Merhaba arkadaşlar, Kafam çok karışık. 1 yıldır bir boşanma sürecindeyim. Çekişmeli dava. Davayı çocuklarımın annesi açtı, dilekçesinin %95'i yalan dolan. Ben ise karşı dava açmadım, Sırf çocuklarıma karşı vicdanım sızlamasın diye.
Çocuklar küçük olduğu için annelerinde. Bu süreçte çocuklarımın annesi bana çocukları mahkemenin belirlediği günler haricinde hiç göstermiyor. 2 haftada 1 gün sadece. Hatta bazen 3 haftada 1 bile oluyor. Telefondan beni ve tüm akraba-arkadaşımı engellemiş, görüntülü arama ile bile görüştürmüyor çocuklarımı.
Bu saatten sonra barışma durumu da olmaz, çünkü anneleri o kadar adice şeyler yaptı ve yapıyor ki, benim annemin, kardeşlerimin, akrabalarımın, arkadaşlarımın vs. karşısına çıkacak yüzü de olmaz bu saatten sonra. Bana bile kendisini hiç göstermiyor. (Aldatma değil, başka salak saçma şeyler, detaya girmeyeyim)
Ben de tek yaşıyorum ve hayat çok sıkıcı geliyor. Yaşadığım yer adeta bir zombikent, sosyallik sıfır. Kiralar olmuş ateş pahası. E çocukları da 2-3 haftada 1 görebiliyorum.
Annem Antalya'da yaşıyor. Her şeyi bırakıp annemin yanına taşınayım diyorum. Orada gidip iş bakayım, Çocukları göreceğim zaman uçağa atlayıp geleyim vs.
Ama yeri gelir de bu uçağa atlayıp gidip gelmelerim azalır diye çekiniyorum. Ne bileyim, üşenirim, yaşayacağım yerde sosyallik ve hava güzel olduğundan çocukları unuturum-ihmal ederim diye çekiniyorum.
Ama bir yandan da şu an burada kalarak yavaş yavaş öldüğümü hissediyorum. Var mı tavsiyeniz?
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
Kafam çok karışık.
1 yıldır bir boşanma sürecindeyim.
Çekişmeli dava.
Davayı çocuklarımın annesi açtı, dilekçesinin %95'i yalan dolan.
Ben ise karşı dava açmadım,
Sırf çocuklarıma karşı vicdanım sızlamasın diye.
Çocuklar küçük olduğu için annelerinde.
Bu süreçte çocuklarımın annesi bana çocukları mahkemenin belirlediği günler haricinde hiç göstermiyor.
2 haftada 1 gün sadece.
Hatta bazen 3 haftada 1 bile oluyor.
Telefondan beni ve tüm akraba-arkadaşımı engellemiş, görüntülü arama ile bile görüştürmüyor çocuklarımı.
Bu saatten sonra barışma durumu da olmaz, çünkü anneleri o kadar adice şeyler yaptı ve yapıyor ki, benim annemin, kardeşlerimin, akrabalarımın, arkadaşlarımın vs. karşısına çıkacak yüzü de olmaz bu saatten sonra. Bana bile kendisini hiç göstermiyor.
(Aldatma değil, başka salak saçma şeyler, detaya girmeyeyim)
Ben de tek yaşıyorum ve hayat çok sıkıcı geliyor.
Yaşadığım yer adeta bir zombikent, sosyallik sıfır.
Kiralar olmuş ateş pahası.
E çocukları da 2-3 haftada 1 görebiliyorum.
Annem Antalya'da yaşıyor.
Her şeyi bırakıp annemin yanına taşınayım diyorum.
Orada gidip iş bakayım,
Çocukları göreceğim zaman uçağa atlayıp geleyim vs.
Ama yeri gelir de bu uçağa atlayıp gidip gelmelerim azalır diye çekiniyorum.
Ne bileyim, üşenirim, yaşayacağım yerde sosyallik ve hava güzel olduğundan çocukları unuturum-ihmal ederim diye çekiniyorum.
Ama bir yandan da şu an burada kalarak yavaş yavaş öldüğümü hissediyorum.
Var mı tavsiyeniz?
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.