Bir insan düşünün; İstediği, heveslendiği hiçbir şey yolunda gitmiyor. Aşık olmaya çalışıyor deliler gibi seviyor onun ağzından çıkan her kelimeyi ezberliyor ama karşı tarafın hiçbir şey umrunda olmuyor. Ne yüzüne bakıyor ne de ağzını açıp tek kelime ediyor.
Bir insan düşünün; Iş yerinde herkes mutlu mesut, çaylar geliyor muhabbetler ediliyor ama aynı ortamda bu insan umursanmıyor. Söyledikleri dinlenmiyor. Kısaca, orada hiç yokmuş gibi davranılıyor. Görünmezlik gibi müthiş bir yeteneği var sanki. Ses çıkarmaya bişeyler söylemeye çalışıyor ama birisi de çıkıp dinlemiyor.
Bir insan düşünün; Mesai bitiyor herkes arkadaşıyla çıkıp gidiyor. Ve kapıyı açıp en son çıkan bu oluyor. Ertesi sabaha kadar, iliklerine kadar yaşıyor yalnızlığı. Sabah olunca da kalabalıklar içinde yaşamaya devam ediyor yalnızlığını. Bitmiyor. Normalinden tek farkı çevresinde duyduğu sesler oluyor. Onu duymayan sesler içinde kaybediyor kendini.
Ben artık çok sıkıldım böyle bir yaşamdan. Ne kadar konuşmaya, derdimi anlatmaya kalksam da olmuyor. Anlatamıyorum kimselere. Yalnız kalıyorum. Her gün daha yalnız kalıyorum.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
bu ne ya,şikayet etme bence hep olumsuz konuşmuşsun...biraz pozitif ol,konuş ortama girmeye çalış...sessiz kalırsan kimse seninle konuşmaz zaten bu adam soguk deyip..insanlarla,hayatla barışık ol yoksa kimsenin umrunda olmazsın.
Konu sadece aşk da değil hayatımın büyük bölümü bu şekilde. Sadece aşk olsa yine iyi hocam.
Istesem de pozitif olamıyorum çünkü pozitif etki yapacak bir şey yok hayatımda. Ortamlarına sürekli giriyorum ve konuşuyorum da. Ama ben Konuştuğum zaman sanki tek başıma kendi kendime konuşuyomuşum gibi hissediyorum. Bir soruma cevap veya yorum alamıyorum. Dertleri sıkıntıları olduğu zaman elimden geldiği kadar yardımcı da oluyorum Çevremdekilere. Ama ne yazık ki karşılığını alamıyorum.
Bende senin gibi birisiyim anlatırken kendimi okuyorum gibi oldum biraz.Bende senin gibi takıldım bir süre sonra bisiklet süreyim dedim.Yalnız 100 tllik demir yığınlarından bahsetmiyorum gayet kaliteli güzel birşeyden bahsediyorum.Çok hoşuma gitti 2 haftadır mutlu mesut geçiniyoruz.Sende bunun gibi farklı şeyler denemelisin.
Sorunun çekingenlik olmasada ihtiyacın olan biraz değişiklik.Özgüven lazım.Ama nasıl mı ? Yeni saç modeli ,yeni tarz, düzenli spor .Artık bunları söyleye söyleye tüy bitti dilimizde.Hiçbirşey yapmazsan yıllarca böyle gider hayatın.Farklı olursan farkedilirsin bu kadar basit.
İstediği, heveslendiği hiçbir şey yolunda gitmiyor. Aşık olmaya çalışıyor deliler gibi seviyor onun ağzından çıkan her kelimeyi ezberliyor ama karşı tarafın hiçbir şey umrunda olmuyor. Ne yüzüne bakıyor ne de ağzını açıp tek kelime ediyor.
Bir insan düşünün;
Iş yerinde herkes mutlu mesut, çaylar geliyor muhabbetler ediliyor ama aynı ortamda bu insan umursanmıyor. Söyledikleri dinlenmiyor. Kısaca, orada hiç yokmuş gibi davranılıyor. Görünmezlik gibi müthiş bir yeteneği var sanki. Ses çıkarmaya bişeyler söylemeye çalışıyor ama birisi de çıkıp dinlemiyor.
Bir insan düşünün;
Mesai bitiyor herkes arkadaşıyla çıkıp gidiyor. Ve kapıyı açıp en son çıkan bu oluyor. Ertesi sabaha kadar, iliklerine kadar yaşıyor yalnızlığı. Sabah olunca da kalabalıklar içinde yaşamaya devam ediyor yalnızlığını. Bitmiyor. Normalinden tek farkı çevresinde duyduğu sesler oluyor. Onu duymayan sesler içinde kaybediyor kendini.
Ben artık çok sıkıldım böyle bir yaşamdan. Ne kadar konuşmaya, derdimi anlatmaya kalksam da olmuyor.
Anlatamıyorum kimselere. Yalnız kalıyorum. Her gün daha yalnız kalıyorum.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >