2018 yılının nisan ayının ilk günü. Üniversite öğrencisiyim, aklım beş karış havada. Arkadaş grubumla birlikte gezmeye gittik. Onunla ilk orada tanıştık. 3 gün sonra mesajlaşmaya başladık ve konuşmaya başladıktan 1 hafta sonra sevgili olduk. O da o dönem 1.sınıftı ve okumak için bu şehre gelmişti .Ailelerimiz çok farklı biz çok zıttık. Sonra biz orta yollara bulmaya başladık. Ben yavaş yavaş olgunlaştım. Birlikte çok eğleniyorduk. Her gün daha da bağlanıp seviyorduk. Aradan günler, haftalar hatta aylar geçti. Okulum bitti,askere gittim geldim. Ailemin durumu orta halli ve onun ailesine göre modernist bir aile. O ise hukuk okuyor ve ailesi zengin ama daha çok tutucu bir aile. O son senesine geldi. Önce askerlik yüzünden sonra da pandemi nedeniyle okullar bir türlü açılmaması nedeniyle çok uzum süredir görüşemedik. Video editörüyüm ben. Bir işe girdim iyi değildi sonra başka işe geçtim bir kaç hafta önce battı ama kenarda az olsa param var. Zaten ilk yılımızda beri ailesinin vermeyeceğini söylüyordu. Ben biz bir olduğumuz sürece araya giremezler desem de 3. yılımızda ayrıldı. Ben de o kenardaki paramla başka şehre taşınmaya karar verdim. Hem orada iş olanağı daha çok. Hem burada nereye baksam o var. İnanın çok sevdim ben. Zaten ailemle uzun zamandır tanışıyor. Beni bu kadar çok sevmeyi nasıl başarıyorsun derdi. Kimse yokken sen varsın derdi. Sen benim ailemsin derdi. Odamın her yerinde bize ait bir şeyler var. Evlilik teklifini bile nasıl edeceğimi düşünmüştüm ben. Bir gün tartışma bile yaşamamışken ansızın seni sevmiyorum, kimseyi istemiyorum , ayrılalım dedi ve gitti. Başka bir şehirde yeni bir hayat kurmam ne kadar kolay olabilir sizce? |