Zeka çalışarak değerlenir. Her insan hayal kurar plan yapar ama hayalini veya planını gerçeğe dönüştürmedikten sonra o zekanın hiç bir anlamı kalmaz. Bir söz var "Hayat karar ve eylemdir." diye. Dikkatlice düşünüp muhakeme ile doğru bir karar vermek erdem, bu kararı eyleme dökmek ise başarı ve kudrettir. Zeka tek başına bir sonuç vermez bu yüzden zekanın eyleme dökülmemiş hali yokluğu ile aynı sonucu verir.
Zeki insan bunu bir avantaj olarak görür ve "Nasılsa yaparım, çalışmadan bile buralara geldim kim bilir çalışsam neler yapardım, ben zaten bunları biliyorum." gibi sözlerle kendini kandırır. Zeki insan hayata 1-0 önde başlar ama 2. golü atmakta sıkıntı çeker. Kendince bir bilmişliği vardır, hafif de kibirlidir, çaba göstermeye ihtiyacı olmadığını düşünür. Aklını geliştirmek yerine onu olduğu gibi kabul eder.
Çalışkan insan ise bu zekilerin önüne geçmek için elinden geleni yapar. Hedefi 5, beyni 2 ise o 6 için mücadele eder. Karşısına çıkan bilmediği, görmediği kavramlar üzerine yoğunlaşarak bilgisine bilgi katar. Sıfırdan kullanmaya başladığı aklını gün geçtikçe geliştirir ve "Daha iyisini de yapabilirim." diyerek gözü hep bir basamak üsttedir. Çaba göstererek, mücadele ederek geldiği yerin kıymetini iyi bilir. Belki zeki doğmamıştır ama zekasını kullanmasını öğrenmiştir.
Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle