İnsan doğası gereği kısıtlanmaya gelmek istemez, her istediğini yapmaya meyillidir. Bu durum insanın doğuştan gelen bir özelliğidir; yani düşünmek, yürümek gibi buna da mahkumdur. Peki yapmak zorunda olduğunu yapmak 'özgürlük'le ifade edilebilir mi?
İnsan doğası gereği kısıtlanmaya gelmek istemez, her istediğini yapmaya meyillidir. Bu durum insanın doğuştan gelen bir özelliğidir; yani düşünmek, yürümek gibi buna da mahkumdur. Peki yapmak zorunda olduğunu yapmak 'özgürlük'le ifade edilebilir mi?
İşte, insan bu durumu terk edemiyorsa nasıl özgür oluyor?
Demek ki seni bir şeylere zorlayan etkenler var ve onları aşamıyorsun. Bu durumda "özgürüm" demek ne kadar mantıklı?
Ben senin dediğin gibi doğuştan özgür olduğumuzu da düşünmüyorum. P A L A nickli arkadaş iyi açıklamış.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Lews Therin Telamon -- 28 Şubat 2016; 19:16:48 >
Bence değildir. Mesela dindar insanları örnek gösterebiliriz. Bilerek, isteyerek kendi özgürlüklerini inandığı dindeki kurallara göre kısıtlıyorlar, hayatlarını buna göre yaşıyorlar ve bundan mutluluk duyuyorlar. Veya eşinin, annesinin sözünü dinleyen, koyduğu kurallara, yasaklara yine dindarlarda olduğu gibi isteyerek, şikayet etmeden, mutluluk duyarak uyan kişileri de örnek gösterebiliriz.
Çocukken yaptıklarınızı hatırlayın, davranışlarınız bir mantığa veya bir düşünceye dayanmıyor, sadece istediğinizi yapıyorsunuz. Ve bu davranışlar kimse tarafından yargılanamaz, 'çocuk işte' deyip geçilir. Özgür doğma düşüncemi buraya dayandırıyorum.
Cevaplarınızı bekliyorum.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >