Evet bugün benim doğum günümdü. Ama buruk bir acıyla girdim yeni yaşıma. Hiç beklemediğim kişiler benim doğum günümü kutladılar. Unutanlarda oldu. Ama o unutanların bir sebebi vardı da unuttular. Sonradan hatırladılar ya da ben söyledim. Unutmuş olsalarda bir şekilde bir sebepleri olduğunu biliyorum. Çünkü hepsini yakından tanıyorum. Sağolsun onlar. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ederim. Arkadaşlarımı gördüm. Birde zamanında burada çok şey söylediğim bir konu vardı. Adı bende saklı. Bir mesaj atmayı bile kendisine işkence gören birisi. Bekledim acaba bir mesaj atıp beni sevindirir mi unutmamıştır büyük ihtimalle dedim ama nafile. Unutulmuşum arkadaşlar unutulmuşum. Bu mutlu günümde kendisini benim yanımda görmek istemeyen biriyle beraber olmuşum. Biteli aylar olmuştu ama hala konuşuyorduk. Arada sırada da olsa konuşuyorduk.
Peki ben çok şeymi bekledim sizce. Bana bir mesaj atmasını çok mu gördü acaba. Ben demekki onun gözünde değersiz biriymişim. Bunu en başından anlamalıymışım ama körlüğümden malesef göremedim.
İşte hayatın acı tarafı da bu. Doğum günümde en beklemediğim unutmuştur belki dediğim arkadaşım hatırladı. Hatta doğum günüm bugün olmasına rağmen dün geceden kutlayanlar oldu ama o, beni çok sevdiğini söyleyen o, benim için herşeyi feda edeceğini söyleyipde beni sonradan terkeden ve beni en iyi arkadaşı görmek isteyen o hatırlamadı.
Hayat mı acımasız yoksa benmi çok acınası durumdayım bilmiyorum. Bildiğim tek şey var. 18 yaşıma hüzünlü, buruk ve acıyla girdim. Hayatımı düzene sokmam çok uzun zaman alacak.
Bana sadece 2 kontörü çok görenleri gördüm arkadaşlar. Gerçek olan arkadaşlarımı gördüm.
Ve işte karşınızda ben Ünal Korkmaz. 18 yaşında hayatının yarısı bitmiş bir insan.
Doğum günüm kutlu olsun.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
Peki ben çok şeymi bekledim sizce. Bana bir mesaj atmasını çok mu gördü acaba. Ben demekki onun gözünde değersiz biriymişim. Bunu en başından anlamalıymışım ama körlüğümden malesef göremedim.
İşte hayatın acı tarafı da bu. Doğum günümde en beklemediğim unutmuştur belki dediğim arkadaşım hatırladı. Hatta doğum günüm bugün olmasına rağmen dün geceden kutlayanlar oldu ama o, beni çok sevdiğini söyleyen o, benim için herşeyi feda edeceğini söyleyipde beni sonradan terkeden ve beni en iyi arkadaşı görmek isteyen o hatırlamadı.
Hayat mı acımasız yoksa benmi çok acınası durumdayım bilmiyorum. Bildiğim tek şey var. 18 yaşıma hüzünlü, buruk ve acıyla girdim. Hayatımı düzene sokmam çok uzun zaman alacak.
Bana sadece 2 kontörü çok görenleri gördüm arkadaşlar. Gerçek olan arkadaşlarımı gördüm.
Ve işte karşınızda ben Ünal Korkmaz. 18 yaşında hayatının yarısı bitmiş bir insan.
Doğum günüm kutlu olsun.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.