Hocam, sabredin. Anladığım kadarıyla maddi zorluklardan ötürü veresiye satan adam fotoğrafındaki adama dönmüşsünüz. Ortalama 1 sene daha sıkın dişinizi, olabildiğince iyi geçinmeye bakın. İşe girmeyi, en kısa sürede almancayı halletmeye çalışın. Hallolur hocam. |
türk psikologlar vardır tabi hocam benım tanıdıklarım gidiyordu. Worms, Manheim de çok türk psikologlar var |
|
Milyonluk arsada nası 250 euro kira? Ufak at civcivler yesin 🐣 |
Nasıl olsa para var deyip çalıştığınız şirkettten ayrılmasaydınız büyük ihtimalle bahsettiğiniz zorlukların önemli bir kısmını yaşamayacaktınız. Ama olan olmuş artık. Anlattığınızdan anladığım kadarıyla eşiniz ve aileside gayet medeni insanlar. Boşanmak elbette bir seçenek fakat ben bu kadar kolay pes etmemeniz gerektiği kanısındayım. Psikolojinin kötü olmasının sebebi kendi elektrik faturanı bile kendin yatıramayacağın bir yere uyum sağlamaya çalışıyor olmandan kaynaklı. Bunlar konuşularak halledilebilecek(olumlu veya olumsuz) meseleler. Belki içinde bulunduğunuz dönem çok buhranlı bir dönem fakat inanın çok çok başka dertleri olan daha zor durumda insanlar var hayatta. En kötü senaryoda boşanıp babanızın yanına döner iyi kötü bir iş bulup 5 sene sonra ALFA yaşamınıza geri dönersiniz :) Bunu biraz moraliniz düzelsin diye yazdım. Elbette umutlu olup daha iyi ihtimalleri düşüneceksiniz ama kötüye de (her işte bir hayır vardır) hazır tutacaksınız kendinizi. Umarım herşey gönlünüzce olur ![]() |
Hocam her şey zamanla düzelecektir orada iyi bir iş bulana kadar sabredin. Türkiye ye dönmeyin bence oranın şartları çok daha iyi ve kaliteli |
Geçmiş olsun. Demekki insanlar böyle böyle icralık oluor bu gün bir müştakil eve icraya gittik iki katlı müstakil o evde oturup nasıl icralık oluyorlar anlamış değilim. |
Hiç mi kaçak göçek çalışma şansınız yok? Bu ikiniz için de iyi olurdu bence. |
Valla okurken ben bunaldım. Allah kolaylık versin. |
bosaninca 1-2 sene boyunca dunyanin en mutlu adami olcaksin haberin yok |
Öncelikle geçmiş olsun. Gençliğin verdiği toylukla birşeyler yapmışsınız. Ancak birçok kişi gibi ayağa kalkmaya başlanacak en dip noktada değilsiniz en azından. Önce şükredin. Daha sonra bütün bunları hiç büyüksünmeden, alfa erkeklikmiş v.s. miş düşünmeden EŞİNİZLE konuşun. Bu aileyi ikiniz kurdunuz ve ayakta tutacaksanız ikiniz tutacaksınız. Büyük konuşmak istemiyorum çünkü hepimizin yaşayabileceği, hepimizin içinde bulunabileceği durumlar bunlar. Ancak herşeyden önce bahsettiğiniz (O alıyor ben alamıyorum, eline bakıyorum v.s.) durumları belki eşiniz yönünden sizin düşündüğünüz gibi gözlemlenmiyor, düşünülmüyor. Kaldı ki bugünde herkesin "elinde avcunda kalmadı hadi yoluna" dediği bir zamanda ne eşiniz ne de ailesi böyle birşey yapmamış.(Konunun detayını bize açıkladığınız kadarıyla biliyor olmamız da bu düşüncede etken.) O yüzden alın karşınıza konuşun. Fikrini alın. Yönlendirmesini dinleyin. Herşeyden önce şu anki davranışına saygı duyun ki niceleri var ailesiyle yaşanan ilk tartışmada eşini kovalayıp anasının dizinin dibinde oturmaya devam eden. Ailenin nasıl ayakta tutulduğunu, evliliğin ciddiyetini bilmeyen. SOn olarak özsaygınızı da kaybetmeyin. Evet depresif dönemlerde insan ayağa kalkacak güç arıyor ama benim anladığım kadarıyla o güç-destek eşinizden size aktarılacaktır. Not: Arsa konusunda kontrattan bahsetmişsiniz. Siz arsayı satmanın bir yolunu bulun. Geri kalanını kiracınızla medeni bir şekilde konuşun. Anladığım kadarıyla arsa icar tabir ettiğimiz yolla kiralık. Her ne sebeple olursa olsun, sözleşmeden caymanın ticari gerekliliklerini (uğrayacağı zararın tazmini, işi taşımada gerekecek masrafların temini v.b. gibi.) yerine getirdiğiniz sürece bulunduğunuz durumda kimse sizi bu şekilde zorlamaz. |
Arsa milyonluk değil yukarıda da belirttiğim gibi aldığımız arsa + annemin miras ı acık arttırmada alması + düğün masrafları toplamda 850.000 tuttu bu gibi bir durumda nasıl arsa milyonluk oluyor ben anlayamadım |
Destekleriniz için teşekkürediyorum. Biraz önce bir dialog yaşadık. Eşim dün akşam ki konuşmadan sonra çok rahatladığını söyledi daha sonra da nezaman döneceksin diye sordu , bu şekilde sorunca benim nutkum tutuldu saha doğrusu çok hassas bir noktada olduğum için yanlış birşeyler yapıp herşeyi daha fazla yıkmaktan korkuyorum bende susup bahçeye geçtim. Düşünmeye başladım. Eşimde madem konuşmuyorsun bende dışarı çıkıyım işlerimi halledeyim diyip. 3 gündür akşamları evden gittiği gibi gene gitti... Arsa konusuna gelince arsa 7emin deposuna kiraya verdim. Şartlar biraz ağır anlaşmada herhangi bi sorun olursa arsayı kaybedebilim çünkü adam arsaya yatırım yaptı 2500m2 etrafını kamera ve demirlerle vs çevirdi yatırım yaptığı için kontrat şartları tazminat yükümlülükleri ağır malesef ki. |
Boşandınız mı siz |
Herkez buluyor benim cevrem yok bulamıyorum anlamadım bende yol yordam bilmeden böyle şeyler malesef imaksız oluyor sanırım |
Büyük oynayanın batışı büyük oluyor malesef. Allahtan ailem destek çıktı son 2 senetimi borç harç ödediler havizlik mahkemelik olmadan çıktık işin içinden sadece -3.000 bankada borcum var 3-5 de annemin var okadar. Allah kimseyi hacizlik etmesin. Ben sadece nakitte 5 krşsuz kaldım :( |
Şunu iyi gördüm insan ailesi olmadan bir hiç ! Bildiğin yerde kral bilmediğin yerde köpek oluyorsun... |
Eğer elimizden en ufak birşey gelebiliyorsa ne mutlu. Bize büyüklerimiz tarafından öğretilen Ailenin kolay kurulmadığı. Ayrıca ayakta tutmak ondan da zor. Etrafa bakıp yaşamayın. Ayakta durabildiğiniz sürece insanlar size saygı duyar. Bunu unutmayın. Bir de konuşun. Aklınızdan geçenleri söylemekten korkmayın. Bir anda herşeyi kırıp dökmedikten sonra söyledikçe rahatlayacağınızı anlayacaksınız. Anladığım kadarıyla eşinizde sizden bunu bekliyor. Hareket edin, derin nefes alın ve hala yaşıyor olmanıza şükredin. Mesela yarın kiracınızı arayın. Yediemin depoları para basar. Sizden o arsayı o paraya kiralamayı akıl eden akıllı! bir çaresini bulacak. (Kusura bakmayın kızdım.) Bu konularda bir hukuk müşavirliğine danışın. Yollarınızı tüketmek yerine dik durun. İki gün sonra herşeyi dağıttığınızda yüzünüze bakmayacak insanlar bugün rahat rahat "Bitir gitsin." Diyecektir. Ama herşeye rağmen toparlandığınızda içten içe kıskanarak saygı duyacaklardır. Bunları paylaştığım için de herkesten özür dilerim ancak dünyanın gerçeği bana göre bu. Bütün bu çabalarınızın hiçbir sonuç vermediğini varsayalım. Sırf harcadığınız çaba bile size değer verenler tarafından taktir edilecektir. Biraz acımasızca olacak belki ama " Ağlamayan çocuğa meme verilmez." Sağlıkla, mutlulukla... |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >