Herkese tembel deyip bütün gününü forumda geçirip milletle tartışmak nasıl bir çelişkidir?
What's app yok,
İnstagram yok,
Facebook yok,
Televizyon yok, dizi yok,
Snapchat veya Swarm da yok,
Forumda Survivor, futbol veya oyun konularına takılmak da yok...
Tüm gün forumda da değilim, tüm gün forumda olsam bu kadar konuyu nasıl yaşıyor olurdum?
Forumda günlük mesaj ortalaması 7, günde 7 mesaj çok bir sayı değil...
Whatsapp'ı kullanmıyor olmanın nasıl bir artısı var anlamıyorum. Sen telegram kullanmıyomuydun. ne farkı var ? Ben ikisini de mesajlaşmak için kullanıyorum. Seni bilmem tabi.
Theo kafan o kadar ters mantık çalışıyor ki, alay edildiği kadar varsın. Bir de doğru söylediğini, meyve verdiğini sanmışsın yazık.
Öncelikle hiçbir ülke bisiklet sürerek gelişmedi. Belli bir refah düzeyine ulaştığı için bisiklet kullanımını arttı. Sana kalsa herkes aracını satıp bisiklet alıyor. Halbuki düşük maaşlı çalışanlar bile aracını(hatta 2. ve 3.yü de) rahatlıkla alıyor zaten, otomobil ulaşılmaz bir kavram değil onlar için. Uzun mesafe işini çözmeden bisikletle hayatını idame ettiremezsin. Senin mantık aynen şu; "X ülkesi çok gelişmiş ve jean pantolon giyiyor, biz de öyle giyinirsek biz de gelişiriz."
18 saat çalışmak övünülebilecek birşey gibi yazmışsın, tam tersi. An itibarı ile çalışma süreleri(bilakis özel sektörde, küçük işletmelerde) tam bir saçmalık zaten. Köleliği eleştirip de bunu övmek ters düşüyor. Makul çalışıp kendine vakit ayırmak, yeterince dinlenmek herkesin hakkıdır. Yok 50 km pedal çevirip, işçilerin yemeğini pişiriyormuş falan filan baya bir abartmışsın zaten orayı da geç.
Sosyal medyada, survivorda vakit israf edilmesin, yabancı dil öğrenilsin bak bunlar güzel tavsiyeler. Zaten buradaki kullanıcıların çoğu da dikkat ediyor bunlara. Ama yok otobüs kötü, yok araç kötü demek saçmalıktan başka birşey değil. Kimse keyfi kullanmıyor bunları, alternatifsizlikten kullanıyor zaten.
Bahsi geçen kişinin örnek davranışları çok, tamam güzel prensipleri var ama % 100 örnek alınması gereken bir insan değil. Çalışmak iyidir ama günde 18 saat çalışmak akıl ve sağlık kârı bir iş değildir. Çok çalışmak değil verimli çalışmak önemlidir. Yoksa çalışmak gerekliliktir ve büyük çoğunluğumuz için zorunluluktur zaten.
Bisikletle işe gitme olayına gelelim. Trafik teröristlerinin cirit attığı, engebenin çukurun haddi hesabının olmadığı, yayalar ve araçlarla dolu, sıkışık tepişik bir şehirde her gün -sen bir de günlük 18 saatlik mesaiden söz ediyorsun- yağmur çamur, kar kış demeden 100 km'lik yolu bisikletle teperek işe gidip gelmek ve bunun sonucunda sağ ve tek parça kalabilmek pe mümkün değil. Ben mesela bundan 10 sene evvel bir büfede paket servisinde çalışıyordum İstanbul'un merkezî bir yerinde. Hiç boş durmuyordum yav, bildiğin robota bağlamıştım. Paket servis işi oluyor 1 ya da 2 bisiklet var mesela tabi paket servisçi sayısı 3-4 tam hatırlamıyorum. Ben bisikletler boşta bile olsa binmiyordum. Neden? Çünkü bayır, yoğun trafik, etraf yaya ve yollar düz değil bozuk, kaldırımlı, engebeli. Yıllardır da bisiklete elimi sürmemişim zaten. Orada bisiklet kullansam belki bir tramvayın altında ya da bir otomobilin altında kalmıştım, nitekim bir paket servisçi arkadaşımız tramvay tarafından ezilme tehlikesi yaşamıştı. Yorucu ve daha amelece olan yöntemi yani tabanvayı tercih ediyordum ben sürekli, ayaklarımın tabanlarının ağrımasına rağmen. Bahsi geçen adam İstanbul, Ankara gibi büyük şehirlerin yoğun bölgelerinde yaşamıyor demek ki. Gerçi trafik durumu sakin ve düzlük bir şehir de yaşasa bile bu yapılan abartıdır. Güzeldir, takdir edilesidir ama abartıdır, herkesin harcı değildir. Bunun yapılmayıp da toplu ulaşım ya da özel araç tercih edilmesi ayıplanacak, tembellik denilecek bir davranış değildir.
Bisiklet sürmek güzeldir ama her gün 100 km yapmamak tembellik argümanı olamaz. Daha önce de söyledim: spor güzeldir, faydalıdır ama spor yapmamak tembellik savunması olamaz. Adam spor yapmayıp enerjisini bir işte de kullanıyor olabilir yani çalışmaya adıyor olabilir. Misal bu, günde 18 saat çalıştığı iddia edilen kişi bisiklet sürmüyor olsa veya spor yapmıyor olsa tembel mi olacaktı? Hayır. Tembellikten spor yapmayan olabilir ama her spor yapmayan tembel addedilemez. Çalışkanlık ve sporseverlik eş anlamlı ya da yakın anlamlı kelimeler değildir.
Tamam gösteriş budalası olmamalı, tamam malın, nimetin kıymetini bilmeli ama varlık içinde de yokluk çekmek herkesçe ulaşılması gereken bir ideal karakter özelliği olarak gösterilemez. Ben bisiklet tutkunuysam şahsen iyi bir bisiklet satın alırdım, tabi bunu eskitirdim de yani zırt pırt bisiklet alışverişi yapmazdım. Gösteriş için de almazdım. Giyim kuşamıma da az-çok dikkat ederdim ki az-çok bunu yapıyorum. Mağaza dolusu giysi satın alıp sürekli giy-at ya da über pahalı kıyafetler satın alma olayı değil. Bu kadar da varyemez şeklinde yaşamak bence örnek alınmaması gereken insan modeline daha yakın. Bu israf değil, bu dengedir. İş yerinde aşçı çalıştırmak yerine koskoca fabrikalarda, tesislerde yemeği iş verenin yapması absürd. Hiç işi gücü ya da daha önemli işi yokmuş gibi her gün işçilere yemek yapması masalsı. Ya da çok küçük bir işletme galiba. Yoksa bir patronun her gün koskoca kazanın başına geçip yemek yaptığını hayal edemiyorum. Bir de bu adam proje üretecek zaman ve enerji yaratacak falan. Çok aşırı uç bir yaşam-çalışma tarzı. Örnek alınması -zorunlu bile demiyorum- gerekli değil. Kimse bir işverene kendi işleriyle uğraşıyorken her gün işçisine yemek yapmıyor ama yemeği dışarıdan ya da bünyesinde çalıştırdığı aşçısıyla sağlıyor diye tembel diyemez. Bu kötü bir şey demiyorum ama ziyadesiyle acayip ve çok da olağandışı.
İsraf kötüdür ama israf varlık içinde yokluk çekmek değildir. Ya da israf pintilik, cimrilik değildir.
İnsanlar sosyal medyayla, dizilerle, hiçbir işe yaramayan boş TV programlarıyla vakit harcıyorlar; doğrudur. Ama bunlar ölçüsünde, ayarında, sorumlulukları baltalamadan yapılabilir. Yapmasa daha iyi yani daha faydalı şeyler tercih edebilir ama etmeyebilir de. İnsan neticede bilinci açık ve etrafında olan bitenden haberi olan bir organizmadır, robot değildir. Bir şekilde kendine de vakit ayırabilmelidir. WhatsApp'ta saatlerce boş vakit harcanmasına tamam ama hiç WhatsApp ve türevini kullanmamak da örnek alınması gereken bir davranış değildir. WhatsApp bir iletişim aracıdır, işlevseldir, amacı vardır, işe yarar.
Konuda bahsedilen kişinin çoğu özellikleri takdir edilesidir ama bir yerde de insan olduğumuzu unutmamak gerekir. Dengeyi sağlamak önemli. Hayat ölçülü yaşayabilene güzel.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Kartal Göz -- 6 Şubat 2018; 5:48:1 >
Kenya Tayland gibi ülkelerde bisiklet kullanma oranı çok yüksektir, bisiklet kullanın abi aşağıdaki görsellerdeki gibi muhteşem manzaraları haketmiyormuyuz sizce?
Kim ne derse desin, konu sahibi sonuna kadar haklı. İki mahalle aşağıdaki bakkala ekmek almaya araba ile gidenler mi dersin, hafta sonları avm.lerde boş boş gezen gençler mi dersin vs. Vallahi buraya satırlarca örnek yazarım. Ama değişen bir şey olmayacak. Yazılanları okuduktan sonra gene devam edecekler tembelliğe. Sırf tüketen bir toplumuz. Haa şimdi gelirler "abo sonko kondoso cok bo soy orotoyorda bızo lof otoyor." Yahu avm tuvaletini bile düzgün kullanamayan bir milletiz, ne bekliyorsun ki?
Kardeş adam üzerinden yürüme kendin de yap, o zaman konuş! Bu tıpkı Galatasaray üzerinden bir zamanlar uefa kupası süper kupa vs kaldırdığı için insanlara hava atmaya benziyor.
Açtığın konu yol gösterme değil iyice kocasını öven kadın vs başkasının .. sıyla gerdeğe giren vatandaş gibi durmaya başladı!
bu konuya giren herkes ieee de yayınlanan akademik makaleleri okumaya başlayıp çılgın projeler üretiyor tabii, tüm garezi ona bu hain vatan düşmanlarının !1!11!!
Güzel konu fakat nasıl böyle olabilmiş? Kendini böyle çalışkan ve üretken olmaya nasıl itmiş yani? Ben yaptıklarını okurken bile "hiç üşenmiyor mu" diye düşündüm.
Tembelliğe iten sebepleri ortadan kaldırınca çalışkan ve başarılı olmak kaçınılmaz...
Bakın bizim gün içinde yaptıklarımıza, işte bizim bu adam gibi olmamıza engel olmamıza engel olan sebepleri görebilirsiniz...
Teknoloji ve donanım formunun tüm zamanlarının en çok konuşulan konular...
Aksine beni tembellikten çıkarıp çok çalışmaya iten bir motivasyonum yok. İşlerimi hallediyorum okulda da başarılıyım ama ekstra çaba göstermeye itmiyorum kendimi, geçeyim yeter diye düşünüyorum çünkü o fazla eforu göstermek için bir sebep göremiyorum.
Öğrenme isteği,
Araştırma sonucunda kazandığın özgüven duygusu,
Hayatta farklı birşeyler elde etmenin verdiği başarı hissi,
Kazandığını paylaşınca yaşadığın mutluluk,
Milletinin başarılı olması için verdiğin çabanın gereğidir vatanseverlik,
Geleceği ve kendini şekillendirme gücüne sahip olduğunun farkında olmak,
daha çok sayılabilir, bunlardan biri bile motivasyon için yeterli tek başına...
Zenginim. Daha 3 yıl önce fakirdim şu an nerdeyse bu adamın kazandığı kadar para kazanıyorum her gün.
Zengin olmak önemli degil baskası için yaşamak gerizekalılıktır. O yollardan ben de geçtim. Kafasında toplum diye kurduğu şey var olmayan bir hayalet. O şikayetçi olduğu tembel, boş, pislik kısım toplumun ta kendisi. Toplum; o çalışırken gürültü yapan tembel komşusu, toplum radyoda dinledigi yobazlar, toplum ona iş kurma git memur ol diyen annesi babası. Eleman toplum sayesinde değil TOPLUMA RAĞMEN zengin olduğunun farkında değil. Eminim o çalışırken tembelliğin keyfini çıkaran bir sürü asalağı zengin olunca beslemiştir. İyi araba alabilecekken almamasını kendi tercihi, kendini mutlu eden birşey sanıyor ama toplumun saçmalıklarını kabullendiği için başkalarının düşüncelerine hapsolmuş. Bir kere gerçekten zora düşse kendini adadığı toplumun ona hiçbir şey vermeyeceğini görür. Kadın zaafı yok demişsin insanın karşı cinsi arzulaması zaaf falan değildir arzulamamak ve bunu zaaf olarak görmek kendini reddetmektir. Şu an böyle iyi bir insan olduğu için bu sonucu aldığını düşündüğüne eminim. Ama büyük aydınlanma şudur: iyi insan oldugu icin arzularını reddettigin icin humble oldugun icin falan kazanmadın sadece ve sadece yaratıcı oldugun için kazandın. İnsanlar senin başarına katkı sağlamadı sade ve sadece engel oldular eğer onları bu kadar umursamasaydın şimdi oldugundan çok daha büyük bir yerdeydin. Eminim mutludur ve hayatından memnundur ama hiçkimse olmamak, evrenle bir olmak, topluma vermek mutluluk filan değildir ben de kendimi mutlu sanıyordum ama "sanmak"tan öteye gitmiyor. Bir gün gerçek birşey girdi içime aşk gibi, onu elde etmek isteyecek kadar bile "bencil" olamadığımı gördüm. Onun kadar güzel birşeyi toplumdan alıp kendime saklamak "iyi tarafım" için intihardı ama içimdeki gerçek parça bundan başka birşey istemiyordu. Sonra hastalanıp acile düşünce etrafımda 100lerce insan olmasına rağmen 1 tanesiyle bile çağıracak kadar "yakın" olmadığımı fark ettim. Hep yüzeysel dostluklar, tanıdığım herkese vermişim vermişim vermişim ama hiçbiriyle gerçek yakınlık kurmamışım hepsi sahte, hepsine sahte olmuşum, yıllarca gerçek kendim olmamışım gerçek arzularımı bile bilmiyorum başkaları için yaşamışım. Ne yaptım? Her şeyi bıraktım sadece işim ve isteklerim için yaşadım gelirim katlarca arttı ve gerçek olmak, bu dünyadaki başka hiçbir şeyle karşılaştırılamaz. Hep bencil olmanın kendi isteklerine öncelik vermenin kolay olduğunu söylerler ama yalandır asıl zor olan kendi istediklerini yapmaktır.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Stoa -- 4 Şubat 2018; 23:46:48 >
Teknoloji Haberleri
What's app yok,
İnstagram yok,
Facebook yok,
Televizyon yok, dizi yok,
Snapchat veya Swarm da yok,
Forumda Survivor, futbol veya oyun konularına takılmak da yok...
Tüm gün forumda da değilim, tüm gün forumda olsam bu kadar konuyu nasıl yaşıyor olurdum?
Forumda günlük mesaj ortalaması 7, günde 7 mesaj çok bir sayı değil...
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Theologist -- 4 Şubat 2018; 10:31:15 >
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 4 cevap geldi. Cevapları Gizle
Whatsapp'ı kullanmıyor olmanın nasıl bir artısı var anlamıyorum. Sen telegram kullanmıyomuydun. ne farkı var ? Ben ikisini de mesajlaşmak için kullanıyorum. Seni bilmem tabi.
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Öncelikle hiçbir ülke bisiklet sürerek gelişmedi. Belli bir refah düzeyine ulaştığı için bisiklet kullanımını arttı. Sana kalsa herkes aracını satıp bisiklet alıyor.
Senin mantık aynen şu; "X ülkesi çok gelişmiş ve jean pantolon giyiyor, biz de öyle giyinirsek biz de gelişiriz."
Bak bakalım "otomobile yatırımı durdurdu" dediğin İngiltere, kişi başına düşen otomobilde bizi kaça katlıyormuş.
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_vehicles_per_capita
18 saat çalışmak övünülebilecek birşey gibi yazmışsın, tam tersi. An itibarı ile çalışma süreleri(bilakis özel sektörde, küçük işletmelerde) tam bir saçmalık zaten. Köleliği eleştirip de bunu övmek ters düşüyor. Makul çalışıp kendine vakit ayırmak, yeterince dinlenmek herkesin hakkıdır.
Yok 50 km pedal çevirip, işçilerin yemeğini pişiriyormuş falan filan baya bir abartmışsın zaten orayı da geç.
Sosyal medyada, survivorda vakit israf edilmesin, yabancı dil öğrenilsin bak bunlar güzel tavsiyeler. Zaten buradaki kullanıcıların çoğu da dikkat ediyor bunlara. Ama yok otobüs kötü, yok araç kötü demek saçmalıktan başka birşey değil. Kimse keyfi kullanmıyor bunları, alternatifsizlikten kullanıyor zaten.
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Tabi tembellerden çok tepki alacaktır.
O tür konuları bizim konuşmamız neyi değiştirecek?
Ama insanların şahsını ilgilendiren konuları açabilirsek toplumla birlikte gelişebiliriz ancak...
Geleceğin iyi olması için kaliteli insan yetişmesi şart, şimdi kaliteli insanlar yönetmiyor ülkeyi çünkü geçmişte kendilerini iyi yetiştirememişler...
Bizim o sorunlara çözüm olabilecek ne yetkimiz ne gücümüz var şimdilik... havaya kurşun sıkmak olur, zaman israfı olur...
En iyi yatırım insana yapılan yatırımdır, insan ölünce biter...
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
Bisikletle işe gitme olayına gelelim. Trafik teröristlerinin cirit attığı, engebenin çukurun haddi hesabının olmadığı, yayalar ve araçlarla dolu, sıkışık tepişik bir şehirde her gün -sen bir de günlük 18 saatlik mesaiden söz ediyorsun- yağmur çamur, kar kış demeden 100 km'lik yolu bisikletle teperek işe gidip gelmek ve bunun sonucunda sağ ve tek parça kalabilmek pe mümkün değil. Ben mesela bundan 10 sene evvel bir büfede paket servisinde çalışıyordum İstanbul'un merkezî bir yerinde. Hiç boş durmuyordum yav, bildiğin robota bağlamıştım. Paket servis işi oluyor 1 ya da 2 bisiklet var mesela tabi paket servisçi sayısı 3-4 tam hatırlamıyorum. Ben bisikletler boşta bile olsa binmiyordum. Neden? Çünkü bayır, yoğun trafik, etraf yaya ve yollar düz değil bozuk, kaldırımlı, engebeli. Yıllardır da bisiklete elimi sürmemişim zaten. Orada bisiklet kullansam belki bir tramvayın altında ya da bir otomobilin altında kalmıştım, nitekim bir paket servisçi arkadaşımız tramvay tarafından ezilme tehlikesi yaşamıştı. Yorucu ve daha amelece olan yöntemi yani tabanvayı tercih ediyordum ben sürekli, ayaklarımın tabanlarının ağrımasına rağmen. Bahsi geçen adam İstanbul, Ankara gibi büyük şehirlerin yoğun bölgelerinde yaşamıyor demek ki. Gerçi trafik durumu sakin ve düzlük bir şehir de yaşasa bile bu yapılan abartıdır. Güzeldir, takdir edilesidir ama abartıdır, herkesin harcı değildir. Bunun yapılmayıp da toplu ulaşım ya da özel araç tercih edilmesi ayıplanacak, tembellik denilecek bir davranış değildir.
Bisiklet sürmek güzeldir ama her gün 100 km yapmamak tembellik argümanı olamaz. Daha önce de söyledim: spor güzeldir, faydalıdır ama spor yapmamak tembellik savunması olamaz. Adam spor yapmayıp enerjisini bir işte de kullanıyor olabilir yani çalışmaya adıyor olabilir. Misal bu, günde 18 saat çalıştığı iddia edilen kişi bisiklet sürmüyor olsa veya spor yapmıyor olsa tembel mi olacaktı? Hayır. Tembellikten spor yapmayan olabilir ama her spor yapmayan tembel addedilemez. Çalışkanlık ve sporseverlik eş anlamlı ya da yakın anlamlı kelimeler değildir.
Tamam gösteriş budalası olmamalı, tamam malın, nimetin kıymetini bilmeli ama varlık içinde de yokluk çekmek herkesçe ulaşılması gereken bir ideal karakter özelliği olarak gösterilemez. Ben bisiklet tutkunuysam şahsen iyi bir bisiklet satın alırdım, tabi bunu eskitirdim de yani zırt pırt bisiklet alışverişi yapmazdım. Gösteriş için de almazdım. Giyim kuşamıma da az-çok dikkat ederdim ki az-çok bunu yapıyorum. Mağaza dolusu giysi satın alıp sürekli giy-at ya da über pahalı kıyafetler satın alma olayı değil. Bu kadar da varyemez şeklinde yaşamak bence örnek alınmaması gereken insan modeline daha yakın. Bu israf değil, bu dengedir. İş yerinde aşçı çalıştırmak yerine koskoca fabrikalarda, tesislerde yemeği iş verenin yapması absürd. Hiç işi gücü ya da daha önemli işi yokmuş gibi her gün işçilere yemek yapması masalsı. Ya da çok küçük bir işletme galiba. Yoksa bir patronun her gün koskoca kazanın başına geçip yemek yaptığını hayal edemiyorum. Bir de bu adam proje üretecek zaman ve enerji yaratacak falan. Çok aşırı uç bir yaşam-çalışma tarzı. Örnek alınması -zorunlu bile demiyorum- gerekli değil. Kimse bir işverene kendi işleriyle uğraşıyorken her gün işçisine yemek yapmıyor ama yemeği dışarıdan ya da bünyesinde çalıştırdığı aşçısıyla sağlıyor diye tembel diyemez. Bu kötü bir şey demiyorum ama ziyadesiyle acayip ve çok da olağandışı.
İsraf kötüdür ama israf varlık içinde yokluk çekmek değildir. Ya da israf pintilik, cimrilik değildir.
İnsanlar sosyal medyayla, dizilerle, hiçbir işe yaramayan boş TV programlarıyla vakit harcıyorlar; doğrudur. Ama bunlar ölçüsünde, ayarında, sorumlulukları baltalamadan yapılabilir. Yapmasa daha iyi yani daha faydalı şeyler tercih edebilir ama etmeyebilir de. İnsan neticede bilinci açık ve etrafında olan bitenden haberi olan bir organizmadır, robot değildir. Bir şekilde kendine de vakit ayırabilmelidir. WhatsApp'ta saatlerce boş vakit harcanmasına tamam ama hiç WhatsApp ve türevini kullanmamak da örnek alınması gereken bir davranış değildir. WhatsApp bir iletişim aracıdır, işlevseldir, amacı vardır, işe yarar.
Konuda bahsedilen kişinin çoğu özellikleri takdir edilesidir ama bir yerde de insan olduğumuzu unutmamak gerekir. Dengeyi sağlamak önemli. Hayat ölçülü yaşayabilene güzel.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Kartal Göz -- 6 Şubat 2018; 5:48:1 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Resime gitmek için tıklayın >
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi _gavaracı_ -- 6 Şubat 2018; 19:56:46 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
■Neden Turkiyede vergiler cok
■Neden Sifir arac 60.000 tl
■Ev almak neden bu kadar zor
■Asgari ucret neden 2000 tl degil..
■Iphone x amerikada 1000 dolar yani 1 asgari ucret turkiyede neden 6100 tl 4asgari ucret
■Azda olsa siyasi vergiler ekonomi konusuna el atsin.
Bunlar gibi mantikli hakli guncel isabetli konular acsaniz
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Beylikdüzün'den kartal ilçesine bisiklet ile gidin.
Sabahları işe yetişmeyi düşünmek yerine ay bugün bisikletle işe gitmeliyimi düşünün.
Hadi gençler pedallar havaya.
Kurban bayramlarında akrabanız hakkaride ise bisiklet ile yol alın.
Açtığın konu yol gösterme değil iyice kocasını öven kadın vs başkasının .. sıyla gerdeğe giren vatandaş gibi durmaya başladı!
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesajda bahsedilenler: @Akanzi Kopanzi
Bu adam gercekten akil tutulmasi yasiyor. Istanbul gibi bi yerde insanlar beylikduzunden anadolu yakasina ise gidiyor. Bu adam mi bisiklet kullanacak?
Butun gun saatlerce calisan adam bide gidis donusunde bisiklet mi kullanacak?
Bisiklet akilli sehirleri seyaparmista bilmem ne de yav birak allah askina neyin kafasidir kardesim bu ya.
Seni beylikduzunden gayrettepeye ofise giderken bisiklet uzerinde gormek isterdim. Sabah ezaninda ciksan yine yetisemezsin o ise.
O yuzden artik bos yapma. Bos yapmanida gectim bu millete tembel diye hakaret etmeyi kes.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Öğrenme isteği,
Araştırma sonucunda kazandığın özgüven duygusu,
Hayatta farklı birşeyler elde etmenin verdiği başarı hissi,
Kazandığını paylaşınca yaşadığın mutluluk,
Milletinin başarılı olması için verdiğin çabanın gereğidir vatanseverlik,
Geleceği ve kendini şekillendirme gücüne sahip olduğunun farkında olmak,
daha çok sayılabilir, bunlardan biri bile motivasyon için yeterli tek başına...
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
Amacına böyle ulaşabileceğine inanıyor musun? Forum lan burası 😂
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Zengin olmak önemli degil baskası için yaşamak gerizekalılıktır. O yollardan ben de geçtim. Kafasında toplum diye kurduğu şey var olmayan bir hayalet. O şikayetçi olduğu tembel, boş, pislik kısım toplumun ta kendisi. Toplum; o çalışırken gürültü yapan tembel komşusu, toplum radyoda dinledigi yobazlar, toplum ona iş kurma git memur ol diyen annesi babası. Eleman toplum sayesinde değil TOPLUMA RAĞMEN zengin olduğunun farkında değil. Eminim o çalışırken tembelliğin keyfini çıkaran bir sürü asalağı zengin olunca beslemiştir. İyi araba alabilecekken almamasını kendi tercihi, kendini mutlu eden birşey sanıyor ama toplumun saçmalıklarını kabullendiği için başkalarının düşüncelerine hapsolmuş. Bir kere gerçekten zora düşse kendini adadığı toplumun ona hiçbir şey vermeyeceğini görür. Kadın zaafı yok demişsin insanın karşı cinsi arzulaması zaaf falan değildir arzulamamak ve bunu zaaf olarak görmek kendini reddetmektir. Şu an böyle iyi bir insan olduğu için bu sonucu aldığını düşündüğüne eminim. Ama büyük aydınlanma şudur: iyi insan oldugu icin arzularını reddettigin icin humble oldugun icin falan kazanmadın sadece ve sadece yaratıcı oldugun için kazandın. İnsanlar senin başarına katkı sağlamadı sade ve sadece engel oldular eğer onları bu kadar umursamasaydın şimdi oldugundan çok daha büyük bir yerdeydin. Eminim mutludur ve hayatından memnundur ama hiçkimse olmamak, evrenle bir olmak, topluma vermek mutluluk filan değildir ben de kendimi mutlu sanıyordum ama "sanmak"tan öteye gitmiyor. Bir gün gerçek birşey girdi içime aşk gibi, onu elde etmek isteyecek kadar bile "bencil" olamadığımı gördüm. Onun kadar güzel birşeyi toplumdan alıp kendime saklamak "iyi tarafım" için intihardı ama içimdeki gerçek parça bundan başka birşey istemiyordu. Sonra hastalanıp acile düşünce etrafımda 100lerce insan olmasına rağmen 1 tanesiyle bile çağıracak kadar "yakın" olmadığımı fark ettim. Hep yüzeysel dostluklar, tanıdığım herkese vermişim vermişim vermişim ama hiçbiriyle gerçek yakınlık kurmamışım hepsi sahte, hepsine sahte olmuşum, yıllarca gerçek kendim olmamışım gerçek arzularımı bile bilmiyorum başkaları için yaşamışım. Ne yaptım? Her şeyi bıraktım sadece işim ve isteklerim için yaşadım gelirim katlarca arttı ve gerçek olmak, bu dünyadaki başka hiçbir şeyle karşılaştırılamaz. Hep bencil olmanın kendi isteklerine öncelik vermenin kolay olduğunu söylerler ama yalandır asıl zor olan kendi istediklerini yapmaktır.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Stoa -- 4 Şubat 2018; 23:46:48 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle