Cevap: God of War: Ragnarök (2024) [PC ANA KONU] #Türkçe

geçen ay

Yarbay

Tek bitirmede bütün başarımları tamamlayabiliyorsak fullemeye oynarım. İlk oyunda Valkür'ler ağzımıza ağzımıza vurmuştu, burada Cinnetkar'lar zorluyor fakat bir Valkür değil.

Bu mesajda bahsedilenler: @OptimizedSettings

F

FORZAFATHER

4 hafta

Yarbay

Ana oyunu bitirdim. Adamlar şiir gibi oyun yapmış. Yarın Valhalla'ya girişip başarımları tamamlayacağım.

F

FORZAFATHER

4 gün

Yarbay

Merhaba Boooööyyy

,

Oyunu in-game süre olarak yaklaşık 72 saatte Give me God of War zorluk seviyesinde bütün başarımlarını tamamlayarak bitirdim. Valhalla ek paketini ise yaklaşık 3 günde en zor seviyesinde tamamladım. Özellikle Rogue-like oyun türünü pek beğenmesem de hikaye ve lore dokunuşları yüzünden oldukça sevdiğimi söyleyebilirim.

Öncelikle oyun duyurulduğundan itibaren yeni bir yapımdan ziyade bir ek paketi oynayacağız hissiyatından bir türlü çıkamıyordum. Yapımın PC çıkışı ile birlikte Steam'deki arkadaş aktivitelerinde paylaşılan ekran görüntülerini gördükçe hayal kırıklığı oluştu. Hatta kendim de oyuna başlayınca ilk 5 saatlik sürede "eee dünün aynısı buu" demişliğim çok oldu. Bu duruma birde ilk oyunda karakterimizi top noktaya çıkarıp yeni oyun ile birlikte tekrardan level kasmayı ekleyince acayip koydu. O zorluk seviyesi ile oyunun başlarında vurdular da vurdular.

Bu kadar eleştiri sonucunda haydaaa diyebilirsiniz. Tamam, tamam artık övmeye geçeyim.

İlk oyunun çalışan bütün mekaniklerini alarak yeni özellikler ile donatmış sofrayı Santa Monica. Ve bu kez oyun bir yol hikayesi değil(Yihuu

). Yapım; ilk oyunun kaldığı yerden devam eden, Atreus bebesinin büluğ çağını atlatması ve Kratos'un iyice Andropoza bağlamasını kendince anlatıyor. Öyle ki Kratos artık cümle bile kurmuyor, hmm hmm diye homurdanıyor sürekli.

Bilindik Nors Mitolojisini kendi hikaye örgüsü ile işlemeye devam etmişler. Tabii Marvel Cinematic Universe seviyesinde bir Nors Mitoloji bilginiz varsa biraz afallayabilirsiniz.

2018'de gördüğümüz karakterler oldukça derin ve özgündü. Olimpos'un içinden geçmiş fakat bir oğluna söz geçiremeyen Kratos, hem İsyankar hem de Şefkatli Atreus bebesi, Milf Tanrıça Freya

,
İskoç şiveli lad Mimir, Edi & Büdü pardon Brok ile Sindri'ye bu kez çoğumuz için "Opie

" olan Thor ve Familyası, Allfather Odin, "dövüşmen guzum" diye ortalıkta dolaşan Savaş Tanrısı Tyr(?!),
Zendaya kıvamındaki Angrboda, MCU'ya göre burada tam bir o.ç.

çıkan Heimdall, kızıl bomba sevdiceğimiz Faye, İngiliz Beyefendisi pardon Sincabı Ratatoskr ekleniyor.
Thor'un Yokediciliği ve Odin'in Manipülatörlüğü çarpıcı şekilde aktarılmış. Brok her zamanki gibi gediğine lafı bozuk ağzı ile sokuyor. Mimir'in ise Bradaaa, Lad ile başlayan klasik hikayeleri.
Atreus'un iyiden iyiye babası varken gidip anasına çekmesi sonrası yaşadığı değişim gayet başarılı yansıtılmış. Bunun haricinde Sindri'nin karakter değişimi ise top nokta benim için.

Oyunun mekanikleri ve combatı zaten kusursuza yakındı, bu yapımda da geliştirebildikleri kadar geliştirmişler. Silahlara eklenen rün saldırılar ilk oyunla aynı görünüyor veya ben upgrade ile uğraşmayı pek sevmediğimden aynı skill ve rünleri kullandığım için farklılık pek göremedim. Yine de combat çok doyurucu.

Oyuna eklenen yeni silah olan Mızrak ise farklı bir oynanışa sahip. Şişleme saldırısı vuruş hissini güzel yansıtıyor. Genel olarak tercihim ilk oyundaki gibi Blades of Chaos

oldu. Spartan özelliklerine yeni eklenenler oynanış stilinize göre kullanmanıza sunuluyor. Ya döv, ya iyileş yada silahla döv.

Gore seviyesi seriye yakışır seviyede.

Oyunun grafikleri ve sanat yönetimi için diyebilecek bir şey yok. Harita tasarımı ilk oyun ile aynı. Görece büyük diyarlarda yenilik olarak kızak ile dolaşma eklenmiş. Ayrıca özellik kazanınca tekrar aynı diyara dönme, Arena dövüşleri, Odin Kuzgunlarını geri gönderme vs yine mevcut. Önceki oyundaki Arena savaşlarını pek beğenmemiş birisi olarak bu oyunda da pek eğlendiğimi söyleyemem. Hatta başarımlar için farklı sıralarda odalarda dövüş kısmı ise boşu boşuna oyun süresini uzattı.

Farklı olan ise bu kez team up olarak ilerlemek. Hikaye gereği Atreus / Sindri *** Kratos / Freya *** Kratos / Brok ***

şeklinde ilerliyoruz. Tadımlık da olsa farklı oynanış dinamikleri ve aksiyonlar görebiliyoruz. Atreus kısımlarının çok uzun tutulmaması ise yerinde bir karar olmuş.

İlk oyunda eksiklik olarak gördüğüm Boss savaşlarının azlığı bu yapımda giderilmiş durumda. Boss savaşlarının faz şeklinde ilerlemesi, dövüşler esnasındaki ufak dokunuşlar sizi oyunda tutuyor.
Aynı şekilde yine Mini-Boss içeren yan görevler mevcut. Eksiklik olarak diyebileceğim kısım ise Valkyrie yerine eklenen Berserker'ler oldu. Önceki oyunu ilk kez bitirdiğimde bu ablaları kesememiştim, tabii bunda eski PC üzerinde oynamamın da etkisi vardı. Sonra NG+ olarak tekrar oynadığımda hepsini şamarlamıştım. Bu Berserker'ler de ise biraz zorlandıklarım olmasına rağmen bir Valkür değil demişliğim çok oldu. Odin ile yaptığımız son savaştaki

ise sesli güldürdü.

Tabii buradaki gönderme oldukça manalı.

Oyunun seslendirme ve müzikleri ise tek kelime harika. Seslendirme kadrosu kusursuza yakın. Judge abimizin arada zenci damarı tutsa da adam Kratos'a hayat veriyor bildiğiniz direk. Bu kadar başarılı seslendirme zor bulunur. Atreus'u seslendiren bebe ise elimizde büyüdü. Thor ve Faye'yi seslendirenleri sevdiğimiz dizilerden tanıyoruz. Müzikler konusunda Bear McCreary artık yeni nesil Hans Zimmer konumunda. AC Valhalla Nordic müzikleri konusunda güzel parçalar yapmıştı, Ragnarök ise bu çıtayı aşmış geçmiş seviyede. Hem Epik, hem Duygusal hem de dinlendirici.

Valhalla ek paketinden bahsetmemek olmaz. Normalde rogue-like oyun türünü başta da söylediğim gibi pek sevmem. Sürekli ölüp, aynı şeyleri yapmak biraz gibi amelelik geliyor. Sanırım farming veya grinding sevmiyorum.

Bu eklentide de aynı mantık var fakat Lore dokunuşları ile ilgi çekici bir hale getirmeyi başarmış yapımcılar. Buradaki sıkıntı ise seriye 2018 oyunu ile başlayanlar çoğu mevzuları ve anlatılanları anlamıyor. Çünkü biz ne bilelim Yunan Tanrılarını ve Tragedyalarını.

Yine de sıkıldığımı söyleyemem, anti Mimir karakteri olan Helios gayet eğlenceliydi.

Son olarak aslında basit olan fakat benim oldukça hoşuma giden sekans ve anekdotlardan bahsedeyim. Örneğin

Odin'in Kuzgunu Huginn ile münakaşa etmesi, koskoca Thor'un doldur be meyhaneci triplerinde takılması, Odin'in Kuzgunları ile ışınlanma sekansları. Ve tabii ilk oyundan da hayranlık duyduğum aralıksız tek sahne olarak bütün oyunun ilerlemesi. Gördüğümüz rüyalar veya karakterler arasındaki geçişlerde bile her hangi sahne geçişinin yapılmadan direk nonstop devam etmesi beni benden aldı yine.
Hem Oyun Yönetmenini hem de Sanat Yönetmenini ayakta alkışlıyorum bu yüzden.

Gelelim oyunun olumsuz yönlerine. Oyun genel hatları ile ilk oyundan bir türlü ayrılamıyor. Özellikle ard arda oynarsanız kesinlikle yeni bir oyun oynuyorum hissini yaşayamıyorsunuz. Bir diğer olumsuz kısım ise artık klasikleşen Sony Woke saçmalıkları. Horizon serisinin içinden geçtiler, Last of Us ile bezdirdiler. Yahu gidip Ghost of Tsushima'da

yarattılar. Bu oyunda ise kaç bin yıllık Nors Mitolojisinde yer alan Angrboda'yı zenci yapmaları. Tamam kendi hikayeni yazıyorsun da değiştirilmemesi gereken bazı kalıplara da saygı duymanız gerek. Neyse Selam olsun Nigga Snape ve Regis'e.

Günün sonunda Şaheser diyebileceğimiz bir yapım ile karşı karşıyayız. Bir sonraki oyun büyük ihtimal Mısır'da geçecek fakat nasıl bir oynanış türü olur şüpheliyim. Çünkü iki kopya sayılabilecek yapım bence yeterli. Sony de saçma sapan işlerine karışmadığı sürece Santa Monica'dan yine sağlam bir Kratos uyarlaması gelecektir. Ama kalkıp Atreus'un Yolu şeklinde bir spin-off da yumurtlayabilirler.

Hmm..

Şaka şaka.. "Our actions have consequences. To be reminded of them is not punishment."

https://www.youtube.com/watch?v=V5Ar0dKnl6Y&list=RDV5Ar0dKnl6Y&start_radio=1