Hocam ben zaten oyunu yazanı eleştiriyorum.Abby i çok haklı gösterip, ilk oyunda aşırı sevdiğimiz Ellieyi yerden yere vurmuşlar.Bu konu sıkıntı benim için.Ama şöyle de bir şey var.Babasını ne kadar severse sevsin,babasını öldüren kişinin kendi kızını korumak için öldürdüğünü biliyor.Onun üstüne o kişi birde kendi hayatını kurtarıyor.Onun üstüne o kişiyi pusuya düşürüp,işkence ediyor.Normal bir ölüm de yok hani.Bu kısmı en iyi Owen açıklıyor.Ama gel gelelim böyle bir karakter ne hikmetse iyilik meleği oluyor 2 tane çocuğu sahipleniyor.Artı bu karakter hala Dinanın hamile olduğunu bile bile kurbanlık koyun gibi boynunu kesmeye çalışıyor.Yok eğer oyunda Abbynin sahiplendiği iki karakter Joelin hayatını kurtardığı sahneleri anlatsa,işkence çektirdiği sahneleri hatırlatsa,Joel'in Ellieyi ne kadar sevdiğini hatırlatsa ve de babasını öldürmesinin asıl sebebi olduğunu anlayabilse bununla büyük pişmanlık duysa al sana empati al sana hikaye. Çünkü sahiplendiği iki çocukla yüksek bağ kuruyor.

Ben sayıyım.Abby gibi psikopat serafi katili, (Mel'in bile sen hayırdır önüne geleni doğruyodun nerden geldi sevimli haller lafı bile gayet bariz) iki kardeşi sahiplenmesi.Tommy'nin ilk başlarda intikam istememesine rağmen sonda intikam canavarı olması.Onu da geçtim hadi yarası vardı, Ellie gibi kızı tek başına yollayacak kadar düşüncesiz olması.Ellie gibi birinin Tommy'nin tehlikede olduğunu bile bile onu sallamaması.Sebebi Joel'in katilini yakalayacak olması falan demeyin bana aynı karakter bi ara Joel'in intikamından bile vazgeçti.

Hocam zaten ortak noktamız o.Karakterleri hissetmek.Ama 2.oyunda bunu ilk oyundaki gibi işleyememişler.Ben bir dizi gibi olsun demedim ,örnek verdim.Tam tersi karakterleri işleyememiş ben şahsen hiçbir şey hissetmedim en azından.Ha oyun çıkmadan daha 1 hafta önce ilk oyunu tekrar bitiren ben , Joel'in Ellieyi ameliyat masasından kucaklayıp götürürken çalan muzikle duygu seli yaşayan ben 2.oyunda hiçbir şey hissetmedim.İlk oyunda Joel'u yaşayan biz, Ellie'yi yaşayan biz.Ama ikinci oyunda sanki böyle bir karakter yokmuş gibi davranıldı.Ki oyunun en iyi yerleri de Joel ve Ellie yerleriydi.

Bende Joel ve Ellienin bu oyunda bu şekilde ele alınmasını istemezdim ama bu oyunu yönetmen nefret ve intikam üzerine kurmuş. Nefret ve intikam gibi duygular sevgiye nazaran daha zor paylaşılan ve hissedilen duygulardır. Bu yüzden bende bu oyunda ilk oyun kadar etkilenmedim ama yine de güzel iş çıkarmışlar nefret ve intikam duygusunu işlerken. O duygu yine verilmiş hissediyorsun ama nefreti hissetmek sevgiyi hissetmek gibi değil maalesef. İlk oyunun farkı buradan kaynaklanıyor ilk oyun sevgi üzerine kuruluydu. Yönetmenin intikam duygusunu Joelin ölümü üzerinden anlatması da ilk oyunu sevenlerin bu oyuna bu kadar mesafeli kalmasına sebep oldu galiba. Bu kadar sevilen iki karakter üzerinden intikam duygusunu böyle bir senaryo ile anlatmak büyük cesaret. Bence böyle olmamalıydı ama yine başarılı bu işi yaparken. Nefret duygusu da sevgi duygusu da başarılı işlenmiş. Ama yönetmen biraz dokunmaması gereken karakterler üzerine korkusuzca oynamış. Tercih meselesi daha iyi olabilirdi senaryo.Ama yine de o duyguyu karakterlere yansıtmışlar.Joel ve Ellie bu kadar sevilmeseydi ya da bu oyun tek başına bir oyun olsaydı ya da serinin beşinci oyunu falan olsaydı hikaye bu kadar eleştirilmezdi galiba. Ama oyun duyguları yansıtma konusunu harbiden iyi yapıyor.

Onu bunu bırakta Tommy nasıl ölmedi kardeşim.Hs attı kadın.Kurtulduysa nasıl kurtuldu.Jackson'da doktor mu yetişiyor ? Abby'nin rüyadan kalkıp yarayı kurtarmaya gitmesi neydi peki.İlk oyun nereye bu oyun nereye.