Geçenlerde başka bir arkadaşla daha konuşmuştuk, Ellie'nin Abby'i ısırdığını ben de unutmuştum. Ancak diğer bir yandan Abby'nin ısırdığı nokta da yeni ısırılmış bir yerdi, bunun etkisi olabilir. Bence hala güçlü bir teori.

Oyun mükemmel ama kabız tarafları var maalesef. İkinci yarıda Abby'i sevdirme bölümleri biraz daha kısa tutulabilirdi, birkaç yeri atsalardı olurdu. Tamam iki tane çocuk için grubuna savaş açacak kadar yürekli iyi bir insan imajı oluşturmak istemişsiniz, babasını kaybetmiş, sonrasında en sevdiği yakınlarını kaybetti vesaire.

Onun gözünden bakınca imaj oluşuyor ama karakterin kendisi o kadar itici ve çirkin ki bağlanamıyorsun bir türlü. Böyle erkek mi dişi mi belli olmayan bakınca çirkin görünen bir tip yapmak çok zorlama olmuş. Ellie zaten ayrı bir sapık, yani karakterler mide bulandırıcı, bu yüzden de ısınamıyorsun bir türlü.

Oyunda hiç kimse masum değil bu güzel işlenmiş, sonu belki Abby ölmediği için çoğunluğu tatmin etmedi ama o zaten ölmekten beter olmuş. Bizim aradığımız Abby ile bulduğumuz Abby aynı değildi, bitmiş zaten savaşmayı da bırakmış çocuğu kurtarmak için yaşıyorum havasına bürünmüş. İyice de bi eşek sudan gelinceye kadar dayak yedi üstüne sonra da serbest kaldı.

Abby her şeyini kaybetti, Ellie her şeyini kaybetti, kazanan taraf yoktu. Kalan tek şey her ikisinin de bir noktada vicdana gelip birbirlerini öldürmemeleri oldu. Beraberlik var, ikisinin de yaşıyor olması ölmüş olmalarından daha büyük zulümdü zaten o noktadan sonra. Bundan ötürü final bence idealdi. Ellie'ye biraz bağlanılabiliyor ama Abby aşırı itici olduğundan onu hissedemiyorsun bir türlü, bu yüzden karakterler bazından eksik hissettiriyor oyun.

Neil DRUNKmann'ın ve beraberindeki yazarın o boş sapık fikirleri yüzünden karakterizasyonda işi batırmış durumdalar. Oyunun kalitesine sığınıp içindeki pisliği dökersen böyle olur, bir yerlerden patlak verirsin. Yani o partide herkesin içinde öpüşüp birilerinin çıkıp "hoop aile var" demesi sonra da yobaz ilan edilmesi falan, zehir aşılamaya çalışır gibi kasıntılı ve gereksiz bir konu sıkıştırmışlar aralara. Last of Us evrenin de bu neye yarıyor, nasıl bir artı getiriyor anlamak mümkün değil. Umarım bu sapık yazarlar üçüncü oyunu yönetmezler, doğru düzgün oyunun kendi evrenine göre olaylar uyarlayacak bir yönetmen gelse çok daha başarılı bir iş çıkar ortaya.

< Resime gitmek için tıklayın >

İlk oyunu, Last of Us Remastered 'ı YORUMSUZ olarak Türkçe Altyazılı izlemek isteyenler için;

10 videoluk oynatma sersisine buyurun ==> LoU Türkçe Altyazılı YORUMSUZ Oynatma Listesi

Bilmiyorum ama bana bunlar bilinçli olarak yapılmış gibi geldi. Oyunun başından sonuna kadar tutuculuk ve radikallik çatışması var. Bunu en çok açık bir şekilde Lev ve Yara’nın hayat hikayesinde görebiliyorsunuz. Hatta biz oyuncularda ve oyunun senaryosunda bile bu var gibi. Oyuncular ilk oyun sonrası yapılan radikal değişimleri sevenler ve ilk oyundaki karakterlerin savunuculuğunu ya da tutuculuğunu yapanlar şeklinde ayrılmış gibi. Yine yönetmende ilk oyun göze alınırsa yaptığı radikal değişimler aldığı radikal kararlar ile radikallik ve tutuculuğu karşılaştırmış gibi geldi bana. Bilinçli mi bilmiyorum oyunun genel olarak temasında bir şeye körü körüne bağlanmamak ve farklılıklara açık olabilmek düşüncesi var gibi geldi.