quote:

Orijinalden alıntı: FİLOOZOOF

psikolog psikolog psikolog psikiyatr hepsiyle görüştüm.hımm,hımm,hımm,bipolarsın. onlarda tartışacak kişilikler göremiyorum.bu düzende tamamen para kazanmak için varlar.onların umurunda olan bir şey olduğunu düşünmüyorum.evet 1 dakika ve 1 dolar daha.onlara güvenmiyorum.

lise 2 deki bir çocuğun istanbul ü.m.m.düşünmesi derin düşünmek değildir.
sen beni anlamamışsın.bu yukarıdaki yazıyı okuyup beni tamamen anlasaydın eğer senin için üzülebilirdim.aslında daha iyi ifade etmeliydim kendimi ama sorular kafamda tam oturmamıştı.karanlıkken insan daha çok düşünüyor.daha çok soru oluşuyor,bunları bir yere dökmeli.en azından ben dökmeliyim.

peki beni anlamadın bunda sorun yok.
psikologa hiç gerek yok.
sen söyle madem.mutluluk nedir ? mutsuzluk ? hedef-amaç ? cidden hayatın anlamı var mı sence ?

hayatın anlamı yoksa,hedef amaç önemsizleşmiyor mu ? hedef-amaç gerçekleşmezse mutlu olamıyor muyuz ? iyide mutluluğun uzun süreni olmuyor zaten.sadece hayatın bir süre figüranlığını yapacaksak;öylece gelip geçen birini oynayacaksak derin düşünmedeki amaç ne ? yani hayatı,insanları,mutluluğu,mutsuzluğu,iyilik ve kötülüğü sorgulamadaki amaç ne ? yitip gideceksek bunları düşünmeden sadece mutluluğu mu kovalamalı.boş insan olmalı belki ama mutluysak sorun yok ? biri mutluluğu açıklasın lütfen ! -eğer gerçekten düşünürsen karamsarlaşıyorsun,arkadaşın zaten anlamıyor bu yüzden yalnız kalıp sorgulamak istiyorsun (yukarıda anlattığım depresyon olayı burada devreye girer,önemsemez,sadece kendisinin bile inanmadığı bir sürü şey sıralar) zaten tam olarak çıkışta yok.yada varsa varamadım.düşünmek zaman kaybı.

quote:

Orijinalden alıntı: ©hessmaste®

Yazdıklarını anladığımı söylemem senin beni umursamamana yol açabilir, bu yüzden seni anlamaya çalışıyorum diyorum sana.
Öncelikle Nietzsche'den bir sözle başlamak istiyorum:
"Mutluluk hedef değildir.Tersine kudret duygusu hedeftir.İnsanın ve insanlığın içinde müthiş bir güç kendini deşarj etmek , yaratmak istemektedir.O, hiçbir zaman mutluluk hedefi olmayan patlamaların kesintisiz zinciridir." Sana hiçbirşey ifade etmiyorsa ve gerçekten anlamak istiyorsan bu adamı okumaya başla (uyarı : dikenli bir yokuştur bu herifi okumak, sonu uçurum ve kaçınılmaz bir düşüştür).

Derin düşünmekten kastını anlamadım pek ancak yanlış yerlerde birşeyler düşünüyorsan ne kadar derin düşünürsen düşün bir "başarı" elde edemezsin ve bunun ötesinde düşünmen ve bunun sonucunda bir başarı bekliyorsan ama bu "gerçek" bir başarı ise mutlulukla yüzleşmeyi bir kere kafandan atacaksın, bu yolda.

Hayatın kendisi ve amacı, içgüdüdür. Bu içgüdü gelişme içgüdüsü, devam ettirme içgüdüsü ve güçlerin biriktirilmesi içgüdüsünden oluşur. Güce yönelmenin olmadığı bir yerde ise hiççilik ve çöküş vardır. Hayatımızı tasarlayanlar(kutsal değerlerimiz, toplumsal değerlerimiz, popüler kültür, bize biçilen gelecekler ve hayaller) güce olan içgüdümüzü köreltir ve bizi hiççiliğe ve anlamsızlığa yöneltir(senin bu konuda dile getirdiklerin gibi ama diğer insanlar böyle değil dersen onlar zaten "gerçekten" düşünmeyen "çoban" sürüleridir).

Güce yönelmeni engelleyecek çok şey vardır, bunların en başında mutluluk ve zevk gelir. Bu kavramlar aslında güce yönelmenin yan ürünleridir, kendine yabancılaşmış birisinin hayattaki amacı mutluluktur ya da zevk iradenin tatmini değil aslında tatminsizliğidir.

Ama buradaki "güç" dediğimiz şey, günümüzdeki gibi yozlaşmış hayatların ürünü olan para, mülk vs. maddi değerler değildir; hayatın bütünü, tüm gerçekliği, doğanın yansıması, hiyerarşik olarak üstün olma çabasıdır heryerde. Uzatmak istemiyorum ama bunu anlatabilmenin en iyi yolu birinci ağızdan satırlarla devam edelim:

Peki benim için "dünyanın" ne olduğunu biliyor musunuz? Aynamda göstereyim mi? Bu dünya:
Enerji canavarı, başlangıcı olmayan, sonu olmayan; sağlam ve demirden, büyümeyen ya da küçülmeyen, kendini genişletmeyen, yalnızca dönüştüren bir güç büyüklüğüdür;
Bir bütün olarak, değiştirilemeyen boyutta, harcamaları ya da yitirileri olmayan, ama aynı zamanda artışı ya da geliri de olmayan bir ev;
Bir sınır gibi çevresi "hiçlikle" çevrilmiş; bulanık ya da harcanmış bir şey değil, sonsuza kadar uzatılmış bir şey değil, ama belirli bir güç olarak kendini belirli bir yere oturtulmuş ve orası-burası boş olabilecek bir yere değil, her yerde güç olarak, güçlerin bir oyunu ve güçlerin bir dalgası olarak, aynı zamanda hem tek, hem çok, burada artan ve aynı zamanda başka bir yerde azalan; yinelenme yılları, kendi biçimlerinde bir gelgit ile birlikte sonsuza kadar değişen, sonsuza kadar geri akan, birbirine akan ve koşturan bir güçler denizi;
En basit biçimlerinden en karmaşık biçimlere doğru, en sessiz, en sağlam, en soğuk biçimlerden en sıcak, en karışık, en kendi içinde çelişkili biçimlere doğru gitmek için çaba göstermek ve daha sonra bu bolluklardan çıkıp, kendini hala bu dönem ve yılların aynı kalışında onaylayarak, kendine sonsuza kadar dönmesi gereken bir şey, doymak bilmeyen, gizlenmek bilmeyen, tükenmişlik bilmeyen bir oluş olarak basite doğru, çelişkiler oyunundan uyum zevkine geri dönmektir:
İşte bu benim Dionyssos tarzı dünyamdır; benim iki kat haz veren gizemli dünyam; benim, çemberin zevki bizzat bir hedef durumuna gelene kadar hedefi olmayan "iyinin ve kötünün ötesinde"liğimdir; bir halka kendine karşı iyi bir istenç duyana kadar istençsiz--
Bu dünya için bir ad mı istiyorsunuz? Tüm bilmeceleri için bir çözüm? Siz kendini en iyi gizleyen, en güçlü, en yılmaz, en gece yarısı insanlar için bir ışık?--
Bu dünya güç istencidir- ve başka hiçbir şey değildir! Ve siz kendiniz de bu güç istencisiniz-- ve başka hiçbir şey değil!



Ayrıca mutlu olabilme amacında iseniz bunun yolu, gözlerinizi kendi acınızın üstünden alarak başka bir yere bakabilmek bir mutluluktur. Yeteneğinize bağlı olarak bu mutluluk size yapaylık ve gerçeklik arasında bir çizgide gidip gelecektir.

quote:

Orijinalden alıntı: ©hessmaste®

Yazdıklarını anladığımı söylemem senin beni umursamamana yol açabilir, bu yüzden seni anlamaya çalışıyorum diyorum sana.
Öncelikle Nietzsche'den bir sözle başlamak istiyorum:
"Mutluluk hedef değildir.Tersine kudret duygusu hedeftir.İnsanın ve insanlığın içinde müthiş bir güç kendini deşarj etmek , yaratmak istemektedir.O, hiçbir zaman mutluluk hedefi olmayan patlamaların kesintisiz zinciridir." Sana hiçbirşey ifade etmiyorsa ve gerçekten anlamak istiyorsan bu adamı okumaya başla (uyarı : dikenli bir yokuştur bu herifi okumak, sonu uçurum ve kaçınılmaz bir düşüştür).

Derin düşünmekten kastını anlamadım pek ancak yanlış yerlerde birşeyler düşünüyorsan ne kadar derin düşünürsen düşün bir "başarı" elde edemezsin ve bunun ötesinde düşünmen ve bunun sonucunda bir başarı bekliyorsan ama bu "gerçek" bir başarı ise mutlulukla yüzleşmeyi bir kere kafandan atacaksın, bu yolda.

Hayatın kendisi ve amacı, içgüdüdür. Bu içgüdü gelişme içgüdüsü, devam ettirme içgüdüsü ve güçlerin biriktirilmesi içgüdüsünden oluşur. Güce yönelmenin olmadığı bir yerde ise hiççilik ve çöküş vardır. Hayatımızı tasarlayanlar(kutsal değerlerimiz, toplumsal değerlerimiz, popüler kültür, bize biçilen gelecekler ve hayaller) güce olan içgüdümüzü köreltir ve bizi hiççiliğe ve anlamsızlığa yöneltir(senin bu konuda dile getirdiklerin gibi ama diğer insanlar böyle değil dersen onlar zaten "gerçekten" düşünmeyen "çoban" sürüleridir).

Güce yönelmeni engelleyecek çok şey vardır, bunların en başında mutluluk ve zevk gelir. Bu kavramlar aslında güce yönelmenin yan ürünleridir, kendine yabancılaşmış birisinin hayattaki amacı mutluluktur ya da zevk iradenin tatmini değil aslında tatminsizliğidir.

Ama buradaki "güç" dediğimiz şey, günümüzdeki gibi yozlaşmış hayatların ürünü olan para, mülk vs. maddi değerler değildir; hayatın bütünü, tüm gerçekliği, doğanın yansıması, hiyerarşik olarak üstün olma çabasıdır heryerde. Uzatmak istemiyorum ama bunu anlatabilmenin en iyi yolu birinci ağızdan satırlarla devam edelim:

Peki benim için "dünyanın" ne olduğunu biliyor musunuz? Aynamda göstereyim mi? Bu dünya:
Enerji canavarı, başlangıcı olmayan, sonu olmayan; sağlam ve demirden, büyümeyen ya da küçülmeyen, kendini genişletmeyen, yalnızca dönüştüren bir güç büyüklüğüdür;
Bir bütün olarak, değiştirilemeyen boyutta, harcamaları ya da yitirileri olmayan, ama aynı zamanda artışı ya da geliri de olmayan bir ev;
Bir sınır gibi çevresi "hiçlikle" çevrilmiş; bulanık ya da harcanmış bir şey değil, sonsuza kadar uzatılmış bir şey değil, ama belirli bir güç olarak kendini belirli bir yere oturtulmuş ve orası-burası boş olabilecek bir yere değil, her yerde güç olarak, güçlerin bir oyunu ve güçlerin bir dalgası olarak, aynı zamanda hem tek, hem çok, burada artan ve aynı zamanda başka bir yerde azalan; yinelenme yılları, kendi biçimlerinde bir gelgit ile birlikte sonsuza kadar değişen, sonsuza kadar geri akan, birbirine akan ve koşturan bir güçler denizi;
En basit biçimlerinden en karmaşık biçimlere doğru, en sessiz, en sağlam, en soğuk biçimlerden en sıcak, en karışık, en kendi içinde çelişkili biçimlere doğru gitmek için çaba göstermek ve daha sonra bu bolluklardan çıkıp, kendini hala bu dönem ve yılların aynı kalışında onaylayarak, kendine sonsuza kadar dönmesi gereken bir şey, doymak bilmeyen, gizlenmek bilmeyen, tükenmişlik bilmeyen bir oluş olarak basite doğru, çelişkiler oyunundan uyum zevkine geri dönmektir:
İşte bu benim Dionyssos tarzı dünyamdır; benim iki kat haz veren gizemli dünyam; benim, çemberin zevki bizzat bir hedef durumuna gelene kadar hedefi olmayan "iyinin ve kötünün ötesinde"liğimdir; bir halka kendine karşı iyi bir istenç duyana kadar istençsiz--
Bu dünya için bir ad mı istiyorsunuz? Tüm bilmeceleri için bir çözüm? Siz kendini en iyi gizleyen, en güçlü, en yılmaz, en gece yarısı insanlar için bir ışık?--
Bu dünya güç istencidir- ve başka hiçbir şey değildir! Ve siz kendiniz de bu güç istencisiniz-- ve başka hiçbir şey değil!



Ayrıca mutlu olabilme amacında iseniz bunun yolu, gözlerinizi kendi acınızın üstünden alarak başka bir yere bakabilmek bir mutluluktur. Yeteneğinize bağlı olarak bu mutluluk size yapaylık ve gerçeklik arasında bir çizgide gidip gelecektir.