Aradan bir ay geçmiş,artık buna alışmıştık.Tanıdığım insanların %70 i hastalanmış ve büyük ihtimal karantinada ölmüşlerdi.Her sokak başında asker ve doktorlar vardı nerdeyse.5 kez hastalıklı insan görmüştüm.O bomboş gözler,sadece ıssırmak için çalışan ağız,o renksiz deri...Korkutucu!Çok şükür ki ordumuzda vaka sayısı azdı.Ama yine de vardı.İngiltere den artık haber alınmıyordu,Amerika dan da...Hatta çoğu ilimizden de öyle.İnterneti geçin elektrik bile günde sadece 6 saat veriliyordu.Sokakları boş görmek çok ilginçti.O 6 saatlik arada genellikle pc'i açıp aile videolarımızı izlerdim.O hoş mutluluk,dolu sokaklar,korkusuz bir hayat.Çok eskide kalmıştı.İnsanların sayıları gittikçe azalıyordu.Emindim çok yakında bu sokaklar boş olmuycaktı,yürüyen ölülerle dolu olucaktı!Her aileye bir adet tabanca verildi ve yanında da bir dosya.Dosyanın bir bölümünde yazan şeyi direk söylüyorum size "Aile üyeleriniden birini hasta halde görürseniz bilmeniz gereken şudur...O artık anneniz,babanız veya kardeşiniz değil!".Sürekli şunu düşünüyordum ya o çok sevdiğim babamı,annemi ya da kardeşimi hasta halde iken öldürmek zorunda kalırsam...NE YAPICAKTIM!O hergün komşumuzdan duyduğumuz haberler iyice sıkmıştı bizi,bir kez bile mi iyi haber gelmez.Sürekli hastalık şurda çok fazlalaşmış,orduda şu kadar kişide hastalık çıkmış vb....Hep aynı kötü haberler.Bazen silahı gizlice alıp intihar edesim geliyordu.Zaten eminim çoğu aile üyemde kendi için aynısı düşünüyordu.
Virüsün koca orduyu bu kadar kolay bir şekilde ele geçirmesini anlayamamıştım,orduyu geçtik ülke.Koskoca İngiltere ya.Okulda sürekli bu konu konuşuluyordu.Ve sonra olan oldu,virüs Amerika da görüldü,Amerika 2 gün sonra hemen açıklamayı yaptı.Virüs çok güçlüydü,gereğinden çok hemde.Hava ile bulaşmıyordu bu iyiydi.Amerika şu ana kadar tedaviye yaklaşmayı geçin yanından bile geçilmediğini duyurdu.Amerika da vakalar artmaya başladı ama orduya henüz birşey olmamıştı.Ya da biraz erken konuşuyordum.4 gün sonra okuldan döndüğümde annem ben kapıdan girer girmez Amerikan ordusunda da sorunalr başlamış dedi.Zaten halk kafayı yemiş gibiydi.Youtubedan birçok videoya bakıyordum ve insanların ne kadar korktuğunu anlıyordum.Yaklaşık 1,5 gün sonra videolar kesildi,Amerika da internet,tv gibi çoğu iletişim olanağının bittiği öğrenildi.Herşey çok yavaş ilerliyordu sanki,ya da bana öyle geliyordu.Ama en büyük isteğim virüsün Türkiye de çıkmamasıydı.Artık o güzel zombi hayalleri geçmişti.Korku 0 dı Türkiye de ama virüsün yakında bizde de çıakcağı gerçeği reddedilemezdi.Ve o LANET OLASI haber geldi.M.E. adında birinde virüse rastlanmıştı.Lanet olsun,lanet olsun,lanet olsunnnn.....
Hocam yazım kurallarına dikkat edin okuma zevkimizi köreltiyor
Hocam elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,birkaç bölümlük olsun göz yumarsanız sevinirim.
Virüsün koca orduyu bu kadar kolay bir şekilde ele geçirmesini anlayamamıştım,orduyu geçtik ülke.Koskoca İngiltere ya.Okulda sürekli bu konu konuşuluyordu.Ve sonra olan oldu,virüs Amerika da görüldü,Amerika 2 gün sonra hemen açıklamayı yaptı.Virüs çok güçlüydü,gereğinden çok hemde.Hava ile bulaşmıyordu bu iyiydi.Amerika şu ana kadar tedaviye yaklaşmayı geçin yanından bile geçilmediğini duyurdu.Amerika da vakalar artmaya başladı ama orduya henüz birşey olmamıştı.Ya da biraz erken konuşuyordum.4 gün sonra okuldan döndüğümde annem ben kapıdan girer girmez Amerikan ordusunda da sorunalr başlamış dedi.Zaten halk kafayı yemiş gibiydi.Youtubedan birçok videoya bakıyordum ve insanların ne kadar korktuğunu anlıyordum.Yaklaşık 1,5 gün sonra videolar kesildi,Amerika da internet,tv gibi çoğu iletişim olanağının bittiği öğrenildi.Herşey çok yavaş ilerliyordu sanki,ya da bana öyle geliyordu.Ama en büyük isteğim virüsün Türkiye de çıkmamasıydı.Artık o güzel zombi hayalleri geçmişti.Korku 0 dı Türkiye de ama virüsün yakında bizde de çıakcağı gerçeği reddedilemezdi.Ve o LANET OLASI haber geldi.M.E. adında birinde virüse rastlanmıştı.Lanet olsun,lanet olsun,lanet olsunnnn.....
Hocam yazım kurallarına dikkat edin okuma zevkimizi köreltiyor
Hocam elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,birkaç bölümlük olsun göz yumarsanız sevinirim.
Türkçemize dikkat edip özen gösterdiğiniz müddetçe tüm müsadeler sizin. İyi çalışmalar başarılar
Virüsün koca orduyu bu kadar kolay bir şekilde ele geçirmesini anlayamamıştım,orduyu geçtik ülke.Koskoca İngiltere ya.Okulda sürekli bu konu konuşuluyordu.Ve sonra olan oldu,virüs Amerika da görüldü,Amerika 2 gün sonra hemen açıklamayı yaptı.Virüs çok güçlüydü,gereğinden çok hemde.Hava ile bulaşmıyordu bu iyiydi.Amerika şu ana kadar tedaviye yaklaşmayı geçin yanından bile geçilmediğini duyurdu.Amerika da vakalar artmaya başladı ama orduya henüz birşey olmamıştı.Ya da biraz erken konuşuyordum.4 gün sonra okuldan döndüğümde annem ben kapıdan girer girmez Amerikan ordusunda da sorunalr başlamış dedi.Zaten halk kafayı yemiş gibiydi.Youtubedan birçok videoya bakıyordum ve insanların ne kadar korktuğunu anlıyordum.Yaklaşık 1,5 gün sonra videolar kesildi,Amerika da internet,tv gibi çoğu iletişim olanağının bittiği öğrenildi.Herşey çok yavaş ilerliyordu sanki,ya da bana öyle geliyordu.Ama en büyük isteğim virüsün Türkiye de çıkmamasıydı.Artık o güzel zombi hayalleri geçmişti.Korku 0 dı Türkiye de ama virüsün yakında bizde de çıakcağı gerçeği reddedilemezdi.Ve o LANET OLASI haber geldi.M.E. adında birinde virüse rastlanmıştı.Lanet olsun,lanet olsun,lanet olsunnnn.....
Hocam yazım kurallarına dikkat edin okuma zevkimizi köreltiyor
Hocam elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,birkaç bölümlük olsun göz yumarsanız sevinirim.
Türkçemize dikkat edip özen gösterdiğiniz müddetçe tüm müsadeler sizin. İyi çalışmalar başarılar
Dediğim gibi elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,ayrıca dikkatiniz içinde teşekkür ederim.
Virüsün koca orduyu bu kadar kolay bir şekilde ele geçirmesini anlayamamıştım,orduyu geçtik ülke.Koskoca İngiltere ya.Okulda sürekli bu konu konuşuluyordu.Ve sonra olan oldu,virüs Amerika da görüldü,Amerika 2 gün sonra hemen açıklamayı yaptı.Virüs çok güçlüydü,gereğinden çok hemde.Hava ile bulaşmıyordu bu iyiydi.Amerika şu ana kadar tedaviye yaklaşmayı geçin yanından bile geçilmediğini duyurdu.Amerika da vakalar artmaya başladı ama orduya henüz birşey olmamıştı.Ya da biraz erken konuşuyordum.4 gün sonra okuldan döndüğümde annem ben kapıdan girer girmez Amerikan ordusunda da sorunalr başlamış dedi.Zaten halk kafayı yemiş gibiydi.Youtubedan birçok videoya bakıyordum ve insanların ne kadar korktuğunu anlıyordum.Yaklaşık 1,5 gün sonra videolar kesildi,Amerika da internet,tv gibi çoğu iletişim olanağının bittiği öğrenildi.Herşey çok yavaş ilerliyordu sanki,ya da bana öyle geliyordu.Ama en büyük isteğim virüsün Türkiye de çıkmamasıydı.Artık o güzel zombi hayalleri geçmişti.Korku 0 dı Türkiye de ama virüsün yakında bizde de çıakcağı gerçeği reddedilemezdi.Ve o LANET OLASI haber geldi.M.E. adında birinde virüse rastlanmıştı.Lanet olsun,lanet olsun,lanet olsunnnn.....
Hocam yazım kurallarına dikkat edin okuma zevkimizi köreltiyor
Hocam elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,birkaç bölümlük olsun göz yumarsanız sevinirim.
Türkçemize dikkat edip özen gösterdiğiniz müddetçe tüm müsadeler sizin. İyi çalışmalar başarılar
Dediğim gibi elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,ayrıca dikkatiniz içinde teşekkür ederim.
Hâlâ zaman nasıl geçti,hastalık böyle nasıl yayıldı bilmiyorum.Kendi kendime planlar yapıp,hayatta kalmak için noktalar belirliyordum.1 km ileride ki av mağzasını gezmiştim,işe yarıycak çok şey vardı.Tabi benden önce başkaları talan etmezse.Sahibiyle aramı iyi tutmaya başladım,hergün gidip selam verip hâl,hatır soruyordum.Aramız iyice iyi olmuştu,hergün gidip ordaki silahlara bakıyor,kendi kendime resmen setler düzenliyordum.Pompalı tüfekler,tabancalar,bıçaklar...Herşey.Arkadaşlarımı nerdeyse 2 aydır görmemiştim.Neyse,artık sadece kendimi düşünmeliydim.Bir kaç gün sonra yine aynı iğrenç şey oldu,6. kez hastalanmış bir insan gördüm,hedefi bendim üstelik.Korkmadım gibi bir yalan söyliyemem,ödüm patladı resmen.Yavaş yürüyordu en başta,ama sonra hızlandı.Kaçmaya başladım,alt geçite doğru geldiğimde aklıma nerdeyse 100 m ilerde ki askerler geldi(nerdeyse her sokakta var dediklerim).Ve o kırık merdiven!!!....Düşmüştüm,ağrım veya acım yoktu ama şok olmuştum.O iğrenç yürüyen kadavra üstüme çıktı.Beni ısırmaması için elimden geleni yapıyordum.Yandaki küçük kırık merdiven parçasını kafasına vurdum,yana düştü.O an bacağımı yakaladığını hissetttim,diğer bacağımla kafasına bir tekme indirdim.Bıraktı beni o ayağa kalkmaya çalışırken ben 100 m ilerdeki askerlere doğru koşmaya başlamıştım bile.Yanlarına vardığımda o kadar yorgun ama ayrıca da mutluydum ki anlatamam.Onlara alt geçitte bir zombi olduğunu söyledim,aralarından 2 tanesi oraya dopru gitti diğer 2 tane ise benim yanımda kaldı(daha doğrusu bulundukları yerde).Yaklaşık bir 25 dk sonra dieğr ikiside geldi.Zombiyi öldürmüşlerdi ama bulunduğum şehire(Sincan'a) yakın yeni kurulmuş cephaneliğin patladığını öğrenmişlerdi.Büyük bir sıkıntıydı çünkü söylediklerine göre sadece 500'e yakın tüfek mermisi ve 40'a yakın tabanca mermisine sahip olduklarını söylediler.Bana ilk fazla gibi geldi ama aslında değildi.Çünkü neredeyse bir zombiye bir şarjör(30 mermi) harcanıyordu.Kısaca çok olmasada az bir miktar mermileri kalmıştı.Evime gittim,annemin dizine yattım direk,olanları anlattım ve uyudum biraz.Kalktığımda annemin balkonda olduğunu gördüm yanına gittim ve aşağıya baktım.2 askeri araba gelmişti,cephane geldi zannettim ve mutlu oldum,ama arabadan çıkanlar ağır yaralı askerlerdi!
Teknoloji Haberleri
Takip
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Callum -- 27 Aralık 2011; 18:12:25 >
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi wixwe00 -- 27 Aralık 2011; 18:23:57 >
Aradan bir ay geçmiş,artık buna alışmıştık.Tanıdığım insanların %70 i hastalanmış ve büyük ihtimal karantinada ölmüşlerdi.Her sokak başında asker ve doktorlar vardı nerdeyse.5 kez hastalıklı insan görmüştüm.O bomboş gözler,sadece ıssırmak için çalışan ağız,o renksiz deri...Korkutucu!Çok şükür ki ordumuzda vaka sayısı azdı.Ama yine de vardı.İngiltere den artık haber alınmıyordu,Amerika dan da...Hatta çoğu ilimizden de öyle.İnterneti geçin elektrik bile günde sadece 6 saat veriliyordu.Sokakları boş görmek çok ilginçti.O 6 saatlik arada genellikle pc'i açıp aile videolarımızı izlerdim.O hoş mutluluk,dolu sokaklar,korkusuz bir hayat.Çok eskide kalmıştı.İnsanların sayıları gittikçe azalıyordu.Emindim çok yakında bu sokaklar boş olmuycaktı,yürüyen ölülerle dolu olucaktı!Her aileye bir adet tabanca verildi ve yanında da bir dosya.Dosyanın bir bölümünde yazan şeyi direk söylüyorum size "Aile üyeleriniden birini hasta halde görürseniz bilmeniz gereken şudur...O artık anneniz,babanız veya kardeşiniz değil!".Sürekli şunu düşünüyordum ya o çok sevdiğim babamı,annemi ya da kardeşimi hasta halde iken öldürmek zorunda kalırsam...NE YAPICAKTIM!O hergün komşumuzdan duyduğumuz haberler iyice sıkmıştı bizi,bir kez bile mi iyi haber gelmez.Sürekli hastalık şurda çok fazlalaşmış,orduda şu kadar kişide hastalık çıkmış vb....Hep aynı kötü haberler.Bazen silahı gizlice alıp intihar edesim geliyordu.Zaten eminim çoğu aile üyemde kendi için aynısı düşünüyordu.
Hocam elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,birkaç bölümlük olsun göz yumarsanız sevinirim.
Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Türkçemize dikkat edip özen gösterdiğiniz müddetçe tüm müsadeler sizin. İyi çalışmalar başarılar
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi turbo-powwer -- 27 Aralık 2011; 18:25:39 >
Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Dediğim gibi elimden geldiğince dikkat etmeye çalışıyorum,ayrıca dikkatiniz içinde teşekkür ederim.
Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Ben teşekkür ederim
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Hâlâ zaman nasıl geçti,hastalık böyle nasıl yayıldı bilmiyorum.Kendi kendime planlar yapıp,hayatta kalmak için noktalar belirliyordum.1 km ileride ki av mağzasını gezmiştim,işe yarıycak çok şey vardı.Tabi benden önce başkaları talan etmezse.Sahibiyle aramı iyi tutmaya başladım,hergün gidip selam verip hâl,hatır soruyordum.Aramız iyice iyi olmuştu,hergün gidip ordaki silahlara bakıyor,kendi kendime resmen setler düzenliyordum.Pompalı tüfekler,tabancalar,bıçaklar...Herşey.Arkadaşlarımı nerdeyse 2 aydır görmemiştim.Neyse,artık sadece kendimi düşünmeliydim.Bir kaç gün sonra yine aynı iğrenç şey oldu,6. kez hastalanmış bir insan gördüm,hedefi bendim üstelik.Korkmadım gibi bir yalan söyliyemem,ödüm patladı resmen.Yavaş yürüyordu en başta,ama sonra hızlandı.Kaçmaya başladım,alt geçite doğru geldiğimde aklıma nerdeyse 100 m ilerde ki askerler geldi(nerdeyse her sokakta var dediklerim).Ve o kırık merdiven!!!....Düşmüştüm,ağrım veya acım yoktu ama şok olmuştum.O iğrenç yürüyen kadavra üstüme çıktı.Beni ısırmaması için elimden geleni yapıyordum.Yandaki küçük kırık merdiven parçasını kafasına vurdum,yana düştü.O an bacağımı yakaladığını hissetttim,diğer bacağımla kafasına bir tekme indirdim.Bıraktı beni o ayağa kalkmaya çalışırken ben 100 m ilerdeki askerlere doğru koşmaya başlamıştım bile.Yanlarına vardığımda o kadar yorgun ama ayrıca da mutluydum ki anlatamam.Onlara alt geçitte bir zombi olduğunu söyledim,aralarından 2 tanesi oraya dopru gitti diğer 2 tane ise benim yanımda kaldı(daha doğrusu bulundukları yerde).Yaklaşık bir 25 dk sonra dieğr ikiside geldi.Zombiyi öldürmüşlerdi ama bulunduğum şehire(Sincan'a) yakın yeni kurulmuş cephaneliğin patladığını öğrenmişlerdi.Büyük bir sıkıntıydı çünkü söylediklerine göre sadece 500'e yakın tüfek mermisi ve 40'a yakın tabanca mermisine sahip olduklarını söylediler.Bana ilk fazla gibi geldi ama aslında değildi.Çünkü neredeyse bir zombiye bir şarjör(30 mermi) harcanıyordu.Kısaca çok olmasada az bir miktar mermileri kalmıştı.Evime gittim,annemin dizine yattım direk,olanları anlattım ve uyudum biraz.Kalktığımda annemin balkonda olduğunu gördüm yanına gittim ve aşağıya baktım.2 askeri araba gelmişti,cephane geldi zannettim ve mutlu oldum,ama arabadan çıkanlar ağır yaralı askerlerdi!
Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 2 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle