1. sayfa
Arkadaşına sorsam hangi kapıyı söylerdi bunun cevabının zıttını alıyoruz... ![]() |
tek soru hakkını kimin kim olduğuna mı harcadın |
Arkadaşına sorsam hangi kapıyı söylerdi bunun cevabının zıttını alıyoruz...![]() |
Kapıdaki adamlardan birine beyin bedava demiştir adam afalladıktan sonra krala dönüp haykırarak''Hiç bir Allah'ın kulu bana,bırakın hele yüz yüze,yüz yüze bırakın,o feys tu feys diyorum ya geçtim onu,beni 70 milyon insanın önüne,sen ruhsuzsun gerizekalısın sende adammısın diyemezzz,eğer ruhlarımızı ortaya koyacaksak SENİN RUHUN VE BENİM RUHUM ORTAYA GELECEKSE ALLAH'IMIN ÜSTÜNE YEMİN EDERİMKİ SENİN RUHUN BENİM RUHUMUN ÖNÜNDE DİZ ÇÖKER TÖVBE İSTER''demiştir kral bu haykırış karşısında ne yapacağını şaşırır ve adama yaklaşarak,''inanırmısın fakir liseli,geçen fransaya gittim,5 yaşındaki çocuk bile fransızca konuşuyodu''der,fakir bu lafı gururuna yediremeyip önce kendini sonra kralı öldürür ve hikaye burda biter. |
Ilginc bir soru |
şimdi sorulacak soru bi düşünce sorusu değildir. sadece bir var-yok meselesidir. yani sayısal olarak gösterilebilir. örneğin altın olmaması durumunu '-1' altın olmasını ise '+1' ile gösterelim. bekçileri birer fonksiyon olarak gösterirsek: doğru söyleyen kişi: D(x)=x olsun yalan söyleyen de: Y(x)=-x olur. bunun anlamı şudur: doğru söyleyene altın varmı diye sorarsan varsa evet der, yoksa hayır der. yani 1 ise 1, -1 ise -1 çevirir. yalan söyleyen ise altın varsa yok der, yoksa var der. yani 1 ise -1 çevirir, -1 ise 1 çevirir. şimdi fonksiyonlar tamam ama bi sorun daha var. arkadaş fonksiyonların karakteristiklerinden emin ama karşısındakinin doğru söyleyen mi yoksa yanlış söyleyen mi olduğunu bilmiyo. yani karşısındaki fonksiyon D() fonksiyonumu yoksa Y() fonksiyonu mu bilmiyo. çözüm şudur: iki fonksiyonu birlikte kullanmak. yani bi fonksiyonun çıkış değerini diğerinin giriş değerine vermek: x = soru; D(x)=y; Y(y)=z; cevap = z; bunun tersi de olabilir: x = soru; Y(x)=y; D(y)=z; cevap = z; işleme dökersek, örneğin x yerine -1 verelim: Y(-1)=1; D(1)=1; olur. yani başta -1 verdik ama sonuç tersi yani +1 çıktı. şimdi x yerine +1 verelim: Y(1)=-1; D(-1)=-1; yine sonuç başta verdiğimizin tersi oldu. yani iki fonksiyonu da kullanırsak sonuç değeri herzaman giriş değerinin tersi oluyo. peki bunun soruyla ne alakası var? şöyle: arkadaş eğer iki bekçinin de düşüncesini alırsa (yani iki fonksiyonu da kullanırsa) sonuç olarak alacağı cevap HERZAMAN GERÇEĞİN TERSİ olur. yani altın var derlerse altın yok demektir, altın yok derlerse de var demektir. peki arkadaş bir tek soru hakkı varken nasıl olacak da iki bekçinin de görüşünü alacak? yani biz işlemimizde iki kez soru sorduk: Y(x)=y; D(y)=z; yani burda iki fonksiyona da birer kez başvurduk. ama arkadaşın birtek fonksiyona başvurma hakkı var. ozaman arkadaş da işlemi şu şekilde yapar: D(Y(x))=y; işte burda sadece D() fonksiyonu çağrılıyo ama yapmak istediğimiz işlem gerçekleşmiş oluyo. peki diyeceksiniz ki sen şimdi burda yine iki fonksiyonu da çalıştırdın. hayır ben sadece D()'yi çalıştırdım, Y()'yi çalıştıran ben değilim, D() çalıştırdı Y()'yi. gelelilim fasulyenin faydalarına, bunu soruya nasıl aktaracaz? yani arkadaşın sorusu ne olacak? atıyorum bekçilerin isimleri A ve B ise ve arkadaş soruyu A ya soruyosa soru şu olacak: eğer senin yerinde B olsaydı, arkandaki odada altın olup olmadığı konusunda ne söylerdi? burda atıyorum A yalancı olsun, ve odada altın olmasın. A şöyle düşünecek: "B benim yerimde olsaydı herzaman doğruyu söyleyeceği için odada altın olmadığı gerçeğini söylerdi, ama ben herzaman yalan söylediğim için cevap olarak 'B olsaydı odada altın var derdi' diyeceğim" yani burda arkadaş soruyu Y() fonksiyonuna sordu. ama fonksiyona giriş değeri olarak D() fonksiyonunun çıkış değerini verdi (B nin cevabını A ya sordu) böylece arkadaş aldığı cevap ne ise onun tersini uygular ve altına ulaşır. Not: cevabı ben bulmamıştım, başkasından öğrenmiştim. ama cevabı bitürlü anlatamadığımız bi arkadaşa en sonunda buşekilde işlemle göstererek açıklayabilmiştik |
|
Okudum anladım şaşırdım |
yanımdaki adam kral mı? |
#include <iostream> #include <stdlib.h> using namespace std; int main () { char x,y,z,D,Y; while (x==D){ . . . } return 0; } ![]() ![]() ![]() |
![]() |
bu soru fermat ın odası diye bi film vardı orda da geçiyor adam herhangi bir kapıdaki bekçiye sorar, adam bu kapının arkasında altın mı var der kapıdaki bekçi de evet der aslında evet deyen adam daima yalan söyleyen adamdır bununla ilgili doğruluk paradoks u vardır. ve adam diğer kapıdan gider ve hazineye ulaşır. ![]() |
![]() |
çok basit:" sizi buraya kral mı gönderdi? :)" yalan söyleyen hayır diyecek doğru söyleyen evet :) |
Mesajım bulunsun![]() |
%50 bence şansını denesin |
Diğer bekçi yalan mı konuşuyor? Hayır derse diğeri doğru konuşan kendi yalan konuşan olması gerekir ama hayır dediği için doğru konuşmuş olur. Evet derse, hem kendi doğru söylemiş olur diğerinin de yalan konuşan olduğu anlaşılır. |
Evet diyen doğru söyleyense babayı alırsın ![]() |
1. sayfa
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi gayrısafi milli hasıla -- 7 Ocak 2011; 13:32:43 >