Teknoloji Haberleri
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir, 1 mobil kullanıcı
443
Cevap 38055
Tıklama 1
Öne Çıkarma
Cevap 38055
Tıklama 1
Öne Çıkarma
-
Cevap: 1999 Depremi yaşayanlar anlatsın (18. sayfa)
| up |
| Bugün burası çok up-lanacak |
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
|
BAKIRKÖYDE OTURUYORDUM 14YAŞINDAYDIM OGUN KIZ 2+1 EVDEYDİK AĞABEYİM KENDİ ODASINDA BENDE KIZ KARDEŞİM İLE RANZADA YATIYORDUK OGÜN ÇOK YORGUNDUM VE ERKEN YATTIM (SAAT 21:00). GECE BİRANDA SALLANMAYA BAŞLADIK HEPSİNİ HATIRLIYORUM HERKESİN DEDİĞİ GİBİ UĞULTU DEDİKLERİ SESİ DUYMADIM AMA BİNANIN KİRİŞ SESLERİ RESMEN KÜTÜR KÜTÜR KULAKLARIMI ÇINLATIYORDU 4KATLI BİNADAYDIK VE ENÜST KAT 4.KATTAYDIK. BEN O SALLANMA ŞİDDETİ İLE HEMEN RANZANIN ALTINDA YATIYORDUM VE AYAĞA KALKIP TUTUNMAYA ÇALIŞTIM O ESNADA KIZ KARDEŞİM ÜSTÜME DÜŞTÜ VE ORDAN YERE DÜŞTÜ. HEMEN KALDIRIP EBEVEYNLERİMİN ODASINA GİDECEKTİKKİ BİANDA HEPİMİZ EVİN HOLÜNDE TOPLANDIK BABAM KAPI KİRİŞLERİNE GEÇİN DEMİŞTİ (OZAMANLAR İLKKEZ DEPREM YAŞADIĞIMIZ İÇİN HAYAT ÜÇGENİ FALAN BİLMEZDİK) AÜABEYİMİN BİAN ŞURUNU YİTİRDİĞİNİ GÖRDÜM KIZKARDEŞİM İLE BENİM ODAMIN KAPIKİRİŞİNDE BABAM VE KOLLARININ ALTINDA ANNEM BEN KIZ KARDEŞİM VARDIK BİARA ARKAMA HOL E DOĞRU BAKTIM Kİ AĞABEYİM YERE OTURMUŞ ETRAFA BOŞ BOŞ BAKIYORDU BABAM ONUDA ALDI KOLLARI ARASINA DAHA SONRASINDA ODAMIN KİRİŞİNDEN ODAMA BAKTIM RANZAMIZ RESMEN GÖZÜMÜZÜN ÖNÜNDE Bİ DUVARDAN DİĞER DUVARA VURA VURA EN SONUNDA MERDİVEN, PARMAKLIĞI FALAN KIRILMIŞTI. Bİ ARA YAVAŞLAR YAVAŞLAR GİBİ OLUP TEKRAR DEVAM ETMESİ ZATEN ÖLÜMÜ HİSSETTİRMİŞTİ BİZE. DIŞARIDAN VE APARTMANDAN (ALLAH'A YALVARIŞ) DUĞALARIYLA SESLERİYLE İNLİYORDU. DAHA SONRASINDA DEPREM TAMAAMEN BİTTİĞİNDE HEP BERABER BİRBİRİMİZDEN AYRILMADAN AŞŞAĞIYA İNDİK. ARABAMIZA BİNİP HEMEN AİLE BÜYÜKLERİMİZE BAKMAYA GİTTİK HEPSİNİ GÖRDÜKTEN SONRA VELİEFENDİ HİPODROMUNUN PİKNİK ALANINDA GÜNLERCE SABAHLADIK. DAHA SONRASINDA HEPİMİZ CESARETİMİZİ TOPLAYIP EVİMİZE GERİ DÖNDÜK. AMA HER BÜYÜK ARTÇI DEPREMDE O GECE HEMEN KIZ KARDEŞİM BEN VE BABAM (BABAM MECBUREN BİZİM İÇİN GELİYORDU) VELİEFENDİYE ARABAMIZIN İÇİNDE SABAHLARDIK. DEPREMDE VEFAT EDEN HERKESE ALLAHTAN RAHMET DİLİYORUM. |
| :( |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
|
9 yaşındaydım deprem gününü çok iyi hatırlamıyorum. Kentsel dönüşüm bunu çözecek umarım. |
| 15. yıl dönümünde ölenlere Allahtan rahmet kalanlara baş sağlığı diliyorum |
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
o zamanlar gizli olduğunu söylemişti anlattığım tanker şoförü işin gerçeği böyle bir uygulama neden gizlendi onu bile anlayamamıştım , ki sonrasında buna benzer uygulamalar yapıldığı duyuruldu (yer belirtilerek) ama bunca zaman sonra dahi Yalova da böyle bir yerden bahseden kimse görmedim ya gerçekten deprem sırasında patladığı ve büyük tepki görüleceği için hiç bahsedilmedi ,yada tanker şoförü yalan söylemişti (tanker şoförünün depremden birkaç ay önce böyle bir yalan söyleme ihtimali var mıdır ,veya niye uydursun) |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
Umarım hala depolanmıyordur ev de denizin dibi 100 metre anca deprem de değil bir hatadan dolayı orada bir kıvılcım çıksa .ok yokluna gideriz  Bana şu haarp olayları çok gerçekçi gelmeye başladı bayağı araştırdım olayları |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Bu mesajda bahsedilenler: @kemal1414
İçimden bi His Deprem Olucak Diyor Ama Küçük  |
dediğim gibi Yalova da depolandığını resmi kaynaklardan hiç duymadım ama benzer şekilde Marmara Ereğlisi nde depolandığı açıklanmıştı ,malum o bölgelerde büyük deprem riski olan yerler |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
|
http://www.milliyet.com.tr/2003/07/23/guncel/agun.html http://depolama.tpao.gov.tr/index.php/tr/ Bunları buldum buradaki bilgilere göre ilk depo Silivri de |
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 3 cevap geldi.
Bu mesajda bahsedilenler: @kemal1414
Allah bir daha yaşatmasın. Ben daha 3 yaşındaydım hatırlamıyorum ama hatırlayankarın yazdıklarını okudukça çok kötü oldum |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 3 cevap geldi.
|
11 ağustos günü güneş tutulması oldu. gazeteler 1milyon yani bugünki 1tl karşılıgı güneş gözlükleri satıyorlardı. 1tl bugun az gelebilir ama size söyle diyim: ozaman bir akbil basısı 150bin lira yani bugunun 15 kurusu idi domatesin kilosu 50bin yani bugunun 5 kurusu idi etin kilosu bugunun 2milyon yani bugunun 2 tl si idi. alamadık. siyah naylon poşetle güneşe baktık. 17 agustosta hava normalden daha fazla turuncu gibi idi. havada bunaltıcılık var idi. akşam babam karpuz getirmişti. gece 11 gibi sanki biri gelecekmiş gibi evi düzelttik. sonra uyumaya gittik. yatak ileri geri gidiyordu.öyle bir titriyor ki hareket bile edemiyorsunuz. haziranda da derpem olmuştu hatırlarsanız. sanki elektirğie kapılmış gibi oldum. yerden acayip bit gürültü sanki haghh diye hayvan hırlaması türünden ses geliyordu. dışardan köpek havlamaları geliyordu. birde allahh allah bissmillahhitrahmanır rahim,allahu ekbar , ... diye ses gelince ilk uyandıgım anda tamam dedim israil boruya üfürdü kıyamet kopuyor.demek ki din dersi yalan değilmiş dedim içimden.terlemeye başladım. baktım 10 saniye kadar devam ediyor. bir de yatak ileri geri gidiyor dedim ki ulan bu kıyamet olsa yatak niye sallansın kesin camı açıktık içeri köpek girdi. onlar da benim yataga saldırıyo sandım. kendimi yorganın altına attım. bu sefer daha çok korktum. hemen yorganı kafamın üstüne çektim. yorganı bacaklarımın arasına ve kollarımın arasına sıkıstırdım. kafamı da yorganın altına sıkıştırdım ki köpekler açamasın. sonra kardeşim aklıma geldi. etse etse annem yardım eder diye "anneee anneeee babaaaa" diye bağırdım. ama o sırada hem nefes alamadım hem de terledim. sonun da dedim ki ulan kardeşim gidiyor insiyatif alıp kendimi köpeklerin önüne atıp ışıgı yakmaya gidecektim. sonra her şey duruldu. hemen ışıga koştum.açtım. ortada köpek falan yoktu. annem babam geldi. deprem dedi. dışarı çıktık. sonra eve geldik. aradan yarım saat geçmedi bu sefer komple dıarı çıkıp dışarda kaldık. elektrikler kesildi. hiç bir yerde elektirik olmadıgından gökyüzündeki bütün yıldızlar belli oluyordu. keşke bazen de elektirik olmasa da o görüntü tekrar olsa diyorum. o sabah hava sanki bir sıkıntınız varsa geçmiş gibi,çocugun oyuncagını kırdıktan sonra aglamasının dinmesi gibi,cinayet işlemiş adamın amacına ulaşması gibi idi. sonra eve geldikki evin her tarafı çatlamış. hala da öyle duruyor. para yokki yapalım. 3 4 gün sokakta yatıp kalktık.sonra biraz korksakta eve tekrar girmeye alıştık. hele 3-4 ay sonra bizi altına alıp yemeyen çalışacak dediğimiz ev düşüncesi adeta beynimizden silinmişti.(hahaha şu an aklıma geldi de korkmaya başladım) okulların açılması ertelendi 1 ay. ekimde okullar açıldı. tekrar açıldıgı ilk gün deprem olunca yine ertelediler. bizim okul hasar gördügünden bizi liseye gönderdiler. biz o lisedeyken yine deprem oldu. akşam 4 bucuk gibiydi. hava hafifte kararmıştı. teneffüste idik.bense sırada oturuyordum. bir an sarsıldık. oğlum sırayı neden sallıyorsun dedik birbirimize tartıştık. sonra oğlum deprem oldu dedik. 5 dakka sona öğretmenler geldi bizi eve gönderdi. şu an istanbuldaki bütün okullar bir deprem de göcecektir. kardeşiniz varsa, ne yaparsa yapsın deprem anında hemen okulu terk etmeye baksın. gerekirse 2 nci katta ise cama cıksın baktı ki okul yıkılıyor kendini dışarı atsın. bu ülke katillere sahip çıkar. ozaman veli göçer diye adam vardı. çarkıfelek bunun evlerini dağıtıyordu. o evlerde dünya kadar adam öldü.adam 2007 de serbest kaldı. ayrıca kuşların köpeklerin kedilerin hareketine iyi bakın. onlara kulak verin. durduk yere ugulama,gereksiz dalaşma olmadıgı halde havlıyorlarsa kulak verin. evde karıncalar yok oldu ise,başka yöne gittilerse onlara kulak verin. evde kuş varsa sesi kesildiyse,ya da adeta huzursuzlandıysa ona kulak verin. deprem olabilir.onlar bize söylüyorlar. asıl biz hayvanları anlamayacak kadar , hatta insanları anlamayacak kadar aptal ve vahşiyiz. |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Yossi Kohler -- 17 Ağustos 2014; 5:37:54 >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
pm atarmısınız hocam merak ettim . pek bilmem ama HAARP falan mı ? |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| 3 yaşındaymışım babam beşiğin kenarları tahtaları kırılmıştı babamda metal ile desteklemişti o gece beşiğin üstüne gardrop düşmesiyle kurtulmuşum.Kapı komşumuz beni bulmuş.Keşke babamıda bulsaymış. |
|
Hayatımın en garip gecesiydi. 6 yaşındaydım ozaman,ufak olduğunuz zaman bazı şeyleri idrak etmek gerçekten zor olabiliyor. Deprem anını hiç yaşamadım. Hala anlamakta güçlük çekerim ama deprem bitene kadar uyumuştum,hiç unutmuyor insan o anları. Uyandıktan sonra çığlıklar,bağrışları duyup anneme seslemiştim. Annem "gelme buraya,bekle orda ben gelip alıcam seni" diye bağırmıştı bana. Anne ve babamın yattı odadaki bayağı büyük bir dolap devrilmiş,kapıyı nerdeyse tamamen kapatmıştı. Annem ince olduğu için zorlanarak çıkabilmişti ama babam içerde kalmıştı çıkamıyordu. Arka odaya annemle ozamanlar ki radyolu ışıldağı almaya gittik sonra çocuk hali oyun gibi geliyor. Odanın girişindeki cam,porselen vs eşyalar kırılmış yolu kapatmıştı. O zamanlar sürekli koltuk tepelerinde debelendiğim için sanki oyun oynuyormuşçasına koltuktan diğer tarafa atlayıp ışıldağı almıştım. daha sonra tekrar odanın sağındaki masaya basıp geri dönmüştüm. O sırada birkaç komşumuz geldi çıkın napıyorsunuz burda falan diye. Biz daha açıklama yapamadan kaçmışlardı bile. Babam kapının dibinden kapıyı biraz daha açmak için debelenirken odamın camından bakma fırsatı buldum. İlk şoku orda yaşamıştım. Hiçbir şey görünmüyordu,tabii o yaşta anlamıyor insan,gördüğünün toz bulutu olduğunu. Babamın çıkması heralde 15 20 dk bulmuştu ama çıktı. Hızlı hızlı aşağı indik tam arabaya binerken koşarak,koşaraken titreyerek dedem geldi -ellerinin titremesi o günden sonra hiç geçmedi-. Hayat cidden garip hafızamda silinmeyen çok net anılardan biridir,annem oğlum öpsene dedenin elini falan dedi. Herkes şokta kimse ne olmuş bilmiyor bende dedemin elini öpmeye çalışıyorum. Dedem babama "oktay" dedi sadece... Babamlar üç kardeş,abisi yani büyük amcamın adı. Bindik arabaya dedem anlatmaya başladı oktayın evi yıkılmış böyle böyle vs diye. Sitemizin dibindeki site yıkılmıştı onu farkettim. Anneme sormuştum noldu buraya arkadaşım iyi mi diye,bilmiyorum demişti. Çok yıllar sonra hatırlayıp aramıştım ama hiçbir zaman bulamadım arkadaşımı,herhalde oda ölmüştü o gece. Yıkık dökük,harabelerin arasında 2 sokak ötedeki parka gittik. Bütün gece herkes sessizce,kıpkırmızı gökyüzüne bakıp heralde sayısı 3 haneli sayılara ulaşan artçıların bitmesini bekledik. Hiç bitmedi ama asıl bütün herşey şimdi başlıyordu yavaş yavaş. Haberler gelmeye başlamıştı. Bu yaşanılan şey "deprem"miş. Merkez üsstü gölcük açıklarıymış,tam olarak depremin olduğu yerin,tam karşı kıyısında yakalamıştı deprem bizi. Amcamın 2 çocuğu vardı benden 4 yaş büyük bir erkek ve 3 yaş küçük bir kızı. Deprem gecesi dedemin misafirleri vardı. Kuzenimiz gelmişti,o dedemlerin evinde kaldığı için,erkek kuzenim de orda kalmıştı o gece. amcam yengem ve küçük kızları iste yıkılan binadaydılar. Herkes çelik gibiydi. Şok mu dersiniz aşırı bir olgunluk mu bilinmez ama herkes soğukkanlıydı çevremde bende dahil. Çadırlar vs bulunmuştu ozamana kadar. Yalnız içecek ve yiyecek biraz sıkıntılıydı. İçme suyu direkt olarak bulunmuyordu orda. Yıkıntılardan araçlara yollar kapatıldığı için bir süre sonra bakkallar yağmalanmak zorunda kaldı enazından su için. ilk 2 gün civarı bu şekildeydi,bu arada 2. günün sonunda ankaradaki müteahhit olan babamın dayısı,1 tane iş makinası yollamıştı buraya,akut timleri vs ile enkazları yazmaya başladılar. Çocuk olduğumuz için enkaz alanlarına götürülmüyorduk. Ta ki 3. güne kadar. O kadar çok ısrar etmiştik ki annem dayanamayıp beni ve kuzenimi götürdü. Ağlayan insanlar bazı yerlerde,kanlar,enkaz başında koşturanlar,kavga edenler,havlayan akut köpekleri,sinir krizi geçirenler... Ama garip diyorum ya okadar soğuktuk ki biz ailecek. Buz gibi yapmıştı deprem bizi. Öyle o an duygusal bir reaksiyon gösteremeden oturduk bekledik bir süre annemle. Çok iyi hatırladığım anlardan biridir. Amcamların evinin balkonunu görmüştüm. Normalde olduğu yerden 90 derece yer değiştirmişti ama sapasağlam yerinde duruyordu hatta salon bile gözüküyordu az buçuk,perdelerden tanımıştım o balkonu,koşarak babam gidip göstermiştim. 2 gündür deli gibi kazmalarına rağmen görmemişlerdi bile. Gerçi çok bir anlam ifade etmedi salonu görmem ordan da birşey çıkmadı. Aynı gün enkazın başında beklerken 3-4 saat sonra annem etkilenmemden artık çok korkup beni götürmek için ısrar etmeye başlamıştı,"hadi oğlum bak çalışıyorlar,engel oluyoruz hem vs " diye işte o sırada -O anı da hiç unutmam..- bir bağırış koptu. Susun diye. Akutçular çılgın gibi debeleniyorlardı herkesin susması için,ses duymuşlar. Hiç kimse beklemiyordu zaten artık seste pek dinlemiyorlardı sadece ceset arıyordu babamlar,komşuları yada diğer insanlar. Ses yengeme aitmiş bu arada. Sonra en zor kısım başladı,yavaş yavaş nazik nazik kazmaya başladılar baya sürdü o kazı. Bir süre sonra sesleri dışarıya bile az da olsa gelmeye başlamıştı. Su diye yalvarıyorlardı,yengem ve küçük kuzenim. Çıkartıldıkları gibi hemen hastaneye götürüldüler. Bir sakatlıkları,ciddi yaranlanmaları yoktu sadece aşırı susuzluk durumundan ötürü kötüydüler. 2-3 hastanede kaldılar. Oraya hiç gitmedim zaten onları da adeta zorla kovaladılar yer yoktu hastanelerde. kurtulmalarından 1 yada 2 gün sonra amcamın cesedi çıktı o göçükten,babamı hiç öyle görmemiştim unutmam o günü. 1 kere ağladığını gördüm babamın. parkın ortasında sırt üstü yatıp uzun uzun ağlamıştı,en sevdiği insanlardan biriydi babamın. Küçük amcamla pek yakın değildi ama abim derdi hep çok severdi. Neyse böyle böyle günler geçti. Deprem anıları bitmez ama en trajik beni yıkan anılar bunlar. O gece yaşanan korkunç şeyden sonra. Arkadaşlarımı,çok yakın amcamı,onlarca akrabamı,tanıdıklarımı kaybettim. İşin en trajikomik kısmı ise bir hiç için öldüler. İlerde ölecek milyonları engelleyemediler. Kimse ders çıkarmadı sanırım çıkarmayacakta. 17 Ağustoslar çok yaşanır bu şekilde ülkede,allah korusun diyerek olmayacak şeyler yapıyoruz ve bu ülkede bunu gibi ve çok daha büyük acılar yaşanacak.Bunu bilin istedim. |
| 5 yaşındaydım. Kare kare hatırlıyorum. Annemle el ele tutuşarak yürüyoruz enkazların arasında bir anne kucağında ölmüş çocuğuna ağlıyordu. Asla unutamam hala tüylerim diken diken oluyor hatırladıkça. |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi eşki limon -- 17 Ağustos 2014; 7:13:18 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
| duzce depremini yasayan varmi beyler yakindan? anlatabilir mi |
| izmirdeymi yaşım o zaman 2 hiç birşey yatırlamıyorum |
:D