25 yaşındayım, ben de 8-9 yaşından beri kara kutu ile 8 bit atari ve dos oyunlarıyla büyüdüm. 21-22'ye kadar da yoğun olarak oyun oynadım diyebilirim ancak son 3 senedir fazla pc, konsol başında vakit geçirdiğim söylenemez. ps3, xbox ve iyi bir pc'im var ancak bunların sadece bende olması beni rahatlatıyor. Sanırım Xbox ve ps'yi en son 3-4 ay önce açtım o da arkadaşlarımla heavy rain ve mk oynamak içindi. Eskisi gibi tat vermiyor şu anda, sadece akşamları pc'den HoN oynuyorum online olarak arkadaşlarımla 1-2 saat. Ama yine de oyunlar hayatımda bir bölümde hep olacaklar. |
ben dahil senin gibi çok var ve evet biz hastayız sadece daha farklıyız normal hastalardan ama seni öldürmüyorsa rada yemek çiş vs arası veriyorsan sıkıntı yok ![]() |
ya su acidan bakin, uyusturucu kullancaginiza, travestiye fln gitceginize kotu aliskanliginiz oyun olsun dimi ? ![]() |
ya aslında konsollarla göz teması kurmak değilde ateri oynamasamda yani benimde bazen iş yoğunluğundan dolayı konsolu 1 hafta açamadığım zamanlar oluyor demek istediğim illa konsollar gözümün önünde olacak her an oynayabilekmiş gibi artı ben konsolumu kimseye vermem canımı isteyin konsolumu istemeyin prensibi benimki :)) |
Gençler(Yaşım 27 bakmayın tabire :D ) konunun profesyoneli olarak(Psk.Dan.) bir tanım yapayım. "Eğer yaptığınız şey sizi mutlu ediyorsa ve sürdürülebilirse sorun yoktur. Ancak sürdürülebilir olması ve sizi insan olmanın temel şartlarından uzaklaştırmaması gerekir.Bur her şey için böyledir. Örneğin oyun oynamak için evinize misafir gelmesini istemiyorsanız bu bir sorundur. Ya da yaz tatiline çıkmak yerine oyun oynamayı tercih ediyorsanız, eşinizle sohbet etmek yerine WoW level derdindeyseniz sıkıntı var demektir. Bu süreç şu aşamalarda gelişir: 1- Bağımlılık durumunun düşüncelerde oluşması. ( İş yerinizde akşamki PES partisini düşünüyorsunuz.) 2- Bağımlılığın davranışlarınızı yönlendirmeye başlaması. (Oyun oynamak amaçlı düzen değişikliği. Örneğin eve daha hızlı gitmek istemeniz ve daha hızlı gitmeniz.) 3- Asosyalleşme. (Herkesin bildiği bir kavram. Kuzenin düğününe akşamki WoW partisi için gitmemeniz.) 4- Anti-sosyalleşme. (Oyun oynamayan diğer bireyleri aşağılamaya, onlara düşünce ve davranış olarak saldırganlaşma.Örneğin eşinizi PES oynamadığı için eleştirmeniz, diğer insanları oyun oynamadığı için küçük görmeniz.) 5- Öz-bakımın azalması. (Oyun oynayacağım diye düzenli yemeği bırakmak, sağlık sorunlarını es geçmek, uyku düzenini bozmak, az yıkanmak, tuvalete çıkmamak vb.) 6- İmajinasyon. (Günün oyun oynanmayan nadir dönemlerinde de oyunlardan sahneler hayal etmek, uykuda ve uyanık rüyalar görmek.) 7- İdealizasyon. (Kendini Ezio Auditore gibi görmek, onun gibi olma çabası. Tişörtler, kapşonlar, benzer yürüyüşler, benzer tepkiler.) 8- Artık TAM ANLAMIYLA VE TEDAVİYE ACİLEN İHTİYACI OLAN bir bağımlısınız, tebrikler. ![]() |
Şu kısma bir milyon kere katılıyorum.Aynı hissi bende yaşıyorum. |
süpersin ![]() |
Hayatı boyunca oyunlara ilgi duymamış oynamamış nişanlıma zorla Unreal Tournament 3 oynatıyorum ve başarılı olmazsa kızıyorum mouse bile zor tutuyor olmasına rağmen.![]() |
![]() ![]() ![]() |
27 yaşındayım , 4 yaşındayken babam commodore 64 almıştı, ilk defa o zaman tanıştım halk deyimiyle ATERİ ile,buggy boy,international soccer,midnight patrol diye isimlerini hiç unutamadığım 3 kartuş(evet teyp kaseti değil kartuş arkasına takılan) oyunum vardı. Kuzenimde de o dönemler (82'li o büyük 2 yaş benden) amiga 500 vardı, bir imreniyordum bir imreniyordum :) amiga 500de de supaplex oynuyorduk birde sensible soccer , neyse c64 den sonra micro genius tv aterisine geçtik,sonra sonra derken gameboy color, ps1,xbox,ps2,xbox360,ps3,nds lite,psp... diye uzayıp gitti, tüm konsollar elimde mevcut(bir ara 3 tane gamecube'um vardı) eskileri kutusuna koyup kaldırdım tabi, güncellerle oynuyorum şu an... bu işlere kim ne der diye bakmayacaksın, yoksa hayatın tadı kalmaz, şöyle bir çevreme baktığımda ben işten eve gidince yemek yiyip oyun oynuyorum, diğer bizim gibi oyunseverlere çocuk gözüyle bakan insanlar ne yapıyor sizce ? kahveye gidip okey , batak, veya mahalledeki çapulcu takımıyla köşelerde oturup bira içiyorlar vs. vs. yani objektif olarak baktığımızda biz oyunseverler hepsinden temiz ve düzgün insanlarız. şahsen benim içkim,sigaram kumarım yok, kahve alışkanlığım yok(hayatımda da gitmedim gitmem), he ben bunları yazarken belki bazılarınız bu çocuk kesin asosyal embesil falan diye içinizden geçiren vardır, fakülte mezunuyum, tekstil ile uğraşıyorum ve evlenme hazırlığı yaptığım bir birlikteliğim var, aynı zamanda denize havuza bilimum spor ve zevk aktivitelerine gidiyorum, haftanın 6 günü çalışıyorum, geri kalan zamanda da kitap okuyup , oyun oynuyorum. yani herşeyi tadında yapıyorum :) hasta mıyım ? hastalık akşamları arkadaşlarınla cod black ops oynayıp, gears of war 3 (daha gelmedi önsipariş geçtim :P) de horde modunu oynamaksa evet hastayım , hastalık oturup rank kasmaksa evet hastayım arkadaşım ... ![]() ![]() ![]() |
Aynen benim durumum da böyle. Xbox'la oynamasam bile evde olması yetiyor... ![]() |
. |
4 saat bence günlük uzun bir süre 1saatten fazlası bence mantıklı değil. |
yas 30.benim problem de zaman yetmiyor kardeşim,bekarız,çoluk coçuk yok ona rağmen,oyunlar,filmler diziler yığıldı kaldı.dışarda biyerde arkadaslarla otururken kalksak da eve gitsem diye bekliyorum.ama pazar günlerimi outdoor geciririm,deniz-havuz-mtb. |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() ![]() |
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle