Eskiden burada çok fazla psikolojik buhranlarımın konularını açardım. Arada 6 yıl geçti hala aynı kafadayım ona üzülüyorum. Hiçbir işte tutunamıyorum. En son işe girdiğim 2 yerde 5 ay çalışabildim. Şimdi yine kurumsal bir firmadan teklif aldım. Ama kabul etmek istemiyorum. Çalışmaya karşı tüm ilgimi kaybettim. Aklıma sürekli kötü olasılıklar geliyor hiçbir şey yapamayacak vaziyete geldim. İçimden bir ses yurt dışına çık diyor ama hemen başka bir ses oraya gidersen de kötü olacak diyor. Resmen hareketsiz kaldım . Ne yapacağımı bilmiyorum. Ne yapsam pişman olacakmışım gibi geliyor. Gerçekten ne istediğimi de bilmiyorum sanki tüm yollar kaçınılmaz olarak mutsuzluğa çıkacakmış gibi. Bu düşüncelerim korkularım ve şüphelerim yüzünden hayatta çok fazla şeyi ıskaladım ve onların pişmanlıkları da peşimi bırakmıyor. Zengin olsam yine içimdeki bu his gitmeyecek, sevgilim olsa onu beğenmeyeceğim. Zaten ailem ile tamamen zıt kafalarda düşünüyoruz hayatımı istediğim gibi yaşayamıyorum (dindar-laik çarpışması). Yaş 26 oldu ümit azalıyor arkadaşlar.
Ne yapmam gerek tavsiyenizi alırım.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
hocam gelecek kaygımız yaslarımız birbirine yakın/birebir aynı. iş var cok sükür hafifde para var ama isten cıkarılma korkusu gelecek kaygısı falan kafamı o kadar cok bulandırıyorki. anlayamıyorum
Ben senden yaşça daha büyük, dolayısıyla muhtemelen kendi başardıklarım adına daha ilerdeyim ama bende de gitmiyor o his. Ben de muazzam fırsatlar teptim. Kısmen kariyer babında, daha ziyade ilişki olarak. Ama o hırs, mükemmeliyetçilik bitmiyor, ve bir yere kadar faydalı, ama bir yerden sonra sana zarar veriyor. Ayrıca çok tükenip bir yerde durup soluklanmak gerektiğinde, durmak da bir başarı.
Bir defa önce ilişki konusundaki aşırı hırslarından kurtul. İyi niyetli ve karakterli, ama sana da bir şeyler katabilecek biri bulduysan yapış. Güzellik falan kesinlikle haddinden fazla zorlama. O seni hem duygusal hem cinsel manada stabilize eder. İş konusunda bence bırakma. O bir şekilde iyi geliyor insana. Pişmanlıklar fayda etmiyor, gerekli dersleri tam olarak çıkar ve bırak pişman olmayı. Ailenle çatışma, yerine göre kulak verilebilir ama dinî konularda içinden gelmeyen hiç bir şeyi yapma.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi PunisherLord -- 16 Haziran 2025; 11:3:16 >
Eskiden burada çok fazla psikolojik buhranlarımın konularını açardım. Arada 6 yıl geçti hala aynı kafadayım ona üzülüyorum. Hiçbir işte tutunamıyorum. En son işe girdiğim 2 yerde 5 ay çalışabildim. Şimdi yine kurumsal bir firmadan teklif aldım. Ama kabul etmek istemiyorum. Çalışmaya karşı tüm ilgimi kaybettim. Aklıma sürekli kötü olasılıklar geliyor hiçbir şey yapamayacak vaziyete geldim. İçimden bir ses yurt dışına çık diyor ama hemen başka bir ses oraya gidersen de kötü olacak diyor. Resmen hareketsiz kaldım . Ne yapacağımı bilmiyorum. Ne yapsam pişman olacakmışım gibi geliyor. Gerçekten ne istediğimi de bilmiyorum sanki tüm yollar kaçınılmaz olarak mutsuzluğa çıkacakmış gibi. Bu düşüncelerim korkularım ve şüphelerim yüzünden hayatta çok fazla şeyi ıskaladım ve onların pişmanlıkları da peşimi bırakmıyor. Zengin olsam yine içimdeki bu his gitmeyecek, sevgilim olsa onu beğenmeyeceğim. Zaten ailem ile tamamen zıt kafalarda düşünüyoruz hayatımı istediğim gibi yaşayamıyorum (dindar-laik çarpışması). Yaş 26 oldu ümit azalıyor arkadaşlar.
Ne yapmam gerek tavsiyenizi alırım.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Zihnin Geleceği -- 23 Nisan 2025; 19:56:59 >