Teknoloji Haberleri
L
Gönderiler
Hakkında
6 L
10 yıl
| Herkese merhaba. Başlıkta bahsi geçen iki telefon arasında gidip geliyorum. HTC kasa tasarımı açısından çok hoşuma gidiyor. Daha önce hiç HTC kullanmadım. G3 ise fiyat performans açısından çok iyi. Daha önce G3 kullandım ve büyük bir problem yaşamadım. Şimdi bu iki telefon arasındayım. Sizlerin tavsiyelerini bekliyorum. |
L
10 yıl
| Herkese merhaba. Başlıkta adı geçen SONY NWZE383B CEW 4 GB adlı ürünü almaya niyetim var. Fakat ürün hakkında detaylı kullanıcı bilgisi bulamadım. Benim için sesi önemli. Cihazın dış görünüşünde değilim. Nasıl bir cihazdır tavsiye eder misiniz? |
DH Mobil uygulaması ile devam edin.
Mobil tarayıcınız ile mümkün olanların yanı sıra, birçok yeni ve faydalı özelliğe erişin.
Gizle ve güncelleme çıkana kadar tekrar gösterme.
Ben yaklaşık 5 yıldır aktif olarak otomobil kullanıyorum. İlk 3 sene aile arabamızı kullandım. Son 2 yıldır kendi aracımı kullanıyorum. 5 yıllık süre zarfında gerek şehir içinde gerek şehirlerarası yollarda çok fazla km yaptım. Ve bu süre zarfında en ufak bir kazaya karışmadım. Sadece şehir içinde ufak çaplı 1-2 kere tampon sürtme durumları istisna. O da işin nazar boncuğu sanırım.
Fakat dün itibariyle kendi adıma üzücü bir olay yaşadım. Manisa'nın Salihli-Alaşehir ilçelerini bilenler bilir. Bağ bahçe ayrı güzel olur. Bende üzerimdeki bunalmışlığı atmak adına 3-4 günlüğüne memlekete kaçmıştım. Kardeşim ve dedemle birlikte bağdan dönüyorduk. Dönüş yolu iki şeritli genişçe bir yol. Etrafta yerleşim yok. Sadece belli aralıklarla bağ evleri var. Her ne kadar yol boş olsa da genelde o yolda sürat yapmam. Yanlış hatırlamıyorsam hızım 75-80 civarıydı. Yaklaşık 50 metre ileride bir bağ evinin önünde beyaz Ford Connect duruyordu. Ne olur ne olmaz düşüncesiyle hafif yolun ortasına kaydım araçtan uzaklaşmak adına. Connect ile neredeyse aynı hizaya geldiğimde Connect'in önünden benim önüme şimşek gibi süratli bir şekilde ufak bir köpek atladı. Kaputun önünden değil yanından görebildim sadece. Yani o derece yakın bir mesafeden direk benim aracımın altına koştu. Adeta milisaniyelik bir anda panik fren yapıp direksiyonu sola kırmam ile birlikte hayvanı altıma aldım. Sola kırıp panik fren yapmama rağmen kurtarmaya vakit kalmadı ve sağ iki lastik köpeğin üzerinden geçti. Dedem ve kardeşim ise köpeği görmemişler bile. Ben araçtan inince gördüler. Arabayı hemen sağa çekip aynadan ne olduğuna baktım zira o an ezdiğim şeyin hayvan mı yoksa ufak bir çocuk mu olduğunu anlayamamıştım. Gerçi hoş ikisi de can taşıyor. Aynadan yerde can çekişen köpeği görünce hemen inip köpeğin yanına koştum. O an aklımdan geçen tek şey köpeği hemen veterinere yetiştirmekti. Fakat ben köpeğin yanına geldiğimde hareketi kesti ve can verdi. Ufak tatlı bir ev köpeğiydi. Herhangi bir yeri kanamamıştı fakat beli kırılmış görebildiğim kadarıyla. Asıl mesele sahipleri gelince başladı. Bağ evinden 2-3 kişi koşup geldi. Görünce kısa bir şaşkınlık yaşadılar. Ben ''özür dilerim, hakkınızı helal edin hiç bir şey yapmama fırsat yoktu'' dedim. Connect'in içindeki şoför inip o da olayı anlatmaya çalıştı köpeğin sahiplerine. Yapılacak hiç bir şey yoktu arkadaşın hatası yok falan dedi. Buna rağmen köpeğin sahipleri ters ters bana bakmaya devam ettiler. Sanırım ev sahibi olan beyfendi ''inşallah senin de çoluğun çocuğundan çıkar'' gibi bir laf söyledi. ''Çoluğum çocuğum yok ama haksız yere ettiğin beddua sana döner be abi'' diyip tekrar helallik istedim. Beyfendi duruşumu bozmadığım halde ''defol git işine'' şeklinde bir tepki aldım. Yine ses çıkarmadım belli ki çok sevdikleri bir hayvandı. O yüzden tatsızlık çıkarmak istemedim. Köpeğin tasmasından tutup götürdüler evin bahçesine. Ben de arabama geri döndüm. Koltuğa oturduğumda gözlerim doldu hayvanın yerde çırpınışı gözümün önüne geldi. Araçta her hangi bir hasar oluşup oluşmadığı aklımın ucundan bile geçmedi. Ta ki eve gelip araçtan inene kadar. O zaman bile sadece göz ucuyla uzaktan baktım bir şey yok gibi geldi ve eve girdim. Keşke yaşasaydı veterinere yetiştirseydim en azından bir şey yapmış olurdum fakat ölünce hiç bir şey yapamadım. Bir hayvanın canını aldığıma mı yanayım yoksa yediğim bedduaya mı bilemedim. İçim içimi kemiriyor açıkçası. Bir şeyler yapmak istiyorum fakat aklıma da bir şey gelmiyor. Memlekete her gittiğimde o yoldan defalarca geçiyorum. Küçük bir hediye alıp köpeğin sahiplerine vermek geçiyor aklımdan. Neticede o anlık sinirle öyle konuşmuş olabilirler diye düşünüyorum. Belki bir süre sonra olayı unutacağım fakat neticede o insanlar o köpekle güzel anılar yaşamışlar. O insanların gönlünü almak lazım diye düşünüyorum. Beni rahatlatacak öneriniz varsa dinlemeye hazırım.
Biraz uzun oldu kusura bakmayın. Sürç-i lisan ettiysem affola.
Saygılar.