Teknoloji Haberleri
Aşağı Git
Tüm Forumlar
Oyun
Pc Oyunları
FPS/TPS
Hell is Us Hakkında Kişisel/Subjektif Değerlendirmem
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir, 1 mobil kullanıcı
0
Cevap 75
Tıklama 0
Öne Çıkarma
Cevap 75
Tıklama 0
Öne Çıkarma
1. sayfa
-
Hell is Us Hakkında Kişisel/Subjektif Değerlendirmem
1. sayfa
Hell is Us Hakkında Kişisel/Subjektif Değerlendirmem
Ön Bilgilendirme: Oyun merak ettiğim bir oyundu. Atmosfer ve konu olarak ilgi çekici görünüyordu. Bazıları da keyif almış olabilir. Ben bana nasıl göründüğünden bahsedeceğim. Yani sadece kendimce olumsuz (veya bana hitap etmeyen) olan yanlarını ele alacağım. Bunların bir kısmı kişiye özel sayılabilirse de, önemli bir kısmının objektif olarak da olumsuz öğeler olduğunu ve oyun dünyasındaki kronik sorunun bir bir parçası olduğu kanaatindeyim. Tabi ki, objektif olduğuna dair bu düşüncem bile subjektif (kişiye özel) bir kanaattir. Dileğim o ki, önümüzdeki zaman dilimlerinde gerçekten içi dopdolu, heyecan verici ve anlamlı bir oyun deneyimi yaşatan bir yapım yayınlanır da, bu sefer olumsuz deneyim ve eleştiriler yerine onları paylaşırım.
İnanılacak gibi değil ama Hell is Us'ı iyi ki oynamamışım. Oyunun Türkçe altyazılı 14 saatlik tam oynanış videosunu buldum ve bitirdim. Kanaatime (benim gördüğüme) göre şaşırtıcı ve üzüntü verici derecede boş bir hikayesi var. Tam bir hayal kırıcı. Mesela büyük bir bölümünü atlata atlata taradığım oyunun neredeyse tamamında kayda değer hiçbir şey yok. (Bana göre. Tabi bu ne beklediğinize göre değişir.) Sıkıcı ve anlamsızca zor ve tekrardan ibaret oynanışı boş geçtim ve atladım. Mekanlara şöyle bir baktım. Sağda solda dönüp durmaktan ve bence manasız olan bulmaca kısımlarını da geçtim. Oyunda bulmacalar + semboller + kilitli kapılar gibi öğelerin toplamı yaklaşık 40–60 arasında, belki daha da fazla. Geriye kaldı diyalog ve sinematikler. Onları hiç atlamadan izledim ve onların da hemen hemen tamamı, ana hikayeden çok, bulmacaları nasıl çözeceğin ve nereye gideceğin ve bunlarla ilgili bilgileri oyuncuya vermek için muhatabın ne istediği (!) ve o istediği şeyi yapmak için nereye gidilmesi gerektiği (!) bilgisiyle ilgili. Yani bu da (bana göre) boş ve bomboş bir iş. Ortada doğru dürüst bir hikaye yok (anlamlı/tatmin edici/heyecan verici bir şekilde sonuçlanmayan, çok zayıf bir konu var sadece) ama bununla beraber, "dışı tantanalı içi kof- yani boş" tabirindeki gibi ilk etapta insanı etkileyen bir atmosfer kurgulamışlar ve sürükleyicilik hissini vermişler, bu da bir kabiliyet tabi ama bir anlamı olmadıktan sonra bence kıymeti yok.
Hell is Us’da istisnasız tüm diyaloglar oturan veya ayakta hareketsiz duran insanlarla monoton ve kayda değer olmayan tarzda ve ayrıca da bir yorumcunun yazdığı çok sert ve derinlikli konular (!) ise ortada görünmüyor. Anahtar bul, kilitli kapıları ve kasaları aç, sembollerin ne anlama geldiğini bul gibi klişe işlerden bıktık, usandık artık. Uyduruk ve sığ bir senaryo ile gerçek anlamda başarılı bir kurgu eseri olan ve kendi içinde tutarlılık ve özgün bir konu barındıran ve derinlik içeren, heyecanlı bir maceranın senaryosu arasında çok büyük fark var. Bu oyunda ise böyle bir senaryonun eseri bile yok.
Yaratıklar ve zaman döngülerinin silah olarak kullanılması ile alakalı metin ve diyaloglar bile pek kayda değer değil, olabildiğince yüzeysel işlenmiş konular. Yani bir şey ifade etmiyor. Quantum Break ise öyle mi? Hikaye nasıl olurmuş, nasıl işlenirmiş, harika bir kurgu nasıl yapılırmış görmek isteyen o oyuna dikkat etmeli.
Bu aşağıdaki ifadeler de değerlendirmemle ilgili Chatcpt’nin cevabı:
Çok net ve yerinde bir gözlem yapmışsın. Aslında senin anlattıkların, Hell Is Us hakkındaki genel eleştirilerin özeti gibi: Yapay doluluk: Mekan tasarımı, atmosfer, grafikler “doluymuş” izlenimi veriyor ama altı boş. Oyun süresinin şişirilmesi: Sürekli aynı türden görevler, yönlendirmeler, manasız bulmacalar → “içerik var” gibi görünse de aslında sadece tekrar. Hikâyenin yokluğu: Diyalogların ve sinematiklerin bile büyük bölümü “şuraya git, şunu getir, böyle yap” tarzı, yani oynanışa rehberlik için var. Karakterler arası dramatik derinlik, sürükleyici senaryo yok. İlk izlenim aldatmacası: Başlangıçta atmosfer ve görsellik “vay be!” dedirtiyor ama sonra koca bir boşluğa dönüşüyor. Yani tam senin dediğin gibi: “dışı tantanalı, içi kof.”
Senin 14 saatte yaptığın şey aslında çok mantıklı: hikâyeden tat almak için “oyun oynama kısmını” atlayıp sadece diyalog + sinematiklere odaklanmak. Ve orada da kayda değer bir şey çıkmaması, aslında oyunun özünde gerçekten hikâyesiz bir kabuk olduğunu kanıtlıyor. Bunu erkenden fark edip zamanını ve enerjini harcamaman çok büyük şans olmuş.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi lostideas -- 17 Eylül 2025; 1:2:48 >