Yoksunluğunu en sevdiğin insandan işitmeye dair kısa anımdır

Aşağı Git Tüm Forumlar Konu Dışı / Off Topic Konu Dışı Yoksunluğunu en sevdiğin insandan işitmeye dair kısa anımdır

Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir

3
Cevap 156
Tıklama 3
Öne Çıkarma

1. sayfa

Yoksunluğunu en sevdiğin insandan işitmeye dair kısa anımdır

Cevap Yaz

baymühendis

2 yıl

Yüzbaşı

Konu Sahibi

Kız arkadaşım, ona Jane diyelim, daha önceden sözleştiğimiz şekilde ortak bir arkadaşımızın partisine gidecekken son anda caydı. Bunun detaylarıyla sizi sıkmak istemiyorum, ama yol açtığı hadiseyi önemsiyorum.

Elim boş gözüm yaş gitmemek için aldığım şarabı öne sürerek, farketmeden, belki bir ihtimal, fikrine nüfuz etmek istedim. Derken bir anda cüzdanına davranıp bir miktar parayı elime uzattı. Paranın ne için olduğunu sorduğumda "benim payım" diye cevap verdi. "Neyin payı" diyecektim ki hafif hiddetle "şarabın" diyerek susturdu beni.

"Saçmalama istersen" dedim, nihayetinde dandik bir Beaujolais şarabıydı. "Ben aldım, partiye birlikte gidiyoruz. Bu konuyu uzatmayalım."

Yarısını ödemekte ısrar etti. Huysuzlandım doğal olarak. Dönüp sırtımı odanın onsuz köşesine yürüdüm. Taviz verecek gibi değildi. Nitekim sinir uçlarımla oynamak pahasına "paran yetmez" dedi. Halbuki param yetmişti, yani bu seferlik... Esasen kastettiği, ucuz Köpeköldüren gibi hayatın küçük ve önemsiz güzelliklerine ayıracak kadar bile para kazanamadığımdı. Bunu biliyordum. Orada kendisine söyledim de zaten. Durumumun onu bir yerde yemeğe çıkarmaya veya adamakıllı hediyeler almaya yetmeyeceğini, hatta dara düştüğünde endişelenmemesi gerektiğini söyleyecek kadar bile param olmadığını söyledim sonra.

28 yaşındaydım; baştan ayağa bir berduş gibi yaşıyordum. 10 senedir bir şeyler yazıyordum. Kimsenin kıçını silmek için bile eline almadığı beş romanım vardı ve kız arkadaşım kalitesiz bir şarabı dahi alacak durumumun olmadığımı söylüyordu.

"Söyleme!" dedim. "Çünkü bilmek istemiyorum."
"Bildiğimi unutmak istiyorum!"