Obsesif kompülsif bozukluk hakkında bir soru

7 yıl

Yüzbaşı

Konu Sahibi

Diyelim ki benim tehdit olarak gördüğüm, rahatsız olduğum bir şey var. Okb’min varlığına sebep olan şey ve bu şeye maruz kalma ihtimali okb’mi arttırıyor diyelim. Bunun adı A olsun.

Günlük hayatımda herhangi bir yerde A olabilir mi, temas eder miyim, bir şekilde bana bulaşabilir mi vs diye düşündüğümü varsayalım. Örneğin su içerken dahi bardağımı kontrol ediyorum ya da en azından düşünüyorum bir şekilde A’ya maruz kalır mıyım vs

Bu bir düşünce bozukluğu. Ben sağlıklı düşünemediğimin bilincindeyim. Tamam. Gün içinde bana her ıslak şey A’yı hatırlatıyor örneğin.
Peki ben yine A’ya Maruz kalmaktan korktuğumda bunun obsesif kompülsif bozukluk hastası olmamın sebebiyle mi aklıma geldiğini, yoksa o an gerçekten A’ya maruz kalma ihtimalimin olduğunu ve bunun gerekli bir korku, önlem almamı gerektirecek bir şey olduğunun nasıl farkına varacağım?
Demek istediğim sadece A’dan Korktuğum için mi aklıma geldiğini veya gerçekten de o anki durumun sağlık açısından tehdit arzettiğinin ayrımını nasıl yaparım

Uzun ve karışık olmuş olabilir.

DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.

Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.

Üye Ol Şimdi Değil

Bir Daha Gösterme

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

F

Faulen

7 yıl

Yarbay

yapamazsın. yapabilseydin okb olmazdı zaten. sana mantıksız gelen şeylerin mantıksız olduğunu bilsen bile bunlar seni tedirgin etmeye devam edecekse bir anlamı yok. ayrıca psikoloji subjektiftir. bir şeyin gerçekten tehlike olup olmadığı kişiye göre değişir. hastalık kapma riskini herkes bilse bile aynı tepkiyi vermez. seni rahatsız etmediği sürece bunun bir önemi yok. her duygu belli bir miktarda olmak zorunda, endişe buna dahil. örneğin bir şeylerin her an olabileceğinin farkında olan birçok insan varken bu konuda o an endişe etmeyi tercih etmezler, bunun ayrıntılı örneğini kelimelere dökseler bile onlar için bu sıkıntı değildir fakat senin bu düşüncelere birden kapılman bile yıkıcı hissettiriyor. otobüsten hastalık kapabileceğini bilerek risk altında olduğunu düşünen sadece okbliler değil. fark sadece rahatsızlık derecesi. rahatsız olduğun sürece bilip bilmemenin önemi nedir?

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.

L

lembra

7 yıl

Yüzbaşı

Konu Sahibi

Mantıklı. Bu düşüncelerin hastalık olan tarafı endişe ediyor olmam ve bazı kompülsiyonlar, korkular, olmuş gibi hissetmek, olursa ne yaparım düşüncesi

Yoksa benim için varolan ihtimal biliyorum ki bir başkası için de var. Dediğiniz gibi sadece bu onu beni rahatsız ettiği gibi tedirgin etmiyor.

Sizce herhangi bir uzmandan yardım almadan aşabilmek mümkün mü?

Çünkü hiç denemedim ve ilaç kullanmak istemiyorum
Edit: yazım hatası

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi lembra -- 6 Kasım 2018; 21:41:49 >

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.

Bu mesajda bahsedilenler: @Faulen

F

Faulen

7 yıl

Yarbay

hastalık konusunda okb seviyesinde değilim ama ben de okbyim. endişelerim daha farklı alanlarda ve takıntı derecesinde öğrenme isteği var. sırf bu yüzden 80 gb ya yakın tıp pdf arşivim var ve birçoğunu hayatım boyunca okumayacak olsam bile varlıkları mutlu ediyor. genel olarak zaten mutsuz bir yapıdayım. çok nadir anlamsız mutluluklarım oluyor ve kısa sürüyor. ilaç kullanmıyorum veya üstüne gitmiyorum. 1.5 sene ilaç kullandım o zamanlarda da vardı yine bu fakat rahatsız etme derecesi azalmış gibiydi.

pek düzelecek bir şey gibi durmuyor. ilaç kullanabilirsin veya terapi alabilirsin.

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Faulen -- 6 Kasım 2018; 21:49:55 >

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.

Bu mesajda bahsedilenler: @lembra

L

lembra

7 yıl

Yüzbaşı

Konu Sahibi

Terapi çare gibi duruyor bu durumda aslında araştırıyorum uzun zamandır ama hep erteledim

Zihnimin en çıplak halini bir başkasına açma fikri beni daha da tedirgin ediyor. Üniversite sınavına hazırlanıyor olmam da cabası

Teşekkür ederim

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

Bu mesajda bahsedilenler: @Faulen

L

lembra

7 yıl

Yüzbaşı

Konu Sahibi

Farklı fikirleri olan varsa

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

M

merik and sago

7 yıl

Çavuş

hayatım depresif kişilik mükemmelliyetçilik ve okb ile geçti..10 seneden fazla..Yeni yeni kurtuluyorum..çok büyük acılar çekerek kurtulma dönemine girdim kendi isteğimle girmedim..bu 3 hastalık yıkıma uğradı yaklaşık 1.5 senedir hala da devam ediyor ama çok iyiyim geçmişe nazaran..okb yi tek başına açıklamam zor çünkü ben 3 farklı hastalıkla iç içeydim..bunlar birbirini besliyordu..mükemmelliyetçilik ve depresif kişiliğin bir sonucuydu aslında okb..ve bende zorlantı ve tekrarlama vardı..en fazla görülen temizlik okb si yoktu mesela..mükemmelliyetçilik ve depresif kişilik yıkıma uğradıkça beynen ve ruhen rahatladım..şunu fark ettim yaklaşık 2 ayda bir göğsümde bir rahatlama oluyor yani aslında normal olarak yaşarken bile belli oranda korku kasılma endişe içinde yaşıyormuşum.. mesela normal insanlar bu açıdan sıfır noktasında ise ben 10 kademe daha endişe kasılma ve korku içindeymişim bu kademe 2 ayda bir düştü tabi bu süreçte zaman zaman ağlaya ağlaya hıçkırığı tutan çocuk misali nefesimi titreyerek alıp veriyordum vs..her neyse bunları ayrıntısına girip yazsam roman olur..

şöyle söyleyeyim..zaman zaman öyle bir hal geliyordu ki birçok şeyi çözüyordum..içimden bir düşünce rüzgarı geliyordu otobüste okulda veya başka bir yerde de olsa o anlarda dış dünyaya konsantre olmam zorlaşıyordu bu arada depresyon ve okb benzersiz derecede artmış düşünce akışım genel olarak durmuştu kafam hiç çalışmıyordu geçmişte yaşadıklarım içinde bulunduğum hastalığın ne olduğu neyin sebep olduğu nasıl düzeleceğime dair olayları kısım kısım çözüyordum çok iyi anlıyordum o anlarda..ama genel olarak hep yazıyordum..
içinde bulunduğun durumu korkularını anlamlandırman gerekiyor..anlamlanan korku artık korku olmuyor zaten ve okb bitiyor..bunun için yazman lazım sorgulaman ve ısrarla üzerine gitmen lazım..korkularını belirleyip mutlaka bunları yazman gerek sonra korkularını yaşaman gerek..
psikoloğa gittiğine sen söyleyeceksin o yazacak sonra sana ödevler verecek sen onları yapıp gideceksin mesela geçmişte başından geçen kötü olayların her birini ayrı ayrı küçük kağıtlara yazıp götüreceksin seninle konuşmaya devam edecek ve yazacak senin korkularını belirlemeye çalışacak diğer insanlar kadar özgür hissetmediğini buna neyin neden olduğunu bulmaya çalışacak seans(50 dk ya da 1 saat) başına 200 tl civarı nakit alacak..Hepsi böyle mi bilmem ama benim gittiğim psikolog normalde 10 seansta bitireceği işi 20-30 seansa yayma amacında gibiydi..seanslar çokta dolu geçmiyordu 150 lira veriyordum seans başına ama boş gibiydi..piyasadaki kitapların birini açıp önüme koydu tam hatırlamıyorum ama korkularla yüzleşmek ile ilgili bir bölümüydü sesli oku dedi bir sayfasını okudum işte böyle yap demeye getirdi..kitabın benzeri bende vardı zaten çok ama çok faydalı bir kitap benim için David burns un iyi hissetmek kitabı..
mesela korkularını yendikçe bir üst manevi göz oluşuyor yani çok daha iyi yorumlayabiliyorsunuz daha iyi görebiliyorsunuz olayı..daha iyi anlıyorsunuz..korkular ruhun ilgili kısmını kapatıyor bu sizin duygunuzu ve sezinizi azaltıyor..mesela okb ye sebep olan şeyin aslında öyle korkulacak birşey olmadığını ağzınızdan kendinize söyleseniz bile fayda etmiyor ama bir üst manevi göz açıldığında aynı korku tekrar geldiğinde gelir gelmez inişiyor hemen azalıyor o anda aslında o şeyin sizi korkutacak birşey olmadığını kendinizle ilgili genel bir düşünceye ya da farkındalığa sahip olduğunuz için anlamını/tehdidini yitiriyor..

L

lembra

6 yıl

Yüzbaşı

Konu Sahibi

Hala aşamadığım bir problemdir
Aşmak için pek bir şey de yapmadım ama sorduğum sorunun ne kadar mantıksız olduğunu görüyorum en azından

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >

T

teknika

5 yıl

Yarbay

Okb den kurtulan varmı arkadaşlar??

6 senedir benim hayatımı kararttı ilaç tedavisinden psikoterapilere dipnotlardan Hacılara Hocalara kadar denemediğim şey kalmadı.

< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >