Teknoloji Haberleri
L
Gönderiler
Hakkında
0 L
12 yıl
Alex'i kendimce tanımladım ve anlatabildiğimce anlattım. Belki bir göz atmak istersiniz. Eminim benim gibi düşünen birileri vardır.  http://www.oguzhandogan.net/alex/ |
L
13 yıl
|
Arkadaşlar tepki süresi düşük, kontrastı yüksek, mümkünse en az 100 Hz, usb'den mümkün olduğunca çeşitli formatta dosya oynatabilen 40" bir led tv almak istiyoruz. Öncelikli markalarımız Samsung ve Sony. Alternatiflere açığız. Şöyle renklerini beğendiğiniz, kullanıp memnun kaldığınız bir televizyon var mıdır? Bütçemiz 1500 TL. Konu ile ilgili en iyi tavsiyeyi buradan alabileceğimi düşünüyorum, şimdiden teşekkür ediyorum. |
L
14 yıl
|
Arkadaşlar benim MATLAB konusunda hiçbir bilgim yok maalesef dolayısıyla ihtiyacı olan bi arkadaşıma yardımcı olamadım. Kendilerinin MATLAB ile yapılacak bir ödevleri var. Ödev mantık olarak basit, veri.doc isimli bir dosyayı açtırıp bu dosyanın içinde bir kelime aratılacak ve program bu kelimeyi bulduğu zaman "kelimeyi değiştirmek istiyor musunuz?" diye kullanıcıya soracak. MATLAB'a aşina olan biri varsa muhtemelen çabucak yazabilir böyle bir uygulamayı. Yardımcı olursanız çok sevinirim. |
L
14 yıl
|
Aşk dediğin şey insanın kalbinde kağıt kesikleri açar mıymış canım? Bu nasıl şeymiş böyle? Bir kadın da bir adamı gözlerini kısarak diz çöktürebilir miymiş, hem hiç dokunmadan? Bir adam da bir kadını düşünürken ağlayıverir miymiş? Bu ne biçim işmiş böyle canım! Kalbine kirpik saplandı diye, koskoca adam yerle bir olur muymuş? Hem bir kirpik o kadar derine saplanır mıymış? Küçük beyaz eller, bir katilin elleri olabilir miymiş hiç! Kanmayın sakın böyle şeylere, bir kadının gülüşü için bir adam kendi ömr-ü hayatından vazgeçebilir miymiş canım? Böyle fedakarlık nerede görülmüş? Ayaküstü bir çiğköftecide karşılıklı dürüm yerken aşık olunur muymuş? Hem bir gülüş bir adamın canını alabilir miymiş? Bir gülüş, bir adamın canını… Bari siz söyleyin, Akıl alacak iş mi bu ?! |
L
14 yıl
|
Gözlerimi kapattığımda Tanrı beni kucağına aldı. Kulağıma adımı fısıldadı, sonra da bana bir şeyler anlatmaya başladı. Tanrının kudreti öyle büyük ki, bana anlattıklarını duymuyor, yaşıyordum. Sanırım anlattığı şeyleri yaşayarak görmemi istiyordu. Keşke dünyada da böyle bir teknolojiye erişebilsek, diye düşündüm. Önce her yer ve her şey bembeyazdı. Sonra yavaş yavaş kahverengi, kimi ince ve uzun, kimi kalın ve kısa ağaç gövdeleri belirmeye başladı. Her ağaç gövdesinden yine inceli kalınlı dallar, budaklar saçaklanmaya başladı. Ağaçlar köklerini yerin altına doğru uzatabildikleri kadar uzattılar. Tam “yer yok ki kökler yerin altına gidebilsin” diyecektim, Tanrı toprağı yarattı. Toprak tüm köklerin üzerini bir yorgan gibi örttü. Sonra gökyüzü kendini hatırlattı. Başımı yukarı kaldırdığımda her yer masmaviydi; ama bu uzun sürmedi ve beyaz, görkemli, ağırbaşlı bulutlar yavaş yavaş kayarak geldiler. Artık ayaklarımın altında parmaklarımı içine gömebileceğim bir toprak ve başımın üstünde mavi-beyaz bir dam vardı. Güneş gelmiş o arada, geldiğini farketmemiştim, ağır aksak geçti gökyüzünden. Bulutların arkasında bir göründü, bir kayboldu, sonra tekrar göründü. Sonra yapraklar peyda oluverdi ağaçların dallarından, hemen yeşerdiler, hemen büyüdüler, henüz doyamamıştım seyretmeye ki bir de baktım sarardılar. Kökleri inceldi ve bazıları koptular dallarından, aheste aheste yere indiler, toprağın üzerine kondular. Şimdi bir sonbahar tablosunun içindeydim, gözlerim etrafta seni aradı. Yere konmuş sarı-kahverengi yapraklar ve iki yanında uzayıp giden ağaçlarla uzunca bir koridorda seni gördüm. Ağaçların dalları yarı çıplaktı, sen de öyle sayılırdın. Üstünde beyaz, ipekten, tek parça bir elbise vardı. Sağ omzunu kapatmış sol omzunu açık bırakmıştı. Saçların açıktı ve tenin beyaz. Gözlerin siyaha çalıyordu kadın, kaşların bir hattatın kalemiyle çizilmişti. Ve kirpiklerin bembeyaz dişlerinin aksine kapkaraydı, sandım ki yüzün benimle dalga geçiyor. Bu sefer Tanrı kulağıma fısıldadı gerçekten, sesini duydum yaşamaktan ziyade, zira nutkum tutulmuştu ve daha fazla yaşayamayacaktım bu yerde. - Burası cennet, oğlum. dedi ve ben de - Biliyorum, tanrım. dedim. Sonra sen yok oldun sonbaharın koridorunda, diğer her şey aynı kaldı, daha fazla yaprak, daha fazla ağaç, daha fazla gökyüzü, daha fazla bulut vardı. Burası cennet değil, tanrım. dedim ve o da Biliyorum, oğlum. dedi. Sonra da ben uyanmak istedim. |
L
14 yıl
|
Hepimizin şaşkın bakışları arasında kendisine uzatılan sigara paketine yöneldi. Sigara içtiğini bilmiyorduk. İnce ve ahenkli parmaklarıyla rulo haline getirilmiş beyaz çarşaflardan birini paketin içinden çekti. Bense o sırada sigara içiyor oluşuna hiç ihtimal vermediğim için hem hayranlıkla hem de hayal kırıklığıyla onu izliyordum. Duman, nikotin, zifir, karbonmonoksit… Başlarda bunları güzel bir kadınla bağdaştıramamıştım elbette; ama sonra anladım ki ben de bir çeşit bağımlıydım nasıl olsa, böylesi bir kadının eline içten içe yanan bir izmaritten daha çok ne yakışabilirdi? Bir an için sigara olmanın nasıl bir his olabileceğini düşündüm. Eğer paketin içinden çektiği sigara ben olsaydım, ellerine kokum sinecekti, dudaklarından içeri girecektim, ciğerlerine dolacaktım, belki uzun yıllar kalbine en yakın yerlerde kalacaktım… İnsan hiç dünyaya sigara olarak gelmediği için isyan eder mi? Ben ettim. Beyaz sigara, beyaz ellerde ustaca çevrildi. Ucu bir kibrit çöpü ile yakıldı. Kibrit çöpü umursamazca fırlatıldı bir kenara. Kibrit çöpünün yerinde olmayı kimse istemezdi, ben dahil. İlk nefesini çekerken göz göze geldik. Yadırgayan bakışlarımla karşılaştığında dudaklarında hafif bir tebessüm oluştu. Kendine güven, ukalalık, belki küstahlık… Zeka fışkıran, iri ve güzel gözleri bir anlığına kısıldı, yanakları içine çöktü, göğsü şişti, karnı çekildi. Dumanı yüzüme doğru hafifçe üfledi. Galiba bu “acemi değilim, daha önce de içtim” deme biçimiydi. Bense dumanla ilgilenmiyordum, gözlerim sigarayı tutan sağ elinin duruşuna kaymıştı. Bileği narince bükülmüş, incecik parmakları yanan çarşafı hafifçe sıkıyordu. Konuşulanlar vardı, sözler geliyor, sözler gidiyordu, sorular soruluyor ve cevaplar veriliyordu; bense siyah ayakkabısıyla kot pantolonunun tam olarak birleşemediğini farkettim, onu nasıl taşıdığını anlayamadığım küçük ayaklarının çıt kırıldım bileklerine, nasıl bu kadar güzel görünebildiklerine akıl sır erdirmeye çalışıyor, öylece düşünüyordum. Tanrı, yeteneklerini gözlerimin önüne sermiş, benimle dalga geçiyor olmalıydı. http://www.oguzhandogan.net/duman/ |
