quote:

Orijinalden alıntı: skugga1

Varsa helal olsun.

Huzur tam olarak 0 bende. Anasını satayım 3 senelik ilişkimde o kadar çok psikoloji baskı yemişim ki; kendi arkadaşlarımla onsuz dışarı çıkıp biraz eğlendiğimde kendimi suçlu hissediyorum. Zaten bir şekilde o suçun karşılığı da geliyor. Ya iki de birde mesaj atar, ya ilgi bekler ya da buluşmadan sonra "bana gelince zamanın yok ama onlara gelince zaman bol" diye trip atar.

Yalan söylemekten nefret eden bir insanım, zaten söyleyemem de. Yanaklarım kızarır, gözlerine bakamam bir şeyler olur. Ama beni yalana itiyor. İstemiyorum anasını satayım senin %90'ı çarpıtılmış arkadaşının seni kıskandığı hikayelerini dinlemek. Ya istemediğim bir şeye katlanacağım ya da yalan söyleyip vicdan mahkemesine başlayacağım.

Hep onu anlamamı bekliyor ama kendisi en ufak bir çaba göstermiyor. Daha geçen kavga ederken en güzel yıllarımı seninle geçiriyorum dedi. Ben de kızdım haliyle sen en güzel yıllarını benimle geçiriyorsun da ben napıyorum dedim. Yine bir şekilde suçlu ben çıktım ordan da.

Erkek sürpriz yapar, erkek plan yapar, erkek biletleri alır gelir, erkek halden anlar, erkek zor zamanlarda yardımcı olur. Kro olmayacaksın ama yeri geldiğinde sert olacaksın. Bu beklentilerin iki sebebi var. Birincisi sosyal medya, ikincisi romantik komediler. İkisinin de allah belasını versin.

Ben uzun ilişki sonucu 2 şeyi anladım. Bir erkekler huzur arıyor ve bu arayış onların sonunu hazırlıyor. Yani aman sorun çıkmasın, surat çekeceğime istemediğim bir şeyi yapayım ne olacak düşüncesi felakete sürüklüyor. Çünkü arkası kesilmiyor bu beklentilerin. Cebimdeki son parayla çok istediği pahalı bir şeyi doğum gününde aldığımda evet çok mutlu oluyor. Beni bir 10 dakikalığına falan anladığını hissediyorum. "Ne gerek vardı bu kadar para vermeye, yazık sen de zorlanmışsındır" falan diyor. Gerçekten o an ben de mutlu oluyorum. Ama ardından 3 gün sonra bir yere çıktığımızda gittiğimiz yeri beğenmiyor. Lan sen değil miydin 3 gün önce paramın bittiğini farkeden?

İkinci ve en önemli şey 20-30 yaş arası kadınların zamanı. Onlar popüler, onlar en değerli hazineyi bacaklarının arasında taşıyorlar. Sanıyorlar ki o taşıdıkları şey erkeklerin ona prenses muamelesi yapmasını gerektiriyor. Sen gidersen senin gibi 50 tanesi gelir tripleri bu yüzden. Ama 30'dan itibaren erkeklerin zamanı başlıyor. Erkekler oturmuş hayatlarıyla öne çıkarken kadınlar yaşlanmanın etkisiyle popülerliklerini yitiriyorlar.

Ama Türkiye gibi bir ülkede yaşarken 30 yaşında bir erkeğin temiz ve düzgün bir kız bulması imkansız. Bu da iki ucu moklu değneğin çıkış noktası. Ya kafan rahat bir şekilde 30'a kadar bekleyip geçmişi kirli bir kadını kabul edeceksin; ya da geçmişini bildiğin bir kızı genç yaşlardan itibaren yanında tutup nazını tribini çekeceksin.

quote:

Orijinalden alıntı: skugga1

Varsa helal olsun.

Huzur tam olarak 0 bende. Anasını satayım 3 senelik ilişkimde o kadar çok psikoloji baskı yemişim ki; kendi arkadaşlarımla onsuz dışarı çıkıp biraz eğlendiğimde kendimi suçlu hissediyorum. Zaten bir şekilde o suçun karşılığı da geliyor. Ya iki de birde mesaj atar, ya ilgi bekler ya da buluşmadan sonra "bana gelince zamanın yok ama onlara gelince zaman bol" diye trip atar.

Yalan söylemekten nefret eden bir insanım, zaten söyleyemem de. Yanaklarım kızarır, gözlerine bakamam bir şeyler olur. Ama beni yalana itiyor. İstemiyorum anasını satayım senin %90'ı çarpıtılmış arkadaşının seni kıskandığı hikayelerini dinlemek. Ya istemediğim bir şeye katlanacağım ya da yalan söyleyip vicdan mahkemesine başlayacağım.

Hep onu anlamamı bekliyor ama kendisi en ufak bir çaba göstermiyor. Daha geçen kavga ederken en güzel yıllarımı seninle geçiriyorum dedi. Ben de kızdım haliyle sen en güzel yıllarını benimle geçiriyorsun da ben napıyorum dedim. Yine bir şekilde suçlu ben çıktım ordan da.

Erkek sürpriz yapar, erkek plan yapar, erkek biletleri alır gelir, erkek halden anlar, erkek zor zamanlarda yardımcı olur. Kro olmayacaksın ama yeri geldiğinde sert olacaksın. Bu beklentilerin iki sebebi var. Birincisi sosyal medya, ikincisi romantik komediler. İkisinin de allah belasını versin.

Ben uzun ilişki sonucu 2 şeyi anladım. Bir erkekler huzur arıyor ve bu arayış onların sonunu hazırlıyor. Yani aman sorun çıkmasın, surat çekeceğime istemediğim bir şeyi yapayım ne olacak düşüncesi felakete sürüklüyor. Çünkü arkası kesilmiyor bu beklentilerin. Cebimdeki son parayla çok istediği pahalı bir şeyi doğum gününde aldığımda evet çok mutlu oluyor. Beni bir 10 dakikalığına falan anladığını hissediyorum. "Ne gerek vardı bu kadar para vermeye, yazık sen de zorlanmışsındır" falan diyor. Gerçekten o an ben de mutlu oluyorum. Ama ardından 3 gün sonra bir yere çıktığımızda gittiğimiz yeri beğenmiyor. Lan sen değil miydin 3 gün önce paramın bittiğini farkeden?

İkinci ve en önemli şey 20-30 yaş arası kadınların zamanı. Onlar popüler, onlar en değerli hazineyi bacaklarının arasında taşıyorlar. Sanıyorlar ki o taşıdıkları şey erkeklerin ona prenses muamelesi yapmasını gerektiriyor. Sen gidersen senin gibi 50 tanesi gelir tripleri bu yüzden. Ama 30'dan itibaren erkeklerin zamanı başlıyor. Erkekler oturmuş hayatlarıyla öne çıkarken kadınlar yaşlanmanın etkisiyle popülerliklerini yitiriyorlar.

Ama Türkiye gibi bir ülkede yaşarken 30 yaşında bir erkeğin temiz ve düzgün bir kız bulması imkansız. Bu da iki ucu moklu değneğin çıkış noktası. Ya kafan rahat bir şekilde 30'a kadar bekleyip geçmişi kirli bir kadını kabul edeceksin; ya da geçmişini bildiğin bir kızı genç yaşlardan itibaren yanında tutup nazını tribini çekeceksin.