Zaten 2-3 aydır 1 öğün bile yesem çok geliyordu. Sonra ne kadar kalorili şeyler yesem bile baktım kilo vermeye başladım şüphelendim. Karın şişkinliği de çıktı daha sonra. Doktora anlattım durumu, 2-3 test yaptılar 2 gün ara ile. Karaciğer kanseri teşhisi konuldu işte geçen gün. Zaten 2006 yılında ağrı kesici ile intihar etmiştim, parasetamol zehirlenmesi ile hastaneye kaldırmışlardı. Bu parasetamol zehirlenmesi de karaciğerimde bir tane kist oluşmasını sağlamıştı. Zaten anladım doktor kanser teşhisini koyunca aklıma geldi yaşadığım olay. |
Tam sövüyordum neyse sonra toparlamışsın biraz. |
Anneme ve kız arkadaşıma durumu anlattım. Annem şok oldu. Baya bir ağladı sonra gülmeye başladı sinirleri bozuldu sanırım. Ben de biraz gözyaşı döktüm. İnsanlar benim için ağlayınca duygusallaşıyorum. 33 yaşına kadar tecavüze de uğradım, okulda da dışlandım, hep ezildim, adam yerine konmadım. Sonradan değiştirdim tabii yaşadığım hayatı. Kendimi geliştirdim. İlk başlarda spora kendimi baya vermiştim. 4 sene boyunca okçulukla uğraştım. Dini inancım olmamasına rağmen Kurban Bayramı sırasında komşulardan gelen etlerin hepsini en iyi şekilde pişirip, hazırlayıp ya ekmek arası yapıyordum, yada plastik kaplara koyup geceleri sokakta yatan insanlara veriyordum. Geçen bayram da öyle yaptım. Yılbaşında da aynı şekilde 50-60 tane kadar ekmek arası yapıp dağıttım dışardaki evsizlere. Çünkü hoşuma gidiyor. Rahat rahat yemek yiyip yatabiliyorum evimde. Bu yaşıma kadar sadece 1 tane kız arkadaşım oldu bu ülkeden, onunla da bir süre sonra anlaşamadığımız için ayrılmak zorunda kaldım. Bundan 5 sene önce Caitlin adında İngiliz bir kızla tanıştım internetten. Geçen 2 sene önce yüzyüze görüşme fırsatım oldu. 1 hafta kadar vakit geçirip geri döndüm. Şimdi ona hastalığımı anlatmak zorunda kaldım. Ve dürüst olmam gerektiği için biraz da gidici olduğumu söyledim. Her an ölebilirim çünkü bu ciddi bir sorun. Ve ona ben ölsem bile hayatın devam ettiğini, benden sonra başka birinin hayatında olacağını vurguladım. Sonuçta hayat devam ediyor. Burada kızılacak bir durum yok. Kız tabii baya ağladı, ben de ağladım. Birinin benim için bu kadar üzüleceğini hiç düşünmedim. İleri derece anksiyete ve şizofrenim vardı 10 sene önce belki onlardan kalmıştır. Sadece içimi dökmek istedim arkadaşlar. Umarım beni yanlış anlamamışsınızdır. Çünkü konuşacak kimsem yok. Durum bundan ibaret. Kimseye duygu sömürüsü yaptığım yok, yanlış anlaşılmasın. Dini inancım olmadığı için 1-2 kişiden PM yoluyla baya bir küfür yedim dün. Kimseye kızmıyorum. ![]() |
En isabetli karar olur üstad. Ne kadar inanmasan da Allah şifa versin, selamet versin inşallah. |
hoscakal :( |
Bu konuya inanasım gelmiyor.Bu nasıl bir soğukkanlılık? Allah esirgesin ben kanser olsam parmaklarım mesaj tuşuna gitmezdi.Hayat hikayeniz zaten çok ilginç ve dramatik.Allah şifa versin. |
Beni unutmamışsın hocam. Hortlatmışsın konuyu. ![]() |
hocam kelebegin rüyası filmi tam size göre belki bir kelebek o kadar memnun ki rüyasından uyanmak istemiyor uykusundan < Resime gitmek için tıklayın > |
Tanrım açamadık içimizi Artık buluşmak mahşere kaldı. Ne yelken ne gemi var limanda Kaçmak bir uzun sefere kaldı. Mercan bir sahildeymiş gemiler Bulmak kasvetli günlere kaldı. |
Nays |
Nasılsınız hocam, nasıl gidiyor hayat? |
Arkadaş Atatürk Havalimanında çalışıyormuş Allahım İnşallah bir şeyi yoktur |
Kusura bakmayın cezam yeni sona ermiş yazamadım dün. Ben iyiyim sağolun, iyi gidiyor fena değil. Havalimanı olayı gerçekten çok korkunçtu. Ben de oradaydım o saatlerde 23:00 - 03:00 arası bitmek bilmedi. Ben 200 metre uzakta ofisin birinde saklanıyordum bir kaç iş arkadaşımla beraber. 4 kişiydik toplamda. Hepimizin silahı vardı yanında. O yüzden kapıyı kilitleyip hazır bekledik içerde ne olur ne olmaz. Bu ilk silah seslerinden sonra bir patlama oldu sanki deprem olurmuş gibi sallandık 1-2 saniye. Cam, çerçeve indi her şey. Daha sonra başka bir terörist koridorlarda dolaşmaya başladı yine ateş ederek. İlk önce Rusça, sonra Arapça bir şeyler bağırdı ateş ederek. Bizim gümrük memurlarından birisiyle çatışmış sanırım o sırada ben de karşılık verilen sesleri duyuyordum halihazırda zaten. Haberleri okuduğumda öldüğünü öğrendim. Ailesine bol sabır. Havalimanından ayrılırken de yerde, duvarda her yerde insan parçaları vardı. Kan olsun, iç organ olsun, tendonlar bilmem neler kusmamak için zor tuttum kendimi. Eve gittim şoktan çıkamadım bir türlü. Hala atlatmaya çalışıyorum. 14 gün çalışamayacağım şimdi. Telefonumu da kaybetmişim o sırada ofise koşarken. |
İnanılır gibi değil cidden geçmiş olsun. Siz güvenlik görevlisi miydiniz? |
Gümrük muhafaza memuru. Yani benim işim kaçakçılıkla ilgili. Yolcuların yurtdışından buraya yanlarında getirdikleri eşyaları denetlemek benim işim. Hepsini de tek tek yazmam gerekiyor kağıda. Gerçekten çok ilginç tiplere rastlıyorum. Bazılarında bir korku var böyle sanki illegal bir şey saklıyormuş gibi. |
Hocam belirtileri neydi ve acaba babanız annenizle ayrılıp başkasıyla evlendi ,çocuk yaptı diye çok mu üzüldünüz |
Yok üzülmedim. Bu yıllar önceydi zaten ben unuttum onu. Belirtileri işte karın şişinkliği, kilo verme vs. Hala yavaş yavaş kilo veriyorum yerimde durduğum halde bile. İlginç bir hastalık. Arada göğsüm ile karnım arasında ağrı da oluyor kısa süreli. Özellikle yatacakken oluyor. |
Olum ağlıcam bune ya |
Konu ciddiymiş. Üzüldüm. Annene alıştura alıştıra anlat.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Yargıdağıtanadam -- 17 Haziran 2016; 1:07:50 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle