quote:

Orijinalden alıntı: wolfed

arkadaşlar ben 3.5 ay önce 29 yaşındaki abimi kanserden kaybettim.teşhiş koyulduktan 2 yaklaşık 2 yıl sonra vefat etti.2 yıl boyunca attığı her adımda birlikteydik.ve son 8 ayını hastanede yatarak geçirdi.hastaneye yattığında 85 kg du,boyuda 1.85 dalyan gibi delikanlı yani.vefat ettiğinde ise 37kg du.aynı 4 resimdeki çocuklara benziyordu.eskiden,abim hastalanmadan önce benimde bir sürü boş("affedin lütfen") derdim vardı.hastaneye gitmeye başladıktan sonra anladım ki hiç önemli olmayan şeyleri dert ediyoruz aslında kendimize.ve böyle boştan yere dertlenen arkadaşlarıma şunu derdim:gelin benimle 2 saat geçirin onkoloji hastanesinde o zaman anlarsınız.şimdi bu dediğime birşey daha ekledim:gelin karşıyaka mezerlığında biraz zaman geçirin benimle.ozaman anlayacaksınız gerçekten dert nedir,sorun nedir ve insanlar nelerle uğraşıyor,ne dertlerle heder olup gidiyorlar.
sonuçta herkesin derdi kendinedir ve kendine göre büyüktür.buna lafım yok ama neyi dert edineceğinize ve ne için gerçekten helak olacağınıza dikkat edin.

gecekusu084 ,
resimler için teşekkürler.maalesef bazen insan olduğumuzu ve elimizdekilere şükretmemiz gerektiğin anlamamız için böyle şeyler yapılması gerekiyor.

saygılar