Yazımı sonuna kadar okursanız sevinirim. Hocam siz ateistsiniz ben müslümanım Elhamdulilillah o sebeple dinimin emirlerine göre yardımcı olacağım inşallah.
Ailenizin yanlış yaptığı ortada ama konuya bir de şu açıyla bakın derim. Şimdiye kadar size o parayla baktılar ve sizden sakladılar belli ki onlarda yanlış bir iş olduğunu biliyorlar. Ayrıca sizi bu konudan yıllarca uzak tutmuşlar ve fıtratınız temiz kalmasını sağlamışlar. Bunlar size verilen saygı sevgi ve emek. Şimdiye kadar onlar size vermiş bundan sonra siz biraz verin. Biraz zaman ayırlın onlara ve yaptıklarının yanlış olduğunu en güzel şekilde anlatın. Hemen havlu atıp minderi terk etmeyin. Onlarla çarpışın emek sarfedin ve doğru olanı yapmalarını sağlayın. Hem onlar hem de siz mutlu olun.
Başka Sorun olursa özelden yazabilirsin.
İyiliğimi düşündüklerini sanmıyorum saklamalarının sebebi tamamen ifşa olmamak utanç duymamak (varsa tabi iki gram utanç duygusu) başka bir şey değildir.
öncelikle şunun farkına var, anne, babanın, anneannenin ; onuru, gururu, ahlakı senin savunman gereken şeyler değildir. çünkü sen farklı bir bireysin insanları hareketleri belirler. bu durumlar karşısında etkilenmen normal fakat ezilmemeyi ve bu durumları düşünmemeyi öğrenmelisin. bunu yapmak için konular açıldığında kaçmayı ve içine sönmeyi bırak yüksek sesle konuşmayı öğren sorulduğunda benim annem barda çalışıyor diyebilmelisin göreceksin bu durum senden çok onları ilgilendiriyor. kimi insan bunu istiyerek yaşıyor kimi insan bu duruma mecbur kimi insanların sadece kolayına geliyor ama emin ol her yerde bu tarz yaşantılar var ve sayıları oldukca çok ilk ve tek değilsin bunu yaşıyan son insan da olmayacaksın. anlattığın senaryoda karşı taraftakı adamın çocuguydum ben eger adamın çocuklarının hakkını yedim dye bir düşüncen bir sıkıntın varsa korkma hiç birşey yemeye gücün yetmez bu hakkı yiyen zaten o çocukların babası bu hakkı yiyen kendi babaları. tek yapman gereken iş bulmak merak etme türkiyede her yaştan ve her eğitimden insanı çalıştırıyorlar hatta çocuk işci bile çalıştırıyorlar sadece iş bul. iş hayatında da gür sesli olmak gerekir kendinden emin bir şekilde selamın aleyküm de her girdiğin yere ben burdayım de ve kendini göster çünkü anne babaların yedikleri naneler ortaya çıkmasın diye çocuklarını izole edip bir muhabbet kuşu gibi eve kapattıklarını dolayısıyla çocukların asosyal yetiştiklerini biliyorum. sadece girgin ol, kendin ol, umursamaz ol ve iş bul kendi paranı kazan. kendi paranı kazanabilmek güçtür hissettiğin şey zayıflık sana en iyi kendi paranı kazanmak iyi gelir.
umarım bu mesajı okursun
Merhaba neden okumayayim mesajınızı öncelikle teşekkür ediyorum yorumunuz ve değerli tavsiyeleriniz için
Anlattıklarınızın inanın bende farkındayım fakat her zaman öyle işlemiyor işte duygular mantığın önüne geçtiğinde pek sağlıklı kararlar alamıyorsun tahminleriniz de doğru tamamen asosyal şekilde yetiştim ve asosyal kaldım 19'uma geldim ve hala nasıl iş bulunacağını sosyal ortamlara nasıl açılacağından bir haberim.
Çıkıp iş aramaktan başka çarem yok açıkçası şu an artık ne olursa bulaşıkçı, komi, garson ve türevleri işler umarım alırlar.
Seçme şansım olsaydı ilgi alanım olduğu için söylenmeden yapabileceğim bir meslek türü sinema salonlarında çalışmak olurdu artık gişede olur makinistlik olur bilmiyorum ama o ortamı seviyorum orada çalışıp asgari ücreet almak isterdim cinemaximum tarzı yerlerde..
Anneannen pavyonda çalışmış büyük ihtimal şimdide yaşlanmış ama doyumsuz bir kadına benziyor hem para hem de geçmişten gelen alışkanlıklar sebebiyle insanlara asılıyor olabilir. Var öyle kadınlar. Annenede alıştırmıştır büyük ihtimal. Senin adına çok üzüldüm. Bunları kıtır kıtır dograsan yeridir ama deymez. Eger anlattıgın cbs degilse yapacagın tek bir şey var. Asker'de kalıcı olarak görev yapmayı seçebilirsin. Ya da evde olanları umursamayıp onları kendi çıkarın için kullanıp onların paralayıla okuyp bir meslek sahibi olabilirsin üniversiteyi bitirebilirsin. İşin ve imkanın oldugu vakit bunlardan uzak şehir dışında yaşamaya başlarsın ve bunları ziyarete bile gitmezsin. Hayatını kurtarmış olursun.
Pavyon benzeri yerlerde çalışmız olamazlar olsalardı bilirdim muhakkak
Bu tamamen umurlarında dahi olan bir şey bile değil resmen öylesine yapıyorlar peynir ekmek gibi yalan söylüyorlar erkekleri kullanıyorlar olay bundan ibaret karakter sahibi değiller illa pavyonda çalışmış olmaları gerekmiyor sadece karakter ve ahlak yoksunular hepsi bu
Önce sabredeceksin, bekleyeceksin ve daha sonra ayakta durabildiğini hissettiğin an başını alıp gideceksin. Çile bitmeyecek ama olsun en azından beynin artık kirlenmez.
Son zamanlarda sabret sabret nereye kadar artık diyip bu konuyu açtım zaten bir kaç aydır düşünüyorum ama bir çıkar yolu bulamadım forumda belki sizler bana işe yarar bir tavsiye verebilirsiniz diye düşünmüştüm
Forumun genel olarak alıştığının dışı olarak maalesef hocam csb falan değil bende öyle olmasını tüm bu beynimi yiyen mevzuların birer hikaye olmasını dilerdim fakat gerçekler gözümü kapatınca yok olmuyor, üzgünüm.. sadece siz değerli forum üyelerinden işe yarar bir tavsiye alabilmek için buradayım genelde hayalet gibi takılırdım forumda ama bardağın taştığı duruma geldim rahatsızlık verdiysem kusura bakmayın
Paranı alıp gideceğin yer olan 'dışarısı' çokta ahlaklı değil. Hele ki - tipik türk kurtuluşu olan devlet memuru olmadığın sürece tek başına para kazanabilmen için çeşit çeşit, şirin şirin bir çok ahlaksızlığa boyun eğmek zorundasın. Ki ahlak, yanlış - doğru gibi zırvalar bakış açımıza göre şekillenen şeylerdir, gerçi bunları meraklı her hangi bir ateist bile gayet güzel bilir. Bana kalırsa yaşın 23-25 lere gelene kadar mecbur sabredeceksin. Veya kendin çok ahlaklı biri olarak karşılarına çıkıp dosdoğru bir şekilde konuşabilirsin. Belki 19 yaşındaki çocuğu böyle etkiledikleri için kucaklaşma vs olup ahlaklı bir kaç adım atılır aile içinde. Diğer türlüsü yani, diğer herkes melek filan değil sana bu hayatı tozlu pembeleri yaşatacak.
Bir çok aile tanıdım hiçbiri benim ailem gibi ahlaksız bir şekilde para kazanmıyordu diğer insanlarında istisnalar hariç bu şekilde peynir ekmek gibi yalan söylediklerini zannetmiyorum toz pembe olmadığının farkındayım fakat asla takdir etmediğim kişilerin ailemden olmaları canımı yakan mevzu bu zaten.
Dışarıda seçim yapabilme hakkına sahibim bakarsın kötü biriyse arkadaş veyahut sevgili edinmezsin olur biter ama ailenden insanlar yanlış yolda olunca ne yapabilirsin?
Özellikle bu tür konularda şahsen ben gecekonduda yaşamayı aç kalmayı göze alırdım yeter ki bu insanlar böylesine karaktersiz olmasınlar beni bitiren bu
En önemlisi ailenle barışık olmasan bile kendinle barışık olman. Evet, bu durum hiç hoş değil. Kendin de hoşlanmıyorsun ama bu durum için kendini yıpratma. Onların hataları yüzünden kendini üzmeye hakkın yok. Önce durumu kabullen. Onlar gibi olmak istemiyorsun. O halde olma. Gir bi yerde çırak olarak işe başla. İlla asgari ücretle başlamak zorunda değilsin. İş öğren. Marangozluk öğren, kombicilik öğren, parke döşeme öğren. 5 yıla mühendisten çok kazanırsın.
Onlara sinirlisindir muhtemelen. Bu sinirin onlardan uzaklaşarak geçmeyecek. Belki kendi paranı kazandığında karşılarına çıkıp : " bakın, ahlaksızlık etmeden para kazanabiliyorum, geçinebiliyorum." de. Belki de değişirler. Pişman olurlar.
Son cümleniz beni çok etkiledi çok teşekkür ediyorum değerli tavsiyeleriniz ve olumlu düşünceleriniz için..
Dediğiniz gibi planım o yöndeydi zaten bu evden ayrılacağım gün tüm pisliklerini yüzlerine vurup içimi dökeceğim bir güzel utanacaklarını sanmıyorum ama içimde kalmasın
Bir süre para biriktirdikten sonra ayrı evime çıkabilirsem bu özgüvenimi yerine getirecektir dolaylı yoldan asosyalliğim ve bazı psikolojik sorunlarım hafiflemiş olacaktır. Negatif enerji ile dolu bu evden kurtulduğumda asıl hayatım işte o zaman başlayacak maddi zorluklar vesaire kafam rahat olduktan sonra ikinci plan sorunu olarak kalır.
Saygı, sevgi ve ahlak'ın olmadığı bir yerde her geçen gün çürüyorum bu günler sona erecek, öyle umuyorum.
Tekrardan teşekkür ederim tavsiyeleriniz için sağolun, varolun..
yalnız baya ağır şartlar altında yasıyorsun hocam. yasın daha kucuk, kucuk olmasa ekonomik bagımsızlıgını alıp kendını kurtar derdım. fakat daha 19 yasındakı birine ne ev verirler ne iş. bir süre daha onların pisliğini çekmek zorundasın. en azından 20-21 yasına kadar sabretmen gerek. daha sonra kendi hayatına atılırsın. eğer sana fiziksel olarak zararları yoksa şanslısın. psikolojini korumana bak. onları kafana takma, relax olmaya calıs. biraz daha bu sekılde sabredersen er yada geç huzura kendin ereceksin zaten. eger fızıksel olarakta zararları varsa o zaman yardım istemen gerekiyor. yaşın tam sınırda. küçük olsan yurda git derdim, büyük olsan ev tut derdim. fakat bu 19-20 yaşlar, bu ülkede lanet olası yaşlardır. hiçbir şey yaptırmaz adama. ne eglenebilirsin, ne öğrenebilirsin. ben 19 ve 20 yaşımı gercekten cok buyuk badirelerle atlattım. son 2 senemi görünce cidden leş bi yıldı. şuan 21 oldum ve inan her türlü olarak rahatladım. az daha sabretmen gerekiyor maalesef.
psikolojik şiddet, fiziksel şiddetten daha az can yakıcı gibi gözüksede, ileri ki düzeylerde çok ciddi sonuçlar açar. o yuzden sana karşı dövmek, vurmak gibi eylemleri yoksa takma kafana kendini korumaya, stres olmamaya çalıs. gerisi gelir elbet.
Öncelikle çok teşekkür ediyorum yorumunuz ve tavsiyeleriniz için
Hayır kimsenin şiddet uyguladığı yok fakat daha kötüsü şahit olduğum olaylardan kalan psikolojik etkiler var..
Dediğinizde haklısınız ortada şiddet ve benzeri zorbalıklar yoksa sabretmek daha kolay fakat inanın böylesi de pek çekilebilir değil her geçen gün çürüyorum kendime olan güvenim sıfırlanıyor kendimi suçlu buluyorum vesaire vesaire.. uzar gider.
Bu evden ayrıldığım gün hayatım o zaman başlayacak ve ben karakterimi yeniden inşa edeceğim özgüvenim biraz olsun yerine gelirse diğer psikolojik sorunlarım ve asosyalliğim dolaylı yoldan azalır diye düşünmekteyim tekrardan tşkr ediyorum değerli fikirleriniz için
İş arayışı içerisindeyim bir an önce para biriktirip gitmem gerekiyor.
csb değilse bu yöntemleri denemelisin. öncelikle işkura git, oradan özel sektör veya devlet ne varsa herhangi bir işi kabul edebileceğini belirt. oradan çık, evine yakın, dolmuş ödemeyeceğin şekilde, nerde çırak eleman arıyorlarsa dal içeri, verecekleri ücrete razı gel. banka hesabın varsa ve borcun yoksa kyk gibi, biriktireceklerini oraya kaydır. ateistlik veya dindarlık meselesi değil. insanlık meselesi. eskişehir gibi bir yerde iş bulamazsın. ankara taraflarına gelmeyi düşün veya izmir tarafını düşün. bulacağın işe göre zaten uygun kiralık evlerde var. iş imkanı istanbula göre daha alternatifli ve yaşanılır seviyede.
Öncelikle çok teşekkür ediyorum bu değerli tavsiyeleriniz ve yorumunuz için
Pandemiden önce de iş aramaktaydım fakat çoğunlukla ''bayan'' eleman aranıyor yazısına takılıp kalıyordum. İşkura daha önce girmedim bir göz atacağım. Tercihen sinema salonlarında çalışmak isterdim ilgi alanım olduğu için söylenmeden yapabileceğim bir iş olurdu artık salonda ne olursa gişede, temizlik bölümü, makinistlik fark etmez ama cinemaximum gibi yerler alırmı ki beni hiçbir fikrim yok açıkçası.
İs ararken karsindaki muhattaba beyaz bir sayfa olarak gorunursun herhangi bir yere basvur ve cagrildiginda Merhabalar is gorusmesine geldim de tek yapmak gereken bukadar haklarim yenmesin ilk dakikadan herseyi bileyim diyorsan turkiyede hak yemeyen yer cok az malesef o konuda da konusabilmek icin tecrubelenmek gerek biraz hakkini yediricen ama is ogrenicen pek tavsiyem yok o konuda ama sunu soyleyebilirsin “ben biraz takintiliyim kendi isimi baskalarinin ellemesini sevmem cunku insanlara yuk olmak istemem tabiki calisirken biririmize yardim edicez gerektiginde esnek calisicaz ama kendi isimi 4-4 luk yapmak isterim benden beklenen isi tam olarak aciklayabilirmisiniz” ne ise yarar bu cumleler tam aciklayamam ama isine kesinlikle yarar buna da eminim 😅
Konu sahibinin ateist olması, ona göre konuşmasıyla cevap verenin müslüman olması ve ona göre cevap vermesi aynı şey değil mi? İyi bir dileği var ve ona göre dileğinin gerçekleşme rotası din olduğundan yorumunu ona göre yapmış. Bunun karşı tarafa bir zararı var mı?
bir yerde çalıştıktan sonra para biriktir ve biriktirdiğin zaman evden ayrıl,büyükşehirde örgün bir üniversite oku ve part time çalış ayrı eve çık.bazı şeyler çamur gibidir sen istediğin kadar dikkat et o sana sıçrar
İs ararken karsindaki muhattaba beyaz bir sayfa olarak gorunursun herhangi bir yere basvur ve cagrildiginda Merhabalar is gorusmesine geldim de tek yapmak gereken bukadar haklarim yenmesin ilk dakikadan herseyi bileyim diyorsan turkiyede hak yemeyen yer cok az malesef o konuda da konusabilmek icin tecrubelenmek gerek biraz hakkini yediricen ama is ogrenicen pek tavsiyem yok o konuda ama sunu soyleyebilirsin “ben biraz takintiliyim kendi isimi baskalarinin ellemesini sevmem cunku insanlara yuk olmak istemem tabiki calisirken biririmize yardim edicez gerektiginde esnek calisicaz ama kendi isimi 4-4 luk yapmak isterim benden beklenen isi tam olarak aciklayabilirmisiniz” ne ise yarar bu cumleler tam aciklayamam ama isine kesinlikle yarar buna da eminim 😅
Cinemaximum gibi yerlere başvursam beni alırlar mı acaba konum fark etmez önce gişe elemanı olarak başlasam zamanla orada çalışanlardan makinistliği öğrensem vesaire böyle bir şansım var mı acaba diplomadan çok vasıfın işe yaradığını biliyorum çünkü istiyorsan elin yatkınsa neden iş vermesinler değil mi?
Önümde ki tek problem özgüven sorunlarım kendime olan inancımın sıfır olduğu bir dönemden kendimi zorlamam gerek..
Sonda ki cümlenizi hatırlayacağım işe yarayacağından şüphe yok :) teşekkürler birikimlerinizden aktardığınız için forumda hala yardım sever insanlar olduğnu bilmek güzel.
Bu güne kadar pek vasıf elde edememişsiniz çok çalışın vasıflar edinin siz ailenizi kurtarın.
Teşekkürler fakat ailemi kurtarma gibi bir derdim yok açıkçası tek derdim kendimi onlardan kurtulmak çünkü kendileri kurtarılacak bir konumda değiller maddi durumları yerinde yapmasalar da onları geçinirler çok rahat. Tamamen karaktersizlik meselesi utanç duyguları yok onlara bir şey kanıtlayamam dolayısıyla bana gitmek kalıyor sadece
Anlattıklarınızın inanın bende farkındayım fakat her zaman öyle işlemiyor işte duygular mantığın önüne geçtiğinde pek sağlıklı kararlar alamıyorsun tahminleriniz de doğru tamamen asosyal şekilde yetiştim ve asosyal kaldım 19'uma geldim ve hala nasıl iş bulunacağını sosyal ortamlara nasıl açılacağından bir haberim.
Çıkıp iş aramaktan başka çarem yok açıkçası şu an artık ne olursa bulaşıkçı, komi, garson ve türevleri işler umarım alırlar.
Seçme şansım olsaydı ilgi alanım olduğu için söylenmeden yapabileceğim bir meslek türü sinema salonlarında çalışmak olurdu artık gişede olur makinistlik olur bilmiyorum ama o ortamı seviyorum orada çalışıp asgari ücreet almak isterdim cinemaximum tarzı yerlerde..
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu tamamen umurlarında dahi olan bir şey bile değil resmen öylesine yapıyorlar peynir ekmek gibi yalan söylüyorlar erkekleri kullanıyorlar olay bundan ibaret karakter sahibi değiller illa pavyonda çalışmış olmaları gerekmiyor sadece karakter ve ahlak yoksunular hepsi bu
Dışarıda seçim yapabilme hakkına sahibim bakarsın kötü biriyse arkadaş veyahut sevgili edinmezsin olur biter ama ailenden insanlar yanlış yolda olunca ne yapabilirsin?
Ekonomik özgürlüğün yok ise
Özellikle bu tür konularda şahsen ben gecekonduda yaşamayı aç kalmayı göze alırdım yeter ki bu insanlar böylesine karaktersiz olmasınlar beni bitiren bu
Dediğiniz gibi planım o yöndeydi zaten bu evden ayrılacağım gün tüm pisliklerini yüzlerine vurup içimi dökeceğim bir güzel utanacaklarını sanmıyorum ama içimde kalmasın
Bir süre para biriktirdikten sonra ayrı evime çıkabilirsem bu özgüvenimi yerine getirecektir dolaylı yoldan asosyalliğim ve bazı psikolojik sorunlarım hafiflemiş olacaktır. Negatif enerji ile dolu bu evden kurtulduğumda asıl hayatım işte o zaman başlayacak maddi zorluklar vesaire kafam rahat olduktan sonra ikinci plan sorunu olarak kalır.
Saygı, sevgi ve ahlak'ın olmadığı bir yerde her geçen gün çürüyorum bu günler sona erecek, öyle umuyorum.
Tekrardan teşekkür ederim tavsiyeleriniz için sağolun, varolun..
Hayır kimsenin şiddet uyguladığı yok fakat daha kötüsü şahit olduğum olaylardan kalan psikolojik etkiler var..
Dediğinizde haklısınız ortada şiddet ve benzeri zorbalıklar yoksa sabretmek daha kolay fakat inanın böylesi de pek çekilebilir değil her geçen gün çürüyorum kendime olan güvenim sıfırlanıyor kendimi suçlu buluyorum vesaire vesaire.. uzar gider.
Bu evden ayrıldığım gün hayatım o zaman başlayacak ve ben karakterimi yeniden inşa edeceğim özgüvenim biraz olsun yerine gelirse diğer psikolojik sorunlarım ve asosyalliğim dolaylı yoldan azalır diye düşünmekteyim tekrardan tşkr ediyorum değerli fikirleriniz için
İş arayışı içerisindeyim bir an önce para biriktirip gitmem gerekiyor.
Pandemiden önce de iş aramaktaydım fakat çoğunlukla ''bayan'' eleman aranıyor yazısına takılıp kalıyordum. İşkura daha önce girmedim bir göz atacağım. Tercihen sinema salonlarında çalışmak isterdim ilgi alanım olduğu için söylenmeden yapabileceğim bir iş olurdu artık salonda ne olursa gişede, temizlik bölümü, makinistlik fark etmez ama cinemaximum gibi yerler alırmı ki beni hiçbir fikrim yok açıkçası.
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @PoisonedPurple
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @Aryan187
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Önümde ki tek problem özgüven sorunlarım kendime olan inancımın sıfır olduğu bir dönemden kendimi zorlamam gerek..
Sonda ki cümlenizi hatırlayacağım işe yarayacağından şüphe yok :) teşekkürler birikimlerinizden aktardığınız için forumda hala yardım sever insanlar olduğnu bilmek güzel.
Tamamen karaktersizlik meselesi utanç duyguları yok onlara bir şey kanıtlayamam dolayısıyla bana gitmek kalıyor sadece