1. sayfa
Aylenle olan sorunları trump gelse çözemez |
Neden hocam |
tek çocuk musun ? |
deyilim 41 yaşındayım 2 kardesim daha var perişan durumdayım tek cocuk olsaydım sorun olmazdı |
Hocam ailenle iletişim kurman faydalı olabilir. Kardeşlerine bu durumu anlattın mı ? |
aylemden hiçbiri dinlemiyor beni. 1. Bayan arkadaş bulamıyorum.Ekonomik durumum iyi değil, bu da sosyal hayata katılmamı kısıtlıyor.Özgüvenim zamanla azaldı, çünkü kendimi yetersiz hissediyorum.Geleceğime dair net bir planım yokmuş gibi göründüğünü fark ediyorum, bu da karşı cinsin bana yaklaşmasını zorlaştırıyor.Sosyal çevrem dar, yeni insanlarla tanışma fırsatım olmuyor. 2. Para yok.Ailem bana maddi destek sağlamıyor, kendi kazancımla geçinmek zorundayım.Kendi işimi kuramadığım için düzenli ve yeterli bir gelir elde edemiyorum.Giderlerim arttı ama gelirimi artıracak bir imkan yok elimde.Birikim yapmak, yatırım yapmak gibi fırsatlarım hiç olmadı. 3. Aylem para vermiyor.Ailem, kendi ayaklarım üzerinde durmamı istiyor olabilir ama şu an bunu sağlayacak koşullara sahip değilim.Bazı konularda beni ciddiye almıyor ya da taleplerimi “şımarıklık” gibi görüyorlar.Aramızda yeterince açık ve destekleyici bir iletişim yok.Maddi değil, manevi destek bile görmekte zorlanıyorum. 4. Aylem para vermediği gibi sürekli ayle işinde çalışmak beni yıpratıyor.Fiziksel olarak yorucu, zihinsel olarak da tatminsiz bir iş ortamı var.Yeterli kazanç sağlamıyor ama zamanımın büyük kısmını alıyor.Kendimi geliştirecek bir alan ya da umut ışığı göremiyorum.İş yerinde belki de saygı görmüyorum ya da potansiyelime uygun görevler verilmiyor. 5. Yeni işyeri kuramıyorum.Sermayem yok, yatırım yapacak kaynağım da yok.Aylem ya da çevrem bana maddi-manevi destek vermiyor.Kafamda fikirler var ama hayata geçirecek tecrübem, rehberim veya cesaretim eksik.Belki de başarısızlık korkusu, bir adım atmamı engelliyor. 6. Yeni işyeri kursam da eleman bulamam diye korkuyorum.Güvenilir, çalışkan ve sadık eleman bulmak günümüzde gerçekten zor.İnsanlar işe başlıyor ama sorumluluk almıyor ya da işi yarım bırakıp gidiyorlar.İşveren olarak yeterince tecrübe kazanmadığım için insan yönetiminde zorlanırım diye düşünüyorum.Belki de çevremde güvenebileceğim kimse yok. |
Hocam asgari ücret alıp, haftada 7 gün, 15 saat çalışacak bir iş bul ve çalış. Zaten eve gelince yorgunluktan yatıp uyursun sabaha kadar ve ailenle de görüşmeye zamanın bile kalmaz. Kazandığın para da cebine kalır. |
11 senedir bitmiyor bu sorunlar |
Aylem problem paraları var vermiyorlar |
Eczaneden kazandığın paralara say ![]() |
Abi küçükte deyilmişsin ki bana kalirsa senin paran yok bütün sorun bu |
41 yaşındayım evlenemedim parasızlıktan dımdızlak ortada kaldım. |
Abi bu yaştan sonra şu ekonomik şartlarda da hiç evlenme zaten. |
1. sayfa
Merhaba herkese,
İçimi dökebileceğim bir yer arıyordum ve sonunda buraya yazmaya karar verdim. Uzun süredir aylemle yaşadığım bazı problemler var ve artık bu durum beni çok yıpratıyor. Sanki evde değil de bir savaş alanındayım.
Beni hiç dinlemiyorlar. Dert anlatmaya kalkınca "Senin ne derdin olabilir ki?" diyorlar. Oysa içimde fırtınalar kopuyor. Her gün eve geldiğimde içimde bir huzursuzluk oluyor. Sessizce odama çekilip saatlerce tavana bakıyorum. Hayattan keyif alamaz hale geldim.
Beni desteklemeleri gerekirken, tam tersi köstek olduklarını hissediyorum. Özgüvenim azaldı, kimseye kendimi anlatamayacakmışım gibi hissediyorum. Psikolojik olarak gerçekten zor durumdayım.
Buraya yazma amacım sadece dert yanmak değil. Benzer şeyleri yaşayan varsa, nasıl baş ettiniz? Ayleyle iletişim kurmak mümkün mü? Tavsiyelerinize gerçekten çok ihtiyacım var. Gerçekten perişan bir durumdayım ne olur bir yol gösterin.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi turbolineam -- 14 Temmuz 2025; 23:11:31 >
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >