Arama butonu
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir, 1 mobil kullanıcı
85
Cevap
8310
Tıklama
33
Öne Çıkarma
Cevap: Tomografim çıktı, Covid19 düşündürüyor. Süreç nasıl işleyecek? (5. sayfa)
B
5 yıl
Teğmen
Konu Sahibi

Size de çok geçmiş olsun hocam. En kısa zamanda atlatırsınız umarım. Ben artık tamamen geride bıraktım diye bakıyorum. İshalimin sıklığı azaldı, derin nefeste ağrı yok, hafif yeni açılıyormuş duygusu ilk nefeste oluyor. Ama bir sıkıntım kalmadı. Verdiğim kiloları da geri aldım, o kötü oldu :))




Bu mesajda bahsedilenler: @Onix12
Q
5 yıl
Yüzbaşı

Iyi misin dostum? @bfk



< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.

Bu mesajda bahsedilenler: @BFK
B
5 yıl
Teğmen
Konu Sahibi

Gayet iyiyim hocam, teşekkürler. Şu aşı işi devreye girse de yavaş yavaş normale dönmeye başlasa hayat...



< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >


Bu mesajda bahsedilenler: @qzerty
O
5 yıl
Yarbay

Yemek yemeye iştahsızlığınız ne zaman aöılmaya başladı? Baş ağrısı ve öksürük tahmini kaçıncı günde geçti değerli fikirlerinize ihtiyacım var



< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Bu mesaja 1 cevap geldi.
B
5 yıl
Teğmen
Konu Sahibi

Hocam, mesajınız yeni gördüm. Kusura bakmayın. Büyük olasılık cevap işinize yaramayacaktır ama benzer merakı olanlar buraya ulaşırsa diye, onlar için yazmış olayım...

Çok ateşim olduğu süreç dışında yemek yeme iştahsızlığım olmadı, ishalim oldu, ateşim ve baş ağrım ilk semptomlarla birlikte başladı ve 10 gün kadar sürdü. Öksürük daha geç başlayıp, daha geç bitti. Her sabah boğaz ağrım oluyordu, gargara yapınca geçiyordu. Zaten maske kullanmadan kaynaklı boğaz ağrısı olduğu için, çok üzerinde durmamıştım. İnatçı geçmeyen ateş, baş ağrısı ve özellikle belden aşağı ağrılar iyice şüphelerimi arttırıp, test yaptırmaya itmişti beni ve tomografi de zatürre teşhisi kesin pozitifim diye düşündürttü ve ertesi akşama da sonuç pozitif çıkmıştı. Yemeklerin tadını hiç almamak değil de, ne yediğimi anlamakta zorluk çekecek kadar azaldı ama hangi gün başladı, ne kadar süre sonra sona erdi anımsamıyorum. İlk günlerde değil ama ilerleyen günlerde nefes almakta zorluk çektim, ağrı oluyordu ama yoğun bakıma alınacak kadar ilerlemeden geçti. Oksijen seviyem düşük olduğu için derin nefese kendimi zorladım. Bu sayede çok uzun süre oksijen vermelerine gerek kalmadan oksijen seviyemde düzelme oldu. Ateşim ancak damardan antibiyotik tedavisi ile zatürre kontrol altına alındıktan sonra düşmeye başladı. Sıkıntılı süreçlerdi ama hastanede olabilmenin pozitif moral etkisi vardı. Emin ellerdeyim düşüncesi ile. Yoksa hastaneye kabul edene kadar evde hem kötüye gidiyorum, hem kronik rahatsızlıklarım da var, kimsenin umurunda değil diyerek moralmen çökmüştüm. Ne 182, ne 112, ne gittiğim hastanede yardımcı olmamışlardı. Şehrin diğer ucundaki hasta alıyor diye duyduğum hastaneye taksi ile gittim. Taksi çağırırken covid olduğumu söyleyerek, şoförün bunu bilerek gelmesini rica ettim, şoföre de yine aynı şekilde bahsettim, camlar açık gittik. Dönüşte de yine şoföre covid19 olduğumu söyledim, kendisi de geçirip, iyileşmiş, bolca kestane balı tavsiye etti, ev yapımı yoğurt tavsiye etti. Bal tavsiyesine uyamasam da, bolca yoğurt yedim.

Hastanedeyken doktor bana akciğerlerini çalıştır, odanın içine değil ama hastane camından dışarı bolca öksür, derin nefese zorla kendini dedi. Ben de gerek hastanede, gerekse çıkıp iyileştikten sonra bile derin nefes egzersizlerine devam ettim. Şimdi de alabildiğim kadar nefes alıyorum ciğerlerime. Daha önce de plomer emboli geçirdiğim için ciğer kapasitem düşmüştü, sanırım bu rahatsızlık da bir nebze olumsuz etki etti. Neyseki 12 yıldan fazladır sigara içmiyorum.

Umarım sağlıklı bir şekilde atlatmışsınızdır ya da tanıdığınız için sormuşsanız, tanıdığınız atlatmıştır. Bir yakınım yoğun bakımda, ona ve tüm tedavi görenlere acil şifalar diliyorum. Aklıma gelenleri paylaştım, belki birilerine yardımı dokunur.




Bu mesajda bahsedilenler: @OrQuN
B
5 gün
Teğmen
Konu Sahibi

Yıllar sonra başka bir forum mesajına bakarken burayı gördüm, o günleri anımsadım. Yardımcı olmaya çalışan insanları okudukça tekrar duygulandım. En son mesajımda "bir yakınım yoğun bakımda" diyerek bahsettiğim benden genç, dünya iyisi bir arkadaşımı o dönem kaybettik. Çok üzücü idi. Tekrar yazan kişilere, yardımcı olmak için çabalayan, mesajlarında empati duygusu yüksek olup endişelenen herkese tekrar teşekkür ederim. Kızım büyüyor, ergenlik döneminde, atar yapıyor, Iphone 13 istiyor, öncelikle bu sene lgs senen, ben hayatımda kendime öyle pahalı bir telefon almadım ama Atatürk Anadolu Lisesini kazanırsan alırım diyorum. O zaman 15 isterim diyor zottirik. Bu arada bendeki bazı genetik hastalıkların onda da bazı emareleri olduğunu öğrendim genetik test neticesinde. Üzücü elbette ama elden gelen bir şey yok. Takibe gidiyoruz 6 ayda bir. Tekrar tüm yazanlara teşekkür ediyorum. Şu dönem anneme bakıyorum, maalesef 4. kez kansere yakalandı. Şimdiye kadar hepsini atlatıp, ölümsüzlüğü keşfettin anne diye gülüyorduk ama bu sefer doktorlar yapılacak hiç bir şey kalmadığını söylüyorlar. Hatta bu süreçte dostluk geliştirdiğim bir patoloji doktoru, hızlı ilerleyen bir tümör cinsi olmadığını, annemi ve beni çok sıkıntılı bir sürecin beklediğini bilmem gerektiğini söyledi. En sonunda bir onkolog immuterapi gibi bir şey yapılabileceğini söyledi. Pet ve ileri düzey patolojik çalışma neticesine göre başlanabileceğini söyledi. Şimdi onların neticesini bekliyoruz. Ona göre hareket edeceğiz. Sağlık gerçekten önemli ama hepimiz ölümlü canlılarız bunu da farkındayız. Ama sevdiği insanların acı çekmesini izlemek zorlayıcı. İlerleyen zamanda palyatif bakıma ihtiyacımız olacağını söylediler. Bakalım... Yaşayıp göreceğiz...



DH Mobil uygulaması ile devam edin. Mobil tarayıcınız ile mümkün olanların yanı sıra, birçok yeni ve faydalı özelliğe erişin. Gizle ve güncelleme çıkana kadar tekrar gösterme.