DonanımHaber Mini sürüm 2 Ocak 2026 tarihi itibariyle kullanımdan kalkacaktır. Bunun yerine daha hızlı bir deneyim için DH Android veya DH iOS uygulamalarını kullanabilirsiniz.
Sevginin gerçek olmadığını çözmem hiç zor olmadı.Sevgi sadece farklı amaçlar bütününü kamufle etmek için kullanılan bir sözcükten fazlası olamaz bence.İnsanların gerçekten,içlerinden,bütünüyle sevgiye inanması ve onun için yaşaması olası değildir.Sevgi sadece özentiliktir yada bir araya gelen duyumlar,özentilikler dizisi ile ortaya çıkan pskolojik etmenleri anlamaktan kaçıp söylenen bir kelime.Her zaman kaçtığım o boşluk beni yine bulmuştu.Ne zaman saçma insan beyinlerinin birbirleriyle etkileşimleri sonucu ortaya çıkan kendilerinin bile inanmadığı başlangıcı belli olmayan özentilik döngüsünden ibaret olan faaliyetlerden uzaklaşsam boşluk beni buluyordu.Beynimin amaçsız hissetmesi, amaçların sonuçsuz olması beni bu arayışa sürükleyendi sanırım.Bir anlam bulma isteğine.Anlamları ararken kafayı yemek bile umrumda olmazdı.En azından herkes gibi bir şeyler yaşıyor,biliyor veya herkesten üstün rolü yapmaktan daha yüce olurdu ki bu dediklerim insanların yaşam dediği olgunun temel kavramlarıydı.Aslında bir amacım vardı. Bu arayışta yanlız olmamak.İiçimdekileri aktarabilseydim eğer başkalarına güvende hissederdim kendimi belki.Boşluktan korkmazdım.Müzikle,yazıyla,sözlerle anlatabilirdim başkalarına derdimi,onlarda yanlızdı belki benim gibi kendi arayışlarında o yüzden sarılmışlardı belki başkalarının amaç dediği amaçsızlıklara.Sonuç din olamazdı bence,sevgiye inanmayan biri dine inanabilir miydi ki?Kendini sevmeyen biri sevebilir miydi tanrıyı?Belki de en gururlusu budur,tanrıyı sevmemek,kendi bencillkleri ve korkuları yüzünden sarılmamak tanrıya yanlızlıktan kurtulmak için dua etmemek.Sadece doğruyu söylemektir anlamlı ve dürüstçe.Tanrı yerine birbirine sığınsaydı herkes,aynı beyinde arasaydı bilinmez,boş sonucu?İnsanlar puzzle parçaları mıdır?Hepsi birbirine geçmek ister yanlız kalamaz,kimisi çıkıntılı kimisi girintili,sevgilerinden değil birbirlerini tamamlama arzuları eksikliklerinden,korkularından kimi zaman kanıtlamak için kendilerini anlatmak için uğraştıkları şeyleri bir meyve istemek için karşılıklı sevgileri.Herkes bir parçaysa eğer kim bakıcan tamamlanan resime?Tanrı mı yapıyor puzzle ı?Kendi kendine mi tamamlıyor parçalar birbirini?Asıl boşluk dolu gözükmektir belkide,dolu olan insanın sahip olduğu doluluk,bu dünyanın özentiliklerinden başka ne olabilr ki,kimse tatmadı ölümü kimse yaşamadı her şeyi herkes aynı herkes sahipsiz,çaresiz.Gerçek insan boş olandır tamamiyle belkide.Amaçsız hissetmek aramaktır sonucu kendince.Kullanılabilicek en anlamlı sembol bir '?'' midir?Cevabı olmayan sorulara herkes cevap verir kendince sen neden dinlemelisin cevapları hep,sormak yerine?Nedense kimse sormuyor biz nerdeyiz diye.Bunca yıldır sordular belki ama çözümü bulmak istemedi kimse beraberce kendilerine mi saklamak istediler,farklı mı olmak istediler acaba?Hiç bulmamak daha mı iyidr paylaşmaktan özgürce?Yada düşünen kimse yoktu din denip kurtulundu kolayca,bir yere ait olma isteğiyle kafayı yemekten kaçıp bırakmak istediler kendilerini bedenlerinin hakimiyetine.Kusursuzluk yoktur ama hiç bi yerde.Amaç ne ki her şeyi bir birine kabul ettirme isteğinde sadece sorsalar birbirlerine nerdeyiz bana benzeyen canlı dostum diye.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.
Teknoloji Haberleri
bir sözcükten fazlası olamaz bence.İnsanların gerçekten,içlerinden,bütünüyle sevgiye inanması ve onun için yaşaması
olası değildir.Sevgi sadece özentiliktir yada bir araya gelen duyumlar,özentilikler dizisi ile ortaya çıkan pskolojik
etmenleri anlamaktan kaçıp söylenen bir kelime.Her zaman kaçtığım o boşluk beni yine bulmuştu.Ne zaman saçma insan
beyinlerinin birbirleriyle etkileşimleri sonucu ortaya çıkan kendilerinin bile inanmadığı başlangıcı belli olmayan
özentilik döngüsünden ibaret olan faaliyetlerden uzaklaşsam boşluk beni buluyordu.Beynimin amaçsız hissetmesi,
amaçların sonuçsuz olması beni bu arayışa sürükleyendi sanırım.Bir anlam bulma isteğine.Anlamları ararken kafayı
yemek bile umrumda olmazdı.En azından herkes gibi bir şeyler yaşıyor,biliyor veya herkesten üstün rolü yapmaktan
daha yüce olurdu ki bu dediklerim insanların yaşam dediği olgunun temel kavramlarıydı.Aslında bir amacım vardı.
Bu arayışta yanlız olmamak.İiçimdekileri aktarabilseydim eğer başkalarına güvende hissederdim kendimi belki.Boşluktan
korkmazdım.Müzikle,yazıyla,sözlerle anlatabilirdim başkalarına derdimi,onlarda yanlızdı belki benim gibi kendi arayışlarında
o yüzden sarılmışlardı belki başkalarının amaç dediği amaçsızlıklara.Sonuç din olamazdı bence,sevgiye inanmayan biri dine inanabilir miydi ki?Kendini sevmeyen biri sevebilir miydi tanrıyı?Belki de en gururlusu budur,tanrıyı sevmemek,kendi bencillkleri ve korkuları yüzünden sarılmamak tanrıya yanlızlıktan kurtulmak için dua etmemek.Sadece doğruyu söylemektir anlamlı ve dürüstçe.Tanrı yerine birbirine sığınsaydı herkes,aynı beyinde arasaydı bilinmez,boş sonucu?İnsanlar puzzle parçaları mıdır?Hepsi birbirine geçmek ister yanlız kalamaz,kimisi çıkıntılı kimisi girintili,sevgilerinden değil birbirlerini tamamlama arzuları eksikliklerinden,korkularından kimi zaman kanıtlamak için kendilerini anlatmak için uğraştıkları şeyleri bir meyve istemek için karşılıklı sevgileri.Herkes bir parçaysa eğer kim bakıcan tamamlanan resime?Tanrı mı yapıyor puzzle ı?Kendi kendine mi tamamlıyor parçalar birbirini?Asıl boşluk dolu gözükmektir belkide,dolu olan insanın sahip olduğu doluluk,bu dünyanın özentiliklerinden başka ne olabilr ki,kimse tatmadı ölümü kimse yaşamadı her şeyi herkes aynı herkes sahipsiz,çaresiz.Gerçek insan boş olandır tamamiyle belkide.Amaçsız hissetmek aramaktır sonucu kendince.Kullanılabilicek en anlamlı sembol bir '?'' midir?Cevabı olmayan sorulara herkes cevap verir kendince sen neden dinlemelisin cevapları hep,sormak yerine?Nedense kimse sormuyor biz nerdeyiz diye.Bunca yıldır sordular belki ama çözümü bulmak istemedi kimse beraberce kendilerine mi saklamak istediler,farklı mı olmak istediler acaba?Hiç bulmamak daha mı iyidr paylaşmaktan özgürce?Yada düşünen kimse yoktu din denip kurtulundu kolayca,bir yere ait olma isteğiyle kafayı yemekten kaçıp bırakmak istediler kendilerini bedenlerinin hakimiyetine.Kusursuzluk yoktur ama hiç bi yerde.Amaç ne ki her şeyi bir birine kabul ettirme isteğinde sadece sorsalar birbirlerine nerdeyiz bana benzeyen canlı dostum diye.
DH forumlarında vakit geçirmekten keyif alıyor gibisin ancak giriş yapmadığını görüyoruz.
Üye Ol Şimdi DeğilÜye olduğunda özel mesaj gönderebilir, beğendiğin konuları favorilerine ekleyip takibe alabilir ve daha önce gezdiğin konulara hızlıca erişebilirsin.