Teknoloji Haberleri
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir, 1 mobil kullanıcı
72
Cevap 3200
Tıklama 12
Öne Çıkarma
Cevap 3200
Tıklama 12
Öne Çıkarma
-
İşsizlikle başa çıkamama sorunsalı...
-
En Çok Beğenilenler Tümü Tüm Yorumları Aç
| Bul kocayı al parayı. Kızlar için işsizlik stresi mi olurmuş? Allahtan erkek değilsin yoksa şimdiye ölmüştün dertten sıkıntıdan. |
| Zengin koca da beni bekliyordu zaten. Ben babamdan para isterken utanıyorum, kolay mı elin oğluna bir şey aldırmak? Emeksiz yemek olmaz, hayatım boyunca hep çabaladım. Madem öyle sen de dert... |
| 26 yaşında işsiz birisi olarak sıkıntılarınızı az çok anlayabiliyorum. İnsan artık kendi hayatını kurmak istiyor ama başlangıcında, süreklilik sağlayacağı bir iş olması gerekli. Umarım yakın zamanda hayatımızı idame ettirebileceğimiz işlerimize kavuşuruz. |
| Bul kocayı al parayı. Kızlar için işsizlik stresi mi olurmuş? Allahtan erkek değilsin yoksa şimdiye ölmüştün dertten sıkıntıdan. |
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 2 cevap geldi.
| Zengin koca da beni bekliyordu zaten. Ben babamdan para isterken utanıyorum, kolay mı elin oğluna bir şey aldırmak? Emeksiz yemek olmaz, hayatım boyunca hep çabaladım. Madem öyle sen de dert etme bul bir ihtiyar evlen? |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Bu mesajda bahsedilenler: @Hakkını Arayan Serçe
| Yalnizlik olayinin en buyuk nedenini maddi kaygilardan kaynaklandigini dusunuyorum yanlis anlasilmasin maddi zayiflik degil maddi kaygilar bu zincirleme bir reaksiyonuda baslatiyor gibi.Mesela hic umursamiycigimiz kadar paramiz olsa arkadaslik kurmada insanlara guvenmede cekinirmisin hayir ama maddi kaygilar buna neden oluyor aslinda bir cok kisi daha iyi maddiyat icin yillarini heba edip basini dersten kaldirmiyor. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Güldürdün, teşekkürler.  |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Bu mesajda bahsedilenler: @deckartes
| Hangimiz mutluyuz ki bu hayatta . Herkes her istediğine ulaşamıyor maalesef veya istediği hayatı yaşayamıyor . Bazı şeylerin zamanı var demek ki . Eğer sağlığın varsa yürüye biliyor göre biliyor duyabiliyor konuşabiliyorsan şükretmek için sebeplerin var demektir . Çokta yıpratmamak lazım bir yerden tutunuyorsun işte hayata mecbursun çünkü hemen karamsarlığa kapılma sağlığın olduktan sonra her şey olur zamanla günümüz çağının en büyük sorunu işsizlik , yalnızlık , depresyon , mutsuzluk . Kimse dört dörtlük değil belki mutlu sandığın o insanlar çevreye öyle gösteriyor için de bir çok dertle uğraşıyordur . Biraz da dünyanın imtihan dünyası olduğunu unutuyoruz galiba . |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi -Rei -- 8 Nisan 2019; 0:34:58 >
Ben de İngilizce öğretmenliği mezunuyum. Baba parası yemeyeyim diye özelde sürünüyorum birkaç aylığına. Adamın arabasını kullanıyorum diye dert ediniyorum her binişte. Sen erkeksindir bence bir kontrol ettir birader. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
26 yaşında işsiz birisi olarak sıkıntılarınızı az çok anlayabiliyorum. İnsan artık kendi hayatını kurmak istiyor ama başlangıcında, süreklilik sağlayacağı bir iş olması gerekli. Umarım yakın zamanda hayatımızı idame ettirebileceğimiz işlerimize kavuşuruz.  |
| Evet kalmış, benim çevremde az da olsa var. Kontrollerimi düzenli olarak yaptırıyorum. Forumdan tanışıp görüştüğüm, üstüne çay kahve ısmarladığım da oldu. Bu da gösteriyor ki erkek değilim. |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ilkogrtmat -- 8 Nisan 2019; 0:43:14 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesajda bahsedilenler: @Ingilizceci
| Durumu konu başlığıyla bile imkansızlaştırırsanız(sorunsal)baştan 949435946 karşı 0 yenik başlarsınız ki bu skordan maçı çevirmek imkansızdır. Işsizlik vir sorundur ve çözümü de vardır. Asgari ücretin öldürmediği ama süründürdüğü de aşikar fakat. Zaman, mekan, şartlar uygunsa ve elden geliyorsa(tezgahtar, kasiyer vs.) part time işlere yönelebilirsiniz severseniz full time da çalışıp en azından evde geçirilen süreyi azaltmış olursunuz. Halihazırda atama bekleme süreciniz de daha kolay geçer diye düşünüyorum. Ayrıca spor ve amatörde olsa bir sanata yönelmek de pozitif etki yapacaktır. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Ailem öğretmenlikten başka sektöre yönelmeme izin vermiyor. Yaşadığım yer küçük şehir, dolayısıyla dersane, özel ders, etüt merkezleri hepsi tecrübe istiyor. Ücretli öğretmenlik yapıyordum, (3 hafta kadar yaptım) yerime sağlam torpilli biri gelince beni yolladılar. Gitar çalmak istedim ailem karşı çıktı, dayınlar duysa ne der? Gören olsa ne deriz.. Spora yönelmek istedim fakar psikomotor becerilerim zamanında kazandırılmadığı için kaslarımı kullanmakta güçlük yaşıyorum. Patates doğrayınca bileklerin şişmesi, yürüyüş yapınca vücuttaki morlukların artışı gibi.. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Bu mesajda bahsedilenler: @aLTaR_07
| Hastalığınızdan dolayı geçmiş olsun. Sizde hiçbir problem yok, ailenizle mücadelenizde Allah kolaylık ve sabır versin... |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Bu mesajda bahsedilenler: @ilkmatogrtm
Teşekkür ederim de bir yerden sonra sabır kalmıyor.  |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesajda bahsedilenler: @aLTaR_07
| hemen hemen aynı durumdayım. bu zamanlar insanın en yaşamın kıyısında hissettiği zamanlar oluyor genelde. ip üstünde yürümek gibi. beni hayatta tutan bir şekilde düzlüğe varabilme umudu. dengemi kaybedip düşersem ellerimle ipe sarılır öyle devam etmeye çalışırım. ancak gücüm tükenir ve umudum kalmazsa ipi bırakmakta tereddüt edeceğimi sanmıyorum. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Düzlüğe varabilme umudunu nasıl güçlendiriyorsun? |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Bu mesajda bahsedilenler: @chtsydn
İşe kendimi tanıtmakla başlayayım. 24 yaşındayım, ilköğretim matematik öğretmenliği bitirdim ve hazirandan beri atama bekliyorum. Hayatım boyunca hep bu günleri bekledim. Bol bol yatacağım, geç uyuyup geç kalkacağım, oyun konsollarını elimden düşürmediğim, asla ama asla dersleri sınavları özlemeyeceğim bu günleri.. 17 yıllık eğitim hayatıma dönüp baktığımda elde tutulur ne sağlam bir dostluk ne de tebessüm edeceğim bir anım var. Hayatım hep dersler olmuş. Takdir al, kompozisyon yaz, yarışmaya katıl, resim çiz, iyi bir ortalamayla bitir okulu.. Dönüp bakıyorum da meğer ben hiç yaşamamışım, yaşamayı, sevmeyi unutmuşum. O kadar çok yanlış insan tanıdım ki karşıma çıkan doğru insanlara yaşanmışlıklardan dolayı yanlışlar yaptım belki de... Ne kimseyi sevebiliyorum ne de samimi bulabiliyorum. Bir kez sevdim, bir kez bir el tuttum. 7 yıl oldu, ondan önce ve sonra kimse olmadı. Ona ne oldu derseniz, en son bir kızla beraberdi. Özlemiyorum, sevmiyorum ama unutmadım. Yaşattıklarımı, yaşatılanları.. Akranlarımın birer birer pembik gelin olmasıyla içten içe dalga geçsem de sanıyorum imreniyorum: MUTLULUĞA.. Belki de tatlı mı tatlı doğan çocuklara..
Tüm gün evde olmak canımı çok sıkıyor. İşsizlik stresi, yalnızlık.. İşin tuhaf tarafı hastalıklar baş göstermeye başladı. Saçlarımın yarısını kaybettim. Sizleri de fazla bunltamadan geçeyim soruma; sahi siz nasıl tutunuyorsunuz hayata?
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >