quote:

Orijinalden alıntı: Tuomir

Oyunun geneli hakkında düşüncelerimi belirttim.

Abby Joel mevzusunda oyunun bize vermek istediği his saf nefretten başka bir şey değil. Oyunun başında tanımadığımız bir karakteri gösteriyorlar sonra bizim kontrolümüze veriyorlar. Owen ile konuştuklarından sonra kendi kendimize birkaç soru sorup bu karakterin Jackson yakınında ne aradığını soruyoruz sürekli. Ellie olabilir mi, Joel veya Tommy olabilir mi diye. Sonra kendisini ölümden Joel ve Tommy kurtarıyor ve Abby onları ekibinin yanına çekiyor. Sonrasında ise hiç tanımadığımız karakter kendisini ölümden kurtaran Joel’i manyakça şekilde kızı saydığı Ellie’nin gözleri önünde katlediyor.

Oyun bize Ellie’nin çıkacağı yolculuğunun haklılığını Seattle’a gitmesinin neden gerektiğini sağlamış olduğu bu nefret hissiyle olabildiğince fazla vermeye çalışıyor ve başarıyor da. Hatta Ellie’den çok biz oyuncular bir an önce gidip Abby ile yüzleşmek istiyoruz.

Sonrasında Abby’i tanıyoruz ve Joel’u öldürme sebebini öğreniyoruz. Standart hayatındaki ruh halini görüyoruz. Ve ne olursa olsun oyun bize hikayeyi onun gözünden anlatsa bile Joel’a yapılanı hiçbir zaman kabullenemeyeceğimizi söylüyoruz kendimize. Zaman geçiyor Abby’e olan düşüncelerimiz değişmiyor. Ta ki Serafiler tarafından yakalanana kadar. Bu noktadan sonra Abby’nin başkaları uğruna çıktığı yolculuğu gösteriyor oyun ve yardıma muhtaç insanlar için neleri göze aldığını yaşatıyor bize. Sonrasında yüzleşme zamanı geliyor ve oyun bize düşündüğümüzü veriyor. Sen artık Abby’sin ve olanlardan sonra Ellie artık oyunun düşmanı konumunda git öldür diyor. Ellie’yi hırpalayıp Dina’yı öldurecekken hamile olduğunu ogreniyor belki yine de kısasa kısas deyip oldurecekken Lev araya giriyor ve bu kararından vazgeçiyor. (Konsol üssünden Murat Sönmez Abby için Lev’in dış sesi olma durumunu çok güzel anlatmış bir dinleyin derim)
Burada Abby her şeye rağmen Lev’i dinlemeyip Dina’yı öldürebilirdi ama yapmıyor ve bağışlıyor. Oyunun en basında da Ellie ve Tommy’i öldürebilirdi fakat orada da sadece sorununu çözüp Ellie’yi bağışlıyordu. Oyun Ellie’yi seri cinayetler işleyen bir canavara donustururken, tam tersine bize başta nefret ettirdiği Abby’e sempati duymamızı sagliyor. Burada olay kapanmış gibi görünüyor. Dina böyle düşünüyor. Tommy Ellie’yi zorluyor. Ellie de hala aklından çıkaramadığı görüntüler nedeniyle gitmek istiyor.

Sonrasında şu devreye giriyor. Oyunun en basında Seattle’a giderken Ellie’yi haklı bulan biz oyuncular Dina gibi düşünüyoruz ve gitmesinin artık gereksiz olduğunu ve konunun kapanması gerektiğini canını iki kez bağışlayan Abby’i artık rahat bırakmasını istiyoruz.

Ellie öldürmek için çıktığı son yolculukta Dina’yı ardında bırakıyor ve Abby ile son kez yüzleşiyor. Oyun bize burada Abby’nin son halini gösteriyor ve ona acımamızı sağlıyor. Bırak yoluna gitsin diyoruz. Ellie’nin neden hala onu öldurmek istediği belli ama artık bir ölümün daha kimseyi huzura kavuşturmayacağını da biliyoruz. Abby de dovusmek istemediğini söylüyor ve sonrasında Ellie’nin zorlamasıyla kavgaya tutuşuyorlar. Sizi bilmem ama ben burada Abby’e her bıçak saplayisimda çok ama çok kötü hissettim ve bir an önce bu sekansın bitmesini istedim. O suda boğma anı, Abby’nin suyun altında son çırpınışlarını görmemiz ve sonrasında yaşananlar hala aklımdan çıkmıyor. Yapımcının bu oyunla bize vermek istedikleri duygular tam olarak bence bunlar. Şayet Ellie orada intikamını alsaydı ve oyun bu şekilde bitseydi, sizi bilmem ama benim için çok buruk bir şekilde sonlanacaktı.