Kısaca kafamdaki fikirleri birlikte açığa çıkarabilecek bir yoldaşa ihtiyacım var ama nedense dışarıdan, üniversiteden, oradan buradan pek istikrarlı birisini göremiyorum. Karşıma bir sürü kişi çıkıyor, nedense bu işte tek başıma yol alıp kendi ekmeğimi kendim kazanıyorum ama diğer yandan da "abi 24 saat bile yetmiyor ya" dediğim oluyor. Kimseye kolay kolay güvenemiyorum. Birisiyle birlikte prodüksiyon işini yürütsem, sırtımı yaslayabileceğim güvenebileceğim bir dost, sırtını döndüğünde arkandan iş çevirmeyecek birisini bulmak ne kadar zormuş bu devirde yahu.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Amedra -- 12 Kasım 2014; 0:17:23 >
Girişimci olmak çok güzel bir şey ancak ortak meselesini yanlış anlamışsın. İşini beraber yürütebileceğin kişi zaten dostun olmamalı. Onun yerine senden farklı özeliklere sahip ve eksiklerini kapatacak biri olmalı. Profesyonel bir ilişki yürütmelisin çünkü iş kurallar üzerinde yürür. Bu kurallar ilişkinizi de yansıyacaktır.
Kolay değil dost kazanmak. Bu güne kadar 100 dostum olduysa 99'unu silip 1'iyle de az görüşüyorum. Çoğu dost dediğim kişilerin ne kadar da boş insanlar olduğunu fark edince insanın pek de güvenesi gelmiyor gerçekten. Çevremdeki insanlar nedense köle olmaya mahkum kalmışlar, sabit bir işe gireyim, şu kadar para kazanayım, onu yapayım bunu yapayım tamamdır. Bizde şu anda aynı kaderi paylaşıyoruz ancak ben attığım adımlarda gayet düzenli bir şekilde büyürken nedense yıprandığımı hissediyorum, tükenmişliğin beni ele geçirmesini pek istemiyor gibiyim.
Tek başımayım, yine büyüyorum. 1 Günde 2 iş yapıyorum, Üniversitem var daha yeni bu hafta başlamış gibi ilk defa notlarımı toplayıp sınavlarıma girdim, aynı yerde 3 Can olmak gerçekten zor geliyor. Hırs insanı daha da manyaklaştırıyor, işkolik bir duruma sokuyor bunu anlıyorum.
Bir konuda zaten eksiklerimi kapatacak kişiyi fark etsem benden çok kendisinin kazanmasını çok isterim, mutlu olurum ama kolay değil, dost dediğin insanlara bile bazen güven olmuyor, sözde dinliyor, fikrini çalıyor ve kendisi bir şeyler çabalamaya çalışarak tökezliyor. :)
Bir arkadaş; Diyor ki gel birlikte büyütelim işi. Tamam diyorum ama düşünüyorum bahsettiği iş derken bakalım işi ne kadar çok biliyor ki bana böyle bir destekle geliyor acaba diye? 1 Saatlik onun bahsettiği projeyi dinlememden sonra hala konu bahsi geçen projeye gelemiyor ve soruyorum "ben burada işimi sana kurmak için değil ortak olarak senin bu işte nereye kadar gelebileceğini görmeyi merak ediyorum" dememle birlikte noktayı koyarak kendisini güzel bir akşam yemeği hatırası olarak kafama kazıyorum.
Yapacağım şeyler çok da zor değil aslında, ajanstan da eleman bulurum dert değil buraya kadar kendi başıma internet sektöründe kendimi ufak da olsa ispatlamışsam yavaş yavaş büyümeyi seçerim daha iyi dediğim oluyor ama bir yandan da insan geçmişe bakınca; ulan 6 ay önce adım atacaktın daha şimdi vakit bulabiliyorsun dediğim oluyor.
Teknoloji Haberleri
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Amedra -- 12 Kasım 2014; 0:17:23 >