quote:

Orijinalden alıntı: PHXS

quote: Orijinalden alıntı: O Meşhur Kel Adam ;) quote: Orijinalden alıntı: Hitler's Last Nazi Ara,ara,ara......Bulucaksın! (Bölüm 7) Sabah 9.30'du.Herkes kalkmış kahvaltı yapılmıştı.Yağız Komutan ve ben 3 askeri nöbetçi olarak koyduk.Sonra 2 yanımıza 2 asker alıp insan aramaya başladık,sokaklar gerçekten çok sessizdi,gereğinden falza.Çoğu yerde cesetler vardı.2 KEZ ÖLMÜŞ CESETLER!Çoğu zaman benim ve ailemin onlardan biri olmadığı için şükrediyordum.İlerliyorduk,sonra bir an birini gördük normal insandı galiba,arabayı durdurduk,2 asker(bir normal er ve Yağız komutan) indi ve yanına doğru gittiler.Bİrden o soluk deriyi ve boş gözleri gördüm."LANET O L S U N!!" diye bağırdım arabada.Er G3 ile vurdu zombiyi yere düştü pis mahluk,ama sesi duyan diğerleride yavaş yavaş gelmeye başladı ve eve yaklaşık 2 km vardı.Hemen arabaya koştular ve bindiler.Hayatımda ilk kez silah kullanıcaktım galiba,onu geçtik bu kadar zombiyi hiç bir arada görmemiştim,galiba insan aramamız biraz mantıksızdı çünkü nerdeyse bütün Sincan(bulunduğum bölge) burdaydı,ölü olarak,bir nevi.HEr köşeyi dönüşümüzde bir zombi kafilesi resmen biiz karşılıyordu,edilen küfürlerin haddi hesabı yoktu.Hoşuma giden tek şey silah kullanmaktı.Alt geçitten geçip karşıya geçtik,Yağız komutan "Bu ne A...... k......" diye bağırdı,resmen heryer zombiydi,10'ar kişilik gruplar halinde heryerdeydiler.Eve de yaklaşık 500m kalmıştı.Öldürerek ielrledik tabi en fazla toplasak 100 zombi ölmüştür,abartarak söylüyorum belki ama 100!Bir anlamda çok azdı,zaten kesin de değildi bu sayı,belkide 50 idi.Eve ulaştık,aracı yan tarafa park ettik ve direk yukarı çıktık.ANalttığımızda herkes çok üzüldü,galiba kurtarıcak insan yoktu.Ama büyük bir karar alınmıştı,ARTIK HERKES TEK BAŞINA KEŞİFE ÇIKICAK!(Annem,kardeşim ve babam haricindeydi bu çünkü Yağız komutana böyle birşey istememesini,onalrı kaybetmek istemediğimi söyledim,onalr evden sorumluydu). Oha sübliminal

quote:

Orijinalden alıntı: XPHOS

quote: Orijinalden alıntı: PHXS quote: Orijinalden alıntı: O Meşhur Kel Adam ;) quote: Orijinalden alıntı: Hitler's Last Nazi Ara,ara,ara......Bulucaksın! (Bölüm 7) Sabah 9.30'du.Herkes kalkmış kahvaltı yapılmıştı.Yağız Komutan ve ben 3 askeri nöbetçi olarak koyduk.Sonra 2 yanımıza 2 asker alıp insan aramaya başladık,sokaklar gerçekten çok sessizdi,gereğinden falza.Çoğu yerde cesetler vardı.2 KEZ ÖLMÜŞ CESETLER!Çoğu zaman benim ve ailemin onlardan biri olmadığı için şükrediyordum.İlerliyorduk,sonra bir an birini gördük normal insandı galiba,arabayı durdurduk,2 asker(bir normal er ve Yağız komutan) indi ve yanına doğru gittiler.Bİrden o soluk deriyi ve boş gözleri gördüm."LANET O L S U N!!" diye bağırdım arabada.Er G3 ile vurdu zombiyi yere düştü pis mahluk,ama sesi duyan diğerleride yavaş yavaş gelmeye başladı ve eve yaklaşık 2 km vardı.Hemen arabaya koştular ve bindiler.Hayatımda ilk kez silah kullanıcaktım galiba,onu geçtik bu kadar zombiyi hiç bir arada görmemiştim,galiba insan aramamız biraz mantıksızdı çünkü nerdeyse bütün Sincan(bulunduğum bölge) burdaydı,ölü olarak,bir nevi.HEr köşeyi dönüşümüzde bir zombi kafilesi resmen biiz karşılıyordu,edilen küfürlerin haddi hesabı yoktu.Hoşuma giden tek şey silah kullanmaktı.Alt geçitten geçip karşıya geçtik,Yağız komutan "Bu ne A...... k......" diye bağırdı,resmen heryer zombiydi,10'ar kişilik gruplar halinde heryerdeydiler.Eve de yaklaşık 500m kalmıştı.Öldürerek ielrledik tabi en fazla toplasak 100 zombi ölmüştür,abartarak söylüyorum belki ama 100!Bir anlamda çok azdı,zaten kesin de değildi bu sayı,belkide 50 idi.Eve ulaştık,aracı yan tarafa park ettik ve direk yukarı çıktık.ANalttığımızda herkes çok üzüldü,galiba kurtarıcak insan yoktu.Ama büyük bir karar alınmıştı,ARTIK HERKES TEK BAŞINA KEŞİFE ÇIKICAK!(Annem,kardeşim ve babam haricindeydi bu çünkü Yağız komutana böyle birşey istememesini,onalrı kaybetmek istemediğimi söyledim,onalr evden sorumluydu). Oha sübliminal

Benim fakem puah yöneticiler bu duruma bi el atın fakem bedenden ayrıldı




@mert okuyacam derslerden zaman kaldığında
bu arada resident evil terk falan diyenlere bakma sen banada öyle diyolardı residenti bir kere bile izlemedim

quote:

Orijinalden alıntı: Hitler's Last Nazi

Uyandım... (Bölüm 9)

Uyandım,direk aileme baktım.Ve hayatımın en berbat anını yaşadım.Ölmüşlerdi,ailem ya...Herşeyim gitmişti.Diğer araca baktım,onlar da ölmüştü.Arkadan gelen hırlama gibi seslerden anladığım kadarıyla zombiler geliyordu.Aracın arkasından çadırı aldım direk koşmaya başladım.İri biriydim ve yoruldum,orta boyda bir tepenin arkasına gittim ve dinlenmeye başladım.Ve düşündüm,aniden düşünmeye başladım ailem ölmüştü,beni koruyabilecek kişiler ölmüştü.Kendimi koruyabi.......YANIMA HİÇ SİLAH ALMAMIŞTIM!Sadece kendime ait olan bir bıçak vardı.O an bittiğimi hissettim resmen.Geri gitsem zombiler var,ileri de gidemem saat geç oluyor.Çadırı kurup dinlenmeye karar verdim.Kurup içine girdim,çok rahatsızdı aslında,ama yapıcak birşeyim yoktu.Uyudum,başka yapabileceğim birşey yoktu.Uyandım,aklımda tek birşey vardı okuluma doğru gidicektim yol boştur diye düşündüm,boşsa güvenlidir.Okuluma gidicektim çünkü etrafında evler vardı,şehirden uzak biryerdi.Ama mesafe çoktu 2-3 günde giderdim dinlenerek.Kendimi savunmak için bıçağım ve çadır dışında hiçbir şeyim yoktu.