Bir insan düşünün; İstediği, heveslendiği hiçbir şey yolunda gitmiyor. Aşık olmaya çalışıyor deliler gibi seviyor onun ağzından çıkan her kelimeyi ezberliyor ama karşı tarafın hiçbir şey umrunda olmuyor. Ne yüzüne bakıyor ne de ağzını açıp tek kelime ediyor.
Bir insan düşünün; Iş yerinde herkes mutlu mesut, çaylar geliyor muhabbetler ediliyor ama aynı ortamda bu insan umursanmıyor. Söyledikleri dinlenmiyor. Kısaca, orada hiç yokmuş gibi davranılıyor. Görünmezlik gibi müthiş bir yeteneği var sanki. Ses çıkarmaya bişeyler söylemeye çalışıyor ama birisi de çıkıp dinlemiyor.
Bir insan düşünün; Mesai bitiyor herkes arkadaşıyla çıkıp gidiyor. Ve kapıyı açıp en son çıkan bu oluyor. Ertesi sabaha kadar, iliklerine kadar yaşıyor yalnızlığı. Sabah olunca da kalabalıklar içinde yaşamaya devam ediyor yalnızlığını. Bitmiyor. Normalinden tek farkı çevresinde duyduğu sesler oluyor. Onu duymayan sesler içinde kaybediyor kendini.
Ben artık çok sıkıldım böyle bir yaşamdan. Ne kadar konuşmaya, derdimi anlatmaya kalksam da olmuyor. Anlatamıyorum kimselere. Yalnız kalıyorum. Her gün daha yalnız kalıyorum.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
Teknoloji Haberleri
İstediği, heveslendiği hiçbir şey yolunda gitmiyor. Aşık olmaya çalışıyor deliler gibi seviyor onun ağzından çıkan her kelimeyi ezberliyor ama karşı tarafın hiçbir şey umrunda olmuyor. Ne yüzüne bakıyor ne de ağzını açıp tek kelime ediyor.
Bir insan düşünün;
Iş yerinde herkes mutlu mesut, çaylar geliyor muhabbetler ediliyor ama aynı ortamda bu insan umursanmıyor. Söyledikleri dinlenmiyor. Kısaca, orada hiç yokmuş gibi davranılıyor. Görünmezlik gibi müthiş bir yeteneği var sanki. Ses çıkarmaya bişeyler söylemeye çalışıyor ama birisi de çıkıp dinlemiyor.
Bir insan düşünün;
Mesai bitiyor herkes arkadaşıyla çıkıp gidiyor. Ve kapıyı açıp en son çıkan bu oluyor. Ertesi sabaha kadar, iliklerine kadar yaşıyor yalnızlığı. Sabah olunca da kalabalıklar içinde yaşamaya devam ediyor yalnızlığını. Bitmiyor. Normalinden tek farkı çevresinde duyduğu sesler oluyor. Onu duymayan sesler içinde kaybediyor kendini.
Ben artık çok sıkıldım böyle bir yaşamdan. Ne kadar konuşmaya, derdimi anlatmaya kalksam da olmuyor.
Anlatamıyorum kimselere. Yalnız kalıyorum. Her gün daha yalnız kalıyorum.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >