Teknoloji Haberleri
Aşağı Git
Tüm Forumlar
Konu Dışı / Off Topic
Konu Dışı
20 yaşımdayım. Hayattan bir beklentim yok. Canım çok acıyor.
Bu konudaki kullanıcılar: 3 misafir, 2 mobil kullanıcı
114
Cevap 7420
Tıklama 12
Öne Çıkarma
Cevap 7420
Tıklama 12
Öne Çıkarma
-
20 yaşımdayım. Hayattan bir beklentim yok. Canım çok acıyor.
-
En Çok Beğenilenler Tümü Tüm Yorumları Aç
|
Psikolog'a gitmesi gerekir derdini dinleyip açılması gerekir ama bence boş dışarı çık arkadaş çevresiyle biraz kafa dağıt kafa dengi bir arkadaşın varsa hedeflerinizi ve ne yapmak istediğinizi dertleşin. Senin sorunun dertleşecek bir arkadaşının olmaması ve kimsen olmadığı için foruma yazmandır. |
| Okumadım, hayvan gibi ders çalısırsan YGS-LYS'den iyi derece çıkarırsın sıkıntı etme. |
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
| Hedefin,hayallerin yoksa biz ne kadar sana ogut verirsek verelim bosa.insan hayelleri-hedefleri icin yasar,yoksa uzgunum dostum tedavi olman lazim |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Hocam çok yüklenmişsin kendine ne olacak ya fani dünya bu kadar üzülmeye değer mi?Bence ilk iş bir psikoloğa git kendi iç dünyandaki sorunları çöz.Puanın o kadarda kötü değil temel mühendisliklerden birini veyahut sağlık alanında bir bölüm tercih edebilirsin.Üniversiteye gidersen sosyalleşmeye bak insanlarla iletişim kurmaktan çekinme ne olacak ya senden üstün değiller ya çekinecek bir şey yok |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Ya bunu demeyin. Artık eskiye göre yani 2-3 sene öncesine göre kendimi çok daha iyi hissediyorum. Gitmiştim 3 sene önce ama ilac verdiler kullanmadim. İyikide kullanmadim. |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi diriltkalbini -- 25 Temmuz 2017; 20:57:57 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 2 cevap geldi.
 |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
|
Psikolog'a gitmesi gerekir derdini dinleyip açılması gerekir ama bence boş dışarı çık arkadaş çevresiyle biraz kafa dağıt kafa dengi bir arkadaşın varsa hedeflerinizi ve ne yapmak istediğinizi dertleşin. Senin sorunun dertleşecek bir arkadaşının olmaması ve kimsen olmadığı için foruma yazmandır.  |
Bu mesajda bahsedilenler: @bazarov0734
Hedefim ,hayalim yok değil de . Ben insanlara faydalı olacak işler yapmak istiyorum. Ve aileme destek sağlayacak bir gelir ve bir de iç huzur istiyorum. Hedefim hayallerim belki de çok yüksek değil ama benim de var hayallerim gelecekte. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
|
Hocam toparlanmaya çalışın. En azından deneyin. Önünüzde çok vaktiniz var, daha 20 yaşındasınız. Üzülerek bir yere gelemezsiniz.  |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
|
Benim sorunlarımı yaşasan demek ki bırak otobüse binmeyi, odandan bile çıkamayacaksın. Relax ol, kimse seni umursamıyor. Diyelim ki güldüler? Ertesi gün akıllarında olacağını mı sanıyorsun? Bak ben 135 kiloyum ve ağırlık çalışıyorum, dışarıda milletin arabasını falan kaldırıyorum. Bir şey desinler hele, bazı şeyleri yok saymak pahasına onlara haddini bildiririm. Keyfime göre denize giriyorum, onca kiloma rağmen. Topluluğa karşı konuşabiliyorum ve istediğim ortama da girebiliyorum. Bunlar için kimseden fazlam yok, hatta eksiğim var. Bu arada psikolog yardımı almalısın. Psikiyatr olmak zorunda değil ama bence senin aynı zamanda ilaç kullanmaya da ihtiyacın var. Öyle beş dakikalık görüşmeler üzerine kullanacağın ilaçlar değil, git ve kendine en uygun ilacı yazabilecek doktorlara danış, parası neyse ver, gerekirse tahlil de yapsınlar. İnsanlardan çekinme. Bak ben fen lisesi mezunuyum, YTÜ EHM'de okuyorum da ne oluyor? 8 senedir üniversite bitmedi ve seneye ancak bitiyor. Bu sürede başıma gelmeyen de kalmadı. Bir süre sonra duyarsızlaşıyorum, evet ama olması gereken bence bu. |
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Haklısınız.Bunu bilmeme rağmen yıllarımı boşa geçirdim. İnşallah toparlanicam. Hayat gerçekten çok kısa . Bu kisacik ömürden bile oyalanip duruyoruz ,.kendimizi uzuyoruz. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesajda bahsedilenler: @One True King
| İnşallah vakit geçmeden değerini bilebilirim. Biliyorum , benden daha kötü durumda 10binlerce insan var. Allah hepimizin yardımcısı olsun. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesajda bahsedilenler: @SerdarH
| psikiyatra gitmelisin bu zamana kadar kendin yenememişsin en azından ilaçlar yardım edecektir emin ol |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| beterin beteride varmış durumun benden dahada kötüymüş |
ben beynimi uyuşturmak istemiyorum. İnşallah bu sene uniye gidersem kendimi geliştiricem aşıcam insallah |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
|
Okudum. Durumum bu kadar kötü olmasa da yazıda yer yer kendimi buldum. İnan ilerde ne yapacağız hiç bilmiyorum |
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
| Kardeşim senin sorunun aslinda basit , çok fazla yalnız kalmışsın bir dosta ihtiyacın var sohbet edebileceğinin mac muhabbeti yapacağın kişiye otobüse binmeye korkuyorum dedin ya sen üniversiteye git,bir kere bin otobüse böyle bir korkun kalmayacak sadece bir kere tecrübe et |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Konuşma becerim de hiç yok. Derdimi anlatmaktan, kendimi ifade etmekten çok zorlanıyorum. Bu 6-7yillik süre içinde depresyon, sosyal fobi ,panik atak, anksiyete bozukluğu vs yaşadım. Direk bir doktor tarafından teşhis koyulmadi ama biliyorum çok kötü zamanlarim oldu..
Liseden mezun olalı 2 yılı geçti. 2 yıldır da YGS LYS sınavlarına falan giriyorum. Ama hiç istediğim gibi ,kendimi vererek ,çalışamadim. Hep ailevi sorunlar,kendi içsel sorunlarım, motivasyon eksikliği ,hedefsizlik yüzünden bu 2 yıl bomboş geçti gitti. 🙁
Babam tarafından sürekli eleştiri altındayım. Ona hiç cevap da veremiyorum. Eleştirilerini yanlisda olsa doğru kabul ediyorum. Ailemle konuşurken hep çok sessiz,titrek,korkak konuşurum. Ama tanımadığım kişilerle daha rahat konuşurum.
Ehliyetimde yok. 2 yıldır 7 gün 24 saat boş zamanım oldu, babam da dedi o kadar ehliyete yazil diye. Bense sanki başka bir evrende yaşıyor gibiyim. Aptallık ettim yazilmadim. Biraz çekingenlikten, biraz da ozguvensizlikten.
Dışardaki hayata çok yabancı hissediyorum. Hayatımda hiç tek başıma bir cafeye vs oturmadim. Belediye şehirici otobüsüne bile binmedim. Korkudan , çekingenlikten, rezil olma korkusundan dolayı.
Yasitlarim çoktan üniversiteye gitti. Hatta 2.sinifi bitirdiler. Çoğu bir işte çalışıyor. Bazıları evlendi. Bense hep battikca battim. Zaten hicbiseyim yoktu daha da geriledim.
Herhangi bir becerim, ya da hobim, hoslandigim bir konu da yok. Ot gibi hissediyorum kendimi. Ailemin onlarca emeğini heba ettim orta-fakir bir aile olmamıza rağmen. Aile içi kavgalar da çok fazlaydı son bir yıla kadar şimdi biraz daha iyi ama işte.
Motivasyonsuzluk, hedefsizlik, iletişimsizlik, yalnızlık, internet, bilgisayar,telefon,degersizlik, ise yaramazlık psikolojisi benim umudumun üstünü ezdi bitirdi.
Tanıdığım insanlarla hiç konuşamıyorum. Denemekten de korkuyorum ya işte bu yüzden de hep kaybediyorum.
Puanlarim gene çok kötü ama artık tercih yapıp kurtulmak istiyorum.Ailemden uzaklaşmak istiyorum. Gittiğimde üni hayatına adapte olabilir miyim bilmiyorum ama kendimi geliştirmek istiyorum. İnsanlara faydalı bir birey olmak istiyorum. Ve de kendimi ve ilerde olacak ailemi gecindirebilecek bir gelir ve iç huzur istiyorum. . Ama nerden baksam hayatımi hep bilinmeyen, umutsuz,karanlık,çaresiz olarak görüyorum.
< Resime gitmek için tıklayın >
Doğrusunu söylemek gerekirse belli bir hedefimde yok. Çünkü kendimi tanımıyorum.ne istediğimi, neye yeteneğim olduğunu da bilmiyorum. Zaten de yok. Puanlarim gorseldeki gibi. Bu yıl 3.girisimdi. sıralamamin yettiği yerleri yazicam artık.
Ama içimde de' sen bu degilsin, çok daha iyisini yapabilirsin. 1 yildaha hazırlan ' diyen bir ses var. Çok kararsızım. Ama gitmek ağır basıyor. Dayanamıyorum artık. Hiç düzgün bir iş yapamamaktan çok bunaldım ağlıyorum da bazen. Sen bu dünyaya fazlaliksin, degersizsin, bu babayı, aileyi haketmiyorsun diye sesleniyorum hep içimden. Değersizlik duygusna kapılıyorum çoğu zaman.
İnsan derdini paylaştıkca rahatlar ya ben de buraya yazayım dedim. Belki de yanlış yere yazmis olabilirim ama öyle işte. gidersem
bu puanlarla sizce nereye gitmeliyim. 4 veya 2 yılın sonunda direk işsiz kalmak istemiyorum. Kendimi gelistirebildigim kadar gelistiririm.. Ve benim için hala bir umut var mıdır bu dünyada? Belki çok abartmis olabilirim ama kafam çok karışık bugünlerde.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >