O gun limana yanasan bir korsan gemisinin icinden bir kadin iner. Herkes saskindir cunku ilkkez bir kadinin korsan gemisine kaptanlik yaptigina sahit olmuslardir. Kadin gemiden iner inmez gozleri birilerini arar. O kadar asabidirki onunde duranlari itip kakarak ilerler. Yanindaki kendi gibi adamlari ile ilk bulduklari meyhaneye girerler. Kadin yine asabi tavirlar ile seslenir "Nerde bu lanet olasi hanin sahibi?" o sirada iri cussesi ve kizil sakallari olan hanci Gragas hic tipini sevmedigi bu adamlara bulasmamak icin istifini bozmadan oturmaya devam eder. Goz ucuyla barin onundekilere isaret verir ve iceriden hafif kisaboylu kambur bir adam avuclarini ovusturarak kosagelir. Kadina dogru yaklasir ve "buyrun efendim. hanimiz izmetinizdedir" der titrek bir sesle. Kadin yanindaki tayfasini siaret ederek "bu adamlari doyur" der ve ona birinin yerini sorar. Kadin asabi ses tonunuyla kucuk bir kizi olan ve adi Rosa olan kadinin yerini sorar. Bunu duyan Gragas sasirir ama yine istifini bozmaz lakin yabancilara kulak kesilir. Kadinin ses tonundan kotu bir seyler pesinde oldugunu anlamistir. Kadin adinin Miss Fortune oldugunu soyler ve yanindaki adami hirpalamaya baslar. Adam bilmedigini deflarca soylemesine ragmen anlamaz hirpalamaya devam eder. Cevap alamayacagini anlayinca MF, birkac adamiyla disari cikar ve sinirle aramaya devam eder.
Kullanırım ben bunu^^ ama belli bişey yazacaksak özel mesaj at. Kafamdakiler seninkilerle uyuşmayacak muhtemel.
Sen devam et. Yada ana hatlari bana soyle trollerken ona gore yazayim. Oylesine esti soldan soldan 2 satir yazayim dedim. Yoksa mudahale etmek istemem hikayene.
Alicia, sabah erkenden kalkmış, sofrayı hazırlamaya başlamıştı. Önce cay suyunu koydu, sonra sofra örtüsünü masaya serdi. Kahvaltıliklari da masaya koyduktan sonra annesini uyandırmaya gitti. Merdivenleri ağır ağır cikti. Bayan Rosa'nin yattığı odanın kapısını açtığında , annesinin yatakta olmadıgını farketti. "Nereye gitmiş olabilir ki?" diye düşündü. Sonra birden dış kapı gicirdayarak açıldı. Alicia koşar adım aşağı indi ve annesini karşısında buldu. "Günaydın kızım." dedi gülümseyerek Bayan Rosa , buhari tuten ,sicak ekmekleri Alicia'ya verirken. Sıcacik ekmeklerin kokusu Alicia'nin midesini guruldatmaya yetmişti. Genc kiz hemen ekmekleri sofraya koydu ve cayı demledi. "Cay da hazır. Tek eksik sensin." dedi gülümseyerek. Bayan Rosa "Az sonra geliyorum." diye karşılık verdi merdivenleri çıkarken... Bir yandan çayını yudumluyor bir yandan da pencereden etrafı seyrediyordu genc kiz. Yoldan geçenleri süzüyor, gemilere bakıyor, denizde gezen martıları izliyordu. Dünkü fırtına sanki hiç yaşanmamış gibiydi. Güneş tüm gücüyle parlıyor , Bilgewater'i tüm sıcaklığiyla kucaklıyordu.Her zamanki gibi günlük hayat devam ediyordu. Derin bir iç cekti Alicia.Bugün babasının onları terk ettigi gündü. Genc kiz bunu ölüm yıldönümü olarak gormuyordu . Babasi donecekti , bundan emindi . Bayan Rosa , merdivenlerden indi. "Hazır mısın?" diye sordu. Alicia kafa salladı,bardağını masaya koyup annesiyle birlikte rıhtıma dogru yola cikti. Havada denizin tuzlu kokusu vardı. Bu koku her zaman babasını hatirlatirdi Alicia'ya. Birlikte balık tutmaya giderlerdi. "En cok balığı kim tutacak?" diye yarışma yaparlardı. İlginç bir sekilde hep Alicia kazanirdi. Her defasında da babası, genc kızla gurur duyduğunu söylerdi.Şimdi Ne kadar isterdi babasının yanında olmasını.Yine denize açılmak isterdi onunla birlikte. Belkide kabul etmesi lazımdı artık. Bir daha hiç dönmeyecekti babası. Alicia bütün bunları düşünürken gözleri dolu dolu olmuştu. Bayan Rosa , kırmızı bir gul uzattı kızına. Alicia gulu aldı ve her yıl yaptıgı gibi denize attı. Artık ağlıyordu. Gözyaşlarını tutamıyor hungur hungur ağlıyordu. Annesine sarılarak "O geri donecek... Babam ölmedi!" diyordu. Bayan Rosa da kızına sarıldı. "Donecek..." dedi. "Seni hiç bırakır mı ki?" Genc kiz tüm gun boyunca odasından çıkmamıştı.Aksam yemeginde cok az sey yemisti sonra da erkenden yatmıştı. Bu yil diger yillar gibi kolay gecmiyordu Alicia icin. Bayan Rosa endişeleniyordu. Sonunda dayanamayarak kızının yattığı odanın kapısını açtı. Deniz gözlü kiz uykusunda "baba" diye sayıkliyordu. Rüyasında babasını görüyordu. "Alicia yardım et!" diyordu babası karanlığın icinden. Genc kiz koca boşluğun icinde oradan oraya koşuyor babasını arıyordu. "Baba...Neredesin?!" diye bağırmak istedi ama sesi çıkmıyordu. Artık ne bir sey görebiliyor be duyabiliyor ne de söyleyebiliyordu. Bağırmak istiyordu ama nafile... Sonra birden karanlığın icinden süzüldü ışığı gördü ve ona dogru koştu. Gördüğü sey tüyler urperticiydi. Babasının bedeni yerde uzanıyordu ve kafası bir kazığa saplanmıştı. Hicbir yerde kan izi yoktu. Sanki bütün kanı çekilmişti. Aniden bir çığlık duydu arkasına döndüğünde karanlık bir silüet üzerine atladı. Tek gördüğü sey havada ucusan kan oldu... Kan ter icinde uyandığında ağladığını farketti, nefes alamıyordu. Koşar adımlarla evden dışarı cikti. Bir yandan gözlerinden yaslar nehir gibi akıyor bir yandan da nefes almaya çalışıyor ama boğazı yanıyordu. Deniz kenarına gitti ve bir banka oturdu, gözyaşlarını sildi. Yaşadığı soku atlatmaya çalışıyordu. Ellerinin titremesi ve bogazindaki yanma geçtikten sonra guclukle ayaga kalktı. Kendini ölü gibi hissediyordu. Derin bir nefes aldı, tam kalkacaktı ki denizde bir karalti gördü. Bir an içindeki korku yerini heyecana bıraktı. Karalti git gide yaklaşıyordu. Bu, yüz üstü suda yatan genc bir adamdı. Beklediği kisi bu kisi degildi ama onu orada ölüme terk edemezdi Alicia. Cok iyi bir yüzücü oldugundan çekinmeden suya atladı ve genc adamı karaya cekti deniz gözlü kiz. Tabii is bununla bitmiyordu. Zor olsada adamın midesindeki bütün suyu dışarı çıkardı. Genc adam öksurdu, bir an kendine geldi, gözlerini açtı ve genc kıza baktı. Tekrar bayılmadan önce söylediği tek sey "Alicia" oldu.
Not: Biraz karışık oldu sanki birde mobilden yazıyorum ilk mesaja editlemek cok zor.
Jessica Demecia'da yaşayan çok güzel bir kızdır.Hayatından tamamen memnundur.Ailesi ormanda orta boyutta bir evde oturuyordur.Zaten Demecia'nın güvenliği su götürmez bir gerçektir ve ormandaki evler her hangi bir tehdit altında değildir.Ancak ; bir gün bir ses onu ormana çeker.Sanki binlerce meleğin cömert şarkısıdır bu ses.Jessica sesin geldiği mağaraya yönelir.Ses buraya yaklaştıkça daha çok ninni gibi olur jessica tamamen gevşemiştir.Kendini o sese gitmekten alıkoyamaz olmuştur.Mağaradan içeri girer ve karşısında biri şarkı söyleyen biri de harp çalan iki tane çıplak kadın bulur.Kadınlar sanki saf ışıktan yapılmışçasına parlıyordur.Saçları ışıktandır.Bellerine kadar uzayan saçlar bellerinden aşağıya indikçe havaya karışıp görünmez duruma geliyorlardır.Jessica Jarkı söyleyenin tam karşısına dikilip onun güzelliğine bakıp sesini dinlemektedir.Birden şarkı durur.Şarkı söyleyen kadın önce Jessica'ya bakar ve "Saf güzelliğin."der.Jessica kadının gözlerine korku ve hayranlıkla bakmaktadır."Saf güzelliğin,benim tek ihtiyacımdır" der ve birden bire o pırıl pırıl parlayan teni çürür saçları yerini kanla kaplı mat kızıl saçlara bırakır.Jessica'nın gözleri dehşet dolmuştur.Arkasındaki kadınında önündeki kadından farksız bir hale geldiğini görür.Elindeki harpsa sanki bir karadelik olmuştur.Hareket etmek ister fakat ayakları yere mıhlanmış gibi yerden kalkmamaktadır.Şarkı söyleyen kadın elleriyle Jessica'nın yüzünü okşar ve onu karadeliğe iter.Jessica içerde karanlığın soğunda yanmaya başlar.Jessica'nın vücudundan sanki binlerce volt enerji geçiyordur.Karadelik hala kapanmamıştır ve hala o iki kadını görüyordu.Karadeliğin gücü ile duvara bağlı zincirlerin tam önünde durduğunu farketmesi saliseler aldı ve Jessica hızla zincirlerden tutarak kendini karadelikten çıkardı.Kemiğine kadar kaynaya demir Jessica ile bir bütün olmuştu.Şarkı söyleyen kadınlar şaşkınlık içinde Jessica'ya bakıyorlardı.Jessica zincirlerin onun haraketini engellediğini farketti ve kolunu hızla çekti.Zincirlerden kurtulmayı bekliyordu fakat mağaranın duvarında çok büyük bir oyuk açmıştı.Mağara çalkalanmaya başladı.Kendini hızla dışarı attı.Yıkıntının içinde o iki kadının ölüsünü görebiliyordu. Koşarak orman gardiyanlarına gitti ancak daha gardiyanlarla konuşamadan mermi yağmuruna tutuldu.Ağaçların arkasına kendini zar zor attı.Ağacın arkasından çıktığında ise ışık saçtığını farketti.Ellerindeki zincirlerin aynı kaldığını hissediyordu ama görünüşte onlar üzerinde bir sürü çiçeği olan 2 dal sarmaşıktı.Gardiyanlar ona saldırmayı bırakmışlardı.Gardiyanların hepsi Jessica'nın etrafına toplandı.Ona hayranlıkla bakıyorlardı.Jessica korku ve şaşkınlık içinde ortalarında duruyordu.Birden Jessica'nın etrafındaki zemin kapkaranlık oldu ve gardiyanların hepsi bu karanlığın içine düştüler.Zemin eski haline döndüğünde Jessica kendini daha iyi hissediyordu.Acısı tamamen dinmişti.O an aklına Şarkı söyleyen kadın geldi.Saçtığı ışığın hepsi söndü ve eski yanmış ve çürümüş haline geri döndü.Aynı o kadınlar gibiydi.Ve o an kadının dediği aklına geldi."Saf güzelliğin,benim tek ihtiyacımdır."O da artık o buruşmuş ve çürümüştü.Her ne kadar kimseyi öldürmek istememiş olsa da bir grup gardiyanı saniyeler içinde indirmişti.O da artık bir Surat Yiyici olmuştu.O ise kendini ucube diye tanımlıyordu. bu konunun yeniden açıldığına çok sevindim :D Edit:Bu arada ben konuyu yanlış anlamışım bunu ben başka yere mi taşısam?Ben sadece hikaye yazıyoruz sanmıştım belli bir konu olduğunu farketmedim
Jessica Demecia'da yaşayan çok güzel bir kızdır.Hayatından tamamen memnundur.Ailesi ormanda orta boyutta bir evde oturuyordur.Zaten Demecia'nın güvenliği su götürmez bir gerçektir ve ormandaki evler her hangi bir tehdit altında değildir.Ancak ; bir gün bir ses onu ormana çeker.Sanki binlerce meleğin cömert şarkısıdır bu ses.Jessica sesin geldiği mağaraya yönelir.Ses buraya yaklaştıkça daha çok ninni gibi olur jessica tamamen gevşemiştir.Kendini o sese gitmekten alıkoyamaz olmuştur.Mağaradan içeri girer ve karşısında biri şarkı söyleyen biri de harp çalan iki tane çıplak kadın bulur.Kadınlar sanki saf ışıktan yapılmışçasına parlıyordur.Saçları ışıktandır.Bellerine kadar uzayan saçlar bellerinden aşağıya indikçe havaya karışıp görünmez duruma geliyorlardır.Jessica Jarkı söyleyenin tam karşısına dikilip onun güzelliğine bakıp sesini dinlemektedir.Birden şarkı durur.Şarkı söyleyen kadın önce Jessica'ya bakar ve "Saf güzelliğin."der.Jessica kadının gözlerine korku ve hayranlıkla bakmaktadır."Saf güzelliğin,benim tek ihtiyacımdır" der ve birden bire o pırıl pırıl parlayan teni çürür saçları yerini kanla kaplı mat kızıl saçlara bırakır.Jessica'nın gözleri dehşet dolmuştur.Arkasındaki kadınında önündeki kadından farksız bir hale geldiğini görür.Elindeki harpsa sanki bir karadelik olmuştur.Hareket etmek ister fakat ayakları yere mıhlanmış gibi yerden kalkmamaktadır.Şarkı söyleyen kadın elleriyle Jessica'nın yüzünü okşar ve onu karadeliğe iter.Jessica içerde karanlığın soğunda yanmaya başlar.Jessica'nın vücudundan sanki binlerce volt enerji geçiyordur.Karadelik hala kapanmamıştır ve hala o iki kadını görüyordu.Karadeliğin gücü ile duvara bağlı zincirlerin tam önünde durduğunu farketmesi saliseler aldı ve Jessica hızla zincirlerden tutarak kendini karadelikten çıkardı.Kemiğine kadar kaynaya demir Jessica ile bir bütün olmuştu.Şarkı söyleyen kadınlar şaşkınlık içinde Jessica'ya bakıyorlardı.Jessica zincirlerin onun haraketini engellediğini farketti ve kolunu hızla çekti.Zincirlerden kurtulmayı bekliyordu fakat mağaranın duvarında çok büyük bir oyuk açmıştı.Mağara çalkalanmaya başladı.Kendini hızla dışarı attı.Yıkıntının içinde o iki kadının ölüsünü görebiliyordu. Koşarak orman gardiyanlarına gitti ancak daha gardiyanlarla konuşamadan mermi yağmuruna tutuldu.Ağaçların arkasına kendini zar zor attı.Ağacın arkasından çıktığında ise ışık saçtığını farketti.Ellerindeki zincirlerin aynı kaldığını hissediyordu ama görünüşte onlar üzerinde bir sürü çiçeği olan 2 dal sarmaşıktı.Gardiyanlar ona saldırmayı bırakmışlardı.Gardiyanların hepsi Jessica'nın etrafına toplandı.Ona hayranlıkla bakıyorlardı.Jessica korku ve şaşkınlık içinde ortalarında duruyordu.Birden Jessica'nın etrafındaki zemin kapkaranlık oldu ve gardiyanların hepsi bu karanlığın içine düştüler.Zemin eski haline döndüğünde Jessica kendini daha iyi hissediyordu.Acısı tamamen dinmişti.O an aklına Şarkı söyleyen kadın geldi.Saçtığı ışığın hepsi söndü ve eski yanmış ve çürümüş haline geri döndü.Aynı o kadınlar gibiydi.Ve o an kadının dediği aklına geldi."Saf güzelliğin,benim tek ihtiyacımdır."O da artık o buruşmuş ve çürümüştü.Her ne kadar kimseyi öldürmek istememiş olsa da bir grup gardiyanı saniyeler içinde indirmişti.O da artık bir Surat Yiyici olmuştu.O ise kendini ucube diye tanımlıyordu. bu konunun yeniden açıldığına çok sevindim :D Edit:Bu arada ben konuyu yanlış anlamışım bunu ben başka yere mi taşısam?Ben sadece hikaye yazıyoruz sanmıştım belli bir konu olduğunu farketmedim
Bu burada dursun sen yeni konu aç :D birbirimize yorum alışverişi yaparız baksana kimse yorum yapmıyor :((
Teknoloji Haberleri
Kullanırım ben bunu^^ ama belli bişey yazacaksak özel mesaj at. Kafamdakiler seninkilerle uyuşmayacak muhtemel.
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bir yandan çayını yudumluyor bir yandan da pencereden etrafı seyrediyordu genc kiz. Yoldan geçenleri süzüyor, gemilere bakıyor, denizde gezen martıları izliyordu. Dünkü fırtına sanki hiç yaşanmamış gibiydi. Güneş tüm gücüyle parlıyor , Bilgewater'i tüm sıcaklığiyla kucaklıyordu.Her zamanki gibi günlük hayat devam ediyordu. Derin bir iç cekti Alicia.Bugün babasının onları terk ettigi gündü. Genc kiz bunu ölüm yıldönümü olarak gormuyordu . Babasi donecekti , bundan emindi . Bayan Rosa , merdivenlerden indi. "Hazır mısın?" diye sordu. Alicia kafa salladı,bardağını masaya koyup annesiyle birlikte rıhtıma dogru yola cikti. Havada denizin tuzlu kokusu vardı. Bu koku her zaman babasını hatirlatirdi Alicia'ya. Birlikte balık tutmaya giderlerdi. "En cok balığı kim tutacak?" diye yarışma yaparlardı. İlginç bir sekilde hep Alicia kazanirdi. Her defasında da babası, genc kızla gurur duyduğunu söylerdi.Şimdi Ne kadar isterdi babasının yanında olmasını.Yine denize açılmak isterdi onunla birlikte. Belkide kabul etmesi lazımdı artık. Bir daha hiç dönmeyecekti babası. Alicia bütün bunları düşünürken gözleri dolu dolu olmuştu. Bayan Rosa , kırmızı bir gul uzattı kızına. Alicia gulu aldı ve her yıl yaptıgı gibi denize attı. Artık ağlıyordu. Gözyaşlarını tutamıyor hungur hungur ağlıyordu. Annesine sarılarak "O geri donecek... Babam ölmedi!" diyordu. Bayan Rosa da kızına sarıldı. "Donecek..." dedi. "Seni hiç bırakır mı ki?"
Genc kiz tüm gun boyunca odasından çıkmamıştı.Aksam yemeginde cok az sey yemisti sonra da erkenden yatmıştı. Bu yil diger yillar gibi kolay gecmiyordu Alicia icin. Bayan Rosa endişeleniyordu. Sonunda dayanamayarak kızının yattığı odanın kapısını açtı. Deniz gözlü kiz uykusunda "baba" diye sayıkliyordu. Rüyasında babasını görüyordu. "Alicia yardım et!" diyordu babası karanlığın icinden. Genc kiz koca boşluğun icinde oradan oraya koşuyor babasını arıyordu. "Baba...Neredesin?!" diye bağırmak istedi ama sesi çıkmıyordu. Artık ne bir sey görebiliyor be duyabiliyor ne de söyleyebiliyordu. Bağırmak istiyordu ama nafile... Sonra birden karanlığın icinden süzüldü ışığı gördü ve ona dogru koştu. Gördüğü sey tüyler urperticiydi. Babasının bedeni yerde uzanıyordu ve kafası bir kazığa saplanmıştı. Hicbir yerde kan izi yoktu. Sanki bütün kanı çekilmişti. Aniden bir çığlık duydu arkasına döndüğünde karanlık bir silüet üzerine atladı. Tek gördüğü sey havada ucusan kan oldu...
Kan ter icinde uyandığında ağladığını farketti, nefes alamıyordu. Koşar adımlarla evden dışarı cikti. Bir yandan gözlerinden yaslar nehir gibi akıyor bir yandan da nefes almaya çalışıyor ama boğazı yanıyordu. Deniz kenarına gitti ve bir banka oturdu, gözyaşlarını sildi. Yaşadığı soku atlatmaya çalışıyordu. Ellerinin titremesi ve bogazindaki yanma geçtikten sonra guclukle ayaga kalktı. Kendini ölü gibi hissediyordu. Derin bir nefes aldı, tam kalkacaktı ki denizde bir karalti gördü. Bir an içindeki korku yerini heyecana bıraktı. Karalti git gide yaklaşıyordu. Bu, yüz üstü suda yatan genc bir adamdı. Beklediği kisi bu kisi degildi ama onu orada ölüme terk edemezdi Alicia. Cok iyi bir yüzücü oldugundan çekinmeden suya atladı ve genc adamı karaya cekti deniz gözlü kiz. Tabii is bununla bitmiyordu. Zor olsada adamın midesindeki bütün suyu dışarı çıkardı. Genc adam öksurdu, bir an kendine geldi, gözlerini açtı ve genc kıza baktı. Tekrar bayılmadan önce söylediği tek sey "Alicia" oldu.
Not: Biraz karışık oldu sanki birde mobilden yazıyorum ilk mesaja editlemek cok zor.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi RuneForce -- 22 Kasım 2011; 21:48:22 >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
bu konunun yeniden açıldığına çok sevindim :D
Edit:Bu arada ben konuyu yanlış anlamışım bunu ben başka yere mi taşısam?Ben sadece hikaye yazıyoruz sanmıştım belli bir konu olduğunu farketmedim
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ahri -- 22 Kasım 2011; 22:59:26 >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu burada dursun sen yeni konu aç :D birbirimize yorum alışverişi yaparız baksana kimse yorum yapmıyor :((
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
:D tamam açıyorum ben de başlığımı :D
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Hatta bence Role Play konusu açmalıyız *-*
edit/ Hikayeleriniz muhteşem bu arada
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Vaelvin -- 24 Kasım 2011; 10:27:23 >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
@Shinku
Hızlı gidince de çok gelişigüzel yazıyorum.
Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle