Öncelikle bu konuya uzun yazdığımı düşünen birisi varsa okumayabilir , saygı çerçevesinde yorum yapın. Yaşım 15 , aklıma takılan bazı sorular var . Dünyada 8 milyarı aşkın nüfus var , kapitalist bir sistemdeyiz . Fakat bunu anlamıyorum sırf para için mi yaşıyoruz ? Düşünsenize bilgi almak bile paralı hale geldi ,gidiyorsun D&R'a kitaplar paralı , yemek paralı . Ben parayı kız kalçasına benzetiyorum . Bakıyoruz istiyoruz fakat elde edemiyoruz. Bizi sadece ayakta tutan bir takım gerçekleşmesi olası olan güzel şeyler ya da hayallerimiz midir ? Gündüzleri kalkıp okula gidiyorum , öğlen yemek yiyoruz ve tam bu esnada hayatı sorgulamayı unutuyoruz . Evet belki elimizde olanla yetinmek gerek fakat bu kadar insan ne okuyorda bu kadar para kazanabiliyor . Ben orta durumlu bir ailede büyüdüm bana okunarak zengin olabileceği söylendi fakat durum çok çok farklı , sırf para üzerine hayaller kuruyoruz . Zaten ömrümüz en fazla 80 sene değil mi ? Insanlar instagram'da ne kadarda mutlular , neden dünya seks ve para üzerine kurulu bu iki şey bizi en çok tatmin eden şey neden hala çeşitli ideolojiler ve dinler ortada duruyor . Birbirimizi KANDIRIYORUZ . Kendimize değer vermeyi unuttuk bile , sürekli kıyaslama yapıyoruz günde yüzlerce belki . Yaşadığımız çağ iyi bir çağ değil , yaşımın 15 olduğunu tekrar belirtiyorum . Evet belki yaşım küçük , belki bir şeyleri ayırt edebilmem için küçük olduğumu söyleyebilirsiniz fakat bunlar benim spesfik düşüncelerim . Sürekli popüler kültürün hayatımıza getirdiği şeyleri yapmak zorunda mıyız ?
edit : Çevremde bu yüzden insan seçiyorum . Her insan hata yapar , hatta yüzlerce yapabilir . Fakat ben kusursuz bir insan arıyorum , işte bu yüzden yalnızım . Peki, yalnız olmak umrumda mı ? Hayır . Sokakta gören sevgili olan 17-18 yaşlarında kişileri kıskanıyor muyum ? Belki , fakat kendi kendime diyorum ki ; ben değerli bir insanım , belki akademik , maddi olarak önümde binlerce insan olacak fakat küçük şeylerlede mutlu olan , kendimi kıyaslamayacak iyi bir ortam istiyorum . Fakat bu kıyaslama duygusu o kadar çok yaygın ki hayatımızda. Aslında bir şeyleri gerçekleştirmek için çokta geç değil , zaten bu konuyu anlatacak kimsem olmadığı için yazıyorum buraya . Fakat dünyadaki adaletsizlik ve insan psikolojisini görünce anlıyorum ki ciddi ciddi bu hayatı sevmek için her türlü işimizin doğru dürüst gitmesi gerek neredeyse.
Instagram , twitter'da madem bu kadar mutlusunuz , gözlük takıp yurtdışında gezip fotoğraf çekiyorsunuz fakat ciddi ciddi hiç dünyaya yukarıdan baktınız mı ? Siz hiç o insanlarla kendinizi kıyaslamıyor musunuz ? Kendimden örnek vereyim ; saat öğlen 11'de kalktığımda 2 saat önce atılmış uçak bileti storysini görünce artık hayatımı sorguluyorum . O insanlar nefret objesine dönüşüyor fakat kendimi bastırılmış psikolojimle ; 2 cümle ile teselli ediyorum : Sen değerlisin , bunları üzülmek için hayat çok kısa diye .
Yarını düşünemiyoruz , -tekrar ama tekrar vurguluyorum . Yaşım size ciddi ciddi çok küçük gelebilir ,flood amaçlı okumayın lütfen , sonuçta benimde düşüncelerim var . - Seksten aldığımız hazı ve duyguyu nereden alabiliriz başka ? Para ile seks doğru orantılı ilerliyor .
Din ; dünyada madem milyarlarca insan var , ve yüzlerce inanç var . Ve herkes kendi inancını savunuyor , ve bütün dinlerin kendine göre ispatı var . Hangisine inanmamız lazım? Dinler teorik değil midir ?
Ben böyle yapıyorum hep , yatağa 5 dakika önce girip sorguluyorum sürekli . Belki ben uyurken insanlar seks yapıp barlarda fink atıyor ama ben kendimi sürekli teselli ediyorum . Hayatımda boyle sonlanacak herhalde , evet hayallerim var bunları gerçekleştirmek tabii ki de hayatıma anlam ve önem katar . Fakat her gün benden daha yüksek hedefleri olan kişileri tanıdıkça bu duygu köreliyor artık . Psikolojik uçuruma girip duruyorum , reelde iki kelimeyi yan yana getiremeyen insanlardan değilim fakat seçiciyim . Hepimiz bu psikoloji içindeyiz neredeyse , ne yapalım artık saat gecenin 1'inde yazıyorum bunları ve yarın sabah bu yazdıklarımın hepsini unutacak ve kahvaltıda muhtemelen 'bugün ne yapayım' diye düşünceceğim , hep aynı döngü hep aynı döngü . 24 yaşından sonra ev geçindirme cabası . Kaç sene kaldı 24 yaşına ? 9 sene boyunca hep aynı döngü , iç çekiyorum . İnsanların kolay yoldan varlığa ulaşmasını sevmiyorum . Ekonomik krizden dolayı daha zar zor geçinidiriyoruz kendimizi . Beni motive edecek bir kişi bile yok , burada ergen triplerine girmiyorum . Bipolar bozukluk, anksiyetemin olacağından şüpheliyim .
Bu hayatı ciddi ciddi seven insanlara layığım , hayat dilediğiniz gibi olsun , iyi geceler
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
1. sayfa
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz, DH'yi kullanırken depoladığımız çerezlerle ilgili veri politikamıza gözatın.
Teknoloji Haberleri
Yaşım 15 , aklıma takılan bazı sorular var . Dünyada 8 milyarı aşkın nüfus var , kapitalist bir sistemdeyiz . Fakat bunu anlamıyorum sırf para için mi yaşıyoruz ? Düşünsenize bilgi almak bile paralı hale geldi ,gidiyorsun D&R'a kitaplar paralı , yemek paralı . Ben parayı kız kalçasına benzetiyorum . Bakıyoruz istiyoruz fakat elde edemiyoruz. Bizi sadece ayakta tutan bir takım gerçekleşmesi olası olan güzel şeyler ya da hayallerimiz midir ? Gündüzleri kalkıp okula gidiyorum , öğlen yemek yiyoruz ve tam bu esnada hayatı sorgulamayı unutuyoruz . Evet belki elimizde olanla yetinmek gerek fakat bu kadar insan ne okuyorda bu kadar para kazanabiliyor . Ben orta durumlu bir ailede büyüdüm bana okunarak zengin olabileceği söylendi fakat durum çok çok farklı , sırf para üzerine hayaller kuruyoruz . Zaten ömrümüz en fazla 80 sene değil mi ? Insanlar instagram'da ne kadarda mutlular , neden dünya seks ve para üzerine kurulu bu iki şey bizi en çok tatmin eden şey neden hala çeşitli ideolojiler ve dinler ortada duruyor . Birbirimizi KANDIRIYORUZ . Kendimize değer vermeyi unuttuk bile , sürekli kıyaslama yapıyoruz günde yüzlerce belki . Yaşadığımız çağ iyi bir çağ değil , yaşımın 15 olduğunu tekrar belirtiyorum . Evet belki yaşım küçük , belki bir şeyleri ayırt edebilmem için küçük olduğumu söyleyebilirsiniz fakat bunlar benim spesfik düşüncelerim . Sürekli popüler kültürün hayatımıza getirdiği şeyleri yapmak zorunda mıyız ?
edit : Çevremde bu yüzden insan seçiyorum . Her insan hata yapar , hatta yüzlerce yapabilir . Fakat ben kusursuz bir insan arıyorum , işte bu yüzden yalnızım . Peki, yalnız olmak umrumda mı ?
Hayır . Sokakta gören sevgili olan 17-18 yaşlarında kişileri kıskanıyor muyum ? Belki , fakat kendi kendime diyorum ki ; ben değerli bir insanım , belki akademik , maddi olarak önümde binlerce insan olacak fakat küçük şeylerlede mutlu olan , kendimi kıyaslamayacak iyi bir ortam istiyorum . Fakat bu kıyaslama duygusu o kadar çok yaygın ki hayatımızda. Aslında bir şeyleri gerçekleştirmek için çokta geç değil , zaten bu konuyu anlatacak kimsem olmadığı için yazıyorum buraya . Fakat dünyadaki adaletsizlik ve insan psikolojisini görünce anlıyorum ki ciddi ciddi bu hayatı sevmek için her türlü işimizin doğru dürüst gitmesi gerek neredeyse.
Instagram , twitter'da madem bu kadar mutlusunuz , gözlük takıp yurtdışında gezip fotoğraf çekiyorsunuz fakat ciddi ciddi hiç dünyaya yukarıdan baktınız mı ? Siz hiç o insanlarla kendinizi kıyaslamıyor musunuz ? Kendimden örnek vereyim ; saat öğlen 11'de kalktığımda 2 saat önce atılmış uçak bileti storysini görünce artık hayatımı sorguluyorum . O insanlar nefret objesine dönüşüyor fakat kendimi bastırılmış psikolojimle ; 2 cümle ile teselli ediyorum : Sen değerlisin , bunları üzülmek için hayat çok kısa diye .
Yarını düşünemiyoruz , -tekrar ama tekrar vurguluyorum . Yaşım size ciddi ciddi çok küçük gelebilir ,flood amaçlı okumayın lütfen , sonuçta benimde düşüncelerim var . - Seksten aldığımız hazı ve duyguyu nereden alabiliriz başka ? Para ile seks doğru orantılı ilerliyor .
Din ; dünyada madem milyarlarca insan var , ve yüzlerce inanç var . Ve herkes kendi inancını savunuyor , ve bütün dinlerin kendine göre ispatı var . Hangisine inanmamız lazım? Dinler teorik değil midir ?
Ben böyle yapıyorum hep , yatağa 5 dakika önce girip sorguluyorum sürekli . Belki ben uyurken insanlar seks yapıp barlarda fink atıyor ama ben kendimi sürekli teselli ediyorum . Hayatımda boyle sonlanacak herhalde , evet hayallerim var bunları gerçekleştirmek tabii ki de hayatıma anlam ve önem katar . Fakat her gün benden daha yüksek hedefleri olan kişileri tanıdıkça bu duygu köreliyor artık . Psikolojik uçuruma girip duruyorum , reelde iki kelimeyi yan yana getiremeyen insanlardan değilim fakat seçiciyim . Hepimiz bu psikoloji içindeyiz neredeyse , ne yapalım artık saat gecenin 1'inde yazıyorum bunları ve yarın sabah bu yazdıklarımın hepsini unutacak ve kahvaltıda muhtemelen 'bugün ne yapayım' diye düşünceceğim , hep aynı döngü hep aynı döngü . 24 yaşından sonra ev geçindirme cabası . Kaç sene kaldı 24 yaşına ? 9 sene boyunca hep aynı döngü , iç çekiyorum . İnsanların kolay yoldan varlığa ulaşmasını sevmiyorum . Ekonomik krizden dolayı daha zar zor geçinidiriyoruz kendimizi . Beni motive edecek bir kişi bile yok , burada ergen triplerine girmiyorum . Bipolar bozukluk, anksiyetemin olacağından şüpheliyim .
Bu hayatı ciddi ciddi seven insanlara layığım , hayat dilediğiniz gibi olsun , iyi geceler
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >