bakışlarım ürkektir ve şüphecidir. ayaklarım ise tedirgindir. otobüste,sınıfta hep arkalara otururum istisnalar hariç. kafelerde, mekanlarda köşe mekanlar favorimdir. insanları hep süzerim. elim, ayağım birbirine dolaşır durur stresten. iki insan arasına giremem. tam bir sosyal özürlüyüm. yıllardır böyle.
Hocam ben de öyleyim. Herkes ayrı bir şey söyleyecek burda, onu yap şunu yap diye ama bir işe yaramayacak. Bilmiyorum şu anda hangi duzeydesiniz ama bu işin sonu depresyon. Benim tek tavsiyem psikiyatriye gitmeniz olacak. Haftaya ben de gideceğim bakalım nolacak
Bu tarz durumlar için psikolog daha uygun değil mi?Bende sürekli gitmeyi düşünüyorum ama ona yaşadıklarımı anlatabileceğimden hiç emin değilim.Cesaretim yok
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @Manonofy
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @Eric Foreman
Bu mesajda bahsedilenler: @Manonofy
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesajda bahsedilenler: @DursunBey