Evet oyun dünyasında oynanışı mükemmel olup, seneryosu bu kadar dandik, bu kadar baştan savma, bu kadar mantıksız olan başka oyun yoktur. Oyunu ön sipariş ile alıp, ilk bitiren gruptayim, onu baştan belirteyim ki, şimdi naughty dog ve Sony kar ortakları gelip, gev gev gev konuşmasın. Oyun çıkmadan önce sızıntılar vs. oldu hikaye ile ilgili, sonra o çok beğendikleri İsrailli vatandaş şaaaak diye trailer yayınlatti, ama yalan dolan tabi, bu yalan reklam konusunda da ayrı bir ödül verilmesi lazım. Ubisoft ile yarışırlar bu konuda.
abby’i kurtaran joel ve tommy aga hava bozdu sığınacak bir yer bulalım diye konuşurlarken abby araya girip benim arkadaşlar yakınlardadır onlara gidelim der. 20 yıldır post apokaliptik dünyada türlü türlü it kopukla karşılaşan tommy ve joel bu öneriyi asla sorgulamadan, ulan bunlar bizim kasabadan değil; it midir kopuk mudur diye sorgulamadan abby’nin peşine takılırlar.
- ekip abby’lerin arkadaşlarının yanına ulaşır. kaynaşırlar. post apokaliptik dünyada her gördüğüne koşulsuz güvenen ikilimiz burada da asla bu kişilerden şüphe duymadan, silahlarını vs ellerinde tutmadan şaaak diye gerçek isimlerini söylerler. ekip joel’i tanır ve derdest ederler. abby joel’i dizinden vurur; tommy’i yumruklan bayıltır
Gerçekten mükemmel mantıklı, inanılmaz güzel bir senaryo
Yersen tabi
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi kenanbal -- 11 Ekim 2021; 8:5:47 >
Zaten oyuna girdiğinde menüde bölümler kısmında yazar kaç toplanabiliri topladın veya kaçırdın, YouTube'tan da izleyerek tam olarak nerede ne var bakabilirsin.
30 Years Later diye güzel bir çalışma var onu sizinle paylaşayım istedim. ( Resimlerin üzerine tıklayarak gerçek boyutunda bakabilirsiniz.)
Çeviridir :
30 YIL SONRA
[YASAL UYARI] Bu sadece eğlenceli bir projedir ve Last Of Us Part III veya Naughty Dog ile ilgisi yoktur. Olası hikayeler ve konumlar fikriyle oynamak sadece eğlenceliydi. Son 4 aydır üzerinde çalıştığım bu proje, yaşlanan karakterler ve yüz özelliklerini değiştirme, karakterleri karıştırma ve yenilerini elde etmek için değiştirme konusunda bir AI uygulamasıyla başladı. Yavaş yavaş olası bir hikaye hakkında bir fikir geliştirmeye başladım. Ya Ellie, 30 yıl sonra Paris'te yaşayan Tommy'den bir mektup alır ve kendisine bakan bir hemşire aracılığıyla gerçek babasını (Frank adındaki) bulduğunu söyler ve Tommy'ye bir hikaye anlatırsa? birkaç yıl önce başka bir ülkede yardım ettiği yaşlı adam (komadan yeni uyanan arkadaşı için yardıma ihtiyacı vardı) - ve bu adam Ellie'nin babası oluyor. Ellie ve ailesi onu bulmak için denizi tekneyle geçmeye karar verirler mi? Ellie gibi virüse karşı bağışıklığı olan babası aracılığıyla tedaviyi bulmak mümkün mü?
The Last of Us Part II'nin interaktif gitarında ince ayar
Fine-tuning The Last of Us Part II’s interactive guitar
Ellie'nin müzikal anları, ilk beyin fırtınalarından etkileyici bir oyun mekaniğine nasıl genişledi?
Çeviridir :
Müzik her zaman Naughty Dog oyunlarının temel taşı olmuştur, ancak The Last of Us: Part II ile işleri bir adım daha ileri götürmek ve müziği doğrudan oyuncuların eline vermek istediğimizi biliyorduk. Fikir önce bir anlatı açısından ortaya çıktı: ilk dahili hikaye adımımız ve ilk harici fragmanımız arasında gitar her zaman bir hikaye odağıydı. Tasarımcılar olarak, gitarın Joel ve Ellie arasındaki bağı hissetmesini sağlamak için en başından itibaren gitarı çalınabilir hale getirmek istedik.
Ancak, The Last of Us dünyası topraklanmış ve kasvetlidir. Gösterişli bir gitar mini oyunu kıyamet sonrası ortamımızın tonuna uymazdı. Dahası, Ellie'nin gitar çalması becerilerinizi sergilemek veya bir rock yıldızı olma hayallerinizi gerçekleştirmekle ilgili olmamalı, sevilen birini hatırlamak ve onlarla bağlantı kurmak için kendini müzik yoluyla ifade etmekle ilgili olmalıdır.
O zaman, ritim tabanlı oyunlardan kaçınmamız gerektiğini erken hissettik. Bu deneyimler son derece eğlenceli olsa da, tonumuz yüksek becerili riffler, kombolar ve benzerlerinden ziyade iç gözlem ve ifadeye daha uygundu.
Ama alternatiflerimiz neler? Etkileyici, melankolik tonumuza uyan çalınabilir bir gitarı nasıl yapabiliriz? Sadece mevcut oyunlardan değil, insanların kendi müziklerini yaratabilecekleri müzik yapma uygulamalarından da ilham almaya başladık. Özellikle dikkat çeken nokta, dokunmatik ekran arayüzleri DualShock 4 dokunmatik yüzeyi kullanmaya başlamamızı sağlayan akıllı telefon müzik uygulamalarıydı.
Neyse ki, oyun için çekilen en eski sinematiklerden biri Ashley Johnson'ın (Ellie) Aha'nın “Take on Me” şarkısını söylemesiydi. Bu yüzden, daha başlangıçta, mini oyun için hedefimiz olarak kullanmak üzere bir referansımız vardı. Bu hedefle sinemaya geçmeden önce oyuncunun şarkının ne kadarını çalması gerektiğini kendimize sorduk. Biz geçiş yaparken oynayan oyuncunun üzerine Ashley'nin şarkısını katlamaya çalışmalı mıyız? Geri adım atarak, oyuncuya başarısız olduğunu düşünmeden önce ne kadar özgürlük tanıyoruz? Başarıyı başarısızlıktan ayırmanın iyi bir yolunun, akor ilerlemesini izlemek, ancak tellerin koparılmasını oyuncuya bırakmak olduğunu gördük. Bu, tempo, zaman işareti ve stil gibi şeyler de dahil olmak üzere daha fazla müzikal ifadenin, şarkıyı tanınabilir halde tutarken oynatıcı tarafından belirlenmesine olanak tanır.
Bu "Take On Me" prototipi sağlam hissettiğinde, oyunun geri kalanını ve ihtiyacımız olan diğer şarkıları düşünmeye başladık. Pearl Jam'in "Future Days" şarkısının anlaşılmasının çok önemli olduğunu biliyorduk, ancak başka şarkılar için de etrafta dolaşan fikirler vardı. Her iki durumda da daha fazla akor çarkına ihtiyacımız olacağını bilerek kendimize sormaya başladık… satıra dahil etmek isteyebileceğimiz herhangi bir potansiyel şarkıyı kapsamak için kaç akora ihtiyacımız olabilir?
Bu, Free Play (Alıştırma) modumuzun kökeniydi. Bu mod bizim asıl amacımız değildi, daha çok sistemi birden fazla şarkıya genişletmekten ortaya çıkan bir fikirdi. Free Play tavşan deliğinden aşağı inmeye başladığımızda, oyuncu ifadesi hedeflerimize daha da eğildik. Amacımız, akor çarklarını biraz müzik bilgisi olan oyuncular için sezgisel olacak şekilde düzenlemek, ancak aynı zamanda acemilerin bir çarkla rastgele tıngırdatırken bile iyi ses çıkarmasına izin vermekti.
Sonra gerçekten yapma zamanı geldi! Klasik Naughty Dog tarzında, bu gitar mini oyununun gerçekten şarkı söylemesini sağlamak için birçok departman tonlarca iş yaptı. Müthiş oyuncularımızdan gelen mocap verileri vardı; harika animasyon ekibimiz parmak pozisyonlarını ve tıngırdatma hareketlerini ince ayarlıyor; farklı gitarlar kaydeden ve yüzlerce bireysel nota alan yıldız ses ve müzik ekiplerimiz; dönen akort mandalları, titreşimli teller ve benzersiz yüzeyler ile gitarlar yapan fantastik ön plan departmanımız; çok sayıda tüylü uç vakayı yakalamak için mükemmel kalite güvencemiz; diğer tasarımcılar bu anlar için düşünceli bir şekilde alanlar ve yerleşimler tasarlıyor; ve tabii ki, süreç boyunca oyunculara rehberlik etmek için akor çarklarını ve görsel geri bildirimleri oluşturmamıza yardımcı olan vazgeçilmez UI ekibimiz.
Umudumuz bu mini oyunun iki seviyede çalışmasıydı. İlk olarak, anlatı vuruşları duygusal bir ağırlık taşıyacak ve oyuncular bu şarkılar aracılığıyla karakterlerimizle ve bağlantılarıyla rezonansa girecekti ( ha? ). İkincisi, ekstra özel umudumuz, Alıştırma modunun orijinal içeriğe yol açmasıydı; oyuncuların oyuna dahil edilenlerin ötesindeki şarkıları coverlamaya başlayacağını söyledi. Oyun başlatıldığında, tam olarak bunu görmek bizi çok mutlu etti! Birkaç gün içinde, sosyal medyada, oyun içi gitarda cover yapan, eşlik eden ve hatta orijinal müzik yapan oyuncuların klipleri görünmeye başladı. Naughty Dog ekibi, en sevdiğimiz yorumlardan oluşan tonlarca videoyu dahili olarak gönderdi, böyle bir şey yapan herkese büyük alkış! Bunu görmenin ne kadar özel olduğu hakkında hiçbir fikrin yok.
Bu gitar sistemine daha derinlemesine bakmak istiyorsanız, daha fazlasını öğrenmek istiyorsanız GDC konuşmamıza göz atın . Ve oynamaya devam edin!
The Last of Us Part II, 3 Ocak 2022 Pazartesi gününe kadar PlayStation Now kitaplığında mevcuttur .
Yine düştüm çukura. 19 Haziran 2020'den beri Last of Us'ı hiç oynamadım, bir parçasını YouTube'ta görünce özlediğimi fark ettim. Doyamıyorum oyuna, doyulmuyor, ne kadar bitirirsem bitireyim, sonlarının ne olacağını bilirsem bileyim bir şey değişmiyor, bu evrene onlarca kez dalıp onların duygusal yolculuğuna saniye saniye tekrar ve tekrar şahit olmak birçok oyunu ilk defa deneyim etmekten bin kat daha çok zevk veriyor bana. Last of Us'ta bir büyü var, eninde sonunda mıknatıs gibi çekiyor :)
Merhaba abi, öncelikle güzel yorumların için teşekkür ederim.
Dediğin gibi Last of Us serisini yaşayarak, hissederek oynayan bir insanım, her oyunu da yaşayarak oynamam, hatta hiçbir oyunu, filmi veya bir kitabı 10'ar kez bitirmem, ama Last of Us'ı ayrı, Last of Us: Part II'yi ayrı ayrı çokça kez bitirdim, Ps5 güncellemesi gelsin yine oynarım yine zevk alırım, yine duygulanırım, daha önceki yazılarımda belirttiğim gibi örnek veriyorum Last of Us serisine 15. kez başlamak dahi birçok oyuna ilk defa başlamaktan daha çok zevk verir bana, tahmin edersinki bu zevk sadece "abi vuruş hissi muazzamdı ya, şu atmosfere, manzaraya bakın, animasyonlar ve grafikler uçmuş gitmiş, karakter yaşıyor resmen" gibisinden bir zevk değil sadece, hikayesine değer vermek, karakterlerle empati kurmak ve duygusal olarak bir şekilde haz almak, bunu hissetmek, bu konuya en çok mesaj yazmış kişi benim, Part II'yi nasıl beklediğimi bile zamanında buradaki dostlarla paylaşmıştım, (belki bazıları hasta demiştir) ne güzel sohbet muhabbet saatlerce oyun hakkında konuşurduk özellikle çıkış dönemi öncesi ve sonraki 1 ay, velhasıl kelam ben böyle yazıyor, duygularımı paylaşıyordum ancak sanki beni hiç kimse tam anlamıyla anlamıyor gibiydi, ama onların bir suçu yoktu, anormal olan benim düşüncelerim gibiydi, sanki ben çok abartıyor, bu seriye aşkımı ilan ediyor gibiydim, işin ilginci, dediğim gibi ben gördüğüm bir şey üzerinde hemen etkilenmem, hatta direkt Last of Us'tan örnek vereyim, Sarah'ın ölümü beni milyonların aksine "çok" fazla etkileyememiştir, güzel bir sahnedir, ani bir sahnedir ama karakterlerle bir bağımız olmadığı için o esnada bu sahne özellikle oyunun sonrasında yaşanacaklar karşısında basit gibi kalırdı. Yani Last of Us demek benim için bu kalibrede bir şaheser silsilesi, hiçbir zaman unutulmaz.
Part II'ye dönersek sayın abim, fikirlerine sonuna kadar saygı duyup anlamakla birlikte ben biraz daha farklı düşünüyorum, ekşi bir tad bıraktığı konusunda haklısın, bunun kasıtlı bir seçenek olduğunu da biliyorsun, sadece bu kadar saptırılmasaydı daha iyi olurdu fikrindesin ama oyuna Abby'i dahil etmeleri güzel bir karardı, daha farklı bir yol izlenebilirdi tabi ki, mesela Ellie ölebilirdi, Joel belki finalde kafayı yiyerek kendi kafasına sıkıp intihar edebilirdi ve aşırı duygusal bir sahne oluşturulabilirdi, ama Part II'de mevzu sadece birisinin ölmesi, diğerininde bunu yapanlardan hesap sorması olayı değil, oyunun ana teması her ne kadar nefret olsa da, alttaki mesaj kesinlikle Ellie'nin yolculuk sırasında aynı zamanda içindeki düşmanla da çatışması, pişmanlığı ve vicdan azabı, eğer bu mesaj verilmeseydi kesinlikle altı daha da boş ve basit gibi kalırdı, bu yüzden ilk oyunun sonundaki yalan meselesinden Part II'de Ellie ile alttan verdikleri mesaj cuk oturmuş.
Neil Druckmann hakkında verdiğin bilgilerde aslında anlayana önemli dokunuşlar, Last of Us serisi dediğin gibi kolayına oluşturulmadı, altında yatan onlarca sebep var. Basit gibi görünse de değil, bir incelik var ortada ve sektörde bu konuyu ele alıpta bu denli bir iş yoktu daha önce.
Neil Druckmann her ne kadar DLC düşünmüyoruz dediyse de, fikrini değiştirip Last of Us: Part II'ye çıkacak Director's Cut'ta güzel bir 3 - 4 saatlik hikaye anlatsalar fena olmaz, bu da Tommy'nin ilk 3 gününü ele alsa, ortaya muhteşem bir şey çıkardı, Tommy'i bende yönetmek istedim hatta dediğin gibi zaman zaman bunu da düşündüm acaba nasıl olurdu diye, bir yandan da Abby olmasaydı veya başka bir düşman, Ellie Joel'un kıymetini anlayamazdı, bizim için bu kadar duygusal bir hikaye olmazdı diyorum ve ben Abby'i de seviyorum, Last of Us her zaman bir ciddiyete sahipti, kesinlikle Uncharted gibi vs. değil, Joel'un ölümü Part II'ye yakışır bir sahneydi ve aynı şekilde Abby'le oynamak çoğumuz için aslolan Ellie ile Joel'un hikayesini baltaladığını düşündürtmüş olsa da baktığımız zaman hikaye ile çok güzel bağlandığını da yine görebiliyoruz, Abby'i biraz Joel'a benzetiyorum, ama oynanış açısından benzerliklerinden dolayı değil, karakter olarak benzetiyorum, Sarah bir asker tarafından öldürüldükten sonraki 20 yıl boyunca Joel nasıl travma yaşayıp kabus gördüyse, aynı travmayı bir başka masuma Joel kendisi yaşatıyor, ikisi de yine sevdikleri uğruna gözlerine kestiriyorlar ve almak istediği şeyi elde ediyorlar, ardından Lev ile arasındaki ilişkiyi de Ellie ile Joel ilişkisine benzetiyorum, bazıları zorlama olmuş diyorlar ama ben aksini düşünüyorum, eğer bu hikayeyi ilk başta görseydik belki çoğu böyle de düşünmezdi.
Neil Druckmann her zaman farklı bir şeyler anlatmak istediği için, anlatmaya değer bir hikaye bulması gerektiğini savunduğu için ortaya Part II gibi bir oyun çıkmış, yani zaten Ellie ile Joel'un sevgi inşa ettikleri güzel yolculuğunu ilk oyunda gördük ve tamam, buraya kadardı, Neil Druckmann ise "2. oyunda size şimdi bu sevginin bedelini göstereceğim, hayat her zaman istediğiniz gibi şekillenmez" diyor adeta.
Burada zamanında çokça duygularımı ifade edip en azından benim kadar bu sanat eserlerine sevgi beslediklerini düşündüğüm dostlar oldu, şimdi bana yazdığın bu mesaj, oyuna olan bu bağlılığın beni şahsen mutlu etti, beni gerçekten anladığını hissettirdiğin için teşekkür ediyorum :)
Son olarak, seni de ben gibi gördüğüm için bu çokça emek verdiğim kendi yapmış olduğum "amatör" editimi senle paylaşmak istiyorum, ben bu editi çok farklı duygularla saatlerimi vererek sabırla yaptım, editi 17 kez upload ettim kaç sefer dondu, takıldı, kaç kez kontrol etmeme rağmen yine de hatalar olmuş, dediğim gibi kesinlikle amatör bir edit, dilersen, müsait olduğunda izlemeni ve ardından yorumlamanı isterim, ama izlemek istemezsen anlarım, uzun bir edit ve tabi ki izlemek zorunda değilsin, tekrar güzel yorumların için teşekkür ediyorum. Saygılarımla, iyi forumlar..
Bu son diyorum yine yazıyorum, neyse artık final hakkında da birkaç kelam edip geçici süreliğine bu meseleyi sonlandırayım...
Ellie devriyeye çıktığı günün gecesinde Joel'a, "Senin yardımına falan ihtiyacım yok" diyerek sert bir çıkış yapıyordu, akabinde Joel, "Haklısın" diyor ve orada Ellie tarafından herkesin içinde azar işittikten sonra morali bozuk bir şekilde mekandan ayrılıyordu, Ellie burada ani çıkış yaptığının farkına varacak ki Joel'un arkasından pişman olmuş bir yüz ifadesiyle bakakalıyor.
Ellie bu sahneyi oyunun sonlarında, Abby'nin peşinden gitme kararı aldığında anımsıyor, hani diyordu ya böbürlenerek, "Yardımına falan ihtiyacım yok" diye, Joel'un varlığının dahi aslında ona en büyük destek olduğunun farkına varıyor, Joel'u kaybetmesi, onun gölgesinin kaybolmasına neden oldu ve şimdi kendi kendini tüketiyor, Joel'un montunu giymiş, Abby'nin peşine düşüyor. Burada güzel ve ince bir gönderme var.
Part II sevdiklerimizin kıymetini yaşarken bilmeyip, öldüklerinde de bir eşyasına dahi sıkı sıkı sarılmanın örneğini vura vura gösteriyor, Dina gitme dediğinde, "Yapamam, uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum" diyor ve Dina'yı terk ediyor, Ellie kimsenin değil, kendi yaptıklarının bedelini ödedi maalesef, ama Joel geri gelmeyecek, zamanı geri alamaz, ondan af dileyemez, Abby sayesinde bir hayatları olmuşken, küçük JJ onun sayesinde yaşarken hâlâ Abby'nin peşinden gitmesinin tek sebebi içindeki suçluluk duygusunu bir türlü içinden atamamasıdır, sonra hedefine, Abby'e ulaşıyor, onu ipten kurtarıyor ve Abby hemen Lev'in ipini çözüp hayatta mı diye kontrol ediyor, baygın bir şekilde kendinden geçmiş Lev'i kucağına alan Abby, bu sahnede bana Joel'un hastanede ameliyat masasından Ellie'yi kendi canı pahasına kucaklayıp kurtardığı kısmı hatırlattı, Ellie bu sahnede şoka uğramış gibi kıpırdamadan bakıyor, bir eylemde bulunmuyor, ağzını bıçak açmıyor çünkü şaşkın, o da belki benim gibi kendisinin ve Joel'un yansımasını görüyor, sonunda sahile iniyorlar ve Abby'i hesaplaşmaya zorluyor, Abby intikamını almış ve bunun boş bir şey olup içindeki acıyı dindirmediğini, öldürerek değil, hayat kurtararak huzura kavuşabildiğini yaşayarak anladığı için bu konuda Ellie'den daha tecrübeli biri olarak, "Seninle dövüşmeyeceğim" diyor, ama Ellie Lev'e bıçak dayayarak, "dövüşeceksin" diyor ve Abby'i tehdit ediyor, Abby mecbur Lev'e bir şey olmasın diye ölümü göze alarak dövüşü kabul ediyor, Ellie her bir bıçak salladığında adeta içindeki suçluluk duygusunu Abby'e yüklermişcesine hıncını çıkarmaya çalışıyor, Abby'e vurarak sanki Joel'un intikamını almayı değil, kendisini tatmin etmek için bunu yapıyor, silahsız, aç ve bitkin bu kadını ezmeye çalışıyor, Ellie Joel öldüğünden beri onu hep son anında, yani parçalanmış diz, soyulmuş deri ve ezilmiş kafatası ile kan revan içinde anımsıyor, hatta tekneye çantasını koyup yarasını eliyle kontrol edip elindeki kanına baktığı son kısımlarda dahi bu kötü anılar gözleri önüne gelmeye devam ediyor, aynı şekilde çiftlikte de yaşadığı kabusta Ellie tıpkı Abby gibi kendisini sevdiği kişinin öldüğü yerde buluyor, burada ve bu anda takılı kalmışlar, ikisininde vücutları fiziksel olarak serbest ama mental ve ruhsal olarak burada hapis gibiler, Abby bu hapisten ve gördüğü kabuslardan Joel'u öldürerek değil, başka hayatları kurtararak çıkıyor ve refaha bu şekilde kavuşuyor, aynı durum final sahnesinde Ellie için yaşanıyor, çünkü Ellie o kadar kişiyi öldürmesine rağmen huzura eremediğini fark ediyor, tam manasıyla hâlâ anlayamamış olsa da Abby'i öldürse bile bu intikam meselesinin günün sonunda içini soğutmayacağının bilincine nihayet varıyor, Abby'i yere yatırıp boğduğu sırada Joel ilk defa güzel bir anında gözünde canlanıyor ve hem Abby'nin ölümünün yeni bir intikam döngüsünü başlatıp daha çok zarar göreceğinden, hemde içindeki suçluluk duygusundan dolayı artık daha fazla dayanamıyor ve kendisini kandırmaktan vazgeçerek onun gibi sadece doğal olarak intikam isteyen ve çok şey kaybedip, çok bedel ödemiş Abby'i serbest bırakıyor, sonra da Ellie'nin ilk defa bu sahnede ağladığını görüyoruz, burada da açıkça bir mesaj var, Ellie bir Joel öldüğünde ağlıyor, bir de Joel'un ölümünü kabullendiği, Joel'a Abby'den daha çok zarar verdiğini anladığı, artık yapayalnız kaldığı gerçeğini kendisine yedirmesi gerektiği bu sahnede ağlıyor, hatta Joel'un ölümünde bile bu kadar ağlamıyor, hıçkırarak ağlıyor burada, sesli bir şekilde ağlıyor.
Final sahnesinde hatırladığı şey ise son flashback'te Ellie'nin, "Seni affedebileceğimi sanmıyorum ama bunu denemek istiyorum" sözleri, ardından Joel duygulanıyor ve Ellie yarına çıkmayacağını bilmediği Joel'a, "Yarın görüşürüz" diyerek oradan ayrılıyor. Ellie çiftlik evindeki bu son anımsamayla görüyoruz ki Joel'u artık tam manasıyla affediyor, Tanrı ona bir şans daha verse aynı şeyi tekrar yapacağını söylemesi Ellie'yi düşüncelere sokuyor, Joel'dan kendisine kalan son hatıralardan biri olan gitar ve ona Jackson'a ilk geldikleri günlerde çaldığı Future Days'i de artık parmakları koptuğu için çalamıyor ve gitar'ı orada bırakarak aslında kendisiyle olan savaşını da sonlandırıyor ve Joel'un ölümünü kabullenerek yoluna devam etmesi gerektiğini düşünerek oradan ayrılıyor.
Ne deniliyordu Joel'un Ellie için, Ellie'nin de Joel için söylediği şarkıda? "Eğer seni kaybedersem, kendimi de kaybederim" işte bu söz Part II'yi bize özetliyor, Ellie'nin bu yolculukta nasıl eriyip bittiğini, Joel için neleri göze aldığını ve yine Joel'a olan sevgisinden dolayı bir yandan da kendi kendisini suçluluk duygusuyla tüketip bitirdiğini bizi de bu hikayenin içine dahil ederek gösteriyorlar.
Naughty Dog'tan yeni IP veya Uncharted 5 falan istiyorum ben, Part III'ü kaldıracak bünye yok şu an bende, ki zaten 2027 gibi ancak göreceğiz gibi.
Oyunun jeneriğinde içimize öküz oturtulmuşken elimizde kalan tek şey Naughty Dog'un böyle güzel ve etkileyici hikayeler yazmaya devam edecek olmasıdır, bizlere şaheserler yaptığınız için bir kez daha teşekkürler Naughty Dog.
Edit: Bazı noktalarda eklemeler yaptım.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Press a Key -- 10 Ocak 2022; 9:25:4 >
Hayırlı olsun hocam ben bu figürün 12 inch lik sınırlı sürümünü alacaktım ama sınırlı üretimdi kaçırdım, sonradan satanlar da aşırı pahalıya sattılar karaborsa gibi.
Bir ufak reklam edeyim Uncharted 4 koleksiyoncu sürümü figürümü satıyorum bende. Belki almak isteyen olur.
Oyunla alakalı mükemmel bir inceleme için;https://seyler.eksisozluk.com/yillardir-merakla-beklenen-the-last-of-us-part-iinin-butun-hikayesi
Gerçekten mükemmel mantıklı, inanılmaz güzel bir senaryo
Yersen tabi
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi kenanbal -- 11 Ekim 2021; 8:5:47 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
https://twitter.com/TheLastofUsNews/status/1448740332645109760
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Edit:https://www.youtube.com/watch?v=2e_z7y3_m00&feature=youtu.be
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Press a Key -- 16 Ekim 2021; 14:50:23 >
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @arman09
Çeviridir :
30 YIL SONRA
[YASAL UYARI] Bu sadece eğlenceli bir projedir ve Last Of Us Part III veya Naughty Dog ile ilgisi yoktur. Olası hikayeler ve konumlar fikriyle oynamak sadece eğlenceliydi. Son 4 aydır üzerinde çalıştığım bu proje, yaşlanan karakterler ve yüz özelliklerini değiştirme, karakterleri karıştırma ve yenilerini elde etmek için değiştirme konusunda bir AI uygulamasıyla başladı. Yavaş yavaş olası bir hikaye hakkında bir fikir geliştirmeye başladım. Ya Ellie, 30 yıl sonra Paris'te yaşayan Tommy'den bir mektup alır ve kendisine bakan bir hemşire aracılığıyla gerçek babasını (Frank adındaki) bulduğunu söyler ve Tommy'ye bir hikaye anlatırsa? birkaç yıl önce başka bir ülkede yardım ettiği yaşlı adam (komadan yeni uyanan arkadaşı için yardıma ihtiyacı vardı) - ve bu adam Ellie'nin babası oluyor. Ellie ve ailesi onu bulmak için denizi tekneyle geçmeye karar verirler mi? Ellie gibi virüse karşı bağışıklığı olan babası aracılığıyla tedaviyi bulmak mümkün mü?
Kaynak :https://www.artstation.com/artwork/kDrAkd
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi A r c h A n g e L. -- 26 Ekim 2021; 15:54:40 >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
https://twitter.com/Grosstastic/status/1457394998685614081
https://twitter.com/clmazin/status/1457396615140892683
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi A r c h A n g e L. -- 7 Kasım 2021; 22:30:2 >
https://www.google.com/sorry/index?continue=https://www.youtube.com/watch%3Fv%3DjkRL95gzNCY&q=EgQuLZpEGOPDtYwGIhCtr3QgtZcr6u9vWOHK3zv8MgFy
Fine-tuning The Last of Us Part II’s interactive guitar
Ellie'nin müzikal anları, ilk beyin fırtınalarından etkileyici bir oyun mekaniğine nasıl genişledi?
Çeviridir :
Müzik her zaman Naughty Dog oyunlarının temel taşı olmuştur, ancak The Last of Us: Part II ile işleri bir adım daha ileri götürmek ve müziği doğrudan oyuncuların eline vermek istediğimizi biliyorduk.
Fikir önce bir anlatı açısından ortaya çıktı: ilk dahili hikaye adımımız ve ilk harici fragmanımız arasında gitar her zaman bir hikaye odağıydı. Tasarımcılar olarak, gitarın Joel ve Ellie arasındaki bağı hissetmesini sağlamak için en başından itibaren gitarı çalınabilir hale getirmek istedik.
Ancak, The Last of Us dünyası topraklanmış ve kasvetlidir. Gösterişli bir gitar mini oyunu kıyamet sonrası ortamımızın tonuna uymazdı. Dahası, Ellie'nin gitar çalması becerilerinizi sergilemek veya bir rock yıldızı olma hayallerinizi gerçekleştirmekle ilgili olmamalı, sevilen birini hatırlamak ve onlarla bağlantı kurmak için kendini müzik yoluyla ifade etmekle ilgili olmalıdır.
O zaman, ritim tabanlı oyunlardan kaçınmamız gerektiğini erken hissettik. Bu deneyimler son derece eğlenceli olsa da, tonumuz yüksek becerili riffler, kombolar ve benzerlerinden ziyade iç gözlem ve ifadeye daha uygundu.
Ama alternatiflerimiz neler? Etkileyici, melankolik tonumuza uyan çalınabilir bir gitarı nasıl yapabiliriz? Sadece mevcut oyunlardan değil, insanların kendi müziklerini yaratabilecekleri müzik yapma uygulamalarından da ilham almaya başladık. Özellikle dikkat çeken nokta, dokunmatik ekran arayüzleri DualShock 4 dokunmatik yüzeyi kullanmaya başlamamızı sağlayan akıllı telefon müzik uygulamalarıydı.
Neyse ki, oyun için çekilen en eski sinematiklerden biri Ashley Johnson'ın (Ellie) Aha'nın “Take on Me” şarkısını söylemesiydi. Bu yüzden, daha başlangıçta, mini oyun için hedefimiz olarak kullanmak üzere bir referansımız vardı. Bu hedefle sinemaya geçmeden önce oyuncunun şarkının ne kadarını çalması gerektiğini kendimize sorduk. Biz geçiş yaparken oynayan oyuncunun üzerine Ashley'nin şarkısını katlamaya çalışmalı mıyız? Geri adım atarak, oyuncuya başarısız olduğunu düşünmeden önce ne kadar özgürlük tanıyoruz? Başarıyı başarısızlıktan ayırmanın iyi bir yolunun, akor ilerlemesini izlemek, ancak tellerin koparılmasını oyuncuya bırakmak olduğunu gördük. Bu, tempo, zaman işareti ve stil gibi şeyler de dahil olmak üzere daha fazla müzikal ifadenin, şarkıyı tanınabilir halde tutarken oynatıcı tarafından belirlenmesine olanak tanır.
Bu "Take On Me" prototipi sağlam hissettiğinde, oyunun geri kalanını ve ihtiyacımız olan diğer şarkıları düşünmeye başladık. Pearl Jam'in "Future Days" şarkısının anlaşılmasının çok önemli olduğunu biliyorduk, ancak başka şarkılar için de etrafta dolaşan fikirler vardı. Her iki durumda da daha fazla akor çarkına ihtiyacımız olacağını bilerek kendimize sormaya başladık… satıra dahil etmek isteyebileceğimiz herhangi bir potansiyel şarkıyı kapsamak için kaç akora ihtiyacımız olabilir?
Bu, Free Play (Alıştırma) modumuzun kökeniydi. Bu mod bizim asıl amacımız değildi, daha çok sistemi birden fazla şarkıya genişletmekten ortaya çıkan bir fikirdi. Free Play tavşan deliğinden aşağı inmeye başladığımızda, oyuncu ifadesi hedeflerimize daha da eğildik. Amacımız, akor çarklarını biraz müzik bilgisi olan oyuncular için sezgisel olacak şekilde düzenlemek, ancak aynı zamanda acemilerin bir çarkla rastgele tıngırdatırken bile iyi ses çıkarmasına izin vermekti.
Sonra gerçekten yapma zamanı geldi! Klasik Naughty Dog tarzında, bu gitar mini oyununun gerçekten şarkı söylemesini sağlamak için birçok departman tonlarca iş yaptı. Müthiş oyuncularımızdan gelen mocap verileri vardı; harika animasyon ekibimiz parmak pozisyonlarını ve tıngırdatma hareketlerini ince ayarlıyor; farklı gitarlar kaydeden ve yüzlerce bireysel nota alan yıldız ses ve müzik ekiplerimiz; dönen akort mandalları, titreşimli teller ve benzersiz yüzeyler ile gitarlar yapan fantastik ön plan departmanımız; çok sayıda tüylü uç vakayı yakalamak için mükemmel kalite güvencemiz; diğer tasarımcılar bu anlar için düşünceli bir şekilde alanlar ve yerleşimler tasarlıyor; ve tabii ki, süreç boyunca oyunculara rehberlik etmek için akor çarklarını ve görsel geri bildirimleri oluşturmamıza yardımcı olan vazgeçilmez UI ekibimiz.
Umudumuz bu mini oyunun iki seviyede çalışmasıydı. İlk olarak, anlatı vuruşları duygusal bir ağırlık taşıyacak ve oyuncular bu şarkılar aracılığıyla karakterlerimizle ve bağlantılarıyla rezonansa girecekti ( ha? ). İkincisi, ekstra özel umudumuz, Alıştırma modunun orijinal içeriğe yol açmasıydı; oyuncuların oyuna dahil edilenlerin ötesindeki şarkıları coverlamaya başlayacağını söyledi. Oyun başlatıldığında, tam olarak bunu görmek bizi çok mutlu etti! Birkaç gün içinde, sosyal medyada, oyun içi gitarda cover yapan, eşlik eden ve hatta orijinal müzik yapan oyuncuların klipleri görünmeye başladı. Naughty Dog ekibi, en sevdiğimiz yorumlardan oluşan tonlarca videoyu dahili olarak gönderdi, böyle bir şey yapan herkese büyük alkış! Bunu görmenin ne kadar özel olduğu hakkında hiçbir fikrin yok.
Bu gitar sistemine daha derinlemesine bakmak istiyorsanız, daha fazlasını öğrenmek istiyorsanız GDC konuşmamıza göz atın . Ve oynamaya devam edin!
The Last of Us Part II, 3 Ocak 2022 Pazartesi gününe kadar PlayStation Now kitaplığında mevcuttur .
Kaynak :
https://blog.playstation.com/2021/11/26/fine-tuning-the-last-of-us-part-iis-interactive-guitar/#sf251537516
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
Hazırlayan:https://hunterschafer.tumblr.com/
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Oedon -- 5 Aralık 2021; 9:35:2 >
< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Nick Offerman, HBO'nun The Last of Us uyarlamasında Bill'i oynayacak.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi A r c h A n g e L. -- 7 Aralık 2021; 19:31:13 >
https://www.dr.com.tr/Kitap/The-Last-Of-Us-Amerikan-Ruyasi/cizgi-Roman/urunno=0001952133001
https://www.youtube.com/watch?v=o2-tlEOMgzU&feature=youtu.be
< Resime gitmek için tıklayın >
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Press a Key -- 30 Aralık 2021; 17:57:12 >
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
https://www.youtube.com/watch?v=QdRCZM0y5qs&feature=youtu.be
Edit: Dahası da varmışhttps://www.youtube.com/watch?v=jfSuU4Sibzg&feature=youtu.be
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Press a Key -- 30 Aralık 2021; 18:38:59 >
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
Dediğin gibi Last of Us serisini yaşayarak, hissederek oynayan bir insanım, her oyunu da yaşayarak oynamam, hatta hiçbir oyunu, filmi veya bir kitabı 10'ar kez bitirmem, ama Last of Us'ı ayrı, Last of Us: Part II'yi ayrı ayrı çokça kez bitirdim, Ps5 güncellemesi gelsin yine oynarım yine zevk alırım, yine duygulanırım, daha önceki yazılarımda belirttiğim gibi örnek veriyorum Last of Us serisine 15. kez başlamak dahi birçok oyuna ilk defa başlamaktan daha çok zevk verir bana, tahmin edersinki bu zevk sadece "abi vuruş hissi muazzamdı ya, şu atmosfere, manzaraya bakın, animasyonlar ve grafikler uçmuş gitmiş, karakter yaşıyor resmen" gibisinden bir zevk değil sadece, hikayesine değer vermek, karakterlerle empati kurmak ve duygusal olarak bir şekilde haz almak, bunu hissetmek, bu konuya en çok mesaj yazmış kişi benim, Part II'yi nasıl beklediğimi bile zamanında buradaki dostlarla paylaşmıştım, (belki bazıları hasta demiştir) ne güzel sohbet muhabbet saatlerce oyun hakkında konuşurduk özellikle çıkış dönemi öncesi ve sonraki 1 ay, velhasıl kelam ben böyle yazıyor, duygularımı paylaşıyordum ancak sanki beni hiç kimse tam anlamıyla anlamıyor gibiydi, ama onların bir suçu yoktu, anormal olan benim düşüncelerim gibiydi, sanki ben çok abartıyor, bu seriye aşkımı ilan ediyor gibiydim, işin ilginci, dediğim gibi ben gördüğüm bir şey üzerinde hemen etkilenmem, hatta direkt Last of Us'tan örnek vereyim, Sarah'ın ölümü beni milyonların aksine "çok" fazla etkileyememiştir, güzel bir sahnedir, ani bir sahnedir ama karakterlerle bir bağımız olmadığı için o esnada bu sahne özellikle oyunun sonrasında yaşanacaklar karşısında basit gibi kalırdı. Yani Last of Us demek benim için bu kalibrede bir şaheser silsilesi, hiçbir zaman unutulmaz.
Part II'ye dönersek sayın abim, fikirlerine sonuna kadar saygı duyup anlamakla birlikte ben biraz daha farklı düşünüyorum, ekşi bir tad bıraktığı konusunda haklısın, bunun kasıtlı bir seçenek olduğunu da biliyorsun, sadece bu kadar saptırılmasaydı daha iyi olurdu fikrindesin ama oyuna Abby'i dahil etmeleri güzel bir karardı, daha farklı bir yol izlenebilirdi tabi ki, mesela Ellie ölebilirdi, Joel belki finalde kafayı yiyerek kendi kafasına sıkıp intihar edebilirdi ve aşırı duygusal bir sahne oluşturulabilirdi, ama Part II'de mevzu sadece birisinin ölmesi, diğerininde bunu yapanlardan hesap sorması olayı değil, oyunun ana teması her ne kadar nefret olsa da, alttaki mesaj kesinlikle Ellie'nin yolculuk sırasında aynı zamanda içindeki düşmanla da çatışması, pişmanlığı ve vicdan azabı, eğer bu mesaj verilmeseydi kesinlikle altı daha da boş ve basit gibi kalırdı, bu yüzden ilk oyunun sonundaki yalan meselesinden Part II'de Ellie ile alttan verdikleri mesaj cuk oturmuş.
Neil Druckmann hakkında verdiğin bilgilerde aslında anlayana önemli dokunuşlar, Last of Us serisi dediğin gibi kolayına oluşturulmadı, altında yatan onlarca sebep var. Basit gibi görünse de değil, bir incelik var ortada ve sektörde bu konuyu ele alıpta bu denli bir iş yoktu daha önce.
Neil Druckmann her ne kadar DLC düşünmüyoruz dediyse de, fikrini değiştirip Last of Us: Part II'ye çıkacak Director's Cut'ta güzel bir 3 - 4 saatlik hikaye anlatsalar fena olmaz, bu da Tommy'nin ilk 3 gününü ele alsa, ortaya muhteşem bir şey çıkardı, Tommy'i bende yönetmek istedim hatta dediğin gibi zaman zaman bunu da düşündüm acaba nasıl olurdu diye, bir yandan da Abby olmasaydı veya başka bir düşman, Ellie Joel'un kıymetini anlayamazdı, bizim için bu kadar duygusal bir hikaye olmazdı diyorum ve ben Abby'i de seviyorum, Last of Us her zaman bir ciddiyete sahipti, kesinlikle Uncharted gibi vs. değil, Joel'un ölümü Part II'ye yakışır bir sahneydi ve aynı şekilde Abby'le oynamak çoğumuz için aslolan Ellie ile Joel'un hikayesini baltaladığını düşündürtmüş olsa da baktığımız zaman hikaye ile çok güzel bağlandığını da yine görebiliyoruz, Abby'i biraz Joel'a benzetiyorum, ama oynanış açısından benzerliklerinden dolayı değil, karakter olarak benzetiyorum, Sarah bir asker tarafından öldürüldükten sonraki 20 yıl boyunca Joel nasıl travma yaşayıp kabus gördüyse, aynı travmayı bir başka masuma Joel kendisi yaşatıyor, ikisi de yine sevdikleri uğruna gözlerine kestiriyorlar ve almak istediği şeyi elde ediyorlar, ardından Lev ile arasındaki ilişkiyi de Ellie ile Joel ilişkisine benzetiyorum, bazıları zorlama olmuş diyorlar ama ben aksini düşünüyorum, eğer bu hikayeyi ilk başta görseydik belki çoğu böyle de düşünmezdi.
Neil Druckmann her zaman farklı bir şeyler anlatmak istediği için, anlatmaya değer bir hikaye bulması gerektiğini savunduğu için ortaya Part II gibi bir oyun çıkmış, yani zaten Ellie ile Joel'un sevgi inşa ettikleri güzel yolculuğunu ilk oyunda gördük ve tamam, buraya kadardı, Neil Druckmann ise "2. oyunda size şimdi bu sevginin bedelini göstereceğim, hayat her zaman istediğiniz gibi şekillenmez" diyor adeta.
Burada zamanında çokça duygularımı ifade edip en azından benim kadar bu sanat eserlerine sevgi beslediklerini düşündüğüm dostlar oldu, şimdi bana yazdığın bu mesaj, oyuna olan bu bağlılığın beni şahsen mutlu etti, beni gerçekten anladığını hissettirdiğin için teşekkür ediyorum :)
Son olarak, seni de ben gibi gördüğüm için bu çokça emek verdiğim kendi yapmış olduğum "amatör" editimi senle paylaşmak istiyorum, ben bu editi çok farklı duygularla saatlerimi vererek sabırla yaptım, editi 17 kez upload ettim kaç sefer dondu, takıldı, kaç kez kontrol etmeme rağmen yine de hatalar olmuş, dediğim gibi kesinlikle amatör bir edit, dilersen, müsait olduğunda izlemeni ve ardından yorumlamanı isterim, ama izlemek istemezsen anlarım, uzun bir edit ve tabi ki izlemek zorunda değilsin, tekrar güzel yorumların için teşekkür ediyorum. Saygılarımla, iyi forumlar..
https://www.youtube.com/watch?v=QIwvPQoi5Fs&feature=youtu.be
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
Bu mesajda bahsedilenler: @ASKERTUNGA
Ellie devriyeye çıktığı günün gecesinde Joel'a, "Senin yardımına falan ihtiyacım yok" diyerek sert bir çıkış yapıyordu, akabinde Joel, "Haklısın" diyor ve orada Ellie tarafından herkesin içinde azar işittikten sonra morali bozuk bir şekilde mekandan ayrılıyordu, Ellie burada ani çıkış yaptığının farkına varacak ki Joel'un arkasından pişman olmuş bir yüz ifadesiyle bakakalıyor.
Ellie bu sahneyi oyunun sonlarında, Abby'nin peşinden gitme kararı aldığında anımsıyor, hani diyordu ya böbürlenerek, "Yardımına falan ihtiyacım yok" diye, Joel'un varlığının dahi aslında ona en büyük destek olduğunun farkına varıyor, Joel'u kaybetmesi, onun gölgesinin kaybolmasına neden oldu ve şimdi kendi kendini tüketiyor, Joel'un montunu giymiş, Abby'nin peşine düşüyor. Burada güzel ve ince bir gönderme var.
Part II sevdiklerimizin kıymetini yaşarken bilmeyip, öldüklerinde de bir eşyasına dahi sıkı sıkı sarılmanın örneğini vura vura gösteriyor, Dina gitme dediğinde, "Yapamam, uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum" diyor ve Dina'yı terk ediyor, Ellie kimsenin değil, kendi yaptıklarının bedelini ödedi maalesef, ama Joel geri gelmeyecek, zamanı geri alamaz, ondan af dileyemez, Abby sayesinde bir hayatları olmuşken, küçük JJ onun sayesinde yaşarken hâlâ Abby'nin peşinden gitmesinin tek sebebi içindeki suçluluk duygusunu bir türlü içinden atamamasıdır, sonra hedefine, Abby'e ulaşıyor, onu ipten kurtarıyor ve Abby hemen Lev'in ipini çözüp hayatta mı diye kontrol ediyor, baygın bir şekilde kendinden geçmiş Lev'i kucağına alan Abby, bu sahnede bana Joel'un hastanede ameliyat masasından Ellie'yi kendi canı pahasına kucaklayıp kurtardığı kısmı hatırlattı, Ellie bu sahnede şoka uğramış gibi kıpırdamadan bakıyor, bir eylemde bulunmuyor, ağzını bıçak açmıyor çünkü şaşkın, o da belki benim gibi kendisinin ve Joel'un yansımasını görüyor, sonunda sahile iniyorlar ve Abby'i hesaplaşmaya zorluyor, Abby intikamını almış ve bunun boş bir şey olup içindeki acıyı dindirmediğini, öldürerek değil, hayat kurtararak huzura kavuşabildiğini yaşayarak anladığı için bu konuda Ellie'den daha tecrübeli biri olarak, "Seninle dövüşmeyeceğim" diyor, ama Ellie Lev'e bıçak dayayarak, "dövüşeceksin" diyor ve Abby'i tehdit ediyor, Abby mecbur Lev'e bir şey olmasın diye ölümü göze alarak dövüşü kabul ediyor, Ellie her bir bıçak salladığında adeta içindeki suçluluk duygusunu Abby'e yüklermişcesine hıncını çıkarmaya çalışıyor, Abby'e vurarak sanki Joel'un intikamını almayı değil, kendisini tatmin etmek için bunu yapıyor, silahsız, aç ve bitkin bu kadını ezmeye çalışıyor, Ellie Joel öldüğünden beri onu hep son anında, yani parçalanmış diz, soyulmuş deri ve ezilmiş kafatası ile kan revan içinde anımsıyor, hatta tekneye çantasını koyup yarasını eliyle kontrol edip elindeki kanına baktığı son kısımlarda dahi bu kötü anılar gözleri önüne gelmeye devam ediyor, aynı şekilde çiftlikte de yaşadığı kabusta Ellie tıpkı Abby gibi kendisini sevdiği kişinin öldüğü yerde buluyor, burada ve bu anda takılı kalmışlar, ikisininde vücutları fiziksel olarak serbest ama mental ve ruhsal olarak burada hapis gibiler, Abby bu hapisten ve gördüğü kabuslardan Joel'u öldürerek değil, başka hayatları kurtararak çıkıyor ve refaha bu şekilde kavuşuyor, aynı durum final sahnesinde Ellie için yaşanıyor, çünkü Ellie o kadar kişiyi öldürmesine rağmen huzura eremediğini fark ediyor, tam manasıyla hâlâ anlayamamış olsa da Abby'i öldürse bile bu intikam meselesinin günün sonunda içini soğutmayacağının bilincine nihayet varıyor, Abby'i yere yatırıp boğduğu sırada Joel ilk defa güzel bir anında gözünde canlanıyor ve hem Abby'nin ölümünün yeni bir intikam döngüsünü başlatıp daha çok zarar göreceğinden, hemde içindeki suçluluk duygusundan dolayı artık daha fazla dayanamıyor ve kendisini kandırmaktan vazgeçerek onun gibi sadece doğal olarak intikam isteyen ve çok şey kaybedip, çok bedel ödemiş Abby'i serbest bırakıyor, sonra da Ellie'nin ilk defa bu sahnede ağladığını görüyoruz, burada da açıkça bir mesaj var, Ellie bir Joel öldüğünde ağlıyor, bir de Joel'un ölümünü kabullendiği, Joel'a Abby'den daha çok zarar verdiğini anladığı, artık yapayalnız kaldığı gerçeğini kendisine yedirmesi gerektiği bu sahnede ağlıyor, hatta Joel'un ölümünde bile bu kadar ağlamıyor, hıçkırarak ağlıyor burada, sesli bir şekilde ağlıyor.
Final sahnesinde hatırladığı şey ise son flashback'te Ellie'nin, "Seni affedebileceğimi sanmıyorum ama bunu denemek istiyorum" sözleri, ardından Joel duygulanıyor ve Ellie yarına çıkmayacağını bilmediği Joel'a, "Yarın görüşürüz" diyerek oradan ayrılıyor. Ellie çiftlik evindeki bu son anımsamayla görüyoruz ki Joel'u artık tam manasıyla affediyor, Tanrı ona bir şans daha verse aynı şeyi tekrar yapacağını söylemesi Ellie'yi düşüncelere sokuyor, Joel'dan kendisine kalan son hatıralardan biri olan gitar ve ona Jackson'a ilk geldikleri günlerde çaldığı Future Days'i de artık parmakları koptuğu için çalamıyor ve gitar'ı orada bırakarak aslında kendisiyle olan savaşını da sonlandırıyor ve Joel'un ölümünü kabullenerek yoluna devam etmesi gerektiğini düşünerek oradan ayrılıyor.
---------------------------------
< Resime gitmek için tıklayın >
Ne deniliyordu Joel'un Ellie için, Ellie'nin de Joel için söylediği şarkıda? "Eğer seni kaybedersem, kendimi de kaybederim" işte bu söz Part II'yi bize özetliyor, Ellie'nin bu yolculukta nasıl eriyip bittiğini, Joel için neleri göze aldığını ve yine Joel'a olan sevgisinden dolayı bir yandan da kendi kendisini suçluluk duygusuyla tüketip bitirdiğini bizi de bu hikayenin içine dahil ederek gösteriyorlar.
Bu oyun efsane dostlarım, bu oyun EFSANE.
---------------------------------
https://www.youtube.com/watch?v=culhHcdh71M&feature=youtu.be
Naughty Dog'tan yeni IP veya Uncharted 5 falan istiyorum ben, Part III'ü kaldıracak bünye yok şu an bende, ki zaten 2027 gibi ancak göreceğiz gibi.
Oyunun jeneriğinde içimize öküz oturtulmuşken elimizde kalan tek şey Naughty Dog'un böyle güzel ve etkileyici hikayeler yazmaya devam edecek olmasıdır, bizlere şaheserler yaptığınız için bir kez daha teşekkürler Naughty Dog.
Edit: Bazı noktalarda eklemeler yaptım.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Press a Key -- 10 Ocak 2022; 9:25:4 >
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bir ufak reklam edeyim
https://forum.donanimhaber.com/nathan-drake-uncharted-4-koleksiyoncu-surum-figur--151719977
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi SOLID SNAKE -- 18 Ocak 2022; 2:56:36 >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @fatihsar
https://www.youtube.com/watch?v=mLuPQfIZDSs&ab_channel=Michael%26Luky
İsterseniz çok da uzatmayalım, zaman kimi haklı çıkartıyor görelim. Seçimi size bırakıyorum. Söyledi gitti, biz söyledik cevap vermedi gibi olmasın yani.
https://forum.donanimhaber.com/microsoft-call-of-duty-ve-diablo-gelistiricisi-activision-blizzard-i-satin-aliyor--151745725
@Old-Snake
@KrallŞaplakçı
Bu mesajda bahsedilenler: @Old-Snake , @KrallŞaplakçı