L
14 yıl
|
Rahat duramadı. Sevdi. Aşk, hiç vazgeçemeden tekrarladığı en büyük yaramazlık ve şımarıklıktı. Kafası bir hayli karışık. Başını ellerinin arasına almış düşünüyor. Neresinden tutsan elinde kalır böyle mevzular, kendisi de farkında. İçinden çıkamayacağını bildiği halde bir kaçış yolu arıyor. Herşey şu yerleşmiş algılar yüzünden oldu, diyor ve çevresini suçluyor. Bu kadar salak olduğu için kendini de es geçmiyor elbette. Sevgi nedir? Ya da ne olduğunu boşver. İki insan arasında bağ oluşturan türden birşey midir? Evet. Peki bir insan bu soruya evet cevabı verirken hiç sorgulamaz mı kendini? Çünkü sevgi her zaman kuvvetlendirmez bağları. Ne yaman çelişki, bazen varolan pamuk ipliklerini de tiftik tiftik eder, inceldiği yerden koparır her şeyi. Yaşadığı her şey zaman zaman gözünün önünden geçiyor. Şu film şeridi meselesi. Herkesin filmi başka, bu adamınki tam bir dram. Aşkı bu kadar arabesk yaşayan bir milletin çocuğu olduğu için hem kendinden hem de geçmişinden utanıyor. Hep hayatımda kal, diyor kadın. Ama ne olarak? Ama kim olarak? Seni seviyorum, diyor adam. Cevap yok kadından. Ve böylesine bir sevgi ne yazık ki karşılık bulamadığı yerde barınamaz. Sönmesi gerekir. Bunun için ateşten uzaklaşmalı, soğuk iklimlere göç etmelidir. Okyanuslara açılmalıdır belki. Nereye gideceği meçhul; ama nerede barınamayacağı aşikar. Yani sevgi bağlamaz her zaman insanları; bazen öyle bir koparır ki, yeniden bağlamak için korkunç nefretler gerekir. Ve bunu istemeyiz. http://www.oguzhandogan.net/yaramaz-adam/ |
L
14 yıl
|
Erkek adama sevdiği kadınla çatışmak çok keyif verir. Çünkü adam izler kadını. Kızdığında gözlerinin kenarında oluşan çizgileri görür. Cevap vermek için vızır vızır çalışan aklını kullanadursun güzel kadın, erkek adam gelecek cevaplarla ilgili değildir. Çünkü o sırada inceleşen dudaklarıyla, terleyen şakaklarıyla ve sivrileşen çenesiyle dünyanın en sevimli şeyi karşısında durmakta ve gözlerinin içine bakmaktadır. Yine de bazen çok ters ve sağlam cevaplar alabilmek mümkündür şayet zekasından etkileniyorsanız bir kadının. Çünkü zaman zaman sizi de aşar, kestiremezsiniz karşınızdaki pratik zekanın boyutlarını. Bir laf edersiniz, hedefiniz kızdırmak, çıldırtmak ve sinirden hızlanan nefesleriyle inip kalkan göğsünü seyretmektir dünyanın en güzel kadınının; ama o bunun yerine sakinliğini korur, siz daha şaşkınlığınızı atamadan öyle bir diyalog içine girmişsinizdir ki, tek kelime ile beyninize giden oksijeni kesiverir o beyaz tenli, siyah saçlı ve güzel gözlü kadın: - Seni seviyorum, der adam. - Biliyorum, der kadın. Ve bir yerlerde, o anda yaşanan, tek taraflı bir sevgi olduğunu tüm dünyaya haykırır tek bir sözcük. http://www.oguzhandogan.net/biliyorum-der-kadin/ |
L
14 yıl
|
Zaman zaman hissetmenin ve yaşamanın nasıl duygular olduğunu unutuyorum. Bu çok korkunç. Bu ancak uzun zamandır nefes almayan bir bedenin söyleyebileceği bir şey. Ama biliyorum, birçoğunuz bunu hissediyorsunuz. Dünyada uzun zamandır nefes almayan bir tek ben miyim sanıyorsunuz? Sevmeyi unuttuk. İçten gülücükler yerini maskelere bıraktı. Artık yatarken makyajını silmeyen kadınlar gibiyiz. Sahte profil sayfaları oluşturduk sahte dünyalar için. Sahte müzik zevklerimizi sahte forumlarda dillendirdik. Sahte posterlerle süsledik duvarlarımızı. Plastik çiçeklerle donattık bahçelerimizi. Öyle şaşırıyorum ki bazen, kendimi bir gülün dikeni tarafından kanatılmamış olduğum için suçlarken buluyorum. Gülüyorum sonra. En sahte gülüşler o zaman oluyor işte. Sonra diyorum, sonrası meçhul… Sahte kimliklerimiz var, daha biz doğmadan bizim için hazırlanan. Cinsiyetimizi ve boyutlarımızı bilmeden dikilen giysileri giymek zorundayız. Bu yüzden yırtık pırtık üstümüz aslında, her ne kadar marka görünse de kıyafetlerimiz. Hepinizin yırtıklarını görebiliyorum, ben de süveterimin yamalarından şikayetçiyim zaten. Saklanmayın. Değiştik. İnsandan şirkete doğru hızlı bir evrim geçirdik. Artık duygularımızın ve dürtülerimizin temsilcileri değil bedenimiz. Çokuluslu şirketlerin darkafalı elemanlarından başka neyiz, var mı söyleyebilecek olan? Ruhlarımız paramparça. Bize zorla giydirilen, giydirilirken de sağı solu yırtılan o kazaklardan daha parça parça, hem yaması da yok ki bu işin… Söyleyin ne yapalım şimdi? Bir durup düşünmenin vakti gelmedi mi? Gerçeğe dönmenin vakti gelmedi mi? Gözlerinizi ekranlardan ayırın. Bırakın seyretmeyi. Nefes alın. Korkmayın ciğerleriniz yanınca; çünkü ancak yeni doğanların ciğerleri yanar, bilin ki bu iyi birşey. Savaşlarda piyon olmaktan vazgeçin. Çıkarın üstünüze olmayan o yırtık pırtık giysilerinizi. Terzinizden sizin için yepyeni bir “çıplaklık” dikmesini isteyin ve giyin üstünüze çıplaklığınızı. Sizce de hep beraber “kendimiz” olma vakti gelmedi mi? “Tanrı, biz uyuyan çirkinlere yardım etsin. Tanrı bizi öpsün ve uyandırsın.” Amin. http://www.oguzhandogan.net/uyuyan-cirkinler/ |
DH Mobil uygulaması ile devam edin.
Mobil tarayıcınız ile mümkün olanların yanı sıra, birçok yeni ve faydalı özelliğe erişin.
Gizle ve güncelleme çıkana kadar tekrar gösterme.
Üst limiti 60.000 TL koydum; ancak önemli olan o değil. Üç-beş lira aşağı ya da yukarı olabilir.
Önemli olan şu:
Genelde şehir içinde kullanacağım. Araç içindeki rahatlığım, müzik kalitesi, trafikte geçen zamanı keyfe dönüştürmesi birinci önceliğim. Ara sıra şehir dışına kaçınca uzun yolda 120-130 yapabildiğim sürece süratle ve motor gücüyle de çok ilgilenmiyorum. Bana sorun çıkarmasın yeter.
Bu özelliklerde alınabilecek araçlarla ilgili fikirlerinizi merak ediyorum. Kasa olarak Leon'u ve Golf'ü beğeniyorum. Dışardan Leon'u daha çok beğensem de içerde Golf bir tık önde gibi.
Değerli tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkür ederim.
Araç seçmek çok zormuş, bi el atın da halledelim şu işi bu hafta içinde. :)