13 senedir aynı kızı aramıyorsun, aynı hayali arıyorsun. 13 senede hücrelerden tut karaktere-ruha kadar değişir insan. Ama tabi sen kafandaki tasarıya-algıya aşıksın. Aşk bir mükemmellik algısını insana atfetmedir.
İlk günkü heyacan kalacak, bu kişi o kişi diyebilirsin, ama bu imkansız.
"Sevmemişim demek ki?" "Ne salak adamım?" gibi sorular sordurur bazen.
İnsanın doğası bu.
(Şuanda bunu okuyup, "yaa sen sevmemiş/sevilmemişsin" demeyin genç kardeşlerim, ben çok ilişki yaşadım, uzun ilişki yaşadım, çoğuyla evli hayatı yaşadım, ama değişmeyen tek şey aşk bitiyor, yerini saygı ve sevgiye, sonra saygı ve sevgi azalıyor, yerini sadece saygı ve yaşanmışlığa bırakıyor.)
Var. Ben tutuldum mu kara sevdaya tutuluyorum. En son artık Allah'a bu aşkı ona duymak için yalvarıyordum. Çünkü bu aşk beni ekin kızına köpek edecekti, bunu biliyordum.
Sonra kızın çirkin fotoları ve negatif yönlerine odaklandım. Şimdi şimdi normalleştim.
Ek: it gibi sızlayacak haldeydim. O kadar aşıktım. Sürekli ağlıyordum ki ben normalde acıklı durumları bile umursamayan duygusuz mantık odaklı bir insandım.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi 120205044 -- 24 Haziran 2021; 2:58:12 >
Allah ile aram cok bozuk reis basima gelen kötü isler yüzünden boyle bir dua edeceğimi etsem de samimi olacağımı sanmıyorum
Alıntıları Göster
Sen yine de bir adım ona yönel. Ben de bu duayı ederken %100 samimi değildim ama doğrusu bu diye düşünerek bunu istedim.
Birde bukowski nin de dediği gibi bazı şeyler peşinden koşmayı bıraktığında senin önüne gelir. Sen peşinden koştuğun şeyi bırak ve Allah'a yönel. Sonra orada koştuğun şeyi de bulursun.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi. Cevapları Gizle