o Allah ki kullari üzerindeki takdiri ve tasarrufu tartisilamazken sen Onu böylesine bir olayda bebekleri öldürmekle mi sucluyorsun ? Allah kimilerinin ecelini bu şekilde getirirken kimilerini de -artık nasıl bir gunahin parcasiydilar bilemem - yerin dibinde o şekle getirmistir. Onun takdirine bu densiz yorumları yakıştıramıyorum ve kınıyorum. Ve bu olan olayları dogrular nitelikte o gece oraya gelen bir chp li belediye başkanının eşinin ifadesi aynı su şekilde " hadi kalk gidelim bunlar iyice azdı Allah bunların belasını verecek " . Bunu diyen siyasi olarak daha sol bir anlayış güden ve dağ ha sosyal bir katı olan bir parti mensubunun eşi . Kocasına söylüyor . Ben bu konuyla ilgili siyasi veya dini yada ideolojik çok yakıştırma gördüm. Nedenler aşağı yukarı birbirine hep yakındı. Ama netice hep aynıydı. Bu olayı ananlarin anlattığı son şey hep aynı şeye çıkıyordu. Denizin dibindekilere... Aradan yıllar geçti . Acısını asla unutamayacağım o zamanlar geride kaldı belki . Ama içimden bir ses o zamanları hiç unutmuyor unutturmuyor. Çünkü tam gafil düştüğümüz anda o ugultunun yeniden bizi yakalamasından tedirginim. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
| efsane konum |
|
Çok küçüktüm o zamanlar 4 - 5 yaşlarında birşeydim, annem kaldırdı yatakdan babama teslim etti. Ben hiçbirşeyin farkında değildim uykuluyum sonuçta deprem oluyormuş meğerse babam aldı beni kız kardeşimi kapının girişinde kolonun dibinde bekliyoruz. Deprem durdu babam aşşağı koşarak indirdi bizi tekrar girdi bu sefer evden çadır falan aldı. 1 -2 gece sokakta yattık. Daha sonradan eve girdiğimizde evimizde ağır bir alkol kokusu vardı babam alkol koleksiyonu yapıyordu o zamanlar. Tüm şişeler yerlerde kırılmıştı. Sadece salonumuzdaki duvarda koçaman bir sıva çatlağı vardı. Başkada birşey yoktu. Tüm mahalle 2 gece sokakta yatmıştık ama amcamlar falan baya dikkatimi çekti hiç evden bile çıkmadılar. Sanki olacakları önceden biliyor gibiydiler. İstanbul'da yaşıyorduk ve hala yaşıyoruz. Korkutucuydu.  |
| horts |
| Alev topu olayına gelince ...büyükçekmece de ikamet ediyoruz . Halam da büyükçekmece nin yüksek bir yerinde marmara denizinin buyukcekmeceye girinti yaptığı o denizi kuş bakışı görecek bir yerde oturuyor. O gece o alev topunu o da görmüş. Denizin ufuk çizgisine yakın ortasında kırmızı bir alev topu ... Çok kisi görmüş bu görüntüyü . Bana Haarp gibi şeyler mantıklı gelmiyor . Çünkü böylesine kuvvetli manyetik bir silahın donanmanın bu kadar dibine sokulup radarlarda belirmemesi , şüphe çekmemesi imkansız . Bir de bunu savunanlar nerdeyse son yıllardaki depremleri Allahin değil de bu silahı elinde tutanların işi olarak görüyor olmaları bence sadece bir acizlik. Ama interinternet ortamında dolaşan yazılarda konu bata detaylı ele alınmış . Buna da küçük de olsa bir kapı aralıyor ama yüce Rabbimin takdirinin önüne hiçbir iradenin geçemeyeceğini de hatirlariniza sunmak isterim |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
| Deprem hala çözülemedi değilmi |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
|
Haarp falan hikaye. İnsanların çok ilgisini çekiyor böyle gizemli şeyler. Sadece doğal bir olay. Bizim yapmamız gereken Japonları örnek almak. |
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
| Doğal bir deprem ama ardında yaşanan şeylerin gizemi insanı cezbeden . Misal evliyalarin ya da şehitlerin dua ettiklerine inanmayanların o alaylı cümlelerine deli olmamak elde değil. Bunu düşünen zihniyet canakkalede de mucizelerin olduğuna zerre ihtimal vermeyen maddeci zihniyet. Böyle şeylerin yaşanması bu dünyada imkansız değil bunu böyle göstermek dine ve maneviyata karşı hakarettir. Ama bunun tersi durumunda bu yaşanan mucizelerin abartilip neredeyse her köşe başında mubareklerin , mubarekn dirilip dikildiği gibi bir safsata yaratıp inançları somurmekte ayrı bir çirkinlik. Zaten bu olayları yaşayacak sahsiyetler de toplum içinde vicdanıyla inancıyla temiz kalmış salih insanlardır . Her köşe başını dönecek sarhosun , itin kopugun göreceği bir mucize gibi basitlestirilmesini ayrıca yadırgıyorum. Ama bu tür olayların bazı insanlar tarafından yaşandığına da eminim. İnancım bu yönde. |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi yunusfurkanayse -- 11 Kasım 2014; 19:45:38 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Hort  |
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
| deprem akşamı yıldızlar küme küme toplanmıştı.havada da bi fark vardı o gün çok bunaltıcıydı gece uyuyamadık ailece.oturma odasında tv izliyorduk.bir anda uğultulu bir sesle ev yerinden zıpladı aynen zıpladı arkadaşlar sonra sallanmaya başladı çok şiddetli bir şekilde.evden çıkmak için kapıya yöneldik.ben düştüm yere.sarsıntıdan bastığınız yer ayak altından kayıyordu.kendimizi dışarı attık ve daha sonra gökyüzüne baktım bütün yıldızlar yağmur yağar gibi kayıyordu.bunu görenler elbet olmuştur.bi anda çok güçlü bir şimşek çaktı ve 2.sarsıntı başladı her yerde çığlık sesleri feryad figan.komşularda yavaş yavaş inmeye başladı.karşı caddedeki apartman yola doğru yıkıldı.sarsıntıdan ayakta durmak çok zordu.deprem bittiğinde havada toz bulutları yükseldi.caddeye çıktık babamla.evlerinden çıkanlar enkaz altında kalanların sesiyle doluydu her taraf.sakaryayı yerle bir etti deprem.depremde hala algılayamadığım şey yıldızların yağmur gibi kayması olayı ve çakan şimşek.kaç yıl geçti aradan hala anılarım taze.gözünü kapatıp bakamayanlar vardı gökyüzüne.Mevlam o günleri tekrar yaşatmaz inş. |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Apoc -- 12 Eylül 2014; 4:46:45 >