Teknoloji Haberleri
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir, 1 mobil kullanıcı
443
Cevap 38361
Tıklama 1
Öne Çıkarma
Cevap 38361
Tıklama 1
Öne Çıkarma
-
Cevap: 1999 Depremi yaşayanlar anlatsın (8. sayfa)
|
Okullar tatil olduğundan o yaz annemin dayısına gitmiştik anneannemlerle birlikte Bursa Gemlik'e.Babam devlet memuru olduğundan senelik iznini alamadı o ara sonradan gelecekti.Olayın olduğu gece gökyüzünde çok ama çok fazla yıldız vardı.Hani böyle filmlerde gördüğümüz cinsten elimi uzatsam yakalayacak gibiydim.Saat geç oldu gittim yattım. ** Bu işaretin yazılanlar ailemin sonradan anlattıkları *Balkonda yerde oturuyorduk ve şakalaşmaya başladık.Sizin balkonda pek dandik ayağımızla ittiriyoruz sanki diye.Hakikatten öyleydi sanki sonra bir panik... Dedem yatmış uyumaya kırmızı bir gece lambası takmışlar kocaman sineklik gibi.Dedemi anneannem uyandırdığında heyecanla (panik-atakta vardır kendisinde) dedem ilk başta yangın çıktı itfaiye aracı kazayla eve daldı sanmış (ev ikinci katta) sonra paldır küldür sallanmaya başlayınca bir panik...* Annem hemen benim yanıma koşmuş ben uyuyorum tabi annemin beni çekiştirmesiyle uyandım.Uyanır uyanmaz ilk hissettiğim şey büyük bir sarsıntı.Anne ne oluyor dedim çabuk koş dedi kapıya doğru ama koşamıyorum.Bir düşünsenize hem uykudan,yataktan yeni kalkmış bir çocuk hemde ayağınızla bastığınız yer sabit değil.Sürekli sarsılıyor.Kapıya vardık bir şekilde annem direk beni kucağına aldığı gibi indirmeye başlamış.Evde o esnada bulunan anneannem,dedem,teyzem,annemin dayısı ve eşi ayrıca iki çocuğu çıkmış bizim kaldığımız oda en dipteydi en sona biz kalmıştık.Her neyse annem beni indirirken merdivenlerde sarsıntının da etkisiyle beni elinden düşürüyor.Düşmek kendime mi getirdi ne oldu bilemiyorum ama anneme baktım koş dedi.Dışarı uçtum adeta yengem karşıladı beni annemde çıktı içerden.Korkmayayım diye söylememişler bana ama herkes yüzüme dehşetle bakıyordu.Merdivenlerden yuvarlanırken kafamı çarpmışım.Çok fazla kan kaybı yaşamışım.Size yemin ederim en ufak bir ağrı acı hatta kanadığını dahi hissetmedim.Annem kapıdan çıktığında sarsıntıda bitmişti. Dayım daha sonra eve gidip çadırlarını getirmişti.Çadırda kaldık üç gün sanırım.Kendime geldiğimde aklıma gelen ilk şey babam oldu.Anneme babamı sordum iyidir merak etme dedi.Avcılar'da oturuyorduk o sene.Ufak radyosu vardı teyzemin.Dedem açta haberleri dinleyelim dedi.Teyzem radyoyu açar açmaz o lanet herifin ağzından dökülen ilk cümle.Avcılar adeta yerle bir oldu taş taş üstünde kalmadı neredeyse tüm evler yıkıldı.Benimde dünyam başıma yıkıldı anneannem fark etti kapat o radyoyu dedi hemen.Ben çok net hatırlamıyorum ama babamdan haber alana kadar (1 hafta sanırım) sadece günde bir bardak su içmişim.Ağlayamadım nedense.İçten içe o kadar çok üzülüyordum ve korkuyordum ki anlatamam size şu an yazarken gözlerim doluyor hoş yine alemden uzak ve daha kötüsü yalnızım şu an bunlar etken olabilir ama çocukken neden ağlayamadım bilmiyorum.Tek bildiğim korkmuştum. Eve dönmeye karar verildiğinde dedemin omuzlarında eve çıktım.Alnımı iyice tedavi ettiler evde hoş kapanmış yara zaten.Babam bizi aradı ne kadar mutlu oldum anlatamam size.Evimizi sordum yıkıldı mı diye.(Yedinci katta kirada oturuyorduk) hayır ama çok hasar oldu bir sürü eşya kırıldı dedi.(Annem evden 7 torba tabak vs. atmıştı)Avcılar'a dönerken gözlerimi kapattılar benim otobüste.Hiç sorgulamadım açmak istemedim.Evdende çıkarmadılar beni öyle uzaklara sadece anneannemlere ve sahile gidiyorduk o kadar.Çok sonra öğrendim tabi öyle tanıdığım insanların evlerini yıkık görmemem içinmiş.Çok şükür tanıdığım kimse ölmedi.En çokta babama bir şey olmamasına çok sevindim. Oğlum niye böyle konular açıyorsunuz  |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| Gecenin bir köründe tüm sokak dolmuştu. Çocuklar arabaların içince uyumaya çalışıyorlardı, ebeveynler kaldırımlarda korku içinde konuşuyorlardı. O gece yakında ki bir çimenlikte derme çatma çadırlar kurulmuştu da; bir veya iki gece çadırda sabahlamıştık. 8 yaşındaydım fazlasını hatırlayamıyorum. |
+1 banada |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
| Ben de o zaman 6 yaşlarındayım. Istanbul Bağcılar'da oturuyoruz o zaman. O anlar kesik kesik geliyor hatırıma. Yatarken ben babam odaya dalmıştı bir anda. Dış kapı sıkışmıştı. Annem ile abim merdivenlerdeymiş. Benle babam içerideydik. Dış kapı açılmıyordu bir türlü. Babam bir an pencereden atlamayı bile düşünmüş. Ama Allah'tan ki dış kapı bir anda açılmış. Biz dışarı çıktık. Halamlar da çok yakınımızda oturuyorlardı. Çadır falan almışlardı. Sonra caminin avlusunda mahalleli toplanmıştık. Orada yatmıştık ve kalmıştık bir süre. |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
|
mel gibson Conspiracy Theory filminde bile turkiyede deprem olacağı mesajı verildi, bu deprem şeytanilerin işidir. edit: video. Videoyu izlemek için tıklayınız |
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi FreeRun -- 25 Mayıs 2014; 0:32:37 >
| Ben daha o zaman 6 yaşındaydım.Babam Kocaeli il sağlık müdürü yardımcısıydı ben tabi çocuktum.Anne tarafı full izmitte yaşıyordu.Gece bi anda ev sallandı (Üsküdar/kısıklı) evde 14 kişi yaşıyor 4 katlı babaannemleri falan aşağıya indirdik o arada tabi kocaeliyle irtibata geçmeye çalışıyorduk hiç ses seda yoktu annemin korkudan dili tutulmuştu yolda giderken yıkılan evleri gördükçe dahada kötü oldu.Gittik Allah'a şükü ananemlerin sitesinde sadece 1 ev hasar almıştı sadece onların çatıları çökmüştü (o sırada ananemin kaplumbağası ölmüş).Ben yaklaşık 1 hafta civarında babamı görmedim o birisiyle çadır yollamıştı çadırda kaldık biz sonra istanbula geri döndük.Ananemler çok uzunca bir süre prefabrik evlerde kaldı .(Babamın dediğine göre depremde daha fazla insan hayatını kaybetti ) |
BİRAZ AÇAR MISINIZ? |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Adam neden silah çekti? |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > Bu mesaja 1 cevap geldi.
Hocam pmden açıklayabilirmisiniz ? |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| DEPREM ÖLDÜRMEZ BİNA ÖLDÜRÜR ! |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
| 15 yaşındaydım denize 0 yazlığımızdaydı saat 2 yi baya geçiyordu tam yattım 10 dakka olmamıştı denizden uğultu geldi saniye geçmedi sallanmaya başladık ancak kapıya kadar gelebildik yalpalaya yalpalaya sonra aşağı indik dedem eski tek katlı evin tahta kapısın açtı izmitin yıkıldığı haberi geldi yıkıldık sabaha kadar oturup haberleri izledik elektrikler gelince öyle işte |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
| 7 yaşındaydım o zaman gece babam gelip deprem oluyor diyip beni kucağına alıp hemen dışarı çıkmıştık. O an anlayamamıştım ne olduğunu herkes dışardaydı radyo filan dinlemeye çalışıyordu. Birde böyle kötü bi günde de olsa hayatımın en unutulmaz görsel şöleni vardı gökyüzünde. İstanbul'da oturunca öyle çok yıldız göremezdiniz fakat o gece gökyüzünün her yeri rengarenk yıldızlarla kaplıydı. O görüntüyü hiç bi zaman unutamayacağım sanırım. |
| Deprem olurken babam beni kucağına alıp annem ve babaannemle birlikte sokağa çıkmıştık.Gün doğuncaya kadar sokakta kaldık.O gün işe gitmediler.Tüm apartman,bahçeye 3-4 tane büyük çadır kurduk bir hafta orada yattık,televizyon falan vardı çadırda.Aklımda güzel günler olarak kalmış.Çocukluk işte.. |
|
lise 1 bitmiş önümüzdeki sonbahar teknik 2'ye başlayacaktım . O gece her zamanki sıcak ve nemli bir yaz gecesiydi, kirada idik ve 5 katlı binanın en üst katında oturuyorduk, bina mezarlığın dibindeydi. O zamanlar müslüman bir genç olarak (15), deprem anında ortalık şangır şangır titriyordu, uyku sersemi kıyamet geldi sanmıştım, Ya da inler cinler mezardan fırlıyor sandım. Gecenin 3'ü koşa koşa fırladık dışarı, üzerimizde saçma sapan kıyafetler vardı. Millet don gömlek fırlamıştı ama kimse dur üstüme birşey giyeyim diyememiş can havliyle çıkmıştı. Annemin bu kadar hızlı koşacağını hayatta tahmin edemezdim, 2 adımda sanki dışarıdaydık hiç hatırlamıyorum o kaçış anını. sadece uykum çok ağır olduğu için annemin bizi kaldırdığını ve kaçış kararı anını hatırlıyorum. Dışarıdayken elektrik kesilmiş ortalık kapkaranlık olmuştu. Sanki evrendeki tüm yıldızları çıplak gözle görebiliyorduk, o derece bir yoğunluk vardı boşlukta. o akşam eve giremedik, öğle'den sonra halama gittik, müstakil ev değil resmen havuzlu müstakil villaları vardı. yayınlardan felaketin boyutunu sonradan öğrendik, elektrik çok geç gelmişti... o döneme ait hatırladığım güzel anılar ise, depremden önce kuzenler bize gelirdi, biz kuzenlere giderdik, içine ettiğim istanbulunda bizim bölgede hep elektrik, su kesilirdi. gölcük, kocaeli, bursa hatta sakaryada filan, anlayacağınız egede felaket vardı bir sürü ölümler manşetlerde, veli göçer olmak üzere bir sürü suçlanan bürokrat ve müteahitler, deprem sigortaları, deniz - dere kumu, binaların dayanıklılık testi tartışmaları vardı. o sene taşındık o 5 katlı binadan. İnsanlar 1 yıl çok panik yaşadılar, eğitime ara verilsin felan dendi, benim dersler çok rezil rüzva gitmişti. |
Adres sorduğumuzdan dolayı büyük ihtimalle depremde ailesini kaybetmiş olabilir. |
Bu mesaja 4 cevap geldi.
| depremden sonra sakaryaya gitmiştim akrabalar vardı sokakta maskesiz yürünmüyordu koku yüzünden |
Bu mesaja 1 cevap geldi.
< Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